ne varsa gercek

@159 okumadanda olur... ihtiyacım yok seni kazanmaya. ders çıkar sadece

zaman böle akıp geçiyordu kendi adıma...

ama evde sorunlar bir an olsun bitmek bilmiyordu. babam gene başlamıştı hovarda işlerine. içki kumar aldatmak borç her bi gibimi yiyor, borcunuda zütümüze sokup geriye çıkıyordu.

çok karşıma aldım, çok konuştum, çok kavga ettim, çok birbirimize girdik ama nafile adam ot, adam duvar, adam uçmuş bu dünyadan

okuyan yoksa çıkıyorum beyler

reserved. okuyorm

okuyorum panpa

2.sayfadayım daha ciğerim parçalandı arkadaş

analitik çalışmayı bıraktım lan okuyorum panpa bunlar gerçekse harbiden ibretlikmiş eyvallah

güzel hikaye devam

e hani haber edecektin başlayınca

okuyorum reyis

devam...

babayi bir turlu yola getiremedik anlayacaginiz. o yaptikca biz temizledik daima. utanmadi hicbir zaman vede yilmadi da kotu aliskanliklarini birakmayi.
nedenlerimiz vardi ayiramiyorduk anne-babayi. alip basimizi gidelim diyemiyorduk. herseyimiz sahibi oldugumuz evimizdi, biz gidersek nerde kalacaktik ? zaten kit kanaat hayatta ev kirasini nerden cikaracaktik.

baba iyi degildi cogu zaman ancak bazende merhametiyle gozlerimizi doldururdu. ne bileyim onca cileye, aciya ragmen hernekadar kizgin ve ona karsi asabi olsamda onun hastane odasinda beni o halde gorupte yikilisini gormek duygu doluydu.
ne bileyim iste, sanki gozleriyle davranislariyla "ben kotu bi adamdim, size hep kotuluk ettim ama ben sizin babanizim" der gibi bakti vede ona gore davrandi daima...
ne kadar kotu olsada babam ya, hastaneden bi an olsun yanimdan ayrilmadi yani soylenmez ama adam altimi degisti daima... babam ya iste... ama gene de devam etti, gene icti, gene kumar oynadi, gene borclandi, gene kirli islere el atti yani yapti yapacagini gene...

baba bu durumdayken bana evde huzur yoktu, zaten is-ev-okul arasinda gibisip kalan yorgun bedenim aksam eve gelip baba dirdiri cekmeyi kaldirmiyordu. bi karar vermek gerekiyordu. kesin ve net bi karar. ama geride kalanlari uzmeyecek bi karar olmaliydi bu.

okulun bitmesine az bir zaman vardi...

artik tasidigim karpuzlardan bitanesi birakma zamanim gelmisti, uzerimdeki yuk biraz daha hafifleyecek kararlarimi daha net alacaktim. oylede oldu sonralari

okul biter bitmez calismis oldugum yerde bi 6 ay kadar daha calistim tabi bu sure zarfinda kendi ozgurlugumu kovalamaya basladim. hedefim daha buyuk isler yapmakti. yani kapali kalmak istemiyordum bana sunulan kucuk bi odada...

ozgurlugumu istiyordum, belkide cok ozgurdum ama uzerimdeki sorumluluklar ozgurlugumu kisitlayan en buyuk engellerdi.

bulundugum ilde 4 tane organize sanayi bolgesi vardi, is hacmi oldukca genisti. ama ben ac gozluydum is konusunda.
daha iyisi neden olmasin diye kovaladim daima.

bi pazar sabahi erkenden uyaniverdim yatagimda, karsimda duran tv yi actim hemen uykum kacinca. bi tanitim programiydi. turkiyenin en buyuk otomobil fabrikasini taniyorlardi. firma yetkilileri ile yapilan ropartajin bir bolumunde teknik eleman ihtiyaclarinin yuksek seviyede oldugunu soyledi yoneticinin birisi...

sabahin korunde kalkmanin nedeni bu idi. hemde pazar sabahi.
biseyler bu programi izlememi istedi ve bana verilen mesaj bu idi.

artik nerde calisacagima karar vermistim, yapabilirmiydim bilmiyorum ancak bence denemeye degerdi...

firmanin ismi cok buyuktu ama benim icimdeki azim firmadan daha buyuktu...

okurlar geldigi zaman not yazsinlar. devam ederim

devam bin dinliyoruz

anlat dinlemedeyiz.

internetten arastirdim baya baya... firmanin internet adresinden insan kaynaklarina kadar tum kontaklara ulasmayi basardim. ve firmanin personel alimi ile ilgili yetkilisini telefon actim.

basvuru yapacagimi ve firmada cok calismak istedigimi beyan ettim.

benden istenilen sadece bir cv idi. guzelce hazirlanmis cumleleri ozenle secilmis bir cv hazirladiktan sonra benim bulundugum sehirden uzaklasma maceram baslamis oldu. kanatlarim vardi artik biraz daha hur biraz daha ozgurdum...

gel korki hersey boyle gerceklesirken, kazanin bende biraktigi kalici izleri beni korkutan tek nedendi. ya basima bisey gelirse ya iyilesen yaralarim tekrar tekrar depresirse diye cekindim daima...

artik yanimda destek alacagim hic kimsem olmayacakti. zorlandigimda agrilarimla kendi basima mucadele edecegimi biliyordum ama hicbir neden benim kabugumdan cikmam icin bir bahane degildi.

evet haklisiniz sagligimla oynayacaktim bu ruya yuzunden...