+1
-1
Düşünün babanız ayda 10 12 bin lira maaş alıyor. Ve bir gün aniden babanız işten çıkarılıyor.
iŞte o zaman başladı benım hayat sınavım. yine babam o kadar maaş alırdıda boyle zenginler gibi yasamazdık. Gereksız bısey alınmaz pahalı bısey asla gırmezdı evımıze. şimdi ise demedıklerımı bıle alamıyoruz. Annemin bin liralık emekli maaşına bakıyoruz babamla ben. Bende artık utanıyorum annemden para ıstemeye. Günde 10 liraya çaycıda calısmaya basladım. Çok calısmazdım butun gun cay sıgara cay sıgara. Sonra abım geldı dedı gel benım calıstıgım yerde ofiste dur gelene cay ver sil süpür hakkını verırz dedı. Bende dedm eyvallah gelirim. Yıne fazla calısmazdım sabahları sadece çay demle yerlerı sil paspas cek masaları sil bu kadar toplam 15 dk iş. gerı zaman otururdum. Eve gelirim akşam 8'de. Annem babam oturur sohbet eder duyarım arkamdan konusurlar benım abımlerın. benı ıse sokan abımın evlenme muhabbetı donuyo benım eskıden babamdan arakladıgım paralar en buyuk abımın yaptıgı bıze karsı yaptıgı saygısızlıklar. Hepsini tek tek duydum. Üzüldüm be annemın babamın benım ve abımlerın hakkında boyle konusmaları. Gittim o aksam içmeye. aldıgım haftalık 200 lira maaşımla 4 efes extra. şarkı falan soyleme basladım ben o anda bi adamla bı kadın yanıma oturdu gece 2. adam dedı kardesım nedır sana boyle dertlı dertlı sarkı soyleten. Oyle hemen anlatmak ıstemedım daha ılk tanısmamız. Dedım abıcım keyfe ıcıyorum. Kadın dedı keyıften ıcen adam boyle dertlı sarkı soylemez bende dayanamadım anlattım olan bıtenı. Bi sigara bana uzattılar bırde kendılerı ıctıler. Bi birada onlar aldı geldı. bana da ısmarladı abi 1 tane bira. Gece 4 falan dedım yarın ıse gıdıcem ben kalkayım onlarda anlayısla karsıladı kendıne ıyı bak kardesım dedıler. Kanım kaynamıstı bu ınsanlara. Dedım yarın bıdaha gıdeyım. Akşam yıne aynı saatte oraya gıttım. Ordaydılar yıne oturduk sohbet ettık yine içtik. Dedım ben yarın gelemıcem hakkınızı helal edın ısmarladıgnız bıralar ıcın tesekkur ederım dedım. Ama gidicektım ve gittim orda degıllerdı. BAktım etrafa hep yoktular. Saate baktım aynı saatte gelmıstım yıne. Dedım az daha beklıyım gelırler. Yoklar. Gelmedıler o geceyi tek gecırdım. Sonraı gun tekrar gıttım yıne yoktular. Kendimi şizofren zannetmiştim. Daha sonra pgiboloğa gitmek istedım param yetmedı. Aileme anlatsam salakmısın lan gerızekalı deyıp geçiştiriceklerdi. Bende birisine anlatmaya karar verdım. Herhangı bırıne bı arkadasıma. Biraz olsun içim boşalmıstı. Üstümden bir yuk kalkmıstı. Hayatım normal olarak devam edıyor su an. Hala ofıste calısıyorum haftalık 200 lıraya. Ve hala o Parka gıdıyorum onları beklıyorum. Gelicekler dertleşicez diye.