ne zaman bu kadar korkak oldum

taciz edilmekten o kadar korkuyorum ki hızlı yürümeyi kendime yaşam biçimi edindim.
kalabalık olmayan sokaklara asla giremem ya da minibüste doğulu tiplerin yanına oturamam ya da hava karardı mı koşarak eve giderim eğer yalnızsam.

başımdan geçen taciz olayları olduğundan bu hale geldiğimi düşünüyorum.
bir de haberlerin de etkisi var tabii.
ne bileyim her gün bi taciz, tecavüz haberi. öldürüp kadını gömmeler, bi yere atmalar.
her kadın gibi tecavüz zaten korkulu kabusum.
taciz zaten türkiyede en çirkin kadının bile başına mutlaka bi kez gelmiştir amk.
bu bizim insanımızdan kaynaklanıyor biraz da. yani kişinin alanı olarak görülmeyen kendi bedenine, rahatça dokunabilme hakkı buluyo herkes. en yakın arkadaşının babası sarılıyormuş gibi yapar ya da komşu bilmemne teyzenin kocası. oysa ki ben sarılmak istiyor muyum, hayır. ama herkes bunu normal görüyor. "aaa o da senin amcan sayılır" amcalar tacizci demek ki.

ne bileyim sokakta da her an başınıza gelebilecek bir durum.
sevgilimle el ele yürürken* resmen birisi popomu avuçladı amk
etrafa bakınsak da sadece zütümde elini hissettiğim birisini nasıl tanıyabilirim ki
oturup ağlamıştım amk.
sevgilim de yanımda yani. ne yapabilir ki bu adam? hiç bi şey.
varlığı bile tacizci için engel değil.

korkuyorum lan.
korkuyorum tanımadığım bütün erkeklerden. hatta tanıdığım bir çoğundan.

edit: cuma günü gececisiyle dertleşende kabahat. ya da tacizciler üstüne mi alınıyor nedir.
edit2: illa tacizi baştan sona anlatmam mı gerekiyor? gözümde hiç bir erkek potansiyel sapık değil, onu da söylim. ne zaman başıma böyle bi şey gelse önce yok lan yanlışlıkla eli geldi bence vb diyip giblememiş devam edince olayı idrak etmişimdir. bende hiç bir şekilde bozukluk olduğunu da düşünmüyorum. yine de ne zaman bu şekilde bir tacize uğrasam hep kendimi suçlamış kendimi suçlu görmüşümdür. ablamdan başka kimseye de oturup anlatamadım. hiç bi kız bana böyle böyle yaptılar diye normal bi şekilde oturup anlatamaz da. gelip dertleşeyim, belki birileri de benle aynı şeyleri yaşamıştır da kendimi iyi hissederim dedim. olmadı. canınız sağolsun. umarım siz tacize uğramazsınız.

@12 ne bilim amk git tacizci manyaklara sor. hala anlam veremediğim bi şey. fetişistleri de hiç bir zaman anlayamicam.

hayır bide hala dalga geçen liseliler var ya zütünüzü gibim muallakler.
o kezban dediğiniz kızlar küçüklüklerinden beri tacize uğruyo lan.
ciddi söylüyorum, tipik bi türk kızıyım. ortalama bi güzelliğim var.
minibüste liseye giderken eteğimi açmaya çalışanı mı dersin, koluma dayayanı mı ya da yanıma oturup eliyle yandan göğsümü ellemeye çalışanı mı... böyle liste uzayıp gidiyor.
eve kadar takip edip* apartmanın içine telefon numarası atanlar falan.
ne bileyim amk anlayamıyorum
bi insan başka bi insana neden böyle bi şey yapar?
kadın kendini böyle bi tacize uğradıktan sonra neden aşağılanmış, hakarete uğramış, pislenmiş gibi hisseder?
en önemlisi neden suçu kendinde arar?
eteğim çok mu kısaydı? neden o ruju sürdüm? bu gömleği bi daha asla giymicem. vs.

empati yapın demicem. anlayamazsınız lan.
bi yere kadar belki..

@17 kadıköyde yaşıyorum. minibüs yoluna yakın kadıköye bağlı bi lisede okudum.
o gidiş dönüş yolunda bile başıma birçok olay geldi amk.
yani semtle onla bunla alakası yok bu işin. adamın tipe bakıyon bi tak zannediyon ama adam bildiğin sapık amk.
en korkuncu da beni taciz eden bi adamı 2 gün sonra annemin randevu aldığı dişçi olarak görmemdi sanırım. ya hayat böyle işte.

yani canım benim kişilik bozukluğu var bende he hayal kuruyom. pgibologa da görünürüm amk liselisi.

bide sakınan göze çöp batar misali, ondan mı başıma geldi hep bilmiyorum.