uzun süredir sözlük yazarıyım bir o kadar zaman da lisede yazar olamayıp günde 10 saat sözlüğü takip edip entrylere gülüp 1 kelime yazamamışlığım var. şimdiden söylüyorum uzun yazacağım ve hiçbirinize cevap vermeyeceğim.

merak ediyorum bu kadar kin ve nefretle nasıl yaşıyorsunuz ? bazen memleket meselelerine sözlüğün tepkisi ne diye giriyorum yazdıklarınızdan midem bulanıyor kapatıyorum. yıllarca taşak geçtiğim ekşici binlere muhtaç kaldım bir dönem sizin iğrençliğiniz yüzünden ama şu günlerde ekşici binlerin yerini de akp trolleri almış durumda. artık onlarda da iş yok.

neyse biraz kendimden bahsedeyim. burada ilk yazar olduğum dönem sülaleden chp'li atatürkçü bir genç oğlandım. çılgınlar gibi küfür eder herkesin ve her şeyin dıbına koyardım. üniversitenin ilk senesinde de bu durumu korudum ama sonra burada kurduğum hayat gündelik hayatımı karşılamamaya başladı beni 2 hayatı birden yaşıyormuş gibi abuk bir duruma soktu. çünkü burada gördüğüm şeyler sokakta hayatın kendisinde olan şeylerle hiç uyuşmuyordu. mesela burada sürekli küfür ettiğimiz vatandaşlar gündelik hayatta o zamanlar benim yapmayı göze almayacağım şeyleri yapıyordu. evet mesela o sgdfli gençler siz evinizde internetten onlara küfür ederken ya da havuz başında birileriyle cilveleşirken savaştan zarar görmüş çocukları sevindirmeye çalışıyordu. bunun dışında başka örgütler buna benzer şeyler yapıyordu. ankara'da yoksul mahallelere gidip çocuklara ders veren örgütler var ve onlar bunu sizin buradan insanlara küfür ettiğiniz saat dilimlerinde kendi zaman dilimlerinden çalarak yapıyorlar.

şunu bilin istiyorum hayat buradan çok kolay. içinizde yoksul mahallelerde yaşamış ve hala yaşamakta olan eminim vardır. devlet hükümet ne derseniz deyin adına onlar o mahallelere ya seçimden seçime ya da rant için geliyorlar ve geldiklerinde o insanlardan her zaman mutlaka bir şey alırlar hiçbir şey alamazlarsa huzurunuzu alırlar. ama benim birkaç mahallede devrimcileri ve mahallede kurdukları ilişkiyi gözlemleme şansım oldu zaten o saatten sonra bu dünyayı artık sizin gibi internet trollerinin gözünden görmemeye başladım.

mesela tanıdığım vatandaşlardan biri uyuşturucu batağından devrimciler sayesinde kurtulmuş şuan devrimcilik yapar ve hayatını bunun üzerinden var ediyor. ona benzer çokca örnek var kimsenin sömürülmediği bir ülke/dünya hevesiyle okulunu kendi hayatını hiçe sayıp bunun için mücadele eden.

eğer inanmıyorsanız bir kereliğine herhangi bir kurumun kapısını çalın ön yargılarınızla gidin oraya ama açık konuşun benim şu şu düşüncelerim var sizin terörist olduğunuzu düşünüyorum bana olmadığınızı anlatın diyin oturur anlatırlar. bilenler bilir ankara'da konur sokak diye bir yer vardır solcular hep stant açar orada günde en az 10 kere ülkücüler gelir taciz ederler kurt işareti yaparak geçerler sokaktan falan ama stantlara saldırı olmadığı ve hakaretin boyutları yükselmediği müddetçe kolundan tutulur uzaklaştırılır vatandaş. yani diyeceğim o ki siz konuşup tartışmaya gittiğiniz için sizi dövmezler.

şuan 2. üniversitemi okuyacağım okul değiştiriyorum. sormak isterim size düşünce suçu diye bir şey var mıdır ? çünkü ilk kazandığım okula ülkücüler yüzünden giremedim okulda çalışma yaptığım için değil sadece düşüncelerim yüzünden. fiili olarak okuma hakkım elimden alındı. şimdi birkaçı solcuların olduğu yere de onlar giremiyor diyecek. yok öyle yağma. elinde satırla gelen bir insanı sen evine sokar mısın ulan ? önce böyle basit soruların cevabını verin. e devlet bunlara ceza vermiyor mu ? vermez ki zaten bunları devlet kullanıyor. okumaya çalıştığım okulda haftada 1 terörle mücadele polisleriyle toplantı yapardı arkadaşlar. sonra akşamları ankara sokaklarında satırla sallamayla solcu avına çıkarlardı. ama onlar solcu değil kürt bölücü vs. ulan andaval çözüm şeklin bu mu ? bu vatandaşlar hareket olarak daha 1 kere bu konu hakkında masaya oturup tartışmamış konuşmamış çünkü konuşup tartışacakları bir şeyleri yok. kürt meselesine hiç girmiyorum ama merak edenler ayhan çarkın adlı eski özel harekatçının açıklamalarını okuyup konuyu öyle değerlendirebilirler.

neyse gelişme evreme geçince beni en çok kapsayan yapıyla ilişki kurdum. illegal şeyler değil muhtemelen hepinizin adını duyduğu bildiği bir öğrenci örgütü. okudum tartıştım ikna olmadığım bir çok şey vardı ama mücadele sürüyordu. en çok farkına vardığım şey burada bir dönem benim gibi sosyalistlere küfür eden vatandaşların ya da özendiğim tiplerin hiçbir mücadele kanalı yoktu. anca sosyal medya trollüğü asarım keserim lafları vardı. ama buradan millete küfür etmekle ya da sokağa çıkıp eylem yapana küfür etmekle bir şey değişmiyor baki kalan hep sömürü zulüm devlet sermaye cart curt işte. öbür tarafta hakkını arayanlar vardı.

evine ulaşamadığı için otobüs isteyen mahalleliye bile küfür ederek saldıran ülkücüler gördüm. polisi söylemiyorum artık türkiyede eylem yapana polis saldırmazsa şaşırıyorum. saldırı diyorum müdahale diyenler olacaktır ama onun adı müdahale değil saldırı. mesela harçları istemeyen 50 100 200 1000 öğrenci toplanmış ve basın açıklaması yapmak istiyor bilmem ne kurumunun önünde ulan neden yürütmüyorsun vatandaşı oraya kadar bırak yürüsün ? oranın önünde basın açıklaması yapınca forsun mu sarsılıyor ? işte bu yüzden müdahale değil saldırı. o bilmem ne kurumunun önüne gidebilmek o vatandaşın hakkı çünkü.

türkiyede düzenin halk tarafından alaşağı edilmediği sürece bir şeylerin değişeceğine inanmıyorum artık. burası solcu arkadaşlar için. tabiki her şey devrimle ve devrimden sonra değil bu süreçte de değişecektir *

her neyse sizden iğreniyorum çünkü hayatta hiçbir şey değiştirmek için çaba sarfetmiyorsunuz tek bildiğiniz küfür etmek. ha bu arada ben artık küfür etmiyorum bunu da gelişme olarak görüyorum. aranızda hala küfür etmeden cümle kurabilen var mı mesela ?

sizden nefret ediyorum ayrı ayrı her birinizden ama merak etmeyin bizim gibi insanların nefreti öyle kör nefret değil ertesi gün unuturuz. mesela bugün sizden nefret ederken aynı zamanda sizin de içinde olacağınız yaşanabilir bir ülke yaşanabilir bir dünya kurmaktan vazgeçmiyorum. bana küfürettğinizi bile bile hala sizin için bile mücadele etmeye devam ediyorum ve şaşırıyorum. acaba bunu hiç mi görmüyorsunuz ? eğer gerçekten görmüyorsanız suç yine bizde diyip biz neden sesimizi duyuramıyoruz diyip dönüp yine kendimizi sorguluyoruz. anlayacağınız sizin küfürlerinizin hakaretlerinizin altında sizi gölgelemek için yetişen naif birer ağaç her devrimci.

yol yakınken dönün demeyeceğim ben sizin amcanız değilim. ne tak yerseniz yiyin ama bilincinde olun yediğiniz takun. bugün küfür ettiğin o devrimci çocuklar yarın sizin mahallenize sizin hakkınızı sizinle birlikte savunmaya gelebilir ve gelecektir de.

konuyu çok dağıttım artık kafama göre yazıyorum. tekrar belirteceğim o gencecik üniversite öğrencilerine hakaret küfür eden ve bunu şukulayan o vicdanlarınızın ağzına sıçayım. böyle de naifiz işte afilli bir küfür yapıştıramıyoruz sizin gibi.