devam edebilirim ki..? Bu bayram kendimi hesaba çekmeye, kendimi sorgulamaya vesile oldu panpalar..




Bayramın ikinci günüydü kapı çaldı.. istifimi hiç bozmadım yine her zamanki gibi sözlükte takılıyordum.. Zaten anneme daha önceden, eve bayramlaşmaya gelen olursa benim için evde yok dersin diyerek tembihlemiştim..

Aradan bir 5-10 dakika geçti geçmedi içeriden kulağıma çok hoş gelen bir ses dikkatimi çekti.. Gülüşü beni cezbeden cinstendi.. Merakıma yenik düşüp misafirlerin yanına daldım o şaşkınlıkla..

Annem bir an şaşırmış gibi davranıp "oğlum sen evde miydin" diye sordu.. Karşımda duran masum güzellik karşısında anneme bile cevap veremedim bir müddet.. Bu kız çok farklıydı panpalar.. iç güzelliği yüzüne vurur derler ya aynen öyle..

"Henüz çıkmadım evden" diyebilmiştim o an.. Halbuki zaten aylardır evden işe, işten eve giden ve sosyal aktivitesi sıfır olan, neredeyse 7/24 sözlükte olan bir panpanızım..

O an tam bir duygu karmaşası yaşadım.. Dilim tutuldu hiç bir şey söylemeden öylece yanlarında oturdum sadece.. Misafirler kalktıktan sonra annemi soru yağmuruna tuttum.. Benim peri kızım, annemin altın günü arkadaşının kızıymış.. Üniversite okuyormuş.. Son senesi..

Hayatımın anldıbını buldum.. Anneme yalvardım panpalar bir şekilde bizi bir araya getirecek panpalar.. Şuan bir yandan ciddi anlamda endişelerim var, çünkü uzun zamandır bir kız ile görüşmedim, bir yandan ise çok mutluyum..

Bu asosyal panpanıza önerileriniz varsa çok makbule geçer.. Ciddi anlamda adımlar atmayı bile düşünüyorum..