Aslına bakarsak sıkıntı şu olay sosyal veya asosyal olmak değil gerçekten de ne yaparsam yapıyım geleceğimin herhangi bir şekilde net olmayışıdır. Belki şöyle düşünüyorsunuz "ulan puşt ne yaptın geleceğin için de burada bize tatava yapıyorsun?" evet doğru çok bir şey yaptığım söylenemez ama geleceğimin belli olmaması için de bir şey yapmadım. Bu sene son senem okuldaki haziranda hoppala paşam evine dön olacak tabi benim ortalamayı 2 yapamamamış (yapmamış) olmam dışında hiçbir sıkıntı yok aslında. Bazen diyorum keşke kelebek olsaydım artık 1 gün mü 1 hafta mı neyse ömrümüzü yaşar yarın yokmuş gibi takılır sonra ölür giderdim :(

Aslında neden karanlık olduğunu anlamam çok zor değil saat 12 de vizem olmasına rağmen ben gece uyumadım lolde sıra beklerken burada bu entry yi giriyorum. Renkli gözlüyüm, yakışıklı olmasam bile hemen hemen bütün kız arkadaşlarımın tatlı bulduğu bir insanım ve ben sırf insanların yapmacık tavırlarından hoşlanmadığım için evde oturup toplasan 5 arkadaşıma görüşüp sözde \"üniversite hayatı\"mın tadını çıkartıyorum :/ Ama aslında kendime bile itiraf edemediğim bir şey varsa o da aslında gerçekten gereksiz bir insan olduğumdur. Eğer ki şu anda bu hayatta isem tüm sebebi seven 10-15 insanımın olması ve belki ulan belki değişik bir şey olur da taktan hayatın bir taka benzer diye kendime içten içe söylenmemdir. Bunu neden buraya yazdığım hakkında da hiçbir fikrim yok çok girip takıldığım bir yer değil son zamanlarda 16-17 yaşında çocukların doluştuğunu hissedip bıraktığım bir platform ama işte ne yaparsın? Her An Her Şey Olabilir diyor insan bazen.

Selam genç hayatın ta dıbına koymakta özgürsün, karamsarlık peşini bırakmayabilir söylediğin şeyleri bi çok kişi yaşamıştır, yaşıyordur. Her şeye rağmen gibtir et.