+8
-4
Ne zaman sevdin Fenerbahçe'yi dediklerinde bi tarih veremedim. Sevdim işte, doğuştan. Sarı dediler Lacivert döküldü dilimden. Kimsenin peşinden gitmedim kendim öğrendim sevmeyi. Ben büyüdükçe Fenerbahçe de büyüdü. Kazandıkça değil kaybettikçe daha çok sevdim. Başka takımlardan bahsettiler daha daha çok sevdim. Bazen yaş oldu gözümde damla damla, bazen de tebessüm dudaklarım da... kaybettiğimiz maçtan dönerken çekmedim montu üzerime hepsine inat gururla taşıdım formamı. Atkım hep boynumdaydı. Baş ucuma koydum uyudum, gözyaşımı sildim. Ertesi gün yine giydim çubuklumu, artistlik olsun diye değil, kaybettiğimiz de daha çok sevdiğim için. Aldırış etmedim kimseye ya da çıkarmadım formamı. Ne yüzle giyiyorsun hala bu formayı dediklerinde aksine göstere göstere giydim. Ben Fenerbahçe'yi kazanıyor diye sevmedim, menfaat için düşmedim yollara. Hangi takımlısın dediklerinde sırf cevabım olsun diye gönül vermedim. Ben Fenerbahçe'yi çıkarsız, karşılıksız sevdim. Kıskandım bazen de Kadıköyü, havasını içine çeken insanları. Milyonlarca kişi omuz omuza sevdasının peşinde, kıskandım...
Sevdik işte ötesi yok.