ne kadar boktan bi dunya

kitaplar,
yalanlar,
az bira,
şiirler,
turkuaz,
yosun kokusu,
gölyüzünün maviliği,
bir ormancasına gözleri,
bir kumsalcasına elleri,
hızla ama dingin bir hayat vardı sanki gözlerinde.

ahlaksız bir dünyada,
ahlak bekçiliği yapanları anlamıyorum.
sokakta sevişenleri ayıplayanları anlamıyorum,
kızını yaşlı bir adama vereni anlamıyorum,
kitapları yakanları,
yazarları kısıtlıyanları,
şarkıları kısanları anlamıyorum.

size herzaman umut vardır yalanları söylemek istemiyorum,
aslında haklısınız hiç umut yok,
açlıktan çocuğu ölen baba için hiç umut yok,
aşık olduğu kadını başkasının kollarında gören için hiç umut yok,
birası biten adam için hiç umut yok,
sigarayı bırakması gerek adam için umut yok,
yumrukları zayıf olan için hiç umut yok.
ölmek kurtuluştur.

anayasada yeri olmayan bir çok şey güzeldir,
edebiyat,
ciks,
ot,
aşk,
uyku,
anarşi,
küfürler gibi.

https://www.youtube.com/watch?v=gjZyHANOZDM

Artık arınmış bir şekilde yaşıcak, bundan sonra hayatı seçicektim. Şimdiden sabırsızlanıyorum. Tıpkı sizler gibi olacağım ; işim olacak, ailem, büyük televizyonum, çamaşır makinem, arabam, compack disklerim, elektrikli konserve açacağım, sağlıklı bir bedenim, düşük kolestrolüm, hayat sigortam, ipoteğim, ev eşyalarım, sağlıklı giysilerim, valizlerim, üç parçalı takımım, güzel bir saatim, parlak ayakkabılarım, abur cuburlarım, çocuklarım, parkta yürüyüşlerim, 9-5 mesailerim, yorgunluklarım, arabamı yıkamak, kazak seçmek, aileyle geçirilen yılbaşları, gelir vergisi gider vergisi, emekli maaşım, temiz bir vicdan, ileriyi düşünen bir beyin ; ÖLECEĞiM GÜNE KADAR...

Hayatı seç. mesleğini seç. kariyerini seç. kocaman gibtirici bir televizyon seç, otomatik çamaşır makinesini seç. arabanı, cd çalarını ve elektrikli ev aletlerini seç. sağlığını, düşük kollestrolü ve dişlerine ilk günkü gibi bakmayı seç. pembe panjurlu bi ev seç. arkadaşlarını dikkatli seç. iyi bir tatili ve bavulu akıllıca doldurmayı seç. en güzel sıçtığımın fabrikasında üretilmiş en güzel sıçtığımın elbiselerini seç. dini ve dua ederken en tak olduğumuzu düşünmeyi seç. o salak televizyonun karşısıda oturup o salak programları seyrederken tıkınmayı seç. sonunda da sefil bi evde yalnız başına geberip giderken, yerini senin yerine geçmek için seni kandıran bencil muallaklere bırakmayı seç. çürüyüp gitmeyi ve yetiştirdiğin gerzek veletlere rezil olacak biçimde kendi altına etmeyi seç. geleceğini seç. hayatı seç.

@572 @573 trainspotting filminden alıntı değil mi lan bu?

@574 aynen kardesim

Rezerved

hiç bir taku beceremeyen pislikleriz,
bir amacımız,bir ideolojimiz yok,
tek amaç karnımızı doyurmak ve
ertesi güne uyanmak.
peki niçin ?
sizi bekleyen bir kadın yokken,
evde sarılmaya hazır ot yokken,
büyük rakı yokken,
ne tak yemeye yaşıyoruz anlamıyorum.
sorgulamıyoruz,
dişlerimizi fırçalıyor ve
uyuyoruz.
kaos yok, ciks yok,ot yasak.
para için okuyor,
para için çalışıyoruz.
kütüphanelerde çay bedava değil,
sigara içilmiyor.
sigara içmeden bukowski okuyan adamın,
beyninden şüphe ederim ben.

kan ve uyuşturucu var sokaklarda.
keşke benimde büyük bir televizyonum,bir çay takımım, rahat bir yatağım, geniş bir evim, çatal bıçak takımlarım olsaydı.
keşke bende sizin gibi beynimi televizyon dizilerinde uyuşturabilseydim.
bir gece yatağa girdiğimde düşünmeden uyuyabilseydim.
sizin gibi sıradan olmayı isterdim, pahalı bir saate bakıp iç geçirmeyi,bir kadına bakıp onunla yatmayı arzulasaydım keşke.
ama ney yazıkki yapamıyorum.6 aydır gibtiğimin odasından çıkamıyorum.
uyuyamıyorum ve düşünüyorum.
sistemi,
birayı,
otu,
aşkı ve sizi.

biz değersiz yaratıklarız,
yüz yıl sonra adımızı kimse hatırlamıycak,
heykelimiz dikilmiycek,
adımıza kitaplar yazılmıycak,
kimse çocuğuna bilerek bizim adımızı vermiycek,
bir kadın bizim için ağlamıycak,
bayraklar yarıya inmiycek.
bunu farkedin artık,
bizler hiç kimseleriz,
doğar, yaşar,tüketir ve ölürüz,
farklı değiliz.
bizler,
bir tak çukurundaki taklarız sadece.

uykusuzluk, antideprasanlar,bol acı ve ortasında ben.
bir kadının cesedime tükürmek istediğini biliyorum.
o kadının dudaklarıyla birleşmek isterdim,
gözlerinde kaybolmayı,
saçlarında dağiılmayı isterdim.
ama malesefki o,
başkasının kucağında saçlarını dağıtıyor.

keşke hatırladığımız tek acı,
annemizin attığı tokat olsaydı.

bir sigara,
bir bira,
bir elbise,
bir film,
sabah uykusu,
bir oyun olsaydım belkide,
beni severdin.

günde 2 paket sigara içmek,
4 bira içmek,
biraz elektro sesi duymak,
kalabalıkta kaybolmak,
mağaza vitrinlerine boş bakmak,
çocuklarla top oynamak,
ciğerlerime sigara dumanı çekmek,
elmalı pasta yemek,
televizyon dizilerine boğulmak,
küfürler etmek,
çay içmek,
istiklal caddesinin ortasında bağırmak,
istiyorum.

susmuş otururken birahanenin en dip köşesinde,
dudaklarımızda ıslıklar,
kulaklarımızda maggot brain,
ellerimizde tekila,
gözlerimizde yaş,
aklımızda umutlar var.

yumrukları sıkılı bir serseri,
dişleri gıcırdıyor,
belinde en güvendiği şey olan sustalısı duruyor.
yine bir kriz, yine bir muhtaçlık, birazda düşüş yaşıyor.
ne yazık ki diyor,
ne yazık ki mutlu bir hayatım yok,
oysa biraz korex olsaydı herşey farklı olurdu.

artık kendinize gelin,
sizin elmalı turtalarınız yok,
milyonlarınız yok,
bahçeli bir eviniz,
ciksi hizmetçileriniz yok.
otobüs durağı ve eviniz arasında sizin hayatınız.