ne desem bilmiyorum yardım istiyorum

hepimiz dertliyiz be kardeşim.

okuyamıcam panpa kusura bakma. gerçekten özür dilerim hayatımı gibtin. okursam daha kötü olucam. ilk iki enrtyi okudum umarım bir şey olmamıştır. :(

Allah yardımcın olsun kardeşim. Benim kardeşim yaşındasın. Gerçekten zor ama sabret. Adam olmaya, hayatını kurtarmaya bak. Diyebileceklerim bu kadar.

rezzzz kanka bı ara bakarım yarın sınav var ... bu arada allah yardımcın olsun..

babam hemen elime yapıstı aldı elimden bıcağı. tokat attı bana kendine gel dedi. bir anda şimşek çaktı sanki suratıma. Hayat dahada taktanlaştı. sırf salakça bir sinirleme yüzünden. sonra kızları ağladı teyzemin. benle yaşıt kızlar. işte teyzem bavulunu topladı ve çekti gitti kızlarıyla. babam bir yandan bana kızgın bir yanda acıyordu. "acıyordu." siz hiç size acıdıklarını hissediniz mi ? hele hele size acıyan kişi öz ve öz babanızken ?Onca şeyi yaşatan bir adam sana acıyordu. çok dokundu o bakıs bana. sonra evi topladım. yine taka sarmıstı herşey. bu arada kızla tanıstığım sırada ablamla babam birbirlerini yiyorlardı. Ablam babamdan , kendi üzerine düşün mirası alıp hayatımızdan çıkıp gitmek istiyordu. dayanamıyordu çunku o artık. annemin emeklerini o kadının yemesine dayanamıyordu. birbirlerini yediler. babam öz kızını gibtir etmiş, o dıbına kodumunun karısını benimsemişti. bunlardan hiç birine kıza bahsetmedim ama o benim mutsuz olduğumu hissedebilyordu. ertesi gün okulu ekip kızla buluştum. kafamı dağıtıp sakinleşirim diye. beni sıkıştırdı. anlamıstı bişeyler olduğunu. herşeyi en baştan anlattım. Bu yaşıma kadar hiç bir kişiye yaşadıklarımı anlatmamıstım. Anılarım geldi aklıma. Gözlerim doldu. Sonra onun bana sarıldığını görünce dayanamadım. küçük bir çocuğun eline kaybolan oyuncağını vermişler cesine bir sevinçle ağladım. hem hüzün hem mutlulukdu hissettiklerim. sonunda biri bana değer veriyordu

kardeşim hayat zor Allaha tutun ve dua et güzellikler seni bulacaktır

ölüyorum desem ağlayanıyım yok lan

reserved amk gib belamızı gece gece

aradan 4 ay geçti ve evde bir aile cüzdanı bldum. açıp baktığım dünya yine başıma yıkılmıstı. babam evlenmiş ve bizden gizliyordu. hemde annemin öz kardesi teyzemle. kabullenemeddim evden kaçtım. 6 ay bulamadılar beni. bir yurt evinde kalmıstım. sonra buldular beni. tekrar babamla yasadım. teyzem bize yerleşmiş iki kızıı alıp gelmişti. 2 sene onlarla aynı evde yaşadım. kendi evimde yabancı oldum. odamı onlara verdim. kendim kendi odamda rahat edemedim. özelim olmadı. sonra lise 3 e geldim. Derslerim yine iyiydi. bu sene işte dersaneye basladım. tek amacım harp akademesini tutturup gitmek buralardan. ama dersanede bir kızla tanıstım. konusmaya basladık. sonra anlamsızca mutluluk olustu bende. hayat güzelleşmeye basladı. Sonra sevdiğimi farkkettim. Onunda bana olan duygusunu öğrendikten sonra hayat çok çok güzeldi herşeye rağmen. unuttum herşeyi. 2 ay sonra hafif tartıstık. Aramız bozuktu eve geldim. Çok canım sıkkındı. Teyzem laf yaptı babama. Dayanamadım. Annemin diyemediklerini bu kadının demsii yediremedim. kalktım yerimden üstüne yürüdüm. elime bıçak aldım ve buna doğru geldim. korktu herkes. gözüm döndü biliyordum. sarhoş gibiydim. herşeyin farkındaydım ama kedimi kontrol edemiyordum.

devam ediyorum. istediğiniz kadar giblemeyin

herkes çaresizdi. annemi hastaneye yetiştirdiğimizde pek bir şey hatırlamıyorum. Sadece ağladığımı ve rüyadaymıs gibi olduğumu hatırlıyorum. Sonra ben bayılmısım. Sakinleştirici ağır gelmiş bana. Gözlerimi açtığımda evde odamdaydım. içerden sesler geliyordu. Rüya gördüğümü sanmıstım. filmlerdeki gibi sanmıstım. Salon çok gürltülüydü. Kapıyı açtığımda hayatın gerçekten acımasız olduğunu anladım. Cenaze evindeydim. Duygu sömürüsü yapmama gerek yok aslında annemi çaresizce kansere kaptırdım. Kader işte yapıcak birşey yok. derslerimde düşüş oldu. o sene sbs ye girdim 360 yaptım. yine iyiydi herşeye rağmen öyle kabullenmiştim. annemin vefatından 3 ay sonra abimin 3 yaşındaki kızı rahatsızlandı. 1 ay yoğun bakımda kaldı ve vefat etti. Bayramın ilk günü kaybettik. abim isyan etmeye başladı. doktorlara saldırmaya başladı. allaha olan inancını kaybetmişti. dayanamıyordu artık. Zor topladı kendini. tabi toplamak diye buna deniliyorsa

Arabamız 2006 model toyata corolla 1.6 terra idi. abim babama dönüp bas baba bas gaza diye bağırıyordu. Babam donup kalmıstı. ben ön koltuktan arkama dönüp anneme baktığımda annemle göz göze geldik. Çaresizdi. yapabiliceği hiç bir şey yoktu. ama bana iyiyim ben korkma demişti. gözlerim dolmustu. korkma dşye fısıldadı tekrar. Sonra babama döndüğümde babam herşeyi unutmus deli gibi gaza basıyordu. Tek amacımız silivri devlet hastanesine acilen yetişmekti. En son ibreyi 200 olarak gördüm. Sonra arkadan abim seslendi. Sanki o an herşey durmuştu. yengemin çığlıkları, çocukların ağlayan sesleri kesilmişti. sağır olmustum. abim annemizi kaybettik yavasla baba dediğinde inanamamıstım. Annem gözlerimin önünde kaybolmustu. babam hayır o iyi yetişicez diye bağırdı çaresizce. ben sadece sustum. anneme baktım. bedeni çok onsuzdu. boştaydı. Siz hiç annenizi çaresizce, hayata veda etmesii gördünüz mü ? Arkasında üzülücek olanları düşünerek gitmişti o anda yanımızdan. Bizi düşünüyordu o anda. suratında çaresizlik umutsuzluk vardı son baktığımda.

bir kere adam akıllı anlatalım dedik takan yok arkadas

anlatma kardeşim anlatma.

edit: fena oldum da ondan. rica ederim.

2008 mayıs ayında 10 mayıstı. Ertesi gün anneler günüydü pazar gününe denk geliyordu. annem her sene bir türbeyi ziyaret eder dua eder ve bir dilke dilerdi. Bolca nine diye bir türbe. Edirne tarafında. Biz oraya gitmek için aksamdan hazırlık yapmıstık. Sabah olduğunda abimleride alıp yola çıktık. Anneler günüydü o gün. Annem çok tuhaftı o gün. sanki sanki herşeyin farkında ama bize söylemiyordu. yalandan gülüyordu bana babama abime herekese... Yazlığımız var bizim tekirdağ yeniçiftlikte. yol üstü diye uğrayalım dedik. bende çok severdim orayı halada çok severim. yemeğimizi yedik magalımızı yaktık eğlendik. Eve gitmek içi hazırlandık ve yola çıktık. Annem ön koltuğa oturdu babamın yanına. Ben abim yengem ve küçük yiğenlerim arka koltuğa oturduk. Silivri girişinde istanbula dönüş yolunda sağ tarafda benzinlik var ve biraz gerisinde filli boya filan var. Belki silivride oturanınız varsabilir. Annem babama eliyle hareket yapıp sağa yanas dedi. Babam sağ tarafa yanastı ve durdu. annem kapıyı açtı ve kusmaya başladı. bende kapıyı açtım ve ne oluyor diye merak ettim. gördüklerim çok tuhaftı. annem kan kusuyordu. böyle peltek peltek. akıcı bir kan değil. hani balgam nasıl yapısık olut buda öyle. kan birbirine yapısmıs bir sekilde geliyordu. Korktum. Babam telaş yaptı abim şaşırdı. Hemen ilk aklımza gelen mide kanaması oldu. Ben o filli boyaya koşup poşet aldım. Annemi arabaya bindirdik. Arka koltuğa oturdu. Poşeti aldı eline ve kusmaya devam etti.

neyse ben devam ediyorum. belki biri gelir okur bişeyler söyler

eğer ki beni dinlemek isterseniz devam ederim, belki rahatlarım biraz

hepinizin tavsiyeleri için çok teşekkür ederim. derdimi anlatsam rahatlarım biliyorum ama genellikle içine kapanık biriyimdir. bu arada yaşım 17 yalan söylememe gerek yok. biraz hayatımdan ve yaşadıklarımdan bahsediyim sizlere. 11 yaşıma kadar hayatımda pek bişey olmadı. çocukluğum güzeldi ailemin maddi durumu iyiydi baya. sonra annem rahatsızlandı. ben o sıralar 7. sınıf öğrencisiydim. benim bir abim bir ablam var. ikiside benden baya büyükler. abimle 20 ablamla 23 yaş var. ikiside evli. neyse annem rahatsızlandı. işte hastaneye filan gitti. tahlil sonuçları geldiğinde annemin suratı çok değişmişti. 60 yaşına gelsem o anı asla unutmam. rapor yere düşmüştü. alıp okuduğumda akciğer kanseri teşhisi konulmustu. o yazıyordu. sanki annemin ölüm fermanı imzalanmıs gibi hissettim. çok acımıstı canım, sonra annem kemoterapiye basladı. saçlarını babam kesti. hala evde saklıyorum o saçları. annem zayıflamaya başladı o günlerden sonra. o tombik yanaklı kadın gitti gözümün önünde eriyen biri geldi. neyse annemin kemoterapi tedavisi bitti. yine rapor aldı geldi babam. iyileşme kaydedildiği ve hastalığın durdurulduğu anlamıı çıkarmıstık. yani doktor babama öyle demiş.

panpa sakso mu yapalım ne istiyosun anlamadım ki.derdinden bahsetseydin keşke neyse ben film izlemenı öneririm 1-2 tavsiye yapabilirim schindler's list ile pianist i izleyebilirsin eğer izleyeli uzun zaman olduysa filan yada a beatiful minds kafa dağıtır panpa. life is beatiful da olabilir.

çık balkona panpa ya da dur balkon olmaz montunu giy 2 sokak ilerle sesin kısılana kadar bağır bağır bağır sonra montunu çıkar eve kadar yürü daha iyi hissedeceksin ya da yapabilecek biriysen ağla biraz