nasıl piç oldum anlatıyorum

öncelikle, bu konuda sadece benim çaba göstermem bir şey ifade etmezdi malumunuz, gerçi benim, hikayenin özellikle son dönemlerindeki halet-i ruhiyemden, asla ama asla ebruyu bırakmayacağımı muhtemelen anlamışsınızdır.. yani ben işin benim üzerime düşen kısmını fazlasıyla yapmaya hazırdım, yaptım.

ebru da, bilhassa uzakta olduğumuz o sancılı dönemde süreci çok iyi yönetti, klagib türk kızı kaprisleriyle beni yormadı, çünkü biliyordu ki, o ne çekiyorsa, ben de en az onun kadar ağır bir yük çekiyordum. anlayışından ötürü ona her zaman minnettar olacağım.. işte benim hayat arkadaşım.

bizim gösterdiğimiz karşılıklı çabaya ilaveten, dışarıdan bir olumsuz müdahale olmaması da büyük şanstı bizim için.

ayşenden bir pislik gelmedi, zaten evlenip gitti bir süre sonra artık kocası çeksin onu. izmir küçük yer tabi.. dünya küçük yer aslında, o yüzden zaman zaman eski vukuatlarımla gerek ebru ileyken, gerek tek başımayken bir kaç kez karşılaştığım oldu. iki kere buse ile karşılaştım. birinde yalnızdı, birinde bir kız grubuyla beraberdi. benim her iki karşılaşmada tek başıma olmam lehime oldu diye düşünüyorum çünkü hiç umurumda olmadı, ama ebru yanımda olsaydı, illa ki ister istemez gerilecekti ortam.

ayça ve kocasını gördüm bir kez, hatta ebru da yanımdaydı o zaman. karşıda öyle evli bir çift görünce pek bir şey sorgulamadı bizimki.

begümün huur arkadaşını da gördüm.. neslihan mıydı ne taktu adı..amk bira fırlatmıştı üzerime ya..lan ne dengesiz karılar var..bak gene sinir oldum valla yok yere..amk kasnağı..

bizim bir hoca vardı lisedeyken, derdi ki "çocuklar, alt komşunuz, eski sevgiliniz olmasın"

şimdi buradan çıkarılacak mana nedir? belli ki cümlenin anlattığından çok daha derin bir anlam yüklü o kelimelerde.. sanırım anladınız ne demek istediğini hocamızın.. anlamayan varsa ben özelden tercüme edebilirim..

neyse işte, allahtan o kadar da bedevi şansızlığı seviyesinde değildim ama, sık sık görüyoruz işte eski hatunları.. daha da göreceğiz belli ki..o kadar taku yemeyeydim ben de zamanında..iyi oluyor bana..

bazı panpalar özel mesajdan da sormuşlar, "eski binliğin vb. devam ediyor mu?" diye..

beyler inanın en büyük rahatlamayı o konuda yaşadım.. yani, eskiden o aklımı kemiren, beynime giren ne kadar çakal, tilki varsa, ruhumu ele geçiren ne kadar şeytan varsa hepsini kovmayı başarmıştım mezuniyetten sonra.

bence o okulda bir takluklar vardı lan... o kampüste vardı bi hinlik.. vodo büyüsümü yaptılar ne tak yediler anlamadım ki..okuldan çıktım, adam oldum resmen.. içimde zerre kuşku, zerre keşke kalmadı..

sonra bir de, zor kazanılan sevgi, sevgili kıymetli oluyor tabi.. ebru ile olan aşkımızı uçurumun kenarından çekip aldım ben..bir daha o tehlikelere sokmaya hiç ama hiç niyetim yok.

http://fizy.com/song/daft...williams-get-lucky/3ye3ap

şimdi gelelim son bir kaç yeni gelişmeye, son part olsun bu, noktayı koyalım. daha da kafanızda aydınlanmayan bir şey kaldıysa da kafanızı öpeyim afedersin (:

okan'ı sormuşsunuz, okanla hala görüşüyoruz ama takdir edersiniz ki artık epey açıldı ara..gözden uzak olan, gönülden de ırak oluyor malum. bir de benim tüm dünyam ebru oldu şu son bir kaç senede o yüzden gözüm de kimseyi görmüyor. yine de ara ara yazışıyoruz. şimdi bu facebook dene dalga var, o çok güzel bir şey bak gerçekten. benim zamanımda yoktu bu(hep böyle bir cümle kurmak istemiştim ahahaha yaşlanıyor muyum lan yoksa?), ben üniversitedeyken olaydı o facebook, çok daha manyak şeyler olabilirdi hayatımda..neyse..facebook sağ olsun işte, dedim ya artık dünya küçük. devamlı insanlar birbirini görüyor, okan amerikada sıçsa afedersin, benim burada haberim oluyor.

daha amca olamadım, evlenen arkadaşlardan hiç birinin çocuğu yok. gerçi nilay ve begümün ki yolda, olsalar da patikleri alıp gitsek görmeye (:

bir de tabi şu var panpalar, anlattıklarımdan zaten anlamışsınızdır, üniversite de kurulan dostluklar gerçekten çok önemli, ayrıca çok da kalıcı oluyor. bu konuda muhtemelen asker arkadaşlığı bir, üniversite arkadaşlığı iki numaradır.

liseden can ciğer olup bugün görüştüğüm bir avuç adam var. ilk okuldakilerin çoğunu facebookta bile bulamadım. geçen şişko, kara çarşaflı çocuklu bir kadın ekledi beni facebooktan, hayrolsun inşallah dedim, meğer orta okul arkadaşımmış..tay gibi kızdı amk..nasıl o hale gelmiş bir tak anlamadım..hayat işte..

başka bahsetmediğim, bahsetmeye değer kimse kaldı mı bilmiyorum.

bir de şu son bombayı patlatıp öyle bitireyim bu hikayenin expansion pack ini,

hikayeyi okuttum arkadaşlar.. (:

kimlere okuttum, birincisi tabi ki tolgaya okuttum,

ikincisi, inanamayacaksınız ama ebruya okuttum..evet yaptım bunu, hatta tam olarak geçen hafta yaptım. tam bir çılgınlık biliyorum, zaten kız 6-7 günde bitirdi, her gün başka bir ruh haline girdi resmen, hatta bir gecesi konuşmadı lan benle..resmen ağlamaklı oldu, bitirdiği akşam da aldı beni yemeğe çıkardı sağ olsun (:

tolganın tepkilerini buraya yazarsam pek çoğunuzun dalağı, diyaframı çatlayabilir, zira şu an düşündükçe bile gülme geliyor, nefesim gidiyor arada ((:

tabi şöyle bir ekleme yapmak gerek, ikisi de hikayenin inci sözlükte paylaşıldığını bilmiyorlar ve ikisi de hikayenin benim tarafımdan yaklaşık iki aylık bir çalışma sonucu makaslanıp, softlaştırılmış halini okudur. çünkü sözlükteki haliyle teyzem.com ya da hikeye69.com dan bir farkı yok amk yazdıklarımın..bildiğin +18..şimdi durup dururken bir de sapık yaftası yemeye gerek yok tanıdıklardan..gerçi sapık olduğumun farkındalar zaten de, işte tescillemeyelim daha fazla :p

sevişme sahnelerini tamdıbını, ayrıca ebruyu fazlasıyla üzeceğini düşündüğüm bazı bölümleri komple çıkardım..hikaye tahammül edilebilir hale geldi.
eskişehirdeki günah gecesinde, benim ne taklar yediğimi elbette ebru da biliyor ama, bunu öyle ballandıra ballandıra yazdığım o satırları okumasına hiç mi hiç gerek yok yani..o yüzden o tarz kısımları okuyucunun yorumuna bıraktım biraz da..hani nasıl
çocuklar duymasında filan yorganın altına girdiklerinde "ayh haluk oyşş" tarzı sesler gelip sahne değişiyordu da biz bunların hardcore yaptıklarını hayal ediyorduk ya,
aynen o hesap..

tolga yazdıklarımı ciddi ciddi yatırıma dönüştürmekten bahsetti, eline versem koşa koşa yayın evine gidecek yani o kafada (:

ebru'nun nihai yorumu "senden korkulur" oldu.. (:

işte anlayacağınız panpalar, hikayeyi oluşturan yaşanmışlıkların sonrasında gelinen nokta, reelde budur. artık ebru'dan sakladığım hiç bir şeyin de kalmamış olmasının verdiği rahatlıkla, hayatın bize getireceği mutlulukları bekliyorum sadece. askerden de sağ salim dönersem, işte o zaman bundan öncesinin hikayesini mutlu sonra bitirmiş ve bambaşka, yeni bir masala yelken açmış olacağım.

o güne kadar "tamam artık kurtuldum" diyemiyorum. ne zaman ki o dolma kalemi tutan ellerimiz imzayı atacak, ne zaman ki ben o duvağı açacağım, ne zaman ki o pistte ilk dansı yapacağız, o zaman işte "oh" diyebileceğim, "kurtuldum" diyebileceğim.

bu güne kadar yazdıklarıma değer verip okuyan panpalarıma da teşekkür ediyorum. böyle kuru kuru değil, soru işaretlerini giderek teşekkür etme yolunu seçtim. bu gecelik pek kimsenin haberi olmadı, ama nihayetinde hikayenin gerçek takipçileri sonucu öğrenecektir diye umuyorum (:

hepinize saygılar, sevgiler, selamlar,
en az benimki kadar mutlu ve mesut bir hayatınız olmasını diliyorum ve şayet paylaşmaya değer bir şeyler yaşayacak olursam, askerden döndüğümde, askerlik anılarımı anlatırken görüşmek üzere deyip, çekiliyorum. (:

esen kalın panpalar.

selamlar herkese.

askerden geldi, ne yaptı bu adam diyordunuz, rehabilite olmakla meşguldüm :]
şaka bir yana, evlilik hazırlıkları yapıyordum arkadaşlar malumunuzdur, 21 eylülde hayatımda yeni bir sayfa açılacak allahın izniyle, darısı tüm kardeşlerimin başına inşallah.

askerlik hikayesi ne oldu? diyenler olmuş hem özelden hem buradan; şöyle söyleyeyim, zamanında üniversitede yaşadıklarımı yazabilmek için 3-4 yıl sindirmeyi beklemiştim, anca becerebilmiştim..kolay şeyler değildi zira. hatta bazı yerlerde yazarken bile yine kötü olduğumu hatırlıyorum, sizinle de paylaşıyordum öyle anları biliyorsunuz.

sanırım askerlik anılarımı da paylaşabilmem için aradan bir kaç yıl geçmesi gerekecek..çünkü öyle şeylere tanık oldum ki bırakın etraflıca toparlayıp yazmayı, şöyle bir aklımın ucundan geçtiğinde dahi çıldırıyorum..hiç düşünmemeye çalışıyorum o yüzden o günleri, kendimi tamamen diğer meşgalelere adadım, erkeklerin can sıkıntısıyla yaptığı "evlilik hazırlıkları, alışverişleri" benim için adete nimet oldu anlayacağınız..kafamı dağıtıyorum.

son olarak kitap-çalınma durumu konuşulmuş, biraz araştırdım, doğru, ortada bir çalınma durumu var maalesef.

böyle şeyler oluyor ülkemizde, hatta hırsızlığın artık sıradanlaştığı ve meşrulaştığı bir coğrafyada yaşıyoruz.
daha önce mesajla "hikayeni kitap haline getirebilir miyiz? yayınlayabilir miyiz?" şeklinde soranların tekliflerini olumlu karşılamış ve herhangi bir maddi beklenti olmadığını, ancak yazar olarak mutlaka mahlasımın (nickimin yani), hikayenin yazıldığı yerin belirtilmesi gerektiğini, ayrıca üzerinden herhangi bir maddi kazanç elde edilmemesini istediğimi de belirtmiştim.

hikayeyi kitaplaştıran arkadaşlar belli bir emek sarfetmişler, düzenlemişler vesaire, o konuda onları kutluyorum, ayrıca yazdıklarımın daha geniş kitlelere ulaşmasının yolunu açmaları da güzel olmuş ancaaak;

hakan yılmaz kim amk? x)

"1990 yılında istanbulda doğdu. Lise öğrenmiminden sonra gittiği fakülte ile hayatı değişti ve hayatının değişimini adım adım kaleme aldı.Kendi hikayesi ile birçok ödüller aldı.Şimdi diğer nesillere ışık tutmak ve yaşadıklarını herkesin bilmesi için e kitap formatında parçalar halinde sizlere sunuyor."

bu derece bir yüzsüzlük beni hem güldürdü hem de düşündürdü. ben fazla sahip çıkmayınca bildiğin başkası sahiplenmiş hikayeyi. ama dediğim gibi bilhassa maddi bir beklentim olmadığı için içim son derece rahat, sadece tsigalko okoronkwo-inci sözlük ikisinin hiç adının geçmemesi, başlığın müdavimlerine iade-i vefada bulunulmaması kızdırdı beni.

neyse, gerçek kısa zamanda ortaya çıkacaktır zaten, kate upton'un sırtındaki atmığın bile gizli kalamadığı bir dünyada hiç bir şeyi sonsuza kadar saklayamazsınız. ben de mutlaka bir gün ifşa olacağımı biliyorum, belki ilk gerçek kitabımı yazıp yayınladığımda, kim bilir.

bu arada google hesabı olan arkadaşlar şu linkten tepkilerini iletebilirler; http://books.google.com.t...mBAAAQBAJ&redir_esc=y

bir kaç kişi yorumlara sözlükteki hikayenin linkini atsa olay biter zaten.

tekrardan hepinizi selamlıyorum, yanıtlayamadığım mesajlar için özür diliyorum, üşendiğimden değil, vakit bulamadığımdan olduğunu bildiğinize inanıyorum, bir daha ki sefere evli bir adam olarak yazma dileğiyle, hepinize sevgiler. {: