ne kadar mal bir insanım anlatıyorum

panpa iyi gidiyo lan yaz amk

ha şu da var. lisedeyim yine. hoşlandığım bi kız var tuğba. öğle arasıydı galiba. dedim yanına gideyim muhabbet falan ederiz. bişeyler olur belki diye. dedip gidip ahmeti görmüşmü diye sorayım. aklıma başka bahane gelmedi. gittim yanına, ama kıza doğru attığım her adımda adrenalim seviyem yükseliyor uçacak gibi oluyorum. tam yanına gittim gözlerine baktım, sanki kim milyoner olmak isterde final sorusuna cevap verir gibiyim. heyecandan yanlışlıkla "tuğbayı gördün mü?" gördün mü diye sordum. kız da. tuğba benim ya salak demez mi. o an nasıl utandım nasıl utandım anlatamam. "şeyy ahmeti işte gördün mü?" diyeek geçiştirdim. sonra gibtir olup gittim iki gün daha okula uğramadım utancımdan.

Bu tuğbalar neden hep güzel oluyor

can alıcı yere daha gelmedik o tuğbayla, bahsettiğim ahmeti sınıfta öpüşürken yakaladım bir keresinde. sabah sınıfa girdim bunlar benim sıramda öpüşüyor. ahmet benim sıra arkadaşım sayılır, bide en arka sıra. sonra bunlar sevgili oldular falan tuğbaya yenge demek zorunda kaldım.

daha çok şey var. anlatırım bol bol.

arkadaşlarınıza, akrabalarınıza, anne babanıza okutunuz.

entry-nickin allahı

birgün yine lisenin konferans salonundayız ne etkinliği olduğunu hatırlamıyorum. koro vardı sahnede galiba. yanımda bi kız var yine başladık bunla konuşmaya. kız bana bişey sorcam dedi ve bi konu hakkında bilgim olup olmadığını sordu. ben de fırsat bu fırsat bişeyler anlatıp kızın aklını alayım dedim. bir kitap hakkında bişey sormuşru ben başladım tabi anlatmaya, yazardan girdim, kitap konusundan çıktım, yayın evinden girdim kağıt kalitesinden çıktım tam anlatacaklarım bitecekken kız bana, "biraz yüksek sesle konuş, ne dediğini duymuyorum." dedi. ben de boş ver sonra konuşuruz deyip geçiştirdim. işte silikliğin bi diğer kötü tarafı da bu. normal konuşmalard sesin çıkmıyor, bi de gürültülü yerde konuşmaya kalkınca hepten taka sarıyorsun.

hepimiz aynıyız panpa raad ol

@32 panpa bazen korkuyorum durumdan.

kendime sevgili yapsam, sokakta birlikte yürüsek gelip kızı çalarlar lan benden.

diyelim ki biriyle bir şey konuşuyorum, konuştuğum şey ne kadar önemli olursa olsun konuşmanın yarısında, konuştuğum kişi benden kopup başka bir şeye dalıyor. dinle deyince de anlat kanka ben dinliyorum diyor. ben yine anlatmaya başlıyorum, tam bitireceğim bi bakıyorum anlattığım kişi başka birine bişey anlatmaya başlamış. ulan ölümsüzlüğü bulsam gidip birine anlatsam o bile aynısını yapar.

@35 ben de bir çok dalda kendimi geliştiriyorum ama hiçbir halta yaramıyor.

adam çilekeş. sırf anılarını anlatmak için üye olmuş

bence birinci gelen çocuk kız sayesinde birinci gelmemiştir, çok zeki olduğu birinci gelmiştir. zaten çok zeki olduğu için kızı kapmış.

etrafımda silik, utangaç, asosyal insanlar var. ama bakıyorum hepsi zeki, hepsi dahi. bi ben bu özelliklere sahip olup ta mal olabiliyorum. kodum bozuk sa demek ki.

silik bir insanım ya sesim falan fazla çıkmıyor. toplum içinde genel muhabbet olunca bir espri yapıyorum. yanımdaki 2-3 kişi duyuyor ve gülmekten ölüyorlar. sonra onlardan biri o espriyi yüksek sesle tekrarlıyor, bu sefer tüm insanlar gülmekten ölüyor. sonra o kişiye. ne kadar da esprili bir insansın ayağına yürüyorlar. ama ne zaman esprileri yükses sesle yapıp herkesn duymasını sağlasam bu sefer de kimse espriyi beğenmiyor. fıkrasına gülünmeyen adam gibi kalıyorum ortada.

reserved

geçenlerde sokakta yürüyorum amcam aradı dedi işim var gel dükkana yerime bak diye, tamam dedim yarım saate falan gelirim. işte sokaktaa alak aylak geziyorum. sonra dilek'i gördüm. benim bi arkadaşın arkadaşı tanışıklığımız vardı biraz. beni gördü, sen falancanın arkadaşı k.'sın dimi dedi. bende evet dilek dedim. merhabalaştık falan muhabbet ettik. kız da güzel kız. sahile falan indik yürüyoruz bunla. bildiğin iki sevgili nasıl yürüyorsa biz de öyle yürüyoruz işte. kızla da rahat konuşabiliyorum. kız da benim le eğleniyor yani. tabi amcama yarım saate gelirim demiştim. saatler oldu hiç giblemedim.

tabi ben her zamanki gibi kızdan hoşlanıyorum. dedim buna teklif falan etsem belki de kabul eder. çünkü espirilerime falan gülüyor, omuzuma falan memesini değdiriyor gülerken. buunlar iyiye işaretti sonuçta. biyere oturduk işte. bana sevgilin var mı? diye sordu. ben de yok ya ne sevgilisi falan dedim. tabi ben seviniyorum. bi an yoksa o mu teklif edecek diye düşündüm. tam ben konuya ucundan giriş yapacaktım ki telefonu çaldı. çantasından telefonunu çıkarana kadar. aklımdan; o konuşana kadar herşeyi toparlayayım dedim.