ne kadar boktan bi dunya

uyandım. ellerim tozlu, saçlarım karışıktı. berbattım,yorgundum ama kalktım. aynanın karşına geçtim ve baktım;

ne görüyordum ?

dışarıdan bakan bir kişi, yorgun,geceden kalmış,pis, genç,uzun saçlı, sakallı bir serseri olduğumu söyleyebilir. yarı hırsız yarı şiir ve şarkı olan geceyi kavga ile bölen kişiydim ben. öylesine sarhostum ki,şarkılardan ve şiirlerden bikmistim. hergün aynı tak dedim kendime. alkollü ve aşık, hatta aynı şarkı, sarkiyi söyleyen kişi aynı, gitar aynı, ateş aynı, ateşin başındakiler aynı ve üzerimdekiler aynı. iğrenç bir gece, iğrenç bir hayat ve iğrenç bir uyku. mutsuz bir hayat.

bu son sayfa. defter bitti. iğrenç el yazimla bur defteri daha köşeye atıp yeni bir defter almak için para biriktirmem gerecek. sigara paramı yine deftere vereceğim.her biten deftere şöyle bir bakiyorum da aynı şeyler.son sayfalara gelince gitmeyi geciktirmek için yazıları küçük yazmaya dikkat etmişim hep. bazen o kadar uzatmisim ki yazmayı 5 sayfaya kadar yazmışım. böyle olan yazılarda ya kırmızı izler -şarap- yada yaziyi dağıtan küçük damlalar belli oluyor. muhtemelen kendimi çok kaptirıyorum yazarken. yazdığım şeyler ise hep onunla yaşadığım diyologlar yada yaşamak istediğim şeyler. aslında o kadar çok defter kaybettim ki.sarhosken yırtıp denize attığım bile olmuştur. yada kaybettiğim. yani hiç bir mum yakıp, pahalı bir şarap açıp, manzarası olan bir yerde daktilonun başına geçtiğimi hatırlamıyorum. sanırım paras...

yazının devamı yok, sayfa bitmiş.

acaba bir gün baba olabilir miyim ? düşüncesi bile iyi geliyor aslında. senin soyundan, küçük,yardıma muhtaç, sürekli konuşan, çikolata isteyen ufak bir serseri.onu parkta oynarken yada kız arkadaş edinirken izlemek güzel olmalı. peki ama ben çocuğuma ne ogretebilirim ? ona içkiyi, kadınları,sevişmeyi, kavgayı, sahili,polisleri ve huurlari anlatamam.onu bir ışte çalışıp yorulurken görmek beni çok üzer. baba olmak zor bir iş.

rizövv

dini zayıf adamın dramı

yaz reis

eve geldim, gömleğini çıkartıp yatağa attım kendimi. öylesine taktan geçen bir gündü ki.kavga ve yumruklar. aslında biraz bira sonrasida vardı. sebepsiz yere çıkan bir kavgada bir dişimi kaybettim. dudagim patlamış ve hala kaniyor. sayfalarda kan gördüğümde 'acaba burada neden kan var'? diye düşünurdum hep. alkollü olduğum için sebebini hatirlamazdim.ya kavga ettigim için kanardi dudagim yada dislerimle bastırıp kanatirdim.kan tadına alismistim zaten su anda dudağımi kurulamak yerine emiyorum.ben kavgayı birisini dövmek için yapmiyorum. sadece birisin kendisini güçlü hissetmesini istiyorum. birisinin üstüne çıkıp onu yumruklamak üstelik karşılık vermeye gücü kalmayana kadar,bu gerçekten mükemmel birşeydir.

kısa ve kahverengi saclari olan bir kadın. kısa boylu ve zarif. çok güzel. karsimda oturmuş öyle sigara içiyor.her halini takip ediyorum.

az önce goz göze geldik. gözleri o kadar siyah ki gece ve evren gibi.bu dunya gerçekten çok gibik dedim içimden,o kadına asla sarilamayacagim.

elleriyle saçını karıştırıyor, o kadar asil ki.sigarası bitti. kulakligini taktı ve caddeye boş bakıyor. arada bana bakıp ne yaptığımı düşünüyor sanırım. acaba farkında midir ? onu yazıyorum.

ve ışte gidiyor. caddeyi peşine alıp, sokaklarda yürüyor belki evine belki aşkına belki ölüme gidiyor.ne kadar garip o kadına asla sarilamayacagim.

okula gittiğim gunleri hatırlıyorum. hayatımın en taktan ve en sıkıcı günleri diyebilirim. senin gibi düşünmeyen, aptal ve çocukça hareketler bir bina dolusu ergen. kavgaları sebepsiz. aynı gömleğin ve aynı kravatin içine sıkışmış koca bir sivilce gibi görürdüm hepsini.iyi bir not ve bir sevisebilecekleri bir kız arayan erkek bozuntulari. popüler olmak için sevmedikleri çocuklarla sevişen gerizekali kizlar. ciks yapmayi bilmiyorlar ancak karşılarında ki bilmeyince kendilerini ciks tanrıçası gibi hissediyorlar. aslinda lise yururyen sivilcelerin olduğu bir yer denilebilir.

zafer, zafer benimdir diyebilenin değil kaybedene zafer senindir dedirtebilenindir.

taktan parfüm kokusu cigerlerime işliyordu.bir cadde ancak bu kadar iğrenç olabilirdi. yolumu uzatiyordum. sırf seninle yattigimiz parkların önünden geçmemek için. yeni açılan birahaneler, marketler,parfumculer. kimse ve hiçbirsey eskisi gibi değildi. çocuklar küfür etmiyor, kosturmuyor,aşık olmuyordu. eskiden geriye birşey kalmamıştı.sen bile gitmiştin.

çok iyisin be

Bu başlık efsane olur

her düşen yağmur tanesini yakalayıp sana getirmek istiyorum, rakimiza döküp yağmurları yudumlasak.bir iyi geceler dökülse dudaklarından, sevişsek.uykusuz kalmayı, yorgun dusemeyi dert etmeden saatlerce konuşsak. gibtigimin sokaklarında koşsak, ıslansak, küfür etsek,aç kalsak, sigara icsek ve ot sarsak. yorgun ve üşüyen pastel renklere can versen ellerinle, ellerinden rakı içsem. aynı bardaktaki çayı icsek, küfürler ve şiirler sacilsa önümüze. yazsak,şarkılar, şiirler ve taktan kuramı olmayan bir dünya yazsan. turuncu ruhunu koyu kızıl dudaklarında saklanan. benim için. sayfalar bitmese seni yazarken ve ben keşke, keşke demeden bir ömür gecirsem. keşke yanımda olsaydın. keske

... hemen sokağın başına koştum ve geldim. hayatımda gördüğüm en iyi kare,en iyi sahne yaşanıyordu. aras,bir polisle ölümüne kavga ediyordu. durdum,bir sigara yaktım ve sakince onlara doğru yürüdüm.bu mükemmelligi bozmak istemiyordum. keşke diye geçirdim içimden. keşke bir biram olsaydı, köşeye çekilip izleseydim. arasla göz göze geldik ve gözlerinin içinde istediğim şey vardı ; 

nefret! 

polise bir tekme attı ve koş diye bağırdı,ben ise bir köşede orgazm hissi gibi şeyler yaşamakla mesguldum. beni kolumdan tuttu ve çekti. koşmaya başladık.ama neden ? nereye ? neden sorusunun cevabını alamadım ama nereye gittiğimizi anladım. hemen binaya girdik, arasın evi giriş kattaydi. kapıyı elleri titreyerek açtı ve o sırada onu izleme fırsatım oldu. güzel giyinen yakışıklı birisiydi ve bu ilk kavgasiydi. hayatı boyunca babası ne isterse vermiş.o kadar taktan bir durum ki,hiç ekmek calmamis.eve girerken dudağının ve burnunun kanadigini, gözünün ise morardigini fark ettim. dayak yemişsin dedim ve omzuna vurdum.o ise durumu çok ciddiye almıştı. yani altı üstü bir polisle kavga ettin dedim. şaşırdı eminim böyle birşey söylememi beklemiyordu.

viski var, içer misin ? dedi. küfür eder gibi bakma sırası bendeydi. bira getiriyorum dedi.bu sırada ben kendimi koltuğa atmıştım bile. güzel döşenmiş bir ev dedim kendi kendime. biraları getirdi, karşıma geçti ve gözlerimi heyecanla baktı. belkide hepimizin ilk kavgasında hissettiği ve söylemeyi unuttuğu birşeyi söyledi; 

bugün nirvana denilen yere ulaştım dedi ve gülmeye başladı.onu öyle görünce bende kahkahalar atmaya başladım. aras o gün kanayan yerlerini yikamadan yattı, bununla gurur duyuyor olmali sanırım 

ruhumuzla ?

tanrının politik yaklaşımlarını sevmiyorum. bize dünyanın güzel bir yer olduğunu ve yaşanabilir bir yer olduğunu söylüyor ama kendisi bu dünyada yaşamıyor.bu aynen bir doktorun alkolik ve sigara kullanan biri olması gibi birşey bence.

uğraşılcak ruh mu kaldı sanki

reserved

bende ağladım. kimse duymadı belki ama çok ağladım. odada,sahilde, birahanede,sokaklarda.sen duymadin, kayalar ve deniz, şarap ve sigara,ot ve neşet ertaş duydu ama sen duymadın.bir kayanın üstünde ağlarken, iciyorken,intiharı düşünüyor ve uygulamaktan kormuyorken ağladım.bir türlü beceremedim ama ölmeyi. jilet hiç bileklerimde dans etmedi. belki birgün gelip seni seviyorum dersin diye. ellerinde bira ve deniz kokusuyla gelirsin diye hiç olmedim.