nasıl piç oldum anlatıyorum

http://www.youtube.com/wa...gj9-VU&feature=relmfu bunu sarıp sarıp dınlerken okuyorum nedense aglayasım gelıyor cok sıkkı bır ruh halındeyım reserv

bu akşam burdasın dimi bin

reserved

ayraç .

ayraç/ bekliyoruz amk

iyi akşamlar arkadaşlar,

bu gece tam 12 gibi başlarız, gene 4 e 5 e kadar yolumuz var,

siz şimdiden nevaleleri hazırlamaya başlayın, görüşmek üzere ;)

rezerve

reserved

reserved

takip eden panpalara iyi geceler,

part gelene kadar şu sizi biraz eğlendirsin ;)

http://fizy.com/tr#s/13im30

bırak eğlenmeyi panpa halil sezai'den paramparça, isyan falan paylaşta kendimize gelelim *

hadi panpa beklemedeyim

takip eden panpalar, bu gece yazamayacağım, cumartesi akşamı bir sıkıntı olmazsa devam ederiz,

http://fizy.com/tr#s/1d76oq

zor zamanlar geçirdiğimden bahsetmiştim sanırım?* evet..ciddi anlamda dibe vurduğum, sahip olduğum maneviyatın çok büyük bir kısmını yitirdiğim zamanlar..

uçurumun kıyısından nasıl oldu da öyle dönebildim bilmiyorum, harbi harbi delirmiştim oysa ki..hani ölümden dönenler derler ya, "ışığı gördüm" diye..işte ben de "karanlığı" görmüştüm beyler..zihinsel, düşsel ve sonsuz bir karanlık..

intihar edenleri, delirenleri artık anlayabiliyordum..tek farkımız, onların genelde dış kaynaklı sorunlar nedeniyle bu hale gelmesiyken, benim ise, dış bir kaynağın tetiklediği iç bir mihrak tarafından bu hale getirilmemdi.

sanıyorum ki o karanlık dönemleri atlatmamda, en az şansım kadar, aile temelinde aldığım sevgi ve eğitimin de rolü olmalı..eğer bir de sevgisiz bir ailede büyümüş olsaydım, bugün belki de çoktan bir otel odasında alkol, ya da bir bar tuvaletinde uyuşturucu komasından geberip gitmiş olurdum..

velhasıl, aile önemli şey dostlar... aile önemli şey..sırtınızı dönmeyin sakın ola..ihtiyacım kalmadı deyip, bırakıp gitmeyin..çünkü gün gelir hayatınızda, "herkes gider"..ama onlar hep oradadır..siz onların biricik oğulları ve kızlarısınız, bu gerçeği ve aradaki sevgi bağını ise ne değiştirebilecek, ne de koparabilecek bir güç yok..

aile önemlidir... hala bir aileniz varken, gidin sarılın, annenizin yanaklarından öpün, babanızın elinden..kardeşlerinizi gözlerinden..bayramı, seyranı beklemeyin, henüz vakit varken, paylaşın sevgilerini..

gecemize, hikayemizin kaldığımız kısmından devam etmeden önce, behçet necatigil üstadın, beni her daim etkilemiş ve yönlendirmiş olan şu şiirini de sizlerle paylaşmak isterim,

...

sevgileri yarınlara bıraktınız
çekingen, tutuk, saygılı.
bütün yakınlarınız
sizi yanlış tanıdı.

bitmeyen işler yüzünden
(siz böyle olsun istemezdiniz)
bir bakış bile yeterken anlatmaya her şeyi
kalbinizi dolduran duygular
kalbinizde kaldı.

siz geniş zamanlar umuyordunuz
çirkindi dar vakitlerde bir sevgiyi söylemek.
yılların telâşlarda bu kadar çabuk
geçeceği aklınıza gelmezdi.

gizli bahçenizde
açan çiçekler vardı,
gecelerde ve yalnız.
vermeye az buldunuz
yahut vaktiniz olmadı...

ya gibicem yapacağın edebiyatı biz edebiyat okumak istemiyoz hikayeyi anlat amk

Hadi amk

devaaaaam durma hocu

hadi devam bin

devam tsigalko reyiz

@1 sen sus oç. gelin beyler bende anlatıcam