neden asosyal piçlersiniz cevabı burada

yemek yedim yazmaya devam edebilirim..

şimdi geçmişte neler yaşadınız? bu kadar içe kapanık.. pısırık nasıl oldunuz?

sevdiğiniz kızlara neden hiç açılamadınız? neden hiç sohbetiniz olmadı onlarla?

karşılıksız sevdiniz ya da hoşlandınız belki de.. ama hiç bir zaman seni seviyorum

diyemediniz, diyemedim... geçmişle yüzleşmek mi lazım bir kenara atmak mı lazım??

ben bir kenara atmayı tercih ettim... sizde bir kenara atın geçmişle mücadeleyi bırakın..

önceki part'ta geçmişe döneceğimden bahsettim.. ama dönmedim çünkü ışıklı bir yol bulamadım..

sizde bulamayacaktınız çünkü.. kafada bitirmelisiniz her şeyi.. ama size anılarımdan bahsedebilirim..

lise 2 nin ilk dönemini bitirmiştim.. nakil oldum 2. döneme başka bir lisede başladım..

buraya dikkat!! babamla beraber sınıfın önüne kadar geldim.. babam beni uğurladı ve gitti...

ilkokul bebesi miyim lan ben? sınıfa oturdum ders başladı.. hocalar falan beni soruyor..

ismin ne? nereden geliyorsun gibisinden .. memleket ne falan.. zil çaldı...

etrafımı 4 kız birden sardı hayatımda ilk defa böyle bir şeyle karşılaşıyordum inanın..

soru yağmuruna tuttular bazısı elini uzattı..(ilk defa kız eli tuttuğum için kızardım)herkes fark etti tabi

kızardın falan deyince.. iyice kızardım.. ama kızla da tokalaştım sonra 2-3 erkekte geldi..

sevgilin falan var mı? daha önce çıktığın biri var mıydı? gibisinden sorular sordular o 2-3 erkek

sonradan anladım ki bunlar sınıfın basketçisi, popi diye tabir edilen arkadaşlarmış..

bende hiç olmadı o işler bana göre değil falan dedim.. kızlarda var tabii.. ilk sorulardan biri de

basket oynuyor musun? sorusuydu.. inanın elime basket topu değmemişti bile.. hayır dedim..

omuzlar falan geniş olunca bi an öyle sandık dedi arkadan bir ses.. zil çaldı herkes dağıldı..

ilerleyen günlerde ise kantinde yemek yerken sınıfın en taşı karşıma oturmuştu.. (en azından benim gözümde öyleydi)

alışabildin mi? gibisinden sorular soruyordu ben önceki partlarda da söylediğim gibi evet, hayır, aynen

gibi kelimelerle cevap veriyordum robottum adeta.. ses tonum berbattı. sanki 2 saat önce derbiden gelmişim de onun

yorgunluğu vardı kız sıkılmış olacak ki kalktı gitti zaten... daha sonra hep erkek arkadaş grubum oldu..

ara sıra onlarla laflarken biz de seni bebe falan zannettik öyle kızlarla konuştuğunu görünce dediler..

yok ya dedim işim olmaz.. gerçekten işim mi olmazdı yoksa karşı cinle konuşmayı beceremiyor muydum?

lise hayatım boyunca bunun nedenini aradım bulamadım.. sizde bulamazsınız tahminimce.. ama bu size bir yol

olsun o kadar ilgiye karşı ben gibtir çekmiştim.. karşıma oturan kızla muhabbet kuramamıştım.. ortak yanlarımızı

bulamamıştım.. ortak yanımız çoktu aynı sınıfta aynı hocalarla ders görüyorduk ama ağzımızdan iki kelime çıkartamıyordum..

bunu anılarımı başlarda fark edemesem de ilerde hep sorun ettim kendime.. son sene o en baştaki itici "a" harfini silmeye

kararlıydım.. peki ne mi yaptım.. ilk önce hayatımı değiştirdim.. derslerime, hayatıma olan tembelliğimi değiştirdim..

"hayatınız sıradansa sizde sıradansınızdır onların gözünde"

tekrar buradayım beyler, özel mesajlara baktım da bir arkadaş tembelliği dersle karıştırmış.. sorumluluğu falan yanlış anlamış..
umarım siz böyle anlamadınız.. demek istediğim hayatınızı monotonluktan kurtarın.. çünkü siz basit insanlarsınız.. maalesef öyle..
siz basit, pısırık, hiç bir şeyi kendine görev edinmeyen, asalak insanlarsınız onların gözünde.. hee kendinizi böyle kabul etmezsiniz o ayrı fakat böyle düşünülmek kimse istemez.. bundan böyle sosyal bir insanın nasıl öz güvenini arttırırız bunu yazacağım...
lakin dediğim gibi siz değişmeye karar vermediyseniz.. hayatınız aynı basitlikte ilerliyorsa bundan sonrakileri okumayın işinize yaramaz !!! gerçek bu.. atacağınız adımları.. en basitinden anlattığımı düşünüyorum... umarım her şey istediğiniz gibi ilerler...

--

artık sosyal bir insansınızdır.. arkadaş çevreniz vardır.. nasıl olacağını daha önce söyledim..

he yinede çevre edinemediyseniz.. bana özelden kişisel olarak yaşdıbınızı anlatırsanız inanın daha

çok yardımcı olabilirim.. çünkü inanın her bireyin, yaşam biçimi, duygu düşünceleri farklıdır..

başa dönelim.. sosyalsiniz iyi güzel.. mekan mekan geziyorsunuz.. fakat içinizde yine de bir

karanlık nokta var tam aydınlanmadınız! hep bir şeyler ekgib onu sizde bende iyi biliyorum.. dişiler..

öz güvensiz insanların çok ön yargılı olduğuna kanaat getirdim.. bende öyleydim çünkü..

dışarıda bir kadın gördünüz onu eleştirdiniz.. o nasıl bir yüz? gibisinden insanları hemcinslerinizi

yada karşı cinsi hep eleştirdiniz.. bir taş gördüğünüzde ise bu kız bana bakmaz keşke benim olsa dersiniz!!

yanlış mıyım? ama şöyle yapsanız her insanı insan kabul etseniz.. kimseyi küçük yada fazla büyük görmeseniz..

işte o karanlık nokta bundan dolayı hiç bitmeden büyüyor.. insanlar hakkında yorum yapmayı seviyorsunuz..

olumlu olumsuz.. bir şekilde her türlü abazalığı yapıyorsunuz.. 31'leriniz hiç ekgib olmuyor..

otobüsle giderken her kadına aşık oluyorsunuz.. içiniz gidiyor.. onlarla belki aşk yaşamak belki de

s*x yaşamak istiyorsunuz.. artık bunları kafadan siliyoruz beyler çünkü siz her kıza böyle yaklaşmaya

başlıyorsunuz.. hayaller kuruyorsunuz.. gözünüzde farklı bir yere koyuyorsunuz her kızı.. böyle olunca da

artık içinizden konuşuyorsunuz kızlarla.. tanıdığınız her kıza, ismini bildiğiniz her kıza bir etiket

koyuyorsunuz.. aslında siz kızlarla konuşabiliyorsunuz.. onların sorularına cevap verebiliyorsunuz ama

o kadar aptalca konuşuyorsunuz ki bir daha sizinle konuşmuyorlar.. sizden kaçıyorlar.. yüzünüze bile bakmıyorlar..

daha önce anlattığım hikayede olduğu gibi.. siz kızlarla konuşmayı bilmiyorsunuz..

bir mağazadan çıkarken kadın kasiyerle konuşabiliyorsunuz.. yalan mı? çünkü mecbursunuz.. kredi kartı mı? nakit mi?

deyince nakit diyebiliyorsunuz.. fakat bundan sonrası yok!!! size iyi günler deyince siz bir şey demiyorsunuz..

aslında kasiyerin cinsinin ne olduğu önemli değil.. kim olursa olsun ilişkileriniz insanlarla zayıf.. garson ne istersiniz?

diye sorunca bile heyecanlanıyorsunuz.. fakat erkek arkadaşlarınızın arasında öyle değilsiniz? siz aslında yabancılara

bile farklı davranıyorsunuz.. çünkü küçükken hep anneniz babanız size sorardı.. daha sonra anne babanız garsona ne istediğinizi

söylerdi.. sizin diliniz yok muydu? yabancılarla konuşma dendi.. iç güdüsel olarak beyniniz buna alıştı.. siz kabullenmeyebilirsiniz

lakin aynen de böyle oldu hareketlerinize hep dikkat etmeniz söylendi... her konuda oturup kalkmanıza hep karıştılar.. özellikle

anneleriniz, anneler çok karıştı size.. böyle olunca ne mi oldu? sizde kendinizi hep kastınız yaşdıbınız boyunca ama ne kasmak..

sizi böyle yapan inanın yetiştirilme tarzınız beyler.. bunu değiştirmek de oldukça zor.. sosyalsiniz ama öz güvensizsiniz..

arkadaşlarınız hariç herkese soğuk ve temkinli yaklaşıyorsunuz... bunu nasıl değiştireceğiz.. takipte kalın!!!

"kadınlar bizi hep yontmak ister, kendi istedikleri gibi olmamızı. bu senin eşinde olabilir annende!"

elit bey o geçmişten bir kesit sunacak şimdi sizlere..

lise 3'teydim.. okul çıkışıydı.. 4-5 kişiydik.. ameliyat olan arkadaşımızı ziyarete gittik.. evden ayrılırken sınıfın enlerinden

bir kızla yolumuz aynı yola düştü.. beraber yürürken ortamda dehşet verici bir sessizlik hakimdi.. gerizekalı ben kıza bir kelime

edemiyorum.. kıza bile bakamıyordum.. boyu benden kısaydı.. tepeden ara sıra gözümün kenarıyla bakıyordum.. içim ısınmıştı...

kız sıkılmış olacak ki nerede oturuyorsun diye sordu.. söyledim.. o sorunca söyleyebiliyordum.. ses tonum başlarda can çekişiyormuş

gibi çıksa da sonlara doğru iyileşti.. yaklaşık 5 dakikalık yürüyüşümüzde tüm diyalog bundan ibaretti.. ben yine sıfırdım...

buradan şunu anlamalısınız.. sizin sorununuz kızlara soru soramamak bir çift kelime dökememek.. çünkü siz daha önce kıza etiket

koymuşsunuz.. ona ön yargılı yaklaşmışsınız.. ağzınızdan yanlış bir şey çıkacak diye ödünüz kopuyor değil mi? bir hata yapmaktan

korkuyorsunuz.. boğazınız düğümleniyor, diliniz dönmüyor.. ismini bildiğiniz.. aynı ortamda bulunduğunuz fakat hiç konuşmadığınız her

her kıza ayrı bir duvar örmüşsünüz siz.. belki onları se* objesi olarak görüyorsunuz belki de her konuştuğunuz kızla evleneceğinizi

sanıyorsunuz.. bunu nasıl aşabiliriz? öncelikle değiştirdiğiniz hayatınıza yenilikler katmalısınız.. katmalısınız ki bunu herkes

fark etsin.. sizi hep asalak tanıdılar çünkü.. size karşı duvar oluşturdular.. bunu değiştirmek için yapmanız gerekenlerse çok basit!

göz teması kurabilmek.. inanın bunu yapmak çok zor biliyorum ancak göz teması kurmayı bileceksiniz.. bunu ben demiyorum.. araştırmalar

söylüyor.. sağlıklı bir iletişim için göz teması şart diyor.. arkadaşlarınızla göz teması kurabiliyorsunuz.. kızlarla neden olmasın?

öncelikle sizin gibi insanlara kimse hal hatır sormaz.. bana da sormazlardı zaten... bende işe tüm sınıfa söylediğim kuru bir

günaydınla başladım.. sabahın ilk dakikaları.. 3-5 kız ve 2-3 tane de erkek arkadaşlarım vardı.. gözlerim tüm kızları süzdü.. biri

hariç herkes günaydın demişti.. (sırama yaklaşırken içim ısındı.. heyecan yaptım ama bir şey değişmişti.. yıllarca ilk kez günaydın

diyebilmiştim.. çünkü hayatımı değiştirmiştim ben hayatımın değişmesiyle böyle olmuştu..) biri hariç demiştim ya işte o an kendimi

onda gördüm.. sınıfın en sessiz, en pısırık kızıydı o benim için.. öyle etiketlemiştim ben onu.. iyi de o zaman bende öyleydim??

ama ben günaydın demiştim tüm sınıfa insan bir günaydın diyebilirdi o demedi!! aslında bende dememiştim zamanında..

sınıfa günaydın diyen kızlar olmadı mı? oldu... ama ben yüzlerine bile bakmıyordum... göz teması kuramıyordum..

günler geçti.. ara sıra günaydınlar.. afiyet olsunlar.. kısa kelimeler benim için büyük anlamlar taşıyordu.. 1 saniye de olsa göz

teması kurabiliyordum artık.. 1 saniyede ancak günaydın ya da afiyet olsun denilebilirdi zaten.. yanlış mıyım? bende öyle yaptım..

bunlar yaparken baktığım her kızı kör kabul ettim.. onlara tek etiket biçtim onlar kördü! boşluğa bakıyorlardı.. bana değil..

"karşınıza gözü kapalı bir kadının geçtiğini hayal edin.. istediğiniz soruları sorabileceğiniz bir kadın"