ne zaman vazgeçtim dua etmekten

sürekli kavga eden anne babanın ayrıldığında mı?

o çok istediğim okulu kazanamadığımda mi?

inşallah kredi yatmıştır diye atm ye gidip 5 parasız eve dönüp ekmeğe ketçap sıkıp yediğim gün mü?

o giderse ben biterim diye içlenip gecelerce içtiğim kızın gidip yolda selam bile vermediği gün mü?

o hastası olduğum arabayı alacak kadar para kazanamayacağımı anladığım gün mü?

dua etmekten vazgeçtim beyler. çünkü olacaına kendim bile inanmadığım şeyler için dua ettiğimi anladım.

şimdi ne yapıyorum şükrediyorum. beni herşeyimle kabul eden bir karım olduğuna, dünyalar tatlısı bir çocuğum olduğuna, kimseye muhtaç olmadan yaşayacak kadar gelire sahip bir işim olduğuna, şidilik başımda durup bana akıl veren büyüklerimin hayatta olmasına.

dünyanın sistemini çözdüğümden beri dua etmiyorum beyler şükrediyorum. asıl olay senin olmayanları istemek değil elinde olanları kaybetmemek olduğunu anladığımdan beri dua etmiyorum.

şükrediyorum...