nasıl seri katil olduğumu

nasıl insan öldürmekten zevk alır hale geldiğimi sizlere anlatacam.
kendinizi bu olaya bir kere verdinizmi artık kurtulamıyorsunuz.
bazen keşke yakalansamda daha fazla cinayet işlemesem diyorum

herşey 2003 yılında çalıştım barda şahit olduğum bir cinayetle başladı
2003 yılında yaz ayında lise okul harçlığımı biriktirmek için bir barda komi olarak işe başladım.
patronumuz pek bara uğramayann bir tipti.
bütün yetki diyarbakır doğumlu bilal abideydi
bilal abi zamanında çok acı çekmiş vede bu acılar sonucunda sivrilmiş halende arada görüştüğüm çok sevdiğim bir insandır

ben bara girdiğim gün benle beraber 20li yaşlarının başıında baran diye bir elemanda benle beraber işe başladı.
tam bir pgibopattı odda.
aarada şaka yapardım ben buna ama sonu çok fena oluyordu.
adam bir keresinde üzerime bıçak fırlattı .
yeminle birkaç santimle kaçabildim.
sonrada ona ağır şaka yapmaz oldum.
ben ilk kez bir işte çalıştığımdan bana pek birşey demiyorlardı.
ama baranı bi gibmedikleri kalıyordu..
çocuğunda zoruna gidiyordu doğal olarak.

2 ay olmuştu işe başlayalı ve artık her şeyini çözmüştüm.
bir gün bizim patronun uzaktan akrabalarından biri bara eğlenmeye gelmiş
yanındada 4 yiğenini almış ortam yapıyor.
tabi bizim bardada o aralar 3 barmen kız var
ama kons sistemi yok
bu adamlar ikide bir beni çağırıp su karıyı masama çağır diyor.
bende bizde böyle birşey yok diyom.
tabi bilal abiye söylemiyorum.

zaten söylesem patronun akrabaları falan dinlemez giber .
adamlar tekrar çağırdı beni yok abi dedim valla söylersem bilal abiye keyfiniz kaçar zorlama ai dedim
adam başladı bana sövmeye.
bende öylemi dedim görürsün sen.
gittim bilal abiye söyledim.
direk bunların masaya gitti.
kolaysa banada sövün dedi.
adamlar sövünce direk adamlara daldı.
bunları tekme tokat dışarı çıkarttık.

kapıdada güvenkik olarak kerim abi ve ahmet abi duruyordu.
onlar zaten kavga anında içer girip adamları dışarı atmamıza yardım etmişti.
sonra bilal abi içeri girdi.
bunlar bu seferde kapının önünde artistik yaptı.
bizim baran bar sandalyesini alıp o cüce boyuyla bunları kovaladı.
adamlar söve söve gittiler
ama yarım saat sonra ananızı gibecez bekleyin dedi.
he he dedik bizde

aradan yarım saat geçmişti biir müşteri sigara aldırmaya yolladı beni
tam kapıdan çıktım dışardan bir minübüs dolıusu adam çıktı.
hepside doluydu.
amk dedim direk
ahmet abi sen içeri gir dedi.
bunlarla kapının önünde tarrışmaya başladı.
adamlar illede o baranla bilal buraya gelecek anasını gibecez onların dedi.
tabi bizde içerde bıçak sopa balta ne varsa aldık elimize bekliyoz.
baran o ara çatıya çıktı.
oraya genelde biraz boşlarını koyardık.
bende arkasında gittim.
itin aklında yine bir ipnelik vardı.
bi baktım baran adamalrın üstüne bira şişelierini atıyor
beyler o gun hayatımda gördüğüm en muhteşem görüntüye tanık oldum.
adamlara attığı ilk iki şişeden sonrası yere düşmedi
adamlar haadaki şişelere ateş ediyordu.
la dedi bırak manyakmısn.
çatının kapsını kiltileyip geri aşağı indik

bilal abi benim elime bir satır verdi .
bana oğlum al bunu biri gelirse vur silahını al bunlar bizi sağ bırakmazlar dedi.
bende daha 16 yaşındayım.
en fazla sopayla kavgaya girmiştim o zmana kadar
o arada ahmet biyle kerim abi bunları yatıştırıyorlar.
tam bunlar içeri dalacakken pois siernleri duyuldu.
mahalleliden allah razı olsunki hemen polisi aramışlar.
o gun eve gitmedik.
ne olur ne olmaz .
ama o gün beynime ilk tohumlar yerleşmişti.

o olaydan sonra patron artık hergün bara gelir oldu.
o akrabalarıda bizden özür dilemeye geldiler.
bilal abinin baya taşaklı olduğunu o gün anladık.

aradan 5 6 gün geçmişti o zaman aralığında barda yine tek tük kavgalar yaşanmıştı .
barda o aralar çok güzel bir kaın sanatçımız vardı.
bu kadının bir süürü zengin dostu vardı
bir kaçtanede sapığı vardı.
onlarda arada gelir rahatsız ederlerdi.
ama o zamanlar patron bara gelmiyordu.
bir gün yine bunu selim adında olan sapığı buna asıldı.
patron direk işaret etti addıbına bunu bizim depo olarak kullandığımız yere aldılar.
10 dakka boyunca çıkmadılar.

bene hem meraktan hemde buz alma bahanessiyle içeri gireyim dedim.
direk daldım içeri.
dalmamla yüzüme kan sıçraması bir oldu.
patron adamın kafasına sıkmıştı.
birden dondum kaldım orada.
bana baktı.
kapıyı niye çalmıyon diye tokat attı
bende bilmiyordum.
buz almaya gelmiştim dedi.
burda gördükler burada kalsın dedi.
tamam dedim bende.
sonra adamı paketleyip gece bar kapanınca zütürdüler.

o gün kanın tadını almıştım.
kendimi bildim bileli bana kazık atan, beni haksız yere suçlayan, beni döven , beni sinir eden herkesi hep hatırlamışımdır.
hatta bazı günler bunları birgün öldürecem demiştim.
ama fiziiki yapım pek elverişli olmadığı için o zamana kadar sadece lafta kalıyordu.
o gün kendime bir söz vermiştim.
yakalnmayacak şekilde planlar yapacak.
intikam almak istediğim insanları süüreki takip edecektim.
toplumda kamufule oalcak duruma geldiğimde kıyıma başlayacaktım

o yıl bilal abi sağolsun benim milli olmam için bir kadın ayarlamış.
beni barın karşısındaki otele gönderdi.
taş gibi bir rustu.
kadınla ilk deneyimimi yaşadım.
bu deneyimi yaşadığımdan dolayı diğer sınıf arkadaşlarım gibi am peşinden koşmadım.
hep derslerime ve kişisel gelişimime odaklandım.

planlarımı söyle yapmıştım o zmaanlar tıpa gidecek.
en kolay insan öldürme yöntemlerini öğrenecektim.
ama tıpı kazanamayıp ilk erkek hemşire öğrencileri alındığı 2007 yılında hemşirelik bölümünü seçtim.
dersten sonra taks salonuna gidiyordum.
amacım olurda benden kalıplı bir avla karşılaşırsam çeviklikle alt edip öldürmekti.

geceleride cinayet romanları okurdum.
o zamnlar cinayetle ilgili dizi film belgesel ne varsa izlemeye çalıştım
hatta bir arkadaşım bunu fark edip dalga bile geçti.
dexterıda izledim tabiki.

üniverste bitene kadar liste biraz daha kabarmıştı.
20 yakın kişi eklenmişti listeme.
4 tanesi kızdı.

1 saatlik bir aranın ardından devam edecem.

üniversite biter bitmez askere gittim.
askerliği uzun dönem yaptım.
oradaa listeme 12 kişi ekledim.
askerlik bittikten sonra x şehrinde x devlet hastehanesinde işe başladım.

şimdi beklenen kısma geldik.
ilk cinayetimden son işlediğim cinayete kadar aaraadan tam 3 yıl geçti.
öldürdüklerimde hatıra olarak hiçbir şey almıyorum.
arkada tek bir kanıt bırakmıyorum.
hatta çogunun cesedi bile bulunamamıştır hala.

ilk cinayetimie geçiyorum
önce sebebini anlatıyorrum.
lise 3e gidiyordum o zmanlar.
beyoğlunda kaptanpaşa mahallesinde oturuyordum.
burhaniye mah olan teyzemin evine gitiştim. geri dönmek için otobus bekliyordum.
o sırada iki tane tinerci tipli çocuk yanıma yanaştı cebinde 20 liraya yakın para vardı .
bıcak çekip paraları almaya çalıştılar. parayı ve akbilimi alarak kaçtılar
ilk düşmankarım bunlar değil tabiki.
tam ben bağıracakkken otobus geldi.
şöföre abi paramı ve akbilimi çaldılar bu seferlik beni lidare edebilrmisin.
bi dahaki sefer getirim söz dedi.
adam la gibtir git günde sen gibi kaç adam geliyor biliyormusun dedi.
bende bi insanlık yapsan ölecenmi dedim.
amk adamı otobuusten indi sopasıyla beraber.
tekme tokat daldı bana. sopaylada vurdu.
otobustekiler inip ayırdılar ama ağzım burmum kan içindeydi