nasıl piç oldum anlatıyorum

http://fizy.com/#s/1aj8nc

Onun eli omzumda..ikimiz de aynı şekilde oturmuş, dalgın bir şekilde önümüze bakıyoruz..

ciğerim yanıyor beylerr..ciğerlerim yanıyor..

“zaten, nasıl oldu da beni tekrar kabul edebileceği gibi aptalca bir inanca düştüm ki?” dedim kendi kendime konuşur gibi..

“aptalca değil..tamamen, insan olmakla ilgili..sen okyanustaki dev dalgalarla mücadele ettin bu güne kadar..hem de hiç gereği olmadığı halde açıldığın bir okyanusta..sonra, doğru seni keşfedince, bu kez bildiğin en sakin limana dönmek istedin..zamanında zaten hiç ayrılmamış olman gereken bir limana..ama sen gittiğinden bu yana çok şeyler değişmiş belli ki..liman yıkılmış..yerine başka şeyler inşa etmişler..”

“peki şimdi ne yapacağım..züt gibi kaldım ortada..ben ve teknem..”

“denizciliği bırakacaksın..”

“nasıl yani..muallak mi olayım?”

Ağlanacak halimize güldük..

“illa birileriyle sevişmek zorunda mısın tsigalko..yani hayatında bir kadın olmadan, sevgilisiz yaşayamıyor musun sen? bağımlı mısın?”

“değilim tabi de..öyle alışmışım belki de…insan sevgilisi ya da flörtleştiği birileri olmadan ne yapar bilmiyorum..sırf ciks için birilerini bulmaya çalışmak da bana göre değilmiş, öğrettiğin kadarıyla…ne yapacağım ben..maketten model gemi filan mı yapacağım..pul koleksiyonculuğuna mı başlayacağım..balığa mı gideceğim..ne yapayım..”

“arkadaşlarınla vakit geçir biraz da? Sevgililerine ve flörtlerine ayırdığın zamanı, bu kez de onlara ayır..onlar için kullan..”

“hepsinin sevgilisi var artık” dedim..”beni kim ne yapsın..hayatlarına salça olamam daha fazla..zaten yeterince şey yaşattım..yeterince belaya soktum başlarını..”

“olur mu canım? Onlar senin arkadaşın..asıl böyle günler için lazımlar..mutluluğu herkes paylaşır..görelim bakalım şimdi biraz da yalnızlığını paylaşsınlar..”

Meleğe çevirdim bakışlarımı..göz göze kaldık bir süre..sonra da, inatçı, arsız çocuklar gibi,

“ebruyu istiyorum ben..” dedim ağlak bir sesle..

Hasbinallah çeker gibi bir hareket yaptı..

“o seni istemiyor ama?”

“o zaman isteyene kadar üstelerim ben de!”

“ne yaparsan yap sana dönmeyebilir..kızı boşu boşuna rahatsız etmeye hakkın var mı sence?”

“dönecek..biliyorum..bir gün mutlaka, bir şekilde ikna edeceğim onu..kırmadan, üzmeden, sabırla gideceğim üzerine..öyle bodoslama dalmak hata ettim belli ki..”

Kafamı çevirdiğimde, meleğin gitmiş olduğunu gördüm..

“aman! Hiç yardımcı olma sakın sen de!” diye bağırdım arkasından..

Ama aslında yardımın kralını etmişti bana..

O gün anlayamamıştım, ama şimdi anlıyorum..beni resmen güdümlendirmiş, ters pgiboloji kullanarak manipüle etmişti..

Baktı ki, “vazgeçme” dediği zaman mızmızlanıyorum, o zaman “ne halin varsa gör” demeyi seçmişti..sonrasında da “yapamazsın, beceremezsin, olmaz” demişti gıcık gidercesine..

Ona inat, “yapacağım!” demiştim ben de..

Vay be..nasıl da oyuna getirmişti zamanında beni böyle..iyi ki gelmişim o oyuna..iyi ki de peşinden gitmeye devam etmişim “sakin, huzurlu limanımın sahibesi” nin..

O gün anlayamamıştım..

Ama meleğim, muhtemelen bu güne kadar karşılaştığım ve karşılaşacağım en zeki varlıktı..

Baksanıza, beni bile kandırmayı başarabilmişti (: