20 yaşında bir kardesinz olarak ,neden ateistim biraz açıklama yapmak istiyorum :
Beyler ailemde sadece ben ateistim ,herkes namaz falan kılıyor ,yıllardır edilen bu dualar,var hatta ben hayatta deilken bile, anne ve babalarıniz dua ediyor ve hayat ben 15 yaşındayken bazı şeyleri benden kopardı ilk önce babamı sonra sevgilimi ,annem o kadar dua etti namaz kıldı ve bunlar boşuna mı ?

Hala ayni şeyler devam ediyor hayatta tek gercek bence GERÇEK olan şeylerdir ,somut şeyler yani ,hayatta bunlar bizi yücelten şeyler veya düşüren şeylerdir.

Dualar boşuna ediliyor ,hep bir umut içinde birakiliyorum diye dsunuyorum, inanmıyorum ve hiç bir şekilde umutlanmiyorum bu bir oyun gibi bizde bunun içinde bi kuklayiz, hepimiz kandirilyioruz diye düşünüyorum.

Önemli EDIT: Bu dünyada cefa cekip, diğer dünyada sefa surcen diyen insanlar varya beyler ,peki milyonlarca yıl cennette kalsaniz hiç cehennemi merak etmezmisiniz? Niye orası sonsuz ki hani ben bunu anlamıyorum eee hergün aynı şeyler olucak istediğin önüne gelecek ,sıkılmazmi insan bundan ? Bence hiçte yaratıcı değil masallarda olur böyle şeyler bence .
Bu dünyada gün yüzü görmeyip, cennete gidicek kişiler varsa ,yazık gerçekten birazda dünyada ezilmeyip o cefalari çekmeyip dünyada mutlu olsun ,mutluluk herkesin hakkı dua ederek mutlu olunmuyor kendimi 14 yaşımdan beri kandirmisim.

Edit2: Amacım bişeyler kötülemek değil ,sadece kendi düşüncelerim bunlar içimi dökmek istedim ,kırıldiginiz bi söz varsa kusura bakmayın .