neden allah a inanıyorum ve müslümanım

Beyler gözlüklerimi arıyorum bulup yazmaya başlıcam hemen

Başlıyorum beyler 2 dk sonra ilk metni girmiş olurum

Evet beyler. Bundan 4-5 sene önceydi. Lise son sınıf öğrencisiydim.Bu dıbına koduğumun okulundan kurtulup bir an önce zengin olma hayalleri içerisindeydim. Zira paraya ihtiyacım vardı, çok paraya.Üstelik ailem çocukluğumdan bari ilk defa bu kadar büyük bir maddi krizin içine girmişti. Babam tersanede iskeleciydi ve aylık 950 tl maaş alıyordu mesailerle birlikte. Birde ufak kardeşim var, ellerinizden öğer o da o zamanlar 1-2 yaşında felandı.350 TL KiRA Ödüyorduk. Anlıyacağınız okuldan eve gelince,tak gibi oluodum.

Edit:beyler bu akşam devam edicem reservedlerinizi şimdiden alın

Bu sıkıntılar yetmez miş gibi,bir de aşk acısı çekiyordum. Yaşıyan bilir lise aşkları çok delidir, aradan yıllar geçsede unutulmaz bazıları. Bende bir kızı seviyodum deli gibi hemde.Ama kız baya bi zengindi. Süper lüks bir hayatın içindeydi, aynı yaştaydık ama onun arakdaşları okulun çıkışına gelip arabayla evine zütürüyordu.Onu o arabalar binerken her gördüğümde bir tuhaf olur, ulan adaletini gibeyim dünya demeden edemezdim

Dine inancım pek yerinde değildi. Allah var mı yok mu muhasebesini hiç yapmamıştım açıkcası. Ailemde zaten bu konuda baskıcı değildi. Sosyalist aşırı solcu bir aileden geldiğim için, dini bilgileri sadece okuldan öğrenmiştim.Ama bu kadar adaletsizlik içinde Allah'ın var olması pek inandırıcı gelmiyordu ..

Günlerden bir gün, hiç unutmam çıkış saatine doğru. Sınıfa bir kız girdi, nöbetci öğrenciydi."Arkadaşlar hafta sonu okulumuz tarafından Çanakkaleye bir gezi düzenlenecek, katılmak isteyenler isimlerini yazdırsın. Fiyat 55 tl"dedi. Neredeyse herkes parmak kaldırdı, benim gözüm biricik sevdiğimdeydi.O da gelmek istiyordu.Ve arkadaşlarıyla sabah nerede buluşacakalrına dair planları bile yapmaya çoktan başlamıştı. Bende kaldırdım parmak, parayı nasıl vereceğimi bilmiyordum. Kaldırdım ve sessizce ismimi yazdırdım. Moralim çok bozulmuştu.

Bu geziye mutlaka katılmalıydım, benim için çok önemliydi.Ona ilk defa içimde büyüttüğüm aşktan bahsetmek için fırsat yakalayabilirdim. Zaten okul kapanacaktı,bir daha kim bilir ne zaman görücektim onunla geçirdiğim her anın kıymeti vardı.Üstelik yan sınıflardan sametle, eraylarda gelecekmiş onuda öğrendim. Benimkine çok fena yazıyorlardı, zengin binleriydiler ve yüz vermemesine rağmen tenefüslerde dibinden düşmüyorlardı sevdiğim kızın.Ben buna müdahale edecek onlarla baş edecek gücüm yoktu.Çünkü arkadaş edinememiştim, hafta sonları parasızlıktan kimseyle buluşamıyor sıkı dostluklar edinemiyordum. Yalnız biriydim amk

Mutlaka gelmeliydim. Mutlaka.Ama 55 tl yi nerden bulacaktım.Eve gittim, kara kara düşünerek.Çantamı fırlattım.5 günüm vardı sadece.5 Gün içinde parayı bulmalıydım.O sırada da dıbına koyım nerden geldiyse kulağıma ,sanırsam yukarıdaki komşu dinliyordu sagopanın bir parçası geldi. Hiç de sevmem muallakyi. Dinleyenler bilir nakarat kısmında "Düşmez kalkmaz bir Allahtır uyan"diyordu.

Bu sözü duyunca, içimde bir umut oluşuverdi. Ulan dedim ne kaybederim dıbına koyım.Alt üstü elimi açıp dua edicem. Belki yardım eder bana tanrı dedim.

Odamın kapısını pencereleri kapattım. içerdekiler duymasın diye. Açtım elimi karşımdan beni dinleyen varmış gibi konuşmaya başladım.Ne kadar çok sevdiğimi, nasıl da gitmek istediğini benim için bu konunun ne akdar önemli olduğunu anlatmaya başladım. Sonra televizyondan gördüğüm şekilde amin diyip elimi yüzüme sürdüm.

Kalktım ayağa mutfağa doğru yürüdüm. Annem bulaşık yıkıyordu. Para isticektim belki verirdi dıbına koyım.Ama çektiklerii sıkıntıyı bildiğimden bu çok zor bir işti. Yinede gittim mutfağa masadan bir sandalye çektim oturdum. Dedim anne böyle böyle çanakkaleye gezi var, çok gitmek istiyorum görmek istiyorum oraları

annem garip annem analar candır analar bi tanedir gençler değerini bilin onları. Annem dediki bana oğlum gitmeni bende çok isterim babanın bu gün maaş günü, vermemişler yengenlerden borç aldım.Ne zamana kadar bu baban maaş aldığı zaman verim git

dedim anne hafta sonuna kadar mühlet var, yani yok ama ben hallederim dedim. ismimi yazdırdım dedim.
Tamam dedi.

inanamadım çok sevindim. Babam bu gün yarın maaş alırdı. Bende giderdim.Şimdiden planlar kurmaya başlamıştım.

Ertesi gün okula gittiğimde paraları toplamaya başlamışlardı bile, hocama cuma günü verecğeimi söyledim.O da kabul etti. işler yolunda gidiyordu. Akşam eve gittiğimde anneme sordum babam parasını almış mı diye.Yok dedi daha almamış.
Olur dedim bu gün çarşamba yarın kesin alır.

Perşembe oldu eve geldim. Annem yine yok dedi. Vermiolar yavrum baban ne yapsın dedi,bu gün yengenden bir yirmi lira daha aldım dedi. Bana iki lira vererek git üç ekmek al gel dedi. Moralim yavaş yavaş bozulmaya başlamıştı. Cuma günü akşdıbına kadar veremezsem gidemezdim.Ki onu nasıl yapacağımıda bilmiyordum. Yani babam yarın parayı almış olacak,ben eve gelicem parayı alıcam tekrar okula gidicem. Böylesine sıkıntılı ve riskli bir mevzuydu.

Cuma günü derse hiç kendime veremedim. Organizatör hoca geldi parayı istedi, unutmuşum hocam kusra bakmayın çıkışta hemen eve gidip alıp gelicem dedim. Tamam dedi "yarım saat senin için fazladan dururum okulda".Çok sağolun dedim. Millet etraftan ulan ne salak adamsın se felan diye dalga gçiyordu. Cevap vermiordum kimseye, onlar benim yaşadıklarımı naısl bir durumm içinde olduğumu anlayamazlardı

Çıkışta hızla koşa koşa eve gittim. Anne dedim, anne acele et parayı zütürmem lazım bu gün son hoca bekliyor on beş dakikam kaldı. Annem yutkundu, babana dedi bu günde maaş alamamış dedi.Şerefsizler bekletiyorlar dedi.

Bu sözleri duyunca dünya başıma yıkıldı. Tamam dedim. Odama geçtim yatağıma uzandım ve ağlamaya başladım. Allah kahretsin tamam dıbına koyım gitmiyorum ulan gitmiyorum giberim aşkı da sevgiyide ben bu dünyada yapayalnızım. Allah mış ne allahı hani o kadar dua ettim. Zengin huur çocukları benim gözüne bakamadığım kızla istedikleri gibi eğleniyorlar ben onların bi yemek parasını verip de şu lanet olası geziye gidemiyorum diordum sayıklıyordum. Haylıydım da dıbına koyım.O gün o babamın emeğini vermeyen işyerine, hayata,yan sınıftaki huur çocuklarına bütün zenginlere sövdüm durdum.Bir daha da saçma sapan işer yapıp dua mua etmemeye karar verdim.

Cumartesi sabahı geç kalktım..

dünyadan bezmiş bir haldeydim. Annein sorularına ters cevap veriyor, kardeşimin gülückler saçmasına aldırmıyordu. Onada üzlüyordum bir yandan, benim gibi olacaktı sonuçta. Akşama doğru babam geldi,ben babamın en küçük bir hareketinden de nasıl bir moral içinde olduğunu anlardım. Morali bozuktu belli ki yine maaş alamamıştı. giberim dedim bundan sonra maaş alsa nolur dıbına koyım.iş işten geçmişti artık.Ona da sinirliydim,nie adam gibi para kazanamıyordu ki dıbına koyım milletin ondan ne farkı vardı. Sadece kafayı çalıştırmışlar bi şekilde parayı bulmuşlardı. Ulan sen niye çalıştırmamıştın baba,nie lan nie beni böyle süründürmeye ne hakkın var ? (tabi bunlar sadece bir iç söylenme)..

beyler reservedler alınsın bu akşam devam ediyorum