ne fark eder ki

ey sevdalılar iyi dinleyin beni…
sakın ola kaybetmeyin beslediğiniz sevginizi
o gittiğinde anlaşılıyor çünkü her şeyin değeri
duvarlar konuşmuyor seninle
hayata bedel bir çift göz artık bakmıyor sana
yağmur altında ıslanmak eskisi gibi zevk vermiyor artık
sabah kalktığında başlıyor kâbus
sevinçle günaydın diyemiyorsun
çakılıp kalıyor gözlerin, söyleyemediklerinin, yapamadıklarının geçip durduğu tavana
seni yataktan kaldıran yaşama sevinci yok artık
âşık olduğun kızı görme isteği yok artık sende
ne zaman el ele gezen bir çift görsen
gözlerinden anıların akıyor damla damla
kendinden nefret ediyorsun bir kez daha
sadece iki kelimeyi ona söyleme cesaretini bulamadığın için kendinde
korkuyorsun reddedilmekten, kaybetmekten
dünyada ki her acıya dayanabiliyorsun ama yokluğunun acısı bir başka oluyor
acılarına yoğurduğun kelimeler senin dünyan
ama ona göre fuzuli yazılar oluyor.
ben çok sevdim ve kaybettim
hala çok seviyorum ama söylemeye korkuyorum
ve hep seveceğim biliyorum ama o bilmiyor
bilse de umurunda olmuyor
ölümüyüm, canlı mıyım? fark etmiyor o olmadıktan sonra
havadan nefes alsam ne olur onunla alamadıktan sonra
toprak olsam ne olur bana busesini vermedikten sonra
yaşasam ne olur bana sevinci vermedikten sonra
ne fark eder? şimdi söylesem ona sevdiğimi
umurunda olmadıktan sonra…

o çok yakında, yavaşça yürü
o burada, altında karın
usulca konuş, büyüdüğünü
duyabilir papatyaların

altın sarısı o parlak saçlar
hastalıktan sararmış solmuş
o körpecik o küçücük şey
toza toprağa belenmiş

kar gibi ak, hem benziyor zambağa
öylesine güzel öylesine hoş
bir kadın olduğunun farkına
varmadan büyüyüp serpilmiş

bir tabut tahtası, ve ağır bir taş
düşmüş göğsünün üzerine
kalbim daha fazla dayanamaz
o ölmüş öylece yatıyor yerde

duyamaz artık, huzur içinde yatsın,
duyamaz şiirlerimi şarkılarımı
gömüldü kaldı burada hayatım
yığın üzerime kara toprağı

@10 gibtir git burdan delikanlı adam labunyalarla tartışmaz. labunyalara verilecek en iyi cevap kovmaktır.

ben ramiz

@10 olsun delikanlı adam bi kere sever

@1 bekle nah gelir *

herkes öldürebilir sevdiğini
kimi bir bakışıyla yapar bunu,
kimi dalkavukça sözlerle,
korkaklar öpücük ile öldürür,
yürekliler kılıç darbeleriyle!

kimi gençken öldürür sevdiğini
kimileri yaşlı iken öldürür;
şehvetli ellerle öldürür kimi
kimi altından ellerle öldürür;
merhametli kişi bıçak kullanır
çünkü bıçakla ölen çabuk soğur.

kimi aşk kısadır, kimi uzundur,
kimi satar kimi de satın alır;
kimi gözyaşı döker öldürürken,
kimi kılı kıpırdamadan öldürür;
herkes öldürebilir sevdiğini
ama herkes öldürdü diye ölmez!!!

ben ramiz

iki kelime dört hece yarak gibi. dıbına koduğumun ahmet selçuk ilkan juniorı

“şarjörüne hasretimi koydum silahımın”, dayadım yüreğime
şeytan kulağıma duyduğum nefreti fısıldarken
göz yaşlarım sel oldu aktı
böylesi duygular neden gelir ölümün uçurumundayken
gözümün nefreti ölüme göz kırparken
kalbim sevdiklerimi koyuyor önüne
mutluluğun bile sonu var diye haykırırken, korkum vuruyor yüreğime
ama artık son geldi.
bu aşkı kendimle cehennemin ta dibine gömeceğim
elveda ana
elveda baba
elveda gözümün nuru, sevdiğim, aşkım
elveda dostlarım
bekle beni ateş artık, geri dönüş yok
tak… … … … ….. … .. ……

“şarjörüne hasretimi koydum silahımın”, dayadım yüreğime
şeytan kulağıma duyduğum nefreti fısıldarken
göz yaşlarım sel oldu aktı
böylesi duygular neden gelir ölümün uçurumundayken
gözümün nefreti ölüme göz kırparken
kalbim sevdiklerimi koyuyor önüne
mutluluğun bile sonu var diye haykırırken, korkum vuruyor yüreğime
ama artık son geldi.
bu aşkı kendimle cehennemin ta dibine gömeceğim
elveda ana
elveda baba
elveda gözümün nuru, sevdiğim, aşkım
elveda dostlarım
bekle beni ateş artık, geri dönüş yok
tak… … … … ….. … .. ……

ben gözlerimi kaybettim, sen çekip gidince gözlerini
söktün gittin sadece sen diye haykıran bu yüreği
kırdın attın sensiz yaşamın en acı veren yerine
i̇çine yokluğumu koyup haykırım sensizliğimi

ruhum bedenimden çekti gitti, aşkım kalbinden silinince
sana olan aşkım hiç bitmedi ellerimi tutup sarmasan da
alev alev tutuştu yandı söz geçiremedim yüreğime
aklıma her gelişinle parçalandığında

ben toprak olsam da sen hep sevgilimsin benim
ben “sadece sen” diyen aptal aşığınım senin
sen ilk defa bana aşkın ne olduğunu öğretendin
ben ise sana sürekli acı çektirendim

bu dudaklarla o kadar sitem var ki, sadece gülemiyorum
sana yaptıklarımdan dolayı daha mutluluğu hak etmiyorum
kendime utancımdan artık gözlerini süzemiyorum
aldım bu kalbi yanıma acı çektirmeye gidiyorum….

ben gözbebeklerinden kaybolup gittim gideli
uzaklarda yaşarım sönük yıldız misali
sevgim yokluğunda dirilir, uyanır geceleri
en sonunda bende ölürüm doğan güneşle birlikte

beklerim, gecelerden sabırla nefesini
unutamam beraber kurduğumuz hayalleri
sessizce konuşurum yokluğunlar karşımdaymışsın gibi
en sonunda bende ölürüm doğan güneşle birlikte

başımı kaldırır dikerim gözlerimi tek sırdaşım kara gecelere
uyuz olur söverim bebeğimi benden alan lanet olası kadere
son kez haykırırım “sevmek suç mu ulen” diye ufuktaki güneşe
en sonunda bende ölürüm doğan güneşle birlikte

aşk, beklemektir bile bile sana dönmeyeceğini
aşk, görmektir baktığın her gözde onun gözlerini
aşk, hissetmektir ne kadar uzakta olsa da kokuyu tenindeki
aşk, hiç umudunu kesmeden beklemektir yıllar geçse de üstünden sana dönmesini

http://www.incicaps.com/r/51362.jpg/

seviyorum beyler