/i/Hikaye

Herkesin bir hikayesi var, ya senin hikayen nedir?
    başlık yok! burası bom boş!
  1. 20.
    0
    Part11
    inanın huzur olmadıktan sonra elinizde ne olursa olsun mutlu olamazsınız. Bunuda parayla satın alamazsınız... O yüzden sizden nacizane ricam kalp kırmamaya kalp kazanmaya ve kendi ayaklarınız üzerinde durmaya bakın. insanları hor görmeyin küçük görmeyin belkide sizin bilmediğiniz ama onun yaşadığı neler vardır belkide umutları vardır... Bunu yapınki yere düştüğünüz zaman benim gibi bir tekmede onlardan yemeyin size uzanan eller olsun kaldırmak için. Garantiye alın kendinizi... Dağ gibi bir serveti yıkmaya 1-2yıl yeterken bir kıvılcımda yetebilir. Yani iş ailede bitmiyor bu duruma gelmek için bir kıvılcımda yeter...
    ···
  2. 19.
    0
    Part10

    Şuandaki tek tesellim huzur.. başımı yastığa koyduğum zaman işimi adam gibi yapmışsam paramı haketmişsem(helal yollarla) kimsenin kabini kırmadıysam bana yetiyor inanın. Sonuçta kimsenin garantisi yok. Ekmek almaya diye gidersin bir daha geri dönemezsin... Hayat bu yaşlı genç tanımıyor... Ben hayatta parayıda gördüm hatta fazlasıyla, fakirliğide gördüm. Hayat iphonelerden pahalı arabalardan tarz-still olma çabasından , baba parası yemekten ibaret değilmiş geçte olsa anladım.
    ···
  3. 18.
    0
    Part9
    Anlatsam kitap olur derlerya hakkaten benim hayatım bu genç yaşımda kitap olabilir.Şuanda ne yapıyorum ? 24 yaşındayım üniversiteyi okuyamadım. Ondan bir sene sonraki sınava girip açık öğretim tercih ettim.Özel sektörde bir işte çalışıyorum maaşım bize yetiyor şimdilik öyle ne çok lüks nede çok kötü durumdayım. Anı yaşamaya çalışıyorum ilereye dönük plan yapmıyorum-yapamıyorum. işten çıkarsam-atılırsam ne olur bilemiyorum...
    ···
  4. 17.
    0
    Part9
    Benden çok daha düşük yerler kazanan arkadaşlarım havalarda uçuyordu ben yine karşıt duyguları birlikte yaşıyordum. Sevinmek gerekirken-Sevinememek...
    ···
  5. 16.
    0
    illa giriş yaptıracak puşt yaz işte.
    ···
  6. 15.
    0
    sonra okuyacam hade rez alayım (:
    ···
  7. 14.
    +1
    Part8
    Siz hiç en sevdiğiniz insan canınızın bir parçası mutluyken umutlarınızın hayallerinizin yıkıldığı anlar oldumu... Gözlerim dolduğu zaman mutluluktan zannediyordu herkes evet doğru mutluydum ama gözlerimin dolması umutlarımı ve hayallerimi o gün uğurladığım içindi... Erkektim ben hayatın bana verdiği rol buydu ağlıyamazdım hayata karşı ezik duramazdım sorumluluklarım vardı annem vardı en önemlisi artık bi tek ben kalmıştım yanında bende uzakta okuyup beş parasız yalnız bırakamazdım onu.O gün fark ettiğim gözlerimin önünden film şeridi gibi geçen herşey bir bir gerçekleşti. Tercih sonuçları açıklandı ben kazanmıştım büyük bir şehirde güzel bir üniversitede türkçe öğretmenliği kazanmıştım.
    ···
    1. 1.
      0
      Devam et pust
      ···
  8. 13.
    +1
    Part7
    Tercih yapmaya az bi zaman kalmışken abim gözlerinin içi gülerek yanımıza gelmişti ve sevdiği kızla evleneceğini haber verecekti bize. Onun ve annemin gözlerinin içi gülerken onların o an farkemediği ve benim fark ettiğim bişey gözlerimi doldurmuştu... Ben okuyacaktım bir fırsatım vardı bu ülkede adam olmak için okumak gerekiyormuş yada sana adam demeleri için... Bende adam olacaktım 1 yıllık emeğimle sevdiğim mesleği yapacaktım belkide... Benim fark ettiğim şey evlilik demek masraf demek çocuk demek düğün dernek derken borç harç demek... Bize bakan abim artık bize bakamazdı tüm yükü üstlenemezdi.Bi destek lazımdı onlar o an göz göze bakıp sevinirken benim fark ettiğim film şeridi gibi gözlerimden geçen, gözümü dolduran şey buydu... Yine iş başa düşecekti ve öylede oldu. Tercihleri yaptığımız dönem yaz dönemiydi abim evlendi o dönemde o seviçten belki durumun farkında değildi ama annemde fark etmişti artık benim okuyamıyacağımı bir iş bulup tekrar çalışmam gerektiğini...
    ···
  9. 12.
    +1
    PART6
    Sınava haftalar kala dershane sözel alanında ilk 3 e giriyordum rahat.Ve sınava girdim gerçekten çok iyi geçti. Sözel sıralamasında türkiyede ilk 14 bin içine girmeyi başardım. Mutluydum en azından bir öğretmen olabilecektim türkçe öğretmenliği düşünüyordum.Çocuklara dersin yanında hayatıda öğretecektim dilimin döndüğünce benim yaptığım hataları yapmamalarını ne olursa olsun hayatlarını kendi elleriyle garantiye almalarını baba parasına güvenmemeyi ufak şeylerle hayata gülümsemeyi anlatacaktım belkide...
    ···
    1. 1.
      +2
      puahahahah. Günde 10 saat çaılşmayla 14k ne amk. Benim arkadaş 1 kitap ağzı açmadan 12k'ya girmişti. Kitap ağzı açmadan diyorum
      ···
  10. 11.
    +1
    Part5
    Dershaneye yazılarak işe koyuldum. inanın bana hayatında dersin D sini bilmeyen bir insan için sınava çalışmak veya çalışabilmek düyaya yeni gözlerini açmış bir çocuğun hayatı öğrenmeye başlaması gibi birşey... Liseyi zaten ufak şehir olduğu için babam sayesinde bitirebilmiştim(Torpil tanıdık vs.vs).Dersaneye eşit ağırlık olarak başladım lakin matematik 2 ve geometriyi gün geçtikçe 1 senede halledilemyeceğini anladım(0 dan başlayan bir insan için).Pes etme noktasına gelmiştim.Bu işleri anlamadığım için bir hocam tavsiyede bulundu sözelde ortak alanlar var diye umudunu kesme ordan başla belki daha iyi olur dedi. Sınava 5 ay kala sözelden çalışmaya başladım.O 5 ay resmen hayat yaşamadım kafama koymuştum bir kere hayatımdan 5 ay gidecek ama bir gelecek kazanacağım diye odaklamıştım kendimi telefonumu kapattım odun gibi yaşadım resmen. Gün geçtikçe netlerim artmaya başladı günde en az 10-11 saat des başındaydım gözlerimin altı morarmıştı kilo da almıştım baya abim ve annemden kaç kez uyarı almama rağmen dinlemedim başaracaktım.
    ···
  11. 10.
    +1
    Part4
    Eskiden yanımızda 30 dan fazla işçi çalışırdı. işte bende o zamanlar bir patronun emrindeki 30 işçiden biri haline gelmiştim. inanın bu piskolojiyi yaşamayan bilemez. Eskiden 2-3 günde harcadığım parayı kazanabilmek için 1 ay günde 12 saat çalışmam gerekiyordu buna mecburdum. Evde gözü yaşlı annem ancak ben işten dönünce yüzü gülebiliyordu oda kısa sürüyordu 17 yaşındaki çocuğun üstü başı kir toz içinde iş sinen elbiseler incin saç baş ve omuzundaki yükü görmek sadece 1-2 dakkasını alırdı. 2 dakikalık mutluluk ? oda yeterdi bize .Artık para umurumuzda değildi birlikte olmak huzurlu sorunsuz stressiz yaşamak tı tek amacımız.Bu durum 2-3 sene sürdü. Abim işinde ilerleyince daha fazla destek oluyordu. Bende 1 sene işe ara verip sınava hazırlanmaya karar verdim.
    ···
  12. 9.
    +2
    Part3
    ( Okumak istemeyen adabıyla gibtir olsun gitsin )

    Liseyi yeni bitirmiştim.17 yaşındaydım o zamanlar.Ben ve annem tek başımıza kalmıştık. Abim dışarda okuyordu ve o sıralarda okulunu bitirmişti. Yine bitirdiği şehirde işe başlamıştı.Ben 17 yaşında sırtımda bi ton yükle kala kalmıştım. Tüm akrabalar o yalaka para avcıları biz yere düşünce bi tekmede onlardan yemiştik. Ufak tefek 1-2 ev eşyası bulup 2. elden bir ev kiraladık. Abim kendi geçine bildiği kadarını alıp gerisini bize yolluyordu fakat yeterli değildi anca kira ve 1-2 faturaya yetebiliyordu benimde çalışmam lazımdı
    ···
    1. 1.
      0
      Yaz panda sen okuyorum ben
      ···
  13. 8.
    0
    Dursun okurum
    ···
  14. 7.
    0
    Rezervasyon pnp
    ···
  15. 6.
    +2 -1
    Babanı boşver ananı anlat
    ···
    1. 1.
      -1
      Sıktır git burdan beynine soktugumunun orospo cocugu
      ···
  16. 5.
    +2
    PART 2 .
    Zaten çevredeki yalakalar , para avcıları bildiğiniz üzere boş durmadı. Babam kumara başladı, başka kadınlarla gezmeye tozmaya başladı babam artık o elleri emek kokan alnında ter bu günlere zorla gelebişmiş 0 dan kurup en tepeye gelen adam dedğildi sanki... Bunu yapması için hiçbir sebep yoktu evde sorun olmazdı pek ufak tefek aile sorunları dışında mutlu bir hayatımız vardı. Engelde olamazdık ben daha lise çağındaydım, abim dışarda okuyordu. Amcam vardı onunda sözü geçmezdi.Ne olduysa 2-3 yıl içinde dağ gibi aile yerle bir oldu.Hem maddi hem manevi açıdan. istanbuldaki pahalı semtlerde evler, arabalar kendi memleketimiz evler + bankada bi ton para.0 bile tükettik kendi evimizi bile sattık ve babam öylece çekip başka şehre gitti...
    ···
  17. 4.
    0
    Okumadım
    ···
  18. 3.
    0
    Derdini gibeyim millet aç amk
    ···
  19. 2.
    +1
    Reserved
    ···
  20. 1.
    +5
    Asıl sorulması gereken soru ne olacağım ? Olmalıdır

    Bundan 6 sene önce ufak bir şehrin en lüks işletmelerinden birine sahiptik.1 günde kazandığımız para ortalama bir memurun aylık maaşına denk gelirdi. Tanınan varlıklı bir aileydik. Bende hayattan habersiz tek derdi arkadaşlarıyla vakit geçirmek olan okuluna giden ama sadece giden derslerle ilgisi olmayan biriydim. Para sıkıntım yoktu teknolojinin ilkleri hep bende olurdu (Cep telefonu modelleri , bilgisayar vs.vs).Düşünmüyordum geleceği anı yaşıyordum. Düşünmeyede gerek yoktu işyerimiz vardı ve fazlasıyla yeterdi askere gidip geldikten sonra işlerin başına geçecektim , belki başka alanlarada yönelebilirdim imkanım vardı... Ama farketmediğim(iz) bişey vardı babam...

    Babam aslında çok iyi bir insandır bugüne kadar 1 tokat atmışlığı yok bana. istediğim her imkanıda sağlamıştır.Ama ne olduysa birden bire sıkılmaya başladı hayattan. Belkide yıllarca çalıştığı içindi bu sıkıntı.Şehir dışına büyük şehirleri gezmelere başladı.
    ···