neden asosyal piçlersiniz cevabı burada

elit bey o geçmişten bir kesit sunacak şimdi sizlere..

lise 3'teydim.. okul çıkışıydı.. 4-5 kişiydik.. ameliyat olan arkadaşımızı ziyarete gittik.. evden ayrılırken sınıfın enlerinden

bir kızla yolumuz aynı yola düştü.. beraber yürürken ortamda dehşet verici bir sessizlik hakimdi.. gerizekalı ben kıza bir kelime

edemiyorum.. kıza bile bakamıyordum.. boyu benden kısaydı.. tepeden ara sıra gözümün kenarıyla bakıyordum.. içim ısınmıştı...

kız sıkılmış olacak ki nerede oturuyorsun diye sordu.. söyledim.. o sorunca söyleyebiliyordum.. ses tonum başlarda can çekişiyormuş

gibi çıksa da sonlara doğru iyileşti.. yaklaşık 5 dakikalık yürüyüşümüzde tüm diyalog bundan ibaretti.. ben yine sıfırdım...

buradan şunu anlamalısınız.. sizin sorununuz kızlara soru soramamak bir çift kelime dökememek.. çünkü siz daha önce kıza etiket

koymuşsunuz.. ona ön yargılı yaklaşmışsınız.. ağzınızdan yanlış bir şey çıkacak diye ödünüz kopuyor değil mi? bir hata yapmaktan

korkuyorsunuz.. boğazınız düğümleniyor, diliniz dönmüyor.. ismini bildiğiniz.. aynı ortamda bulunduğunuz fakat hiç konuşmadığınız her

her kıza ayrı bir duvar örmüşsünüz siz.. belki onları se* objesi olarak görüyorsunuz belki de her konuştuğunuz kızla evleneceğinizi

sanıyorsunuz.. bunu nasıl aşabiliriz? öncelikle değiştirdiğiniz hayatınıza yenilikler katmalısınız.. katmalısınız ki bunu herkes

fark etsin.. sizi hep asalak tanıdılar çünkü.. size karşı duvar oluşturdular.. bunu değiştirmek için yapmanız gerekenlerse çok basit!

göz teması kurabilmek.. inanın bunu yapmak çok zor biliyorum ancak göz teması kurmayı bileceksiniz.. bunu ben demiyorum.. araştırmalar

söylüyor.. sağlıklı bir iletişim için göz teması şart diyor.. arkadaşlarınızla göz teması kurabiliyorsunuz.. kızlarla neden olmasın?

öncelikle sizin gibi insanlara kimse hal hatır sormaz.. bana da sormazlardı zaten... bende işe tüm sınıfa söylediğim kuru bir

günaydınla başladım.. sabahın ilk dakikaları.. 3-5 kız ve 2-3 tane de erkek arkadaşlarım vardı.. gözlerim tüm kızları süzdü.. biri

hariç herkes günaydın demişti.. (sırama yaklaşırken içim ısındı.. heyecan yaptım ama bir şey değişmişti.. yıllarca ilk kez günaydın

diyebilmiştim.. çünkü hayatımı değiştirmiştim ben hayatımın değişmesiyle böyle olmuştu..) biri hariç demiştim ya işte o an kendimi

onda gördüm.. sınıfın en sessiz, en pısırık kızıydı o benim için.. öyle etiketlemiştim ben onu.. iyi de o zaman bende öyleydim??

ama ben günaydın demiştim tüm sınıfa insan bir günaydın diyebilirdi o demedi!! aslında bende dememiştim zamanında..

sınıfa günaydın diyen kızlar olmadı mı? oldu... ama ben yüzlerine bile bakmıyordum... göz teması kuramıyordum..

günler geçti.. ara sıra günaydınlar.. afiyet olsunlar.. kısa kelimeler benim için büyük anlamlar taşıyordu.. 1 saniye de olsa göz

teması kurabiliyordum artık.. 1 saniyede ancak günaydın ya da afiyet olsun denilebilirdi zaten.. yanlış mıyım? bende öyle yaptım..

bunlar yaparken baktığım her kızı kör kabul ettim.. onlara tek etiket biçtim onlar kördü! boşluğa bakıyorlardı.. bana değil..

"karşınıza gözü kapalı bir kadının geçtiğini hayal edin.. istediğiniz soruları sorabileceğiniz bir kadın"