1. 51.
    0
    kapıyı sök, yerine duvar koy
    ···
  2. 52.
    0
    yazar kapıyı tıklatan eleman bence kendini yazar yerine koyuyor

    edit: ilk sayfayı okurken yazdıydım
    ···
  3. 53.
    0
    lan gece gece gibtirin gidin dıbınakoyim
    ···
  4. 54.
    0
    rezerved
    ···
  5. 55.
    0
    bitiriyorum panpalar okuyanlar ses versin. bu gece uyuyamayacaksınız.
    ···
  6. 56.
    0
    15 yıl geçti olabildiğimce normal olmaya çalıştım. Bir sürü arkadaşım var, şu an boşta olsam da sevgililerim de oldu. Gecenin ortasında kalkıp kapısından gelen hiç kimsenin duymadığı tıklamaları dinleyen biri için kötü değil. Evet,
    arkadaşlarım benim garip ve kuşkucu olduğumu düşünürler. Fakat buna alıştılar. Hepsi iyi insanlardı. Onları özlüyorum.

    Gördüğünüz gibi, işler garipleşmeye başladı. Yani garip olduğundan daha garip. 3 hafta önce ter içinde uyandım. odamın Kapısına çılgınlar gibi vuruyorlardı.
    “kim var orada?” diye bağırdım.
    ···
  7. 57.
    0
    @53 ;_; eyvallah panpa başka hikayeler de yazıcam sana atarım.
    ···
  8. 58.
    0
    Ses kesildi. Fakat ben kilerden çıkmaya korkuyordum. 5 dakika sonra babam geldi kapıyı açtı. Bana neden bu kadar geciktiğimi sordu. Çıtaları bulamadığımı söyledim. Mangala geri döndüm ve bütün günü arkamı kollayarak geçirdim.
    Tahmin edeceğiniz gibi bu seslerden bir sürü vardı. Neredeyse otuz tane saydım. Her ay geliyorlardı. Onlara alışmıştım. Kapılardan geçmek için yalvarıyorlardı. Her defasında da bir kapıyı kapattığımdan hemen sonra. Bu garip ziyaretçiler beni takip etmeye devam etti. Hiç kimseye bundan bahsetmedim. Alışmış olsam da her defasında beni korkuttular. Fakat kapıyı açmadığım sürece güvende olduğumu hissediyordum.
    Bazı seslere isim bile verdim. Evimin kapısını tıklayan bir tanesi vardı, kapımın kenarına içinde siyah a4 kağıtları olan zarflar koyardı. Ona postacı ismini verdim. Postacı rahat duramazdı. Ben de onu hep yalnız bırakırdım.
    ···
  9. 59.
    0
    rezerve

    Edit:Çekirdek olaydı iyiydi.
    ···
  10. 60.
    0
    Bir sonraki karşılaşmamız birkaç hafta sonra oldu. 9. Yaş günümü kutluyordum. Ve ailem evimizin bahçesinde mangal yapıyordu. Güneşli bir gündü. Babam mangal için kömürü yakmaya çalışıyordu. Fakat kömür yanmayı reddediyordu. Babam arka bahçedeki kilerden çıta getirmemi istedi.
    Kilerin içine girdim. içi çok küçük ve karışıktı. Kapı açıkken içeri tam olarak sığamıyordum. Ben de içeri girdim ve kapıyı kapattım. Arkamı döndüğümde biri kapıya çılgınca vurmaya başladı.
    “ kapıyı aç! içeri girmem lazım!” ses geçen ay duyduğum ses değildi. Daha derin ve sinirliydi.
    Hiçbir şey söylemedim ve hemen geri çekildim . ne olduğu hakkında hiçbir fikrim yoktu. Fakat ürkmüştüm. Geriye doğru yürürken, Adam kapıya son bir defa tüm gücüyle vurdu ve sesini yine duydum:

    “kapıyı aç lan it! Senin dişlerini tek tek kerpetenle çekicem! Bırak içeri GiREYiM!”
    ···
  11. 61.
    0
    he tamam panpa.
    ···
  12. 62.
    0
    rezervu
    ···
  13. 63.
    0
    sen ne diyon lan değişik
    ···
  14. 64.
    0
    konuşanın ses tonu ince ve titrekti; tanımadığım bir yetişkindi. küçük bir çocuk olmama rağmen züt kadar yere özellikle bir tuvalete bir tanımadığım birini almamam gerektiğini biliyordum.

    “git.” dedim.

    Tıklamalar yeniden arttı, adam çıldırmış gibi kapıya vuruyordu.

    “ bırak içeri gireyim! Kapıyı aç, lütfen!”

    dehşete düşmüştüm. Kapıya vurması ve bağırması çok gürültülüydü ama şimdilik hiç kimse ne oluyor diye bakmaya gelmemişti. En sonunda öğretmenim geldi. Çok kızgındı çünkü 15 dakikadır ortalıkta yoktum. Öğretmenim bana çok kızdı. Fakat olaydan kimseye bahsetmedim.

    panpalar okuyun bu başlık efsane olacak
    ···
  15. 65.
    0
    --spoiler--
    şizofreni
    --spoiler--
    edit : cin vakasına benzemiyor bu. gibtir git pgiboloğa görün.
    ···
  16. 66.
    0
    Lanet olsun daha da kötüleşti. iki gün önceydi, bakkaldaydım. Bir şişe süt ve bir gazete alacaktım. içeri girdim ve dükkanın kapısını kapattım. Anında, bir ses çığlık atmaya başladı. Acı çeker gibiydi. Kapıya doğru döndüm . buzlu camın ardında bir kadın silüeti görüyordum. Avuçlarını cama vuruyordu. Bakkal bana bakmaya başladı, benim çılgın olduğumu düşündüğüne eminim. Kapıdan şimdi çıkamazdım o oradaydı.

    En sonunda aptalca bir bahane üretip kullanabileceğim bir tuvalet var mı diye sordum. Tuvalette çığlıklar durana kadar saklandım. O zamandan şimdiye kadar 4 olay daha yaşadım. Çığlıklar ve gözyaşı dolu yalvarmalar… postacı da dün geldi. Kapıyı kibarca tıkladı. Tıklamaya devam etti. Dakikalarca tıkladı ve beni yalnız bıraktı.
    ···
  17. 67.
    0
    Adam sizofren ama basarili bu gece okurum devam pabpa
    ···
  18. 68.
    0
    7 den sonrasını okumadım
    ···
  19. 69.
    0
    reserved
    ···
  20. 70.
    0
    hadi amk
    ···