Bir kızı seviyorsun mesela ama açılamıyorsun ama yanında olunca mutlu oluyorsun konuşunca daha çok mutlu oluyorsun. Saçma sapan bahaneler üretip ellerini tutmak istiyorsun ama çekingensin dokunup çekiyorsun elini. Kızın sevgilisi varmı yokmu ikileminde kalınca mal oluyorsun. Alıyorsun telefonunu çaktırmadan şifresini çözmeye çalışır gibi yaparak sevgilinin adınımı koydun ha? diyorsun.Oda sana diyorki o değil ama tabi beyin bunu kabul etmiyor diyorki tam cevap değil bu belki yoktur sevdiği belki sen olursun. Mesela çok takılıyorsun kıza normalde sessiz bir insansın ama başka insanlar diyor ki sen böyle değildin neden bu kızla bu kadar konuşuyorsun, daha çok içine kapanıyorsun. Mesela çalıştığın yere 2 saat yol çekiyorsun kabus gibi zaten 10 saat çalışıyorsun 2 gidiş 2 geliş 14 saat oluyor ama kızla aynı vardiyadaysan koşa koşa bile giderim diyorsun. Arkadaşın var bu kızı seviyor ama herkes biliyor kızda biliyordur belki, diyorsun ki adamım ben kardeşimin baktığı kıza o gözle bakmam avutuyorsun kendini. Daha sonra arkadaşın diyorki manita yaptım beyin sinyal veriyor diyorki aha önün açıldı sevdiği yoksa sevdiğin olur.Ama tabi açılamıyorsun tekrar saçma sapan şekillere bürünüp kızın numarasını almaya çalışıyorsun göstere göstere başkasının numarasını istiyorsun ki kız şüphelenmesin telefondan sanki kıza hislerini anlatabileceksin. Böyle gece vardiyasından çıkıyorsun kızı görüyorsun kız gündüz çalışıyor yanyanasın ama gördüğün toplam 20 dakika.Eve dönüyorsun kızın sosyal medya hesabı yok numarasıda yok resmide yok hiç bir şekilde hasret gideremiyorsun kendi kendine. Sonra akşam olsada işe gitsem sabah 20 dakika tekrar görürüm diyorsun ama 20 dakikadan sonra eve dönüp tekrar ağlıyorsun çünki doya doya bakamıyorsun kızın gözlerine konuşamıyorsun. imkan olmuyor. Sonuç olarak ben mal gibi izliyorum ne olup bitiyor anlayamıyorum. Anladığım zaman kızın sevdiği olur belki.ilk defa aşık oldum 6 aydır günde 14 saatimi bu kız için dandik bir işte geçiriyorum. Geçiriyorumda kız bahane zaten elimde sağlam iş olsa belki güvenim olurdu görünüşümü işim tamamlardı özgüven patlamasıyla açılırdım kıza, hayalleriyle geçiyor günlerim. Hayatım çok taktan geçerken o kız gülünce bende gülüyorum mesela kız somurtunca bende somurtuyorum çünki o somurtunca konuşmuyor e zaten 1 günde vardiyalar uyuşsa bile toplasan 10 saat görüşebiliyorsun. Konuşmadan bakıyorsun suratına mal gibi.Ama kız kibar ne bakıyon felan yapmıyor bakıyor ne yapıyorsun diyorum iyiyim diyor muhabbet açıcam ya diyorumki ne yapıyorsun sorusunun cevabı iyiyim değil. Ondan sonra nasılsın diye soruyorum oda diyorki oturuyorum. Sonra gülüşüyoruz biraz tekrar aynı taka geri sarıyorum. Hiçmi konuşma yeteneği olmaz bir insanda.
Özet : Aşk güzelde açılabilmek lazım.