ne varsa gercek

dayanamayip kalkiyorum masadan...

adresim belli, doktor.

rica ediyorum cocuklari gormek istiyorum diye. doktorda tamam ama iki kisi sadece diyor. vaktinizde kisitli deyip hemsire hanimi cagiriyor odasina.
bende annemi aliyorum yanima, gel sana bisey diyecegim diye...

cocuklarin bulundugu cocuk yogun bakim odasina geciyoruz...

hani filmlerde olur ya, kuvez icinde cocuklar. cam bir bolme. uzerimizde elbiseler mikrop bulasmasin diye.

hemsire hanima soruyorum bizimkiler hangisi diye...

isaret edip gosteriyor surda yatanlar diye.

ah canlarim benim, 6 aylik bebelerim. el kadarlar hatta daha da kucukler, henuz renk almamis derileri, mosmor goruntuleri.
annem durmadan agliyor, benimde gozlerim yasli.

rezerved

sardı aq devam et bin

Abi devam et

bin detaylara çok takılıyon o yüzden fazla okuyucu ktlen yok haberin olsun. başka hikayeler 500 sayfa oldu seninki hala 20 sayfada ve 3-5 kişi gibliyor ancak, neden çünkü aşırı detay veriyorsun. panpa bize sadece kendinden bahset bence. bu arada umarım hastaneden iyi haberlerle çıkmışsınızdır.

@490 sen öyle san. anlatımın güzel başkan
gibtir et sen diğerlerini.
ama artık devam ak

beyler mesai sonrasina...

@490 dikkat ederim ama anlasilir kilmak istiyorum hikayemi

ve ben bu hayati ozet gececek sekilde yasamadim. her adimimda bir ayrinti, her ayrintimda bir anim var.

Hayatın 3 cilt roman reyiz CcC
Okuruz sen yaz!

panpa sen onlara bakma senin hikaye böyle güzel.Sen uzun konulu git *

amk önceden bulmuştum bu hikayeyi kaybettim daha o ana kadar yazılmışları bile okuyamadan
neyseki bugün buldum.

boşver panpa olduğu gibi anlat biz dinleriz eline sağlık

inci sözlük hatası: entry metni girilmelidir.

durumumuz bu sekilde...

bir yandan yenge acilar icinde tedavi oluyor, bir yanda dunya'ya gelmek icin bir cok erken davranan biricik bebelerin yasam mucadelesi...

boluk porcuk bir durumdayiz, morallerimizi saglam tutacak bir gelisme yok henuz. zaman diyor doktor sadece zaman.

yengenin tedavisini yapan doktor geliyor yanimiza, bayani sevk etmeniz lazim diyor. burda ki teklonoji onun sagligini geri kazanmasi icin yeterli bir teknoloji degil diyor.

yengeyi universite hastanesine tasiyoruz, bebeler kuvezde ayri bir hastanede kaliyor.

zaten duygularimizin amina konulmus birde araya mesafe giriyor.

ben bebelerin yaninda kaliyorum daima, birader ise hanimi ile mesgul. ailenin amina konuluyor tam anlamiyla. nereye el atacagimizi sasiriyoruz. araba bir oraya bir buraya gidip geliyor.

iki hastane arasinda da baya bir fark var, o da tuzu biberi oluyor olayin...

bebelerin yanindayim, gozlerime gram uyku girmiyor. zaten ucaktan inmis hastaneye girmisim. o dakikadan beri uyku yok. nasil uyur ki insan bu durumda. 2 gun geciyor uzerinden dogumun, anne bi yanda cocuklar ayri bi yanda...

ikizlerin doktoru geliyor yogun bakimin kapisinda direk olmus benim yanima ve acilen beyaz kan bulmamiz lazim diyor ikizlere.

aramadik sormadik akraba es dost arkadas birakmiyorum, yasayacak lan benim yegenlerim diyorum.

sabahim erken saati ariyorum kimim varsa bu hayatta. kimisi uyuyor kimisinin telefonu kapali.

sonra biniyorum arabaya dogru kizilay kan merkezi, iceriye girer girmez gozlerim dolu gene. hemsireye durumu izah ediyorum. bu kana ihtiyacimiz var diyorum. telas yapmayin, istemis oldugunuz kandan var diyip rahatlatiyor beni.

bebelere verilecek iki unite kani elime alip arabaya dogru ilerken, kan torpalarini opup kokluyorum yol ortasinda. ne olur yegenlerime can verin diye. akli fikri yerinde olan bi adam yapar mi bunu amk. ben yapiyorum iste.

iki unite kan torbasina el acmis yalvariyorum sabahin korunde.

bebeler yasasin hayata tutunsun diye bir an evvel hastaneye goturuyorum iki unite beyaz kani.

aile darmadagin, kopmusuz amk. bi kismimiz universite hastanesinde yengenin yaninda, bi kismimiz bebelerin yaninda.
hayattan kopmusuz adeta, 3. gune giriyorum ne yikanmisim nede uzerimi degistirmisim. adeta hayattan siliniyorum.

esim dostum biricik dostlarim geliyor daima yanima, beni teselli ediyorlar. kollarima girip sokak sokak gezdiriyorlar.

yikik bir haldeyim amk.

en cokta kardesime uzuluyorum, o benden daha beter ancak durumunu belli etmiyor benim gibi. benim gibi duygularini aciga vuramiyor cocuk. ama cok dolu bunuda biliyorum. patladi patlayacak. perisan olmus cocuk.

hastaneye geliyor, ikizlerine bakmaya. gozleri doluyor kolay degil yasadigi acilar cok buyuk. cok sevdigi hanimina mi yansin yoksa henuz 6 aylik bebelerine mi...

bi ara boynuna sarilip biraz huzunlu bir sekilde konusuyorum, konusuyorum ki aglasin ici acilsin cocugun. doldu cunki hemde cok doldu...

ilk cumleyi kurmam yetiyor biraderin goz yaslarini dokmem icin.

ici o kadar dolmus ki gozleri pinar oldu durmuyor. abi diyor neden diyor. teselli ediyorum olum olur bole seyler diyorum, kaderde varsa cekeceksin diyorum. kendimi ornek gosteriyorum daima. bak bana diyorum, olumden donmedim mi lan diyorum.