+3
-1
Ne kötüdür insanın aklıyla yüreği arasında çaresiz kalması. Ne kötüdür ona an kadar yakın, bir asır kadar uzak olması!
Yalnızlık insana çok şey öğretirmiş. Ama sen gitme, ben cahil kalayım.
Ve bir gün ekler Nazım Hikmet mektubunun sonuna; herkese selam sana “HASRET”
Kelebek misalidir aşk; anlamayana ömrü günlük, anlayana bir ömürlük!
Sen yanmasan, ben yanmasam, biz yanmasak nasıl çıkar karanlıklar aydınlığa.
Sende uzaklığı; sende ben, imkânsızlığı seviyorum.
Biz başka severdik. O yüzden başka sevemedik.
Ve benim birden bire yüzünü değil, gözünü değil, sesini göresim geldi.
Cebimde yoktu, yüreğimden verdim.
işin en aşağılık tarafı şu ki yavrum, galiba yalnızlığa alışıyorum.
