nasıl piç oldum anlatıyorum

http://fizy.com/#s/1ah7ul

Yavaşça masalara doğru ilerledik biz de,

“ne biçim kızardı kız ya..” dedi ebru gülümseyerek ,belli belirsiz bir sesle dudaklarının arasından..

“heh?” dedim duymamış gibi bir yüz ifadesiyle

“yok bir şey..saçların güzel olmuş limon mu sürdün :p”

“hıı..yumurta akına buladım”

“(: sen de civcivsin zaten demi?”

“yok horozum ben..kart cins”

“öff..bir şey demeye gelmiyor sana da (:”

Yemeğimizi yedik, insan kalabalığı ve uğultusu arasında uslu uslu oturdum..içimden, az önce yaşananların muhakemesini yaptım..

Herhalde daha fazla kötü reklam olunamazdı..

Bu, belki de bir çeşit işaretti bana..

Kızlar, onunla bununla gezince adları orosupuya, kaşara çıkardı da, erkeklerin yanına mı kalırdı peki?

Kalmıyor bence..

Ve ben ebrunun neyle yüzleşmeye çalıştığını, neyle karşı karşıya kaldığını ve nasıl bir adamla yaşamaya çalıştığını, bunları yaparken ki pgibolojik yorgunluğunu daha da iyi anlayabiliyordum..

Bundan sonra var ya, bu kız benim ağzımın içine sıçsa, gıkımı çıkarmaya hakkım yok benim…

Ben ki beş dakika içinde, hiç tanımadığım iki tane kızdan bunları duydum, kim bilir ebru kimlerden neler duyur, hani dedikodulara, hangi muhabbetlere tahammül etmek, duymazlıktan gelmek zorunda kalıyor…

Düşünün o pgibolojiyi…aldatılıp terk edildiğiniz yetmiyormuş gibi, bir de milletin tak dolu ağzının lafını çekiyorsunuz..

Şimdi anlayabiliyorum…neden ara sıra gelgitler yaşayıp birden bire empati yeteneğini kaybederek kız çocuğu gibi davranıyor olmasını..

iyi bile dayanıyor, çok bile kaldırıyor bütün bunları..

Kendimi koyuyorum da onun yerine, ben yapamazdım her halde…

Her gün, sevgiliniz hakkında “o kız aslında şöyleymiş” “aslında kaşarmış” “huurymuş” “iki biraya veriyormuş” gibi muhabbetlere kulak misafiri olduğunuzu düşünsenize?

En iyi ihtimalle katil olursunuz..

Ebrunun da milletten duyup dinledikleri, bunların erkek için olan versiyonu işte…erkeğin kaşarı, erkeğin huursu ile sevgili durumunda ve fıtratında öyle vurma kırma da olmadığı için, zaman zaman içine atmak, zaman zaman da bana patlamak zorunda…

Hepsi geçecek ebru..söz veriyorum…hepsini atlatacağız…kaçıp gidelim bu şehirden…arkamıza bile bakmayalım..

Herkesin bitmesin istediği, tadını çıkara çıkara yaşamaya çalıştığı şu son günleri, ben resmen apar topar yaşıyor, okuldan ayrılıp gideceğim günü iple çekiyorum..

Sırf kaçıp kurtulabilmek için…

Bu lanetten..

Belki de, benim değil, şehrin lanetidir bu, benim üzerimde etki gösteren…

Gideceğim…kaçacağım bu yerlerden…kaçacağız ebru..