deÄŸilsin

-Ali hadi ama geç kalıyoruz

+Tamam tamam geldim sen geç arabaya

-Çabuk ol bekliyorum.

O gün o konuşma belkide tek hatırladıklarım. Bana yapılanlardan sonra bu kadarıyla kurtulduğum için şanslıyım. Leyla... Liseden beri sevgiliydik. Aynı üniversiteyi kazanmamız ve aynı eve çıkmamız kaderin mükemmel lütufların biri diye düşünüyordum. Meğer hazin öykülerinden biriymiş. Nerden bilebilirdim ki?

Ne de olsa sadece insanım.Öyle miyim?

Leylaya baktığımda takmayı takmış üstüme doğru koşuyordu gece lambasını yaktığımda çok garip şeyler olacağı belliydi çünkü karşıma 3 tane zenci çıkmıştı huurluk içgüdüm kabardı ve muamele dahil 70 lira diye bağırarak soyunmaya başladım o günden beri zenciler zütümden gibiyor

2 gün sonra , Bizim Ev 21:00

Arkadaşlarla tek başıma gezdiğim tozduğum nadir günlerden biri hatta bir elin parmaklarını geçmez bu günler senede saysan. Leyla hasta olduğundan evde kalmıştı.Eve geldim. Kapıyı açtığımda salonda tv açıktı ama kimse yoktu. Banyonunda ışığı açıktı. Leyla burdada yoktu.Ama banyonun camında kan izleri vardı küçük küçük. Duş perdesinin yarısına yakını yanmıştı. Yatak odasından sesler duydum. Hemen koştum. Leyla yatak odasında yüzü duvara dönük bir şekilde sayıklıyordu.SENiNLEYiM

dıbınakoyayım şu hikayeyi okuyup etkilenen ağır gerizekalıdır.yok çay koyuyormuşta bi bakmış orda değilmiş ahahaha hagibtir..

lan tamam kurgu yazıyorsunuz da bari adam gibi yazın etkili bir dil kullanın o ne lan anasdsfsd

"lavobaya suyla yıkamaya ( yok asitle yıkıyacan amın evladı ) zütürdüm.Yok artık! (yapma yaaaa) Bileğinde bırak kesiği ufacık bir çizik bile yoktu. " ahahahahaha yazacağın hikayeye sokayım senin

Birkaç gün eve gidemedim. Arkadaşımda kaldım.O gün evde neler olduğunu çok merak ediyordum. Leylanın durumunda en ufak bir gelişme bile yoktu.Bu kadar misafirlik yeter diyip eve gittim. Kapıyı açıp eve girdiğimde televizyon salonun yatak odasının ve mutfağın ışığı açıktı. Evin heryerini taradım kimse yoktu. Duvardaki saat durmuştu. Yatak odasına girdiğimde ağlamaklı oldum. Duvarda boylu boyunca Hoşuna gitti mi?veUnutmadımyazıyordu. Noluyordu?Kime ne yapmıştım? Gece evde tek kalamayacağımı düşünerek arkadaşımı caneri çağırdım. Kırmadı geldi sağolsun. Gece boyu sigara içip muhabbet sohbet olanları konuştuk. Yatma vakti gelince caner çocukluğumdan beri alışkanlığım diyerekten lavoboya gitti. Girmesiyle çıkması bir oldu. Hemen yanına gittim. içerde biri çürümüş gibi bir koku vardı. Duş perdesini çekince 2 ölü kedi gördüm boyunları kırılmıştı. Simsiyah olmuş kuru kan lekeleri vardı.Bu eve noluyor*

Ne yapacağımı bilemedim. Memlekete dönüp ne olup bittiğini öğrenmek istedim. Atladım otobüse ertesi gün oradaydım. Ailemle biraz konuştuktan sonra leylalara gittik. Kapıda bizi annesi karşıladı. Leyla bulundu mu diye sorunca bulunduğunu karakolda olduğunu o gece niye morgta olduğunu anlamaya çalıştıklarını söyledi. Anlayamıyordum.Babası cengiz amca mükemmel bir adamdı. Leylanın annesine cengiz amcanın nasıl öldüğünü sorunca iple boğulduğunu yapanın belli olmadığını söyledi. Cengiz amcanın odasındaki resmine son bir kez bakmak istedim.Çok sevdiğim bir adamdı. Leylayla ilişkimizi hep desteklemişti. Odasına girdiğimde yatağın altında birşeyin parladığını gördüm.Bu bir kolyeydi. Hani şu içinde resim olanlardan. içini açıp baktığımda Leylanın babasının ve annesinin resmi vardı. Babasının gözleri çıkarılmıştı resimde.Çok ufak bir şekilde leylanın el yazısıyla yazılmış bir notta vardı kolyenin içinde.HALA GÖREMiYORSUN DEĞiL Mi?

Şoka girdim napıcağımı bilemiyordum. Hemen yanına koştum. Bilekleri ve alnı kanlar içindeydi. Bileğini kesmiş diye düşünerek hemen lavobaya suyla yıkamaya zütürdüm.Yok artık! Bileğinde bırak kesiği ufacık bir çizik bile yoktu. Peki bu kanlar neydi kimindi? Leylaya nolduğunu sordum.Çok korkmuştu. Titriyordu.Yüzünüde yıkadım. Aynaya baktığında kulakları sağır edici bir çığlık attı. Arkanda dedi.Çevik bir hareketle arkamı döndüm hiç bir şey yoktu. Sadece duvarda hafif bir karartı bir sembol gibi bir şey vardı.Üstünde durmadım leylaya ne olduğu daha önemliydi. Hiçbir şey anlatamadan bayıldı. Hemen ambulans çağırdım. Tabi poliside aradım. Evde benim bilmediğim şeyler oluyordu.O gece hayatımın en kötü gecesiydi. Polis hiçbirşey bulamadı.Ama leylada uyanmıyordu bir türlü. Doktorlarda anlam verememişti. Komaya girmişti sanki. Leyla hiçbir müdahaleye tepki vermiyordu.Ama vücudunda en ufak yaralanma izi yoktu. ANLAYAMIYORUM.

Ertesi günün sabahı uyandığımda leylayı mutfakta kahvaltı hazırlarken buldum.Çay demliyordu.Ne de güzel ne de saf bir kızdı.En azından o zamanlar öyle düşünürdüm. Günaydın dedikten sonra dün gece kötü bir kabus filan gördün mü diye sordum. Hayır deliksiz uyudum diyip garip bir şekilde gülünce bi duraksadım. Peki benim gördüğüm neydi? Traş olup biraz rahatlamak için banyoya gittim. Traş makinemin odada kaldığını hatırlayınca almak için odama gittim. Gördüklerime inanamadım. Leyla yatakta yatıyordu. Peki mutfakta kahvaltı hazırlayan kimdi?Ben kime günaydın dedim? Mutfağa koştum çay demliği yerdeydi ama içi boştu. Sanırım hayal görüyorum of of.

Bu olaydan 2 gün sonra öğle vakti okuldayken telefonum çaldı. Hastaneden arıyorlardı. Leyla kaçmıştı yoktu. Ulan komadaki hasta nasıl kaçar diye sitem ettim. Hiç kimsenin aklı ermemişti. Kamera kayıtlarıda yoktu. Silinmişti.Bu nasıl iş. Hemen koştum gittim hastaneye doktorlarla güvenlikle konuştum. Hiçbiri bir şey bilmiyordu. Polisede haber verdim. Bulurlarsa hemen arayacaklardı. Leylanın arkadaşlarınıda aradım hiçbir iz yoktu. Akşam eve geldiğimde hiç ummadığım bir manzarayla karşılaştım. Leyla oturma odasında uzanıyordu. Benim geldiğimi görünce koştu sarıldı. Yüzünde donuk bir ifade vardı. Olan herşeyi anlatmasını istedim. Hiçbirşey hatırlamadığını sadece hastane uyanıp eve geldiğini anlattı. Hastaneyi arayıp durumu haber verdim. Getirip kontrol ettirmemi istediler. Leyla hastaneden korktuğu için eve doktor çağırdık. Allahtan sapasağlamdı. Olaylarında etkisinde kalıp leylayı otobüsle memlekete ailesinin yanına 3-4 kafa dinlemesi için göndermeyi uygun buldum.Her gün arayıp rapor istiyordum hem ondan hem babasından. Biraz daha kalıp tam kendine gelip öyle geri dönmek istediğini söylemişti son aradığımda. Sonraki günler hep o aradı.Ta ki bir gün telefonum çalmadı.Ne babası aradı ne de o.Ertesi gün arayıp durumu sorunca telefonu annesi açtı. Leylanın babasının öldüğünü ve leylanında babasının öldüğü gece morgta görüldüğünü çok korktuğunu söyledi.

Yeni evin ilk günleri biraz sıkıntılı geçsede yerleştikten sonra pek sıkıntı yaratmadı. Okul ev okul ev gide gide zaten evi dağıtmaya fıtsatta bulamıyorduk. Leylayla aynı yatakta yatardık.Ona hiç dokunmadım tabiki o anlamda. Herşey güzel yolunda giderken bir gece leylanın inlemeleriyle uyandım. Boğuluyo gibiydi. Kendi kendine kasılmaya başladı. Deli gibi terliyordu.30 saniye sonra durdu. Ağzından çıkan 3 kelime bende tuhaf bir his yarattı.BUNU BANA YAPTIRMA

Kolye ve içindeki notu cebime atıp sakladım. Bunu benden başkası görmemeliydi. Leyla ne yapmış olabilirdi ki?Uzun uzun düşündüm. Akşama kadar gezmeye karar verdim. Eski arkadaşlarla takılıp muhabbet sohbet ediyor kafa dağıtıyordum. Tabi ki olanlar hakkında hiç konuşmadım. Akşam eve geldiğimde leylada evdeydi. Geldiğimi görünce ağlayarak sarıldı bana. Leylam o kadar güzeldi ki herşeyi unutturuyordu.Onu biraz özel konuşmak için odaya çağırdım. Babasının öldüğü gece morgta ne işi olduğunu sordum. Rüya gördüğünü sandığını söyledi. Peki evden hastaneye nasıl gitmişti ulan. Leyla ya hiçbir şey hatırlamıyor ya da bizi avcunda oynatıyordu. Gözlerini sürekli benden kaçırıyor ve odadaki saate dalıp dalıp gidiyordu. Gece oldu uyumak için odalarıma dağıldık. Saatin kaç olduğunu hatırlamıyorum.Bir çığlık koptu. Leylanın annesinin odasından geliyordu ama leylanın sesiydi bu.Koştum gittim. Leylanın annesi yatakta kanlar içinde yatıyor leyla yanıbaşında ikigöz iki çeşme O Geldidiye sayıklıyordu.

Gördüklerim artık bende nasıl bir etki yarattıysa o an sorabilceğim en saçma soruyu sordum.Ölmüş mü? Leylanın annesinin gözleri simsiyahtı hiç beyaz yer yoktu. Leyla noldu diyip sarstım onu. Birden kendine geldi ve bilmiyorum gece kendimi burda buldum annem ölmüştü dedi.O kadar soğukkanlı dedi ki korkmaya başlamıştım.Ama asıl korkulacak olan şeyin farkında değilmişim. Lavobaya gidip cebimdeki kolyeye bakınca leylanın annesinin gözleride çıkarılmıştı. Beynimden vurulmuşa döndüm.O gece hastane karakol ev derken kendimden geçmişim.

Ne kadar cinli hikaye okursanız okuyun hep kolye var kolyenin içinde resim var ya gözleri çıkarılmış ya da gözlerinin yerine nazar boncuğu felan konulmuş.Az yaratıcı olun amk. Mesela deyin "Resimi açtığımda koskoca bir yannan resmi vardı." Gibi gibi...

Evin kapısına geldiğimde komşuların ve polisinde orda olduğunu gördüm. Koşarak durumu sordum. Leylanın camı kırdığını ve halıyı ateşe verdiğini söylediler. Annemi ve babamı az ilerde önceden gelen ambulansın yanında hemşireyle konuşurken gördüm. Anneme ve babama birşey olmadıysa ne olmuştu. Leyla niye böyle bir tepki vermişti. Yine koşar adım ambulansın yanına gittim Ambulansın içinde leyla yatıyordu.Her yeri yanmıştı. Kolunda kegibler vardı. Babama durumu sordum. Beni bırakıp eve döndüklerinde leylanın yeter artık üstüme gelmeyin diye bağırdığını sonrada odasına gidip odayı talan ettiğini anlattı. Allahtan zamanında müdahele etmişler ev yanmamıştı. Anneminse sinirleri bozulmuştu. iyimisin diye sorduğumda o kız dedi.O kız hepimizin ölümüne sebep olucak. Onda birşeyler var. Böyle deyince leylaya bir kez daha bakmak için ambulansın içine girdim müdehalesi hala devam ediyordu. Yaklaştım.Birden koluna bağlı serumu tutan demiri üzerime itti ve demir kafama vurdu. Bayılmışım.

Uyandığımda saat öğleden sonra 3 tü. Pederin evindeydik. Leylada bizdeydi. Babam uyandığımı görünce ciddi ciddi okulu bırakıp işinin başıma geçmemi en azından leylanın benim okula devam edicek gücünün olmadığını söyledi. Leylaya artık eskisi gibi yaklaşmıyordum. Onda bir şeyler vardı sanki bir tür bela çekiciydi. Okulu bırakmak benim isteyebileceğim son şeydi. Kendi paramı kendim kazanmak kendi mesleğimi elime almak istiyordum.1 hafta boyunca olaysız bir şekilde kaldıktan sonra leylayı bir süre memlekette bırakarak okula dönme kararı aldım. Babam ne kadar gitme desede gitmem gerekiyordu. Leylayla vedalaştık çok halsiz olduğu için otogara gelmedi. Annemde ise yalvarır gibi bir hava vardı. Gitme diyordu.Ama kararım kesindi. Otobüs kalkalı 30 dakika olmuştu herşey normaldi. Derken telefonuma bırakılmış bir sesli mesaj küçük bir çocuk sesi Hala göremiyor musun? Yazık oldu.Sesli mesajı dinler dinlemez otobüsten inip bir taksi çevirerek evin yolunu tuttum.

Rezervatullahiveberekatüh

Sol tarafıma baktığımda babamın refakatçi koltuğunda uyuyakaldığını gördüm. Karnımın aç olduğunu hissettim. Kafam balon gibi şişti. Hastane koridorlarında bir telaş vardı.0rh - kan aranıyor ilanı veriliyordu. Hastanenin kantinine gittim. Atıştırmalık birşeyler aldım boş masalardan birine oturmak için arkama yöneldim. Bütün masalarda tanıdığım kişiler lise arkadaşlarım vardı. Serkan ve hasan ece ve aleyna yanıma koştular. Leylanın durumu nasıl diye sordular. Noldu ki leylaya diyebildim? Leyla ameliyattaydı. Kanıda onun için arıyorlarmış. içim burkuldu. Odama gittim çaresiz. Hastane odasında uyumuşum.2 saat sonra arkadaşlarımın ve pederin ağlaşmalarıyla uyandım. Leyla ölmüştü. Liseden beri birlikte olduğum hayatımı sürekli paylaştığım ve paylaşacağım kişi ölmüştü. Boşluktaydım.Ne onun ölü bedenini ne de yalan yere ağlayan timsahları görmek istedim.Çıktım dışarı ağlaya ağlaya bir sigara yaktım.2 dakika sonra telefonum çaldı. Küçük bir kız Korkma çok yakınızdedi ve telefon kapandı.

Ölümünün üzerinden 1 hafta geçti. Kendimi çok garip hissediyordum. Leylanın yüzü hep gözümün önündeydi. Sesi kulağımda. Sanki ölmemişti o. Yanımdaydı hep. Bir gece her zamanki gibi uykuya dalmıştım. Telefonum çaldı saat 3 gibi. Telefonu açar açmaz aynı ses bana çok yakınız dedi ve telefonu yüzüme kapattı. Telefon kapanır kapanmaz odanın kapısı açıldı.

Karşımda Leylam vardı. Bana bakıp gülümsüyordu. Allahım çok mutluydum. Hemen kalktım ona doğru koştum. Bana dur dedi ve içeriye doğru yüreye başladı. Peşinden gittim. Durmadan arkasına bakıp bana gülümsüyordu. Birden durdu ve camdan dışarıya baktı. Yere çöküp ağlamaya başladı dayanamadım kafasını tam kaldırcakken birden çığlık attı. Ben bir kenara savruldum, ona baktığımda gözleri simsiyah, damarları suratında aşırı belirgin çok korkunç bişe olmuştu. Birden bana gülerek odadan ışık hızıyla çıktı. Camda ne olduğunu merak ettim. Hemen kalkıp camdan dışarı baktım. Annemin kafası vicudundan ayrık bir şekilde yerde yattığını gördüm. Başındaki varlıklar sanki annemi kurban ediyormuş gibi dua tipi şeyler söylüyorlardı. Hemen aşşağıya koştum ve bağırmaya başladım. Biri omuzuma dokundu. Bakmaya kalmadan birinin bana kalk kabus görüyosun heralde deyip beni uyandırdığını anladım.