ne kadar boktan bi dunya

belki de hala seviyorum seni. seninle bir mahallede sevişmeyi yada sigara içmeyi özlüyorum. sana geri dönmek istiyorum. evet şu an istediğim şey tam olarak bu.yanında olmayı istiyorum. gerçekten. başkasını sevdiğimi düşünüyorum ama seninle el ele yürüdüğümü hatırlıyorum. bur insan alkollüyken kimi hatirliyorsa ondan ya nefret ediyordur yada seviyodur.

senden nefret etmiyorum.sen benim bitmeyen şarabımsın. bölünen ekmek, yumruklu geçen gece ve siyah mavi denizimsin.bir bankta ölümüne alkolluyken yazılan satirsin sen. seni yazmak.zor. özlemekten zor. ihtimaller üzerine kurulu bir dünya verir tanrı bize, bizde parçaları birleştirir ve oyunu bitiririz.sen benim son parçamsin. bunlari yazmak hiç bir taka yaramaz belki. başkasına aşık olabilir,onu sevebilir hatta onunla ölmeyi isteyebilirsin. zaten aşk onunla doğmak değil, onunla ölmeyi istemektir. sanırım ben aşik değilim.her kiminle olursan ol,ölmeni, nefesinin kesilmesini kaldıramam. seni seviyorum tanrı gözlü kadın. asil kal.

ASA-TANRI GÖZLÜ KADiN

seni özlüyorum, gerçekten. sahte olmayan bir gülümseme görmeyeli uzun zaman oldu. seni hatırlıyorum. kısa sesini, boyunu,ellerini ve ince siyah gülüşünü.bir koridorun sonunda bana sarılıp "sonsuza kadar böyle kalabilirim" demedine unutmuyorum. sana yazmak, tanrı ile gece  hatta şarap ile konuşmakla eş değer.bir sigara ve turuncu ile gelen hatıraların kadın. yıl var pesimiz de ve okuduğumu, yazdığımı bilmediğin şiirler var. sırf sen olsaydın ölümsüz bir gülümseme düşünürdüm. özlediğimi bilmiyor belki de umursamıyorsun.bir otobüse binisinde korktum birde başkası var dediğinde.hep ben gittim, biliyorum. hak etmedigim şey kavga, ekmek, uyku,bira yada kitap değil sendin. hak etmedim seni bunu da biliyorum. sonuçta bir insan sana sayfalar ayiriyorsa sana değer veriyordur. kısa boyundan, sarı sıcak teninden, turuncundan ve ince siyah gülümsemenden öpüyorum kadın.

ASA-TANRI GÖZLÜ KADiN 

gülünecek ne vardı bu taktan dünyada.bir bardan rakı ve bol hayal ve şuan önümde. iğreniyorum lan sizden, aşık olduğum kadının benden nefret etmesini bile seviyorum.bu yediğim kaçıncı halt bilmimiyorum ama ben bu gece gemiyi terk ediyorum

okumadım ama adam haklı

yine aynı gün,
unuturum bahanesi,
unutulmuyor.
bir bardak ve çay olmak isterdim,
içine akan.

bir satırlık bir şiir,
sevdiğin bir dize.
garip giden ilişkinin bir parçası.

olmuyor bazen, boğuyor hayat.
kaçmakta birşeye yaramıyor,
kaçılmıyor senden,
nereye gitsem sen yanımdasın,
çünkü
kalbimde taşıyorum seni.

ne fark eder bunları yazmak. geri dönme ihtimalin yok. aglamiyorsun bile. hangi yılda olduğumuzu hatirlamayacak kadar çok içtim. adın,adını unutamadim. kavga ettim, canım yanmadı bile. göğsümün tam ortası, parlayan bir yıldız düşmüş gibi. hergün uyumadan önce son bir bakış attığın tavan bile olamıyorum. turuncu bir çakmak ve bir paket sigara ile sabahı çağırıyorum. güneş benim için dogmuyor. hiç aklıma gelmezdi aslında. böyle olmaz diyordum ben, olamam diyordum. sadece aşktan bahseden adam olmam diyordum.ben kafka değilim diyordum ama artık anlıyorum kafkayi. yani sen varsın, nefes alıyorsun oradasin ışte görebiliyorum seni ama dokunamiyorum.bu tıpkı boğulmak gibi bir his.

ben ne yapıyorum boyle ? bir kaç saat önce hayatımın en güzel günü diyebilirdim ama şimdi herşey taka sardı.bir odada öylece oturmuş bunları yazıyorum. tebessüm ediyorum. yine kaybettim. bir daha denedim ve yine kaybettim. başkasıyla mutlu bir hayat geçirmek istediğini ve bana sadece kalbinin en alt köşesini ayırdığını duymak beni öldürüyor. nefretin bile güzel geliyor artık. seviniyorum aslında. adımı hala hatırlamana. başkasıyla sevişmeni umursamıyor ve seni seviyorum. hala. gibtigimin umudu olmasa, birgun diye geçirmesem içimden, giderdim.uzak denilen yere, elimde ki jiletle giderdim. beni ayakta tutan aldığım nefes değil birgün bana dönme ihtimallin. nefret ediyorum herşeyden. dön,sadece bir kere yalan söyle, seni seviyorum de.

yaz be sefa abi yazz

ne oluyor burda derdiniz ne

hadi sefaaa bekliyoruzzzzz

vay hastalıklı pekekent neler yazmış böyle

üstümü değiştirip evden çıktım. elimde kuponla iddia bayiine gittim. yaşlı,zayıf, bıyıklı ve terliyen insanlarla aynı televizyon ekranına bakıp çılgınlar gibi bağırdım. kalemi isiranlar, terliyenler kazananlar ve kaybedenler. hayat hipodrom ve sokak arasında bir yerdeydi bence. hayatını milyonda bir umuda bağlayan ve evinden kaçmak isteyen emekli insanlarla ince ve kısa bir macera. kaybedenler ve kazanlar. evine para ve biraz içkiyle dönen insan kazan kişi. kaybeden ise bir daha oynar sonra bir daha kaybeder. tıpkı nefes almak gibi. bazen durdurmak istersin kendini ama yapamazsın. çünkü o şans düşüncesi seni ayakta tutar.

ezilen bir halkın en bütünleşmiş hali ölümdür. toplu bir katliamı izleyen et beyinlilere milliyetçi adı konur. kendisinden olmayanı yok etmek ya milliyetçiliktir yada komünizmdir.bir komünist gibi düşünüyorum ama hiçbir zaman bir komüniste yada komünist bir düzene güvenmedim. çünkü her komünist parası olunca başkasıyla bölmeyi reddediyor, karşısında ki emekçiyi eziyor ve bir anda yıllardır küfür ettiği burjuvalardan olup çıkıyordu. komünist sistem denildiğinde aklıma ilk olarak burjuvazi gelir. milliyetçilik ise doğru yaşanırsa doğru olabilir. ancak bir insana kendisini olmadığı bir millettenmiş gibi hissetmesini söylemek saçmadır.

bütün bir gece uyumadan öylece oturdum. biliyorum elime kalemi alıp biraz daha içersem adete tüm gecenin sahibi olabilirim. içeriden bir rakı getirdim ve sigaramı yaktım. şuanda bunları yazıyorum. gecede yani uzakta ışığı yanan evleri izleyip birileri ölüyor mu acaba ?diye düşünmekten kendimi alıkoyamıyorum. elbette ölüyordur birileri. zaten ölmek için yaşıyoruz. birgün gelicek ve zütümüzü iğrenç yataktan kaldıramaz halde olacağız. kısık gözlerimizle perdenin arkasından akan gün ışığını izleyip gibtiğim ölümünün gelmesini bekleyeceğiz. eğer şansınız varsa alkollüyken ölürsünüz yada sıcak bir yatakta. çöplükte ve cafelerde ölen arkadaşlarım vardı emin olun ölmüş halleri bile memnuniyetsiz görünüyordu. pişman ölen insanlar vardı eskiden, kırmızıda yada bir çay ocağında ölen, öldürülen insanlar. kaburgaları catlayana kadar dayak yiyip, yüksek bir yerden atılan çocuklar. ölüm taktan birşey değil bir kurtuluştur.bir sabah uyanamayıp etrafımızda ki insanları mutlu edeceğiz. ölümü kabullenince özgür oluyor insan. yani alamadığın maaşın için ağlamıyorsun çünkü yarın ölebileceğini biliyor ve bunu umursamıyorsun.

etrafa kaçışan bir kaç adam ve bir arka sokak. inceden yanan bir sokak lambası ve gazete sayfaları bir de rüzgar. camda sakız çiğneyen kadınlar ve annesinin arkasına saklanan çocuklar. birde silah var. beyaz ve parlayan bir silah. kimi gün oldu şakağımda hissettim bazende tam bacağımda. çok derin bir ateş ve acı veriyor. kaybettim diyorsun ve sokak lambasına doğru sürünüyorsun.o an kırmızıdan iğreniyorsun.bir kaç çığlık çıkıyor boğazlardan ve sigara dumanı, evet evet. bolca sigara dumanı ve ot kokusu. uzaklardan bile tanırım onu hem ben, uzaklardan bile saçlarını görürüm. uzun boynunu ve mükemmel kokusunu. tanrı bu,evet sayın tanrı. beyaz teni ve uzun saçları.ama bu sefer onunla konuşmaya niyetim yok. yanında tanıdığım insanlar var ama henüz erken sayın tanrı. gökyüzüne dönün lütfen. sizi ve adeletinizi reddediyorum.bu gün sizinle cennette viski içmek istediğime emin değişim. o yüzden hemen evine dön yaşlı adam.ben bugün hastanede serum yemekte kararlıyım.

ucuz barlarda bir kaç liraya çalışan yetenekli üniverste öğrencileri gördüm.iyi müzik yapıyorlar ve içiyorlardı. içlerinden birisi simple man'i çok güzel söylüyordu. uzun saçlı, dövmeli ve bol küpeliydi. sakalları o kadar çoktu ki yüzünü görmek imkansız hala gelmişti.tam karşısına oturdum ve onu dinledim. birkaç yıl sonra yanına gitar çalan arkadaşını, yanımda ki masadan onu dinleyen kız arkadaşını ve bu insanların hiçbirini görmeyecek. hayalleri olmalı diye düşündüm. belki de okulu bırakıp bir karavan çalar. yanına kız arkadaşını ve serseri, özgür ruhlu arkadaşlarını alıp müzik yaparlar.ama asla karınlarını doyuramazlar. mutlu bir hayatı olabilir. belkide bir işe girer. sakallarını kesip sigortalı bir iş için koşturur. ailesinin bulduğu bir kızla evlenip taktan bir hayatta kurabilir kendisine. eski kız arkadaşı ise ona sadece hızlı yaşadığı günlerde ki silik bir anı olarak kalır. hayat ihtimaller üzerine kurulu gerçekten.

sana aşk dolu cümleler ve mükemmel portreler dizmek isterdim aslında. kabulsuz ve uçuk bir hayattan bir kaç dize ve ince siyah bir kalem. özledim ve yorgunum.bir sabahın en güzel yani senin hala nefes aldığını bilmektir benim için. yarı insan yarı şiir olan ben ve bütün gökyüzünü göğsünde toplayan sen. sana bunları yazabilecek kaç insann vardır kimbilir. belki de seni benden daha çok seven bir kişi bile olabilirim.o kişi sana tanrının şiiri demiyor.ben derim. sana bir gece ve kegib bir yara gibi bakabilirim.en sevdiğin yemek,en sevdiğin elbisen,en sevdiğin film ve sevdiğin bir şarkı olmayı bile isterim. hatta uyumadan önce son kez baktığın tavan bile olmak isterim. anlamsız kelimeler ve bolca küfürün arasında parlayan gözlerine bakıp dünyanın sonsuzluğunu kabullenir ve ölümü unutabilirim.

ah,kadın. aldığın nefes ve aşık olduğun adam olmak için herşeyden vazgecebilirim. bunları yazarken pişmanım aslında. dayanamıyorum. kahkahan ve utancın incin saçlarima takılmış gibi.bir gül ve o kalabalık hep aklımda.sen en sevdiğim kitapsın.

sevilmeyen ve nefret edilen bir neslin çocuklarıyız. hepimiz.mükemmel rock grupları, etrafında insanları toplayan liderler yada bir kavga yok artık. internet ve yalnızlık arasında mekik dokuyup duruyoruz. pisliğe batmış ruhlarımız kendi gerçeklerimizle tartışıyor ve kaybediyor. bizim kavgamız ve davamız inandığımız yol bir aşk meselesidir artık. kullanılan uyuşturucular kaliteli, müzik ise iğrenç.bir çoğumuz bir silaha para vermeyii kinariz ancak birisi taktan bir kahveye para verirken onu kinamayiz.

hala takipteyiz

inception izledim az önce kafamı karıştırma