nasıl piç oldum anlatıyorum

http://fizy.com/#s/3woq76

Bütün bu ahval ve şeraitin içinde, içgüdüsel olarak, zaman kazanmak adına, gayri ihtiyari, “ne?..ne dedi?” dedim şaşkına yatarak…

Ebru bir elini havaya kaldırdı, “stop” der misali..yavaş yavaş geriye doğru kaykılıyordu..yüzünde gene o gülümseme..

“bırak allahını seversen yeaaa” der gibi…”hasgibtir lan oradan” der gibi….”kes lan kess kes..” der gibi…

Hemen atıldım, iki omzundan yakaladım, bir kere sarstım hafifçe..

“ne dedi yavrum sana?” dedim, kızar gibi değil,abisine kimden dayak yediğini söylemeye gurur yapan bir oğlan çocuğuna sorar gibi, gerçekten öğrenmek istiyordum zira..

Amma çok da “gibi” demişim..gibi gibiyim gibi gibiyim gibiyim gibi gibiyim gibiyiiiimmmm, ben böyle işin anasını gibiyiiiiiiimmmmm…

Ebrunun gözleri irileşti..ağlamak üzere olduğunu hissettim bir an ama sonra püskürür gibi gülerek,

“ne..mi?..iyi sevişiyormuşsun işte..öyle dedi?”

Üstüne bir de histerik bir şekilde güldü..alnı kırıştı…ağlamakla gülmek(sinirden gülmek) arasındaki ince çizgide dans ediyor dengesizce..

Nemli gözlerini üzerimden ayırmadan, “tokadı bastım bende..” dedi gene, hastalıklı bir şekilde sırıttı..

“tam aaaağzının ortasına..dudağı kanadı”..büyük iş becermiş küçük kız çocukları gibi güldü şimdi de..

Bu halleri beni müthiş korkutmuş, kanımı dondurmuştu adeta..pgibolojisi bozuk bir ebrudan daha tehlikelisi olamazdı..hemen, o sahneden kaçmak için, zaten omuzlarında olan ellerimi daha da sıktım, sonra da kendime doğru çektim onu kuvvetle…hiç direnmediği için lak diye yapıştık göğüs göğse..bir elimle boynunu yakaladım, iyice kendime çektim, kulağına fısıldadım..

“yavrum..eğer dinleyeceksen…ve anlattığıma değer vereceksen hemen, şimdi anlatırım..hiç bir şey değil…seni üzebilecek en ufak bir şey bile yok…dinle, anlatayım..olur mu?” dedim kelimelerin üzerine bastıra bastıra..vurgulaya vurgulaya…

Üzerindeki baskımı kaldırdım, yavaşça kafasını kaldırdı yine omzumdan..biraz geri çekildi, yüz yüze geldik..

Bu sefer düzgün gülümsedi..oh be..”tabi ki dinlerim” dedi masum masum…kıyamam sana ben..kıyamam..üzülme..bebeğim..kuzum benim…

“ayşenle ilk zamanlarımızdan sonra..” diye başladım…

Beynim, saniyeler içinde senaryosunu üretmeyi başarmıştı..ve her zaman iddia ettiğim gibi, alkol aklımı kapamamış, aksine sanki daha düzgün çalışmasını sağlamıştı..

“..bir sene kendime gelemedim ben..biliyorsun demi?... o arada da sen dahil pek çok insana yanlışlarım oldu…”

“hı..” dedi yine dudak kıvırarak..

“..peki, neden bu kadar etkilenmiştim..hiç düşündün mü? Ya da sordun mu kendi kendine..bilmiyorum..”

“cık..” dedi..

“biz…ayşenle, yani..en başlarda..bizim..ilişkimiz olacak gibiyken…ama o ozanı tercih ettiğinde…etmeden evvel yani…görünenden daha fazla yakınlaşmıştık aslında..”

Kaşları havaya kalktı..deminden beri söylediğim zırvalardan ilk defa bir cümleyi kayda değer bulmuş olmalıydı..

“neyse işte…ilk sevişmemiz…ve tek sevişmemiz..bunun bir arkadaşının evinde oldu…henüz tanışalı iki hafta olmuştu..bayram için bursaya gitmemeden iki gün evvel…bütün bu olanların üzerine, o, beni değil de ozanı seçince, erkekliğim dahil her şeyimden şüphelendim..şüpheye düştüm…özgüvenim o derece dağılmıştı ki, toparlamak için işte bütün o korkunç şeyleri yaptım…bir sene kendime gelemeyişimin ve seninle tekrar başlayınca kadar da bu durumu takıntı haline getirişimin nedeni buydu..çünkü bu..kaltak…muhtemelen ozanı da denemişti..yani onunla da sevişmişti ve….bunun üzerine beni değil de, onu seçince….”

Off off of….oskarlık kıvırma diye buna derler herhalde…ee zira ayşen, “şu gün sevişmiştik” diye bir tarih vermemiş? O halde gayet de tarihle, zamanla oynanabilirdi?

nasılda sıçtım lan iki dakikada senaryoyu, nereden nereye bağladım..yuhh….bir de “ben yalan söylemeyi beceremem” derim…valla öğrenmişim…öğretmişler..

“kimseye söyleyemedim…belki komik gelecek ama haftalarca mastürbasyon yapamadım mesela…kendimden utandım…nefret ettim…”