ne varsa gercek

kastım ama sıkıldım panpa sen devam et

ben calisma hayatina kendimi tam anlamiyla adepte etmis ve okumakla ilgili herhangi bir plan yapmazken birgun evden bi telefon geldi. annemdi arayan. sesi oylesine mutluydu ki sanki sinavi o kazanmis, konusurken mutlulugunu hissediyordum.
hayirdir anne dedim

-oglum gozun aydin, sinavi kazanmissin dedi.

sevindim ama icimde fazla umut kalmamisti okumaya dair. paranin yuzu daha sicak gelmisti anlasilan. dusunuyordum ya ben okursam bana kim bakacak, beni birak aileme kim bakacak diyordum kendi kendime daima.

giriş istiyorum'dan sonrasını okumadım

Mert hava yollarına ait 4260 sayılı sevgi uçağı o güzel kalbinize inmek için izin istiyor. eğer izin vermezseniz bu sevgi uçağı kamikaze dalışı yapacaktır...

hos bes basladim calismaya orda...

hayatim boyunca ne isten kactim nede calismaktan.bu ozelliklerim sayesinde gosterdim tum hunerlerimi mehmet ustaya karsin. daima aksam bitmesi gereken mesaimi gece yarilarina kadar devam ettiriyor, pastane kapatilana
kadar calisiyordum. gel zaman git zaman bu ozverim karsiligi para olarak bana geri donuyordu. bende para kazandikca mutlu oluyordum. mehmet usta'da hem tanidiginin bir akrabasi olmam hasbiyla hemde ise gosterdigim bu ozveri dogrultusunda esirgemiyordu parasini sagolsun, bazen hakkimda fazlasini cebime koyuyordu...

sonra hos bes azcik konustuk. kahvalti yaptin mi diye sordu bana, yok abi ama ac degilim pek dedim. o zaman hadi biseyler hazirlayalim da kizlara supriz yapalim dedi.

iki kiz daha vardi benle calisacak olan. birisi yildiz ve birisi fatos. ikisede birbirinden guzel ve alimliydi. vitrin olsun diye alinmis insanlardi belli. yani guzellikleri ile satiyorlardi pastalari.

neyse uzatmayalim fazla, guzel bi kahvaltidan sonra disari ciktik mehmet ustayla. bak oglum dedi, sadece guvenebilecegim bir insan ariyorum, bana bu guveni tam anlamiyla yasatman lazim dedi. sonra pastane onunde park halinde bekleyen motogibletin anahtarini verdi ellerime, bu senin aksama kadar ustunde olacaksin, musterilerimizi taniyip onlara iyi hizmet vereceksin dedi.

sadece icimi dokmek istiyorum,

cok geriye gitmeden bundan 13 yil oncesi universiteye basladigim ilk seneden hayat hikayeme giris yapmak istiyorum.
sene 1998. o zamanlar oss-oys vardi. liseli kardeslerim pek bilmez. oss-oys sinavina girmis, lise karnemi henuz almistim. kit kanaat gecinen bi ailenin en buyuk cocuguydum.hem okuyor hemde calisip ailem destek oluyordum.

liseyi bitirincede calisacak ve aileme destek olacaktim. basarili bi cocuktum ama ailemin durumu benim basarimi baltayan tek sebebti. okuyamazdim anlayacaginiz.

lise bittigi gun basladim yeni ve kalici bir is aramaya. buyk dayima danistim cevren genis bana bir is bul acilen diye.
kisa zamanda dayim sagolsun buldu o isi bana, tanidik bi arkadasi varmis bulundugumuz sehirde buyuk ve pek tutulan bir pastane sahibi birisi. arkadasi ile konusmus benim icin, arkadasida hemen gelsin baslasin ise demis.

buyuk dayim hemen eve gelip beni arkadasinin pastanesi goturmek icin hazirlan dedi bana. neyse gittik pastaneye , arkadasi mehmet usta ile tanistik, birer cola pasta yedik ve yarin gel ise basla dedi mehmet usta bana. mehmet usta gel basla dedi ama ben 17 yasin verdigi cocuklukla ne is yapacagimi dahi sormadim ona.

ertesi gun sabah erken kalkip tuttum pastane yolunu ve kapisini actigimda kimseyi goremedim. ama sesler geliyordu alt kattan, calisan insanlarin sesi. megersem ustalar cok erken gelir baslarmis uretime. indim asagiya ve kendimi tanitip nicin burda oldugumu acikladim. birisi beni yukariya cikarip bir masa gosterdi ve otur bu masada gelirler birazdan dedi. Demeye kalmadi mehmet usta girdi iceriye ve guler bi yuzle ooo dedi gunaydin, ilk puanini verdim erken gelmissin dedi.