1. 53.
    0
    Anlat dinliyorum panpa
    ···
  2. 52.
    0
    rezerved
    ···
  3. 51.
    0
    Olum değerini bilin bu yazarların
    ···
  4. 50.
    +1
    Neyse ben kactim evde deilim zaten suan mobildeyim cvp yazmak icin girmistim.. hadi gorusuruz
    ···
  5. 49.
    0
    ahahahah müzik ve sözler cuk oturmuş telegolde dosyalar açıklanırkenki müzik
    ···
  6. 48.
    +1
    @49 dedigin adami tanimam etmem .. diger cumlene gelecek olursak galiba tum yazdiklarimi okumadin.. ben zaten bir kisin sosyal olmasi icin gerekenleri anlattim anlattiklarimin sonucunda o kisi zaten aldigi sorumlulukla ve tembel olmayan hayati sayesinde kendine guveni zaten gelir cunku daha once yapmadigi seyler yapmaya baslamistir o insan.. normallesiyordur artik

    "Daha önce yapmadıklarımı yapıyordum.. yaptıkça da anlıyordum, zevk alıyordum hayattan"
    ···
  7. 47.
    0
    reserved
    ···
  8. 46.
    0
    Geldim üstad
    ···
  9. 45.
    0
    dostum bunlar öyle tyrler durden çakması cümleler kurmakla olmaz asosyal birinin bir şeyleri başardığını görüp yaptıklarından güven alması gerekir kanımca.
    ···
  10. 44.
    0
    reserved
    ···
  11. 43.
    0
    günün son entry'si beyler sizin gibi saatlerimi ayıramam buraya.. sizde ayırmayın! okuyun gibtir olup gidin..
    dediklerimi bir düşünün.. idrak edin.. kendi kendinizi yiyip bitirmeyin.. masaya yumruğunuzu vurun.. değişim şuanda başlasın!!

    benim dil dökmem sizi bir yere kadar zütürür ben size ışık tutacağım.. kendi yaşantımdan karelerle pekiştireceğim..

    belki yararı olacak belki değişen bir şey olmayacak ama emin olun değişen bir şey olmamışsa daha önce verdiğim öğütleri,

    sarf ettiğim cümleleri boşa yazmışım.. hayatınız değişmeli.. hedefiniz olmalı.. önce anlık hedefleriniz olmalı.. tembel

    insanlar asla anlık hedef koymazlar kendilerine.. anlık hedef nedir? her sabah yatağınızı toplayabilirsiniz.. bu hem

    kendi koyduğunuz bir hedeftir hem de bir sorumluluğunuzu yerine getirmiş olursunuz.. bunlar basit gibi görünse de başlangıçta

    önemlidir.. klagib atasözüdür.. damlaya damlaya göl olur..

    artık hayatınız değişti.. bir birey olma yolunda adımlarınızı atıyorsunuz.. tembellik yok! sorumluluk var! sanal dünya yok!

    dışarısı var! pc yok! kız var! pardon pardon yanlış oldu kız yok.. olması da gerekmiyor şuan inanın laaaak diye bir kızla

    kimse konuşamaz şuan çünkü hala öz güvensizdir.. ama hayatınızda bir farklılık bir artı vardır artık.. sosyal olmuşsunuzdur..

    çevre edinmişsinizdir.. nasıl çevre edineceğiz peki? ben kuzenimle edindim.. peki siz ne yapacaksınız? inanın aklıma bir şey gelmiyor

    hemcinslerinizi siz davet edeceksiniz.. yada davetleri kabul edeceksiniz.. çünkü eskiden hep ret ederdiniz yanlış mıyım? yok,

    ben gelmicem, ben maç bilmem, evde takılıcam ben yaa.. gibisinden çeşitli bahaneler hiç ama hiç gitmediniz o davetlere belki

    arkadaşınız zorladı da gittiniz ama hep yadırgadınız, sıkıldınız.. neden mi? çünkü tembeldiniz siz.. ne kadar inkar etseniz de

    öyleydiniz maalesef... o kadar soyutlamıştınız ki kendinizi diğer insanlar tarafından normal olan aktiviteler size sıkıcı geliyordu..

    o diğer insanlarda inanın sizi sıkıcı buluyor beyler! bunu unutmayın aklınıza yazın.. değişim vakti gelsin artık.. bunu sizde

    bende çok istiyorum.. benim gibi bir kaç insan kurtulmuşsa bu bataktan sizde kurtulabilirsiniz...

    "her şey benimle başladı, başkalarıyla devam etti"
    ···
  12. 42.
    0
    destek amaçlı up up up
    ···
  13. 41.
    +1
    @41 ben ne yaşadıysam nasıl değiştiysem onu anlatacağım bazıları örnek alır bazıları ise senin gibi konuşur...

    çünkü sen tembel asalağın tekisin.. sorumluluk almamışsın.. değişmek istemiyorsun.. niye mi? şuanda ki hayatın

    sana daha iyi geliyor mutlusun belki pc başında vakit öldürüyorsun film, dizi manyağısın.. gün geliyor soruyorsun

    kendine, için bir yandan da seni yiyip bitiriyor.. neden kızlarla konuşamıyorum? neden bu kadar pısırığım..

    otobüste neden inecek var diye bağıramıyorum?? gibi kendine takıntı ettiğin meseleler.. böyle yaşamak inan hiç

    güzel değildi.. sizler içinde değildir..

    "yaşantın seni bir yere kadar mutlu eder, aslında var içinde hep bir keder"
    ···
  14. 40.
    +1
    http://inciswf.com/1296317785.swf
    ···
  15. 39.
    0
    rizörvd
    ···
  16. 38.
    0
    gözüm bir başlığa takıldı az önce çok doğru bir başlıktı..

    "kadın cinsel obje değildir o***pu çocukları" diyordu.. aslında yanılıyordu.. kuzenim her kadını

    cinsel obje olarak görürdü.. onlara hep öyle yaklaşırdı.. sonrasında ise becerip ayrılırdı..

    anlattıklarını ilk duyduğumda kıskanmıştım.. abarttığını düşünüyordum.. ama doğruydu..

    onun gibi olmak mı daha iyiydi yoksa kızlarla arkadaş olmak mı? çünkü kızlarla arkadaş olursunuz

    yine de sevdiğiniz, hoşlandığınız kadına açılamazsınız.. yine öz güven ister bu işler..

    artık siz hayatınızı değiştirmişsinizdir.. çünkü hayatınızı değiştirmeniz öz güven istemez.

    g*t ister g*t! bu da size bağlı onun için bir şey yapamayacağım maalesef.. hayatınız değişti..

    o zütünüz artık sorumluluk almaya başladı.. ama çevreniz yok ben şanslıydım benim hocam vardı..

    ama sizin yok mu? tek mi takılacaksınız hayır.. çevredeki arkadaşlarınızla dışarıya çıkabilirsiniz..

    dışarısı inanın beni çok değiştirdi.. sizde bıkmadan usanmadan pes etmeden yadırgamadan sağı solu

    gezerseniz insanlar tanırsanız.. hayatınız değişebilir.. tembel olmak ve sorumluluk almamak sizi

    öz güvensiz yapan tek şeydir.. bu nedenle de asosyal bin olursunuz.. öz güveninizi kazanmak için

    önce sosyal olmalısınız.. sosyal olmak illa da kadınlarla takılmak değil..

    hemcinslerinizle başlayacaksınız.. okul okumuyorsanız.. bir kursa yazılabilirsiniz..

    off kim uğraşacak kursla ne yapayım ben dışarıda ben evde oturur dizilerimi izlerim diyorsanız..

    hiç bu yazdıklarımı okumayın bile.. ben ne yaşadıysam, nasıl değiştiysem bir bir anlatıyorum..

    kadir kıymet bilin.. son kez söylüyorum!! sosyalleşin.. sosyal iseniz de gelecek part'ları bekleyin...

    "her sosyal insan öz güvenli değildir, ama her öz güveni olan insan, sosyaldir"
    ···
  17. 37.
    0
    beyler ilerlerde kızlarla konuşun utanmayın gibisinden laflar edecek boşuna okumayın bi taka yaramayacak
    ···
  18. 36.
    0
    hayatımı nasıl değiştirebilirim ki gibisinden soruları duyar gibiyim inanın işe sorumluluk almakla

    başlayabilirsiniz.. baştan ufak sorumluluklar alırsınız ileri de daha fazlası.. bu size bir birey

    olduğunuzu hissettirecek.. ya da tembel olduğunuzu kabul etmeseniz bile aslında tembelsinizdir..

    tembellikten kurtulabilirsiniz mesela.. tembel insan kendi bakımını da yapamaz.. asalak gibidir!!

    gözleri farklı bakar, dili farklı konuşur.. çünkü o hep klavyede yazar.. dizisini seyreder, yatar..

    yada evcimensinizdir.. dışarıda pek gezmezsiniz.. insan hava almalıdır güneş görmelidir.. bunu elbette

    tek başınıza yapamazsınız.. iyi de ben nasıl yaptım? kuzenim sayesinde öğrendim her şeyi..

    sanki daha 3 yaşındaydım her şeyi yeni öğrenen çocuk gibi.. tanışmadığım adam.. görmediğim mekan kalmadı..

    her şey laaaak diye olmadı tabi. baştan bende sıkıldım.. herkesle tanışmak kolay olmadı..

    sohbet etmezdim tanımadığım insanlarla öyle öğretilmişti çünkü!!! zaman geçti.. çevremde hiç kız olmamasına

    karşın sosyal bir yaşantım vardı.. işe hemcinslerimle başlamıştım.. dışarıyı tatmıştım ilk defa...

    daha önce hep "arkamda göz vardı" önceki partlarda belirtmiştim.. ebeveynle dolaşma hikayesi..

    ebeveyninin seni okula bırakması gibi.. kuzenimi kimse okula bırakmamıştı.. kıyafetlerini hep kendi almıştı o!

    kaldırdığı kızların haddi hesabı yoktu.. bunu bi yerden de okumamıştı.. nasıl beceriyordu?? benden farkı neydi?

    çok farkı vardı az önce saydım zaten.. onun bilgisayarı yoktu! zamanını pc ile geçirmedi.. herkes geçirebilir...

    ama ben, siz fazla geçiriyorduk galiba?? yanlış mıyım?? yada o her işini kendi yaptı.. sokağı tattı.. muhabbet etti..

    idolüm artık belliydi.. kuzenim!!! bende onun gibi olmalıyım dedim ve bindim durakta durmayan bir otobüse..

    yaşamım kuzenim gibi olmadığı için bunu kendim başaramazdım bende direk örnek aldım.. hocamdı o benim artık..

    "asosyal insanlar birilerinden faydalanarak sosyalleşirler. çünkü tek başına sosyallik olmaz!"
    ···
  19. 35.
    0
    reserved devam panpa takipteyiz
    ···
  20. 34.
    0
    yemek yedim yazmaya devam edebilirim..

    şimdi geçmişte neler yaşadınız? bu kadar içe kapanık.. pısırık nasıl oldunuz?

    sevdiğiniz kızlara neden hiç açılamadınız? neden hiç sohbetiniz olmadı onlarla?

    karşılıksız sevdiniz ya da hoşlandınız belki de.. ama hiç bir zaman seni seviyorum

    diyemediniz, diyemedim... geçmişle yüzleşmek mi lazım bir kenara atmak mı lazım??

    ben bir kenara atmayı tercih ettim... sizde bir kenara atın geçmişle mücadeleyi bırakın..

    önceki part'ta geçmişe döneceğimden bahsettim.. ama dönmedim çünkü ışıklı bir yol bulamadım..

    sizde bulamayacaktınız çünkü.. kafada bitirmelisiniz her şeyi.. ama size anılarımdan bahsedebilirim..

    lise 2 nin ilk dönemini bitirmiştim.. nakil oldum 2. döneme başka bir lisede başladım..

    buraya dikkat!! babamla beraber sınıfın önüne kadar geldim.. babam beni uğurladı ve gitti...

    ilkokul bebesi miyim lan ben? sınıfa oturdum ders başladı.. hocalar falan beni soruyor..

    ismin ne? nereden geliyorsun gibisinden .. memleket ne falan.. zil çaldı...

    etrafımı 4 kız birden sardı hayatımda ilk defa böyle bir şeyle karşılaşıyordum inanın..

    soru yağmuruna tuttular bazısı elini uzattı..(ilk defa kız eli tuttuğum için kızardım)herkes fark etti tabi

    kızardın falan deyince.. iyice kızardım.. ama kızla da tokalaştım sonra 2-3 erkekte geldi..

    sevgilin falan var mı? daha önce çıktığın biri var mıydı? gibisinden sorular sordular o 2-3 erkek

    sonradan anladım ki bunlar sınıfın basketçisi, popi diye tabir edilen arkadaşlarmış..

    bende hiç olmadı o işler bana göre değil falan dedim.. kızlarda var tabii.. ilk sorulardan biri de

    basket oynuyor musun? sorusuydu.. inanın elime basket topu değmemişti bile.. hayır dedim..

    omuzlar falan geniş olunca bi an öyle sandık dedi arkadan bir ses.. zil çaldı herkes dağıldı..

    ilerleyen günlerde ise kantinde yemek yerken sınıfın en taşı karşıma oturmuştu.. (en azından benim gözümde öyleydi)

    alışabildin mi? gibisinden sorular soruyordu ben önceki partlarda da söylediğim gibi evet, hayır, aynen

    gibi kelimelerle cevap veriyordum robottum adeta.. ses tonum berbattı. sanki 2 saat önce derbiden gelmişim de onun

    yorgunluğu vardı kız sıkılmış olacak ki kalktı gitti zaten... daha sonra hep erkek arkadaş grubum oldu..

    ara sıra onlarla laflarken biz de seni bebe falan zannettik öyle kızlarla konuştuğunu görünce dediler..

    yok ya dedim işim olmaz.. gerçekten işim mi olmazdı yoksa karşı cinle konuşmayı beceremiyor muydum?

    lise hayatım boyunca bunun nedenini aradım bulamadım.. sizde bulamazsınız tahminimce.. ama bu size bir yol

    olsun o kadar ilgiye karşı ben gibtir çekmiştim.. karşıma oturan kızla muhabbet kuramamıştım.. ortak yanlarımızı

    bulamamıştım.. ortak yanımız çoktu aynı sınıfta aynı hocalarla ders görüyorduk ama ağzımızdan iki kelime çıkartamıyordum..

    bunu anılarımı başlarda fark edemesem de ilerde hep sorun ettim kendime.. son sene o en baştaki itici "a" harfini silmeye

    kararlıydım.. peki ne mi yaptım.. ilk önce hayatımı değiştirdim.. derslerime, hayatıma olan tembelliğimi değiştirdim..

    "hayatınız sıradansa sizde sıradansınızdır onların gözünde"
    Tümünü Göster
    ···