ne yapacağımı bilmiyorum

debelenip duruyorum gibeyim böyle hayatı

Beyler yalnızım insanlarla iletişim kuramıyorum tek iletişim kurabildiklerim ailem ailemi kaybetmekten korkan birisiyim çünkü kendi kendimle konuşuyorum ailemi kaybedersem sadece ben ve ben kalacağız ama ben çok sıkıcı birisiyim bazen ağlamak istiyorum ailemi kaybetmekten korktuğum için ağlıyacak gibi oluyorum fakat bir anda tüm duygular yok olup hiç bir üzüntü kalmıyor sonraki gece aynı ve sonraki gece geceleri uyuyamıyorum ne yapacağımı bilmiyorum böyle gibik bi durumdayım :/

edit:kendimi biraz kötü anlatırım anlatamadıysam kusura bakmayın

Benim şimdi üç yeni defterim var biri simsiyah biri bembeyaz biri de normal ve güzel ikisi çizgisiz biri çizgili ben bunları nasıl kullanabilirim özel olmasını istiyorum taktik verin biraz

Ne yapacağımı bilmiyorum ulan!

Yukarııııııı

iyi geceler sizlerden tavsiye almak için yazıyorum dertleşeceğim tavsiye alacağım kimse yok etrafımda.iki konu danışacağım sizlere ilk eğitim hayatım ikincisi sosyallik.
(Cidden üstte tutarsanız sevinirim tavsiye alacağım konuşabileceğim kimsem yok.)

Yıllardır bilgisayar bağımlısıyım bu yüzden önüme sunulan fırsatları geri teptim okumadım kötü bir meslek lisesine gittim.Ve şimdi ailemi çalışacağıma ikna ederek 11. sınıfta temel liseye kayıt yaptırdım. Ailem için özel lise biraz lüks çünkü gelirimiz pek iyi değil. Başarılı bir öğrenciydim yani kapasitemin olduğunu herkes söylüyor.Ben şimdi ders çalışmaya başlıyorum fakat özele yeni kayıt yaptırdım konularda gerideyim bundan ziyade önceki okuluma ilk giren öğrencilerdik ve okulun yeni olmasından kaynaklı öğretmen ekgibliği , gelen öğretmenler branş öğretmeni olmadığı için 2 senemizde 0 ders ile geçti tabi ki burada suç sadece okulda değil çabalamış olsam kendimde ders çalışabilirdim. Yani şuanda ders çalıştığımda konu tekrarını yapıyorum fakat bir test çözmeye kalkıştığımda hiçbir şey yapamıyorum. Bana tavsiye verin ne yapayım geleceğimi garantileyecek bir servetimiz yok. Artık bir şeyleri ciddiye almanın vakti geldi ama ne yapacağımı bilmiyorum.
Not: istediğim bölüm bilgisayar mühendisliği (Odtü - itü).Ardına yurt dışına çıkmayı düşünüyorum. Bu yurt dışı olaylarına dair planlarım var sadece olay üniversiteyi kazanmak.

ikinci bir konu sosyallik, yukarıda yazdığım gibi bilgisayar bağımlısıyım ama öyle şişman, sivilceli asosyal bir tip değilim. Sadece bilgisayar başında vakit geçirmek insanlarla görüşmekten daha çok rahatlatıyor beni.Ama artık yavaş yavaş bilgisayardan da soğudum, oynadığım bütün online oyunları bıraktım şimdilerde ortam kurmaya çalışıyorum. Atılgan, eli yüzü düzgün birisiyim fakat bir kızdan aşırı derece hoşlandım. Hani böyle güzel bir kız geçer arkadaş ortamında ulan ben buna ne çakarım be derler ya o öyle değil çok güzel dokunmaya kıyamayacağım kadar güzel birisi velhasıl kelam ben bu kıza yazdım sonuç hüsran geri dönüş bile yapmadı. Sizlerin tecrübesine dayanarak soruyorum, dışarıda ki kızların hepsi bu şekilde egolu mu?

Beyler ben şimdi başka bir sehre üniversitesi için geldim. Ama kaldığım yurttaki odamdaki arkadaş asosyalin önde gideni bir soru soruyon cevap vermesi 5-6 saniye sürüyo ve kısa cevap veriyo çocuğun yas 20 kısa boylu benim yas 19. Ailem falan odamdaki cocukla kaynasmami istiyo gerci babamın gözü çocuğu pek tutmadi keza benimde öyle. Üniversitesi de ise 2-3 arkadaş buldum iste az cok muhabbetimiz var ama samimi olmadiklarini dusunuyorum. Yurtta yandaki odada bi arkadas var aynı bolumdeyiz ve oda samimi değil olm diger arkadaşlarimi cok kiskaniyom hep bi yere falan gidiyolar asosyalde değilim amk bu arada adım temel

2 Senedir sevdiğim 5 (iki sene önce tanıltığımız ilk 5 ay) ay sevgili olduğum hatunla an itibariyle ilişkimizi noktaladık. Daha öncede defalarca bitirmeyi denedik ama olmadı seviyoruz olmuyo sadece zarar veriyoruz birbirimize hayatımdan nasıl siler atarım yardımcı olursanız sevinirim

nick-entry uyumsuzluğu. çeliştin lan şimdi gibtir git burdan ılık.

intiharı bidaha dene bu kafayla tek çözüm

sen soyun gerisini ben hallederim

ilk gecede olur boyle

yan yat panpa

ben şimdi 19 yaşındayım. 10-11 yaşlarında benden 8 yaş büyük kuzenim tarafından ferregrafiye alıştırıldım ve hep taciz edildim. 16 yaşına kadar beni bırakmadı. ferre izleyip mastürbasyon yapıyorum ve kızlık zarım da bozuldu. kendimi arkadaşlarımdan farklı, kirlenmiş hissediyorum. ailem beni 'kızım' diye sevince utanıyorum. i̇ki buçuk yıldır bir flörtüm var. onunla ilişkiye giriyoruz. güzel bir birlikteliğimiz var, ama evlenmek istemiyor. eğer benden ayrılırsa kendimi kullanılmış, atılmış hissedeceğim ve bir boşluğa daha düşeceğim. çocukluğumdan beri defalarca intiharı denedim, hala da çoğu zaman düşünüyorum. ailem hiçbir şeyi bilmiyor, asla da söylemem. tedavi göremiyorum. ailemin maddi durumu yetmiyor. ücretsiz yerleri denedim, ama işe yaramadı. lütfen bu konuda neler yapabileceğimi söyleyin!