1. 76.
    0
    reserved
    ···
  2. 77.
    0
    hadi amk
    ···
  3. 78.
    0
    eeee çıt çıt tüh çıt çıt tüh
    ···
  4. 79.
    0
    dıbına koyim devam et
    ···
  5. 80.
    0
    Dolabımı kapının önüne dayadım. ilk içeri girme denemelerinin üzerinden 3 saat geçmişti ve kapıyı tıklatmalar azalmamıştı. Ağlamaları da. Kesin olarak emindim. Kapı onları çok tutmayacaktı. Barikatımsa 2 dakika içinde geçilebilecek cinstendi. Kendimi ölüme çok yaklaşmış bir halde buldum.

    Sessizlik oldu. Ağlamaların da azaldığını fark ettim. Bir dakika boyunca orada oturdum. Sonra da ayağa kalktım ve kapıya doğru koştum Bu gibtiğimin durumundan kaçmak için. Belki dışarı çıkabilirdim. Tıklanacak kapının olmadığı bir yere giderdim. Barikadımı kaldırdım ve kapı kolunu çevirdim.
    ···
  6. 81.
    0
    rezerve belki okurum
    ···
  7. 82.
    0
    devam et dıbınakoduğum reserved
    ···
  8. 83.
    0
    http://www.youtube.com/watch?v=1t24PsZxohY
    ···
  9. 84.
    -1
    http://www.youtube.com/watch?v=CoZJdil0_HI

    7 yaşındayken başladı

    okuldaydım, okuma dersi yapıyorduk ve çok fena tuvaletim gelmişti. o yaşta bazı çocuklar hala altına işiyordu ve ben insanlar içinde böyle utanç verici bir şey yapmaktan çok korkuyordum. elimi kaldırdım ve öğretmenime tuvalete gitmem gerektiğini söyledim. her zaman yaptığı gibi "tenefüste gitmiş olmam gerektiği" ile ilgili konuştu ve gitmem için izin verdi.

    dersin ortasıydı. koridorlar boğuk ve bomboştu. tuvalete girdim ve işemeye başladım. sonra biri kapıya hafifçe vurmaya başladı.

    "orada biri mi var?" dedim, hoşnutsuz bir şekilde.

    bir duraksama oldu ve tıklamalar devam etti. bu sefer daha hızlıydı ve kesindi.

    tıklama yavaşladı ve bir ses:

    "beni içeri al. içeri girmem lazım."
    ···
  10. 85.
    -1
    Kilitliydi… ben kilitlememiştim.

    Eğildim, kapının deliğinden baktım. Kapının arkasında evimin koridoru yoktu. farklı bir koridor vardı. Okul koridoru gibi. Ötede bir pano vardı. Evet bu bir okul koridoruydu. Bir çocuk sandalyenin üstünde oturmuş kitap okuyordu.
    “hey çocuk. kapıdan geçmeme izin ver. Tamam mı?”
    Kapıya doğru baktı.

    “evet, burası. Kapıyı açar mısın, lütfen?”

    “yapamam, yabancılarla konuşmamam lazım. Git!”
    ···
  11. 86.
    -1
    Telefonum çalmaya başladı, ve penceremde de keskin tıklamalar duymaya başladım perdelerin ardından. Telefona cevap vermeyi denedim. Duyduğum tek şey ağlayan insanlardı… onlarcası. Bu sefer iç çekme değil. Terör ve ızdırap içinde haykırmalar. Telefonu kapattım ve çalmaya devam etti. Ben de telefonun pilini çıkardım.
    (Kapıyı şiddetle salladılar.)
    Benden Ne istiyorlar?
    (kapı yine sallandı.)
    Bana zarar verirler mi?
    (yine.)
    Önceden bu kadar korkunç değillerdir. Kötü niyetli bile değillerdi.
    (yine.)
    Bunu yapmaya onları ne zorluyor?
    (yine)
    Belki de kapıyı açmalıyım.
    (Yine)
    Bırakmalıyım içeri girsinler.
    ···
  12. 87.
    -1
    @49 yok panpa.
    ···
  13. 88.
    -1
    http://www.youtube.com/watch?v=hTp-qugnsYA
    ···