ne varsa gercek

reserve bro.

hayatimda yasadigim en karanlik gecelerden birisini yasamaya basliyordum anlayacaginiz.

gece yarisi kapisini yanlislikla zorladigim kizlar evimize hirsiz giriyor diye polis teskilatini ayaga kaldiracaklardi.
ben ise yanlislikla zorladigim kapidan bir an once kacip dogru kapiyi ikinci denememde bulacaktim.
artik huzurluydum, az once indigim kazakistanda topraklarinda karanliktan hicbirsey goremedigim bir yerde, bir apartmanin 2 odali bir salonlu bir kat dairesinde, az once bakkaldan aldigim 2 adet sigarami oturma odasindaki masa uzerine koymus, acik olan paketten bir sigara almis, mutfaktan buldugum bi kucuk kahve fincani tabagina kullerini dokerken bi yandan da uzanmis kazakistanda hangi kanallar var diye tv'de zapping yapiyorum...

o da ne !!!

gecenin bir yarisi kapim kirilircasina caliniyor, oyle boyle degil biraz daha zorlasalar kapiyi kirip iceriye girecekler.

kapinin gurultusu o kadar ani ve o kadar siddetli ki, kim olsa tirsar amk. bilmedigin bir yerdesin got yusuf yusuf...

tedirgin bir sekilde kapinin arkasina dogru yanasiyorum, rusca kapiyi ac diye bagiran azgin polislere ingilizce kimsin diyorum. ne soruyon yannan polis iste.

polis polis deyip kapimiz zorlamaya devam ediyorlar, bende basbakanimiz gibi one minute kardesim deyip bermuda shortumu altima cekiyorum.

yusuf yusufum...

o andaki halimi aynada gormek isterdim. tek basima gib gibiyim, yabanci bir yerdeyim, tek kelime ruscam kazakcam yok, sanki omru hayatlari boyunca aranilan teror orgutu uyesiymisim gibi muamele gordugum polisler var kapimin arkasinda...

panpa selam, iş arası ne yazmışsın diye baktım. ordaysan el salla bana. takip ediyom seni

kapiyi aciyorum azgin bir sekilde beni bekleyen polislere...

sorgusuz sualsiz iceriye daliyorlar, neyim var neyim yok araniyorum. sigara kullerimden ornekler aliyorlar, oha aminizi gibim ne yapiyorsunuz diyorum turkce, eroin eroin diye kendi aralarinda konusuyorlar...

ev darmadagin, henuz acmaya firsat bulamadigim valizlerim sagolsun polisler tarafindan acilip saciliyor dort biyana.

@429 salladim panpa

panpa kazaklar vahşi olur demişti inşaatçı bir arkadaşım demek ki doğruymuş

cebimde cuzdanimda ne varsa aliyorlar. turk paralarim, dolarlarim neyim var neyim yok aliyorlar. ali baba hesabi.

kollarima bakiyorlar, bir iz cikar mi diye. sonra rusca bagira cagira konusuyorlar benimle. ananizi gibim anlasam cevap verecegimde hicbir gibimden anlamiyorum daha az once indigim kazakistan topraklarinda...

panpa bence alt kattaki kızlarla polisler çete kurmuşlar seni soyuyorlar. hırsızlık bahane

uzerimi giyinmemi soyluyor obur tarafta duran bir polis. hemde bunu bana turkce soyluyor. biraz cat pat ama anliyorum ne diyorsa..

disariya cikiyoruz, kapimi kapatiyorlar.

kilidini bana veriyorlar ne gibime yarayacaksa artik, zaten girmek istediginde girip gibip cikiyorsun o.c

sonra az once kapilarini zorladigim kizlarin oldugu dairenin onune geliyoruz.

neden yaptin diyorlar, abi allahiniz kitabiniz yok mu anlamiyorum amk diyorum.

o yagmurlu hava da beni asagiya indiriyorlar, sanki aranan terorist bulundu misali. tv kameralari da olsa sasirmayacagim anlayacaginiz. etrafimda 5-10 polis. azgin danalar gibi beni gibmeyi bekliyorlar sanki. cebimde metelik kalmamis neyim var neyim yok ali baba yapilmis

polis araclari apartman girisinde lambalari yanik bir sekilde bekliyor beni, uzun zamandan beri aranan adam sonunda ellerinde sanki.

polis aracina binip gidiyoruz bir yerlere dogru, korkudan dilim damagim kuruyor amk. ne yaptim da bunlar basima geldi diyorum kendime. lan ben bilmeden adam mi oldurdum acaba diyorum kendi kendime.

ne bir telefon var uzerimde nede arayabilecegim bir kisi telefonu biliyorum kazakistan denilen yerde...

sonunda yolculuk kisa suruyor, beni getirdikleri yer bildigin karakol amk.

beynim gibilme noktasini coktan asmis biraz sonra tirlatma noktasina dogru geliyor.

hic sorgusuz sualsiz beni demir parmaklikli, karanlik, hayvani baglasan durmaz, soguk, insan demeye bin sahit gerektirecek kisilerin yanina atiyorlar.

reserved. evde devam edicem mesai bitti

eminim ki birazdan kafayi siyiracagim. az bir limit var kendi kendime ceki duzen vermem icin.

para kazanmaya kariyer yapmaya geldik, birazdan gotumuzu gibip gonderecekler diye kara kara dusunuyorum. ne talihim ne sansim varmis diyorum. icten icede kendime guluyorum hani. cok sanslisin yavsak masallahin var diyorum

giris belgemde yazili firma isminden sirketteki avukatlara ve personele ulasiyorlar. aslinda onlar cok iyi biliyorlar benim ne icin geldigimi, hangi firmada calisacagimi felan fistan. sirf cebimdeki iki kurusa goz dikmis iki paralik rusvetten gozleri dort donmus polis kirintilari firsat kolluyorlarmis daima, birisi ciksada utsek diye.

gece yarisi yaptigim kucuk bir yanlis beni bilmedigim bir ulkede bilmedigim bir karakolun en dayanilmaz yerine ativeriyor.

sabah saat 07:30 sulari...

gozlerimden uyku akiyor, yorgunluktan bitap dusmusum. oturacak yer yok oturamam. ayaklarim oylesine agriyor ki agri tum vucuda yayilmis durumda.

bir polis aciyor demir parmakliklari, beni isaret ediyor gel buraya diye. koluma girip beni iki kat yukariya cikariyor.
ciktigim oda da 2 adam, turk olduklarini 500 metre ilerden anlarim. birisi avukat birisi personel.

hosgeldin diyorlar bana, bende ipneligine pek hosbulmadim diyorum cevaben.