neden ateiz olduğumu açıklıyorum beyler

böyle dayım gil falan geldi ben kitlendim kaldım gözümün önünde sadece babam var öyle elimi yüzümü yıkıyorlar hiç durduk yere böyle aklımda hiç birşey olmadan evden bi çıktım gidiyorum bi yerlere ama nereye gittiğimi bilmiyorum, abartısız 3 saat böyle boş boş yürüdüm soğuktan donacam nerdeyse en son bir yere oturdum ayaklarım soğuktan mosmor oldu bir polislere falan haber vermişler geldiler ordan aldılar ruh gibiyim ya hiç bir tepki vermiyorum veremiyorum bi yandanda aklımda bir dorun neden ben neden benim babam allah varsa neden benim babamı alıyo o kadar büyükse adaletliyse neden benim babamı aldı falan diye kendi kendime konuşuyorum bi yandanda
polisler aldı evime bıraktılar benim arık hiç birşey umrumda değil ...

babam şehir dışına çalışmaya gitti bilenler bilir çimento fabrikalarının onarımlarını yapar şehir dışına çıktımı en az 5 ay yok içim içimi yiyo babamı özlüyorum o derece özlüyorum ki o yaşda ölümü düşünüyorum artık o derece 9 yaşına geldim gene böyle her zamanki gibi okul-ev gidip geliyorum babamı en son 1 sene önce gördüm baba sözünü dudummu gözlerim yaşarırdı hemen bi gün eve gittim kış günüydü 27 kasım babamın nerede çalıştığını bile bilmiyorum eve gittim gece yarısı bi telefon geldi annem ağlamaya başladı amcam aramış annem ağlayarak bayıldı kaldı olduğu yere ben anlamıştım aslında olanları... şu anda olduğu gibi boğazım düğümlendi konuşamadım oturduğum yerden kalkamadım...

neyse araya girmesin millet devam edeyim. bir gün annem hastaneden çıktı geldi saçları zaten yok, gülerek bana geldi sarıldı kanseri atlatmıştı... neyse seneler geçti ben okula yazılacam babamda iyi bir iş bulmuş ( en azından ben öyle sanıyorum) maddi durum düzeldi baya bende epeyi şımarmıştım çünkü çok içine kapanık biriydim sebebini bende bilmiyordum, okulda en başarısız öğrenci bendim sanırım tam o sıralarda bi kardeş müjdelediler bana ben seviniyorum tabi neyse 1 sene daha öyle gitti bi kız kardeşim oldu bu sefer babamı özlemeye başladım ...

okurum gece anlat bin

şu yemişinci huur cocukları hikaye falan anlatıyo ayar oluyom amk

ben çok küçük yaşdan beri babama bir bağlılığım vardı bunun sebebide annemi çok göremeyişimdi sanırım annem kanserdi senelerce kanserle mücadele etti çok uzun süre hastanede kaldı o kadar üstelemiyodum artık 4 yaşında falandım o zamanlar küçüklükten beri babamla yetiştim annemi çok özlerdim, severdim ama babamın yeri ayrıydı , mahallede dayak yerdim babam gelirdi, evde yemekleri babam hazırlardı, 1 dediğimi 2 etmezdi maddi durmumuz o kadarda iyi değil babamın bi mesleği yoktu bulduğu işte çalışırdı, bende çok küçük yaştan beri bunun farkındaydım öyle mahalledeki binler gibi baba bana bigiblet, baba bana çikolata falan demezdim çünkü bilirdim cebinde para olsa eve ekmek alırdı ...

yerimi alayım tutarsa bakalım

gezi parkında yaşananlar. Bu hangi dinde, hangi inançta var ? Hangi emir, hangi amaç insanım diyen bir yaratığa bunu yaptırabilir ?

oha ateist olmanın hikayeside mi varmış.vay amk

hoşgeldin ateyiz reyiz!

öncelikle bu benim hayat hikayem 20 yaşındayım şu an hayatım hep zorluklarla geçti biraz sonra anlatmaya başlayacağım dinleyeninde dinlemeyeninde canı sağolsun