nazım hikmet ran

ccc üşüyoruz nazım reyiz ccc

insanların içindeyim
Seviyorum insanları
Hareketi seviyorum
Düşünceyi seviyorum
Kavgamı seviyorum

Sen kavgamın içinde
Bir insansın sevgilim
Seni seviyorum

Aydınlığın içindeyim
Seviyorum aydınlığı
Paylaşmayı seviyorum
Eşitliği seviyorum
Kavgamı seviyorum

Sen kavgamın içinde
Bir insansın sevgilim
Seni seviyorum

kart sensin, postal da sana girsin

gibi bi laftı sanırım.

kartpostal şairi demişti asena , dansöz olan
can yücel reyiz ayarını vermişti
öyleydi

seni düşünmek güzel şey,
seni düşünmek ümitli şey,
dünyanın en güzel sesinden
en güzel şarkıyı dinlemek gibi bir şey
fakat artık ümit yetmiyor bana,
ben artık şarkı dinlemek değil,
şarkı söylemek istiyorum

yıllar var ter içinde taşıdım ben bu yükü
bıraktım acının alkışlarına 3 Haziran 63'ü

@43 http://imgim.com/ekici.jpg

bizim şerefsiz medyanın ölmeden vatan haini ölünce vatan şairi olarak bahsettiği büyük zat

@1 adam mayakovski

MEZARINI gibEYiM...

ccc türkçü devrim ccc

bir ağaç gibi tek ve hür ve bir orman gibi kardeşcesine üşüyoruz reyis

ccc nazim reis ccc

üşüyoruz nazım reyis

güzel yüzlü şair

gözlerim gözünde aşkı seçmiyor
oralarda kalbime sevda geçmiyor
ben yordum ruhumu biraz da sen yor
çünkü bence herkes gibisin

yolunu beklerken daha dün gece
kaçıyorum senden gizlice
kalbime baktım da işte iyice
anladım ki sen de herkes gibisin

büsbütün unuttum seni eminim
maziye karıştı şimdi yeminim
kalbimde yok bile sana kinim
bence şimdi sen de herkes gibisin

kapıları çalan benim
kapıları birer birer
gözünüze görünemem
göze görünmez ölüler

hiroşimada öleli
oluyor bir 10 yıl kadar
7 yaşında bir kızım
büyümezki ölü çocuklar.

saçlarım tutuştu önce
gözlerim yandı kawruldu
1 awuç kül oluwerdim
külüm hawaya sawruldu

benim sizden
kendim için hiç bir isteğim yok
şeker bile yiyemezki
kağıt gibi yanan çocuk

çalıyorum kapınızı teyze, amca
bir imza wer
çocuklar öldürülmesin
şekerde yiyebilsinler

büyük adam. rahmet eylesin.

anadolu'da bir köy mezarlığına gömün beni
ve de uyarına gelirse,
tepemde bir de çınar olursa
taş maş da istemez hani...

daha türk vatandaşlığına geçemedi

bugün ölüm günü beyler; saygıyla anıyorum.

Ben içeri düştüğümden beri

ben iceri düstügümden beri güneşin etrafında on kere döndü dünya.
ona sorarsanız : "lafı bile edilmez, mikroskobik bir zaman."
bana sorarsanız : "on senesi ömrümün."
bir kur$un kalemim vardı ben içeri düştügüm sene.
bir haftada yaza yaza tükeniverdi.
ona sorarsanız: "bütün bir hayat."
bana sorarsanız : "adam sen de, bir iki hafta."

katillikten yatan osman,
ben içeri düştügümden beri,
yedi buçuğu doldurup çıktı,
dolaştı dışarlarda bir vakit,
sonra kaçakçılıktan tekrar düştü içeri,
altı ayı doldurup çıktı tekrar,
dün mektup geldi, evlenmiş,
bir çocuğu doğacakmı$ baharda.

şimdi on yaşına bastı,
ben içeri düştüğüm sene, ana rahmine düşen çocuklar.
ve o yılın titrek, ince, uzun bacaklı tayları,
rahat , geniş sağrılı birer kısrak oldular çoktan.

fakat zeytin fidanları hala fidan, hala çocuktur.

yeni meydanlar açılmış uzaktaki şehrimde ben içeri düştüğümden beri.
ve bizim hane halkı bilmediğim bir sokakta görmediğim bir evde oturuyor.

pamuk gibiydi, bembeyazdı ekmek
ben içeri düştüğüm sene.
sonra vegibaya bindi,
bizim burda, içerde, birbirini vurdu millet
yumruk kadar, simsiyah bir tayın için.
şimdi serbestledi yine,
fakat esmer ve tatsız.

ben içeri düştüğüm sene ikincisi başlamamıştı henüz.
daşav kampında fırınlar yakılmamış,
atom bombası atılmamı$tı hiro$ima'ya.
bogazlanan bir cocugun kanı gibi aktı zaman.
sonra kapandı resmen o fasıl,
şimdi üçüncüden bahsediyor amerikan doları.

fakat gün ı$ıdı her $eye rağmen ben içeri düştüğümden beri.
ve "karanlığın kenarından onlar ağır ellerini kaldırımlara basıp doğruldular" yarı yarıya...

ben içeri düştüğümden beri güneşin etrafında on kere döndü dünya.
ve aynı ihtirasla tekrar ediyorum yine,
ben içeri düştügüm sene onlar için yazdığımı :
"onlar ki toprakta karınca, suda balık, havada ku$ kadar çokturlar,
korkak, cesur, cahil, hâkim ve çocukturlar,

ve kahreden yaratan ki onlardır, şarkılarımda yalnız onların maceraları vardır."

ve gayrısı, mesela benim on sene yatmam, laf u guzaftır.