1. 1.
    0
    Öncelikle konuyu özele açmamın sebebi ciddi yorumlara ihtiyacım olduğu içindir.

    Artık bu hayatın benden aldıklarından, benden zütürdüklerinden bıktım, hep üzülen olmaktan bıktım, hep yıpranmaktan bıktım.

    Bundan sonra duygularımı köreltmeyi düşünüyorum. Ne derseniz iyi artık hiçbir şeye kendimi kaptırmamaya ve hiçbir durumda üzülen ve kötü duruma düşen olmak istemiyorum.

    Aranızda elbette böyle arkadaşlar vardır. Duygularını kontrol altına alabilen. Gerektiği yerde kendini durdurabilen. Hayatının kararı olsa bile bunu gözünü kırpmadan yapabilen.

    Sizlerden yardım bekliyorum nasıl kalpsiz olurum, duygularımı yenilmem. Eğer ki böyle birşey olmuyor ise; sonuna kadar ilk olmaya hazırım.

    Kusura bakmayın çok oldum ve içimden geldiği gibi yazdım. imla hataları varsa affola.
    ···
  1. 2.
    0
    okursam gibsinler.
    ···
  2. 3.
    +1
    yalnızca gibişmeyi düşün
    ···
  3. 4.
    0
    ozet gec pic okumam bunu
    ···
  4. 5.
    0
    senin bişey yapmana gerek yok yeterli sayıda kazık yedikten sonra o kendi oluşuyo
    ···
  5. 6.
    0
    okudum ama yine de: http://imgim.com/33vhxug.gif

    adam sevgilisinden ayrılmış beyler
    ···
  6. 7.
    0
    kalpsiz olunmaz amk. yaratılış meselesi, sonradan olunabilen bi şey değil ne yazık ki.

    özet: ömrü billah gibilecez kardeş
    ···
  7. 8.
    +1
    dolu silahla dışarı çıkma
    en azından aşk darbelerini uzak tutarsın kendinden
    ···
  8. 9.
    0
    okudurm ozet geciyorum: adam su ana kadar hep beni gibtiler biraz da ben milleti gibmek istiyorum napmak lazim diyor.
    ···
  9. 10.
    0
    olmuo bin o. istediğin kadar dene daha kotu oluo sonuc.
    ···
  10. 11.
    +1
    @1 öncelikle şunu söyleyeyim sana bu yolun dönüşü yok (çok skindirik oldu lan bu)

    ilk yapman gereken şey soyutlamak. herşeyden ve herkesden.

    burada @7 biraz haklı sayılır, ama söyledikleri ekgib, kiminin yaradılışında taş kalpli olmak hiç bulunmazken, kimi de zamanla(benim gibi) kendini buna alıştırabilir.

    kendini buna alıştırabileceğini varsayarak; dediğim gibi ilk kural kendini; gördüğün, tanıdığın, bildiğin ve inandığın herşeyden soyutlamak.. kendi yaşantına kalben ya da beynen değil de dışardan bir insanmış gibi gbakabilmen lazım..

    bunu kendine bir disiplin olarak uyarlamayı başardığın zaman gerisi çorap söküğü gibi gelir zaten..

    burası çok önemli;

    her şeyde olduğu gibi bununda bir bedeli var elbet; yalnızlık.. 3 gün beş gün değil üstelik, sonsuza kadar sürebilecek bir yalnızlık.. sevgilinin, anne-babanın, arkadaşlarının, iş arkadaşlarının, hatta en sevdiğin ve asla vazgeçemeyeceğin kanka'larının yanında bile yalnız hissedeceksin kendini.. göze alabilecek misin yalnız yaşamayı??
    ···
  11. 12.
    0
    dünya gibime minare zütüme diye bir söz var bildin mi? o sözün kronolojisi ters işte amk.
    minare züte girmeden dünya gibine olmuyor avradını gibiyim. alıp zütürdükleri falan yazmışsın amma sen iyi bir çöküş yaşamamışsın. yaşarsan anlarsın.
    ···
  12. 13.
    0
    alçı yut
    ···
  13. 14.
    +1
    @1 yılmaz morgül
    ···
  14. 15.
    0
    @11 çok haklı lan verdim şukunu
    olm cidden çok yanlız oluyo lan insan hiçkimseyle bişey paylaşmıyosun anlatmıyosun ihtiyaç gibi görmüyosun bunu
    sen yine gibil daha iyi bence
    ···
  15. 16.
    0
    @1 okumadım beyler
    ···
  16. 17.
    0
    ben bir ara lustral içiyordum o zaman hislerimi çok çok iyi saklayabiliyordum, humphrey bogart gibiydim aq
    ···
  17. 18.
    0
    cehalet mutluluktur bin
    ···
  18. 19.
    0
    maalesef dünyada senin gibi insanların sayısı her geçen gün artıyor.
    cünkü senin olmak istediğin insanların sayısı senin gibilerden daha fazla.
    onlar gibi olmak lazım aslında onlar gibilerle karşılaştığın için.
    haliyle hiç kimseye değer vermiyeceksin, iplemiceksin, giblemiceksin. zütün kalkık olcak.
    bencil olcaksın.

    budur.
    ···
  19. 20.
    0
    @19 ağlayarak verdim şukunu
    ···