nasıl piç oldum anlatıyorum

“sen? (:”

“(: özlediğini umuyorum…yetişebildim mi?..çünkü bana öyle geliyor ki, yine kötü şeyler yapmak üzereydin (:”

“onca zaman sonra ha (: …peki ya şeytan nerede?..hem, neden gelemezmiş ki?”

“aah…evet….şeytan…senin küçük, kendini zeki sanan şeytanın….aslına bakarsan, aşık olduğun ilk saniye, kendi ellerinle öldürdün onu…öyle bir kazık çaktın ki tam alnının ortasına.. parçalarını toparlayıp bir gömü bile yapamadık onun için…paramparça, geri dönüşsüz bir şekilde yok ettin şeytanını…o ilk saniye…”

“ciddi olamazsın…”

“hiç bu kadar ciddi olmamıştım (: …sen, aşık oldun tsigalko?..bu, onun seni zütürmeye çalıştığı, senin ilerlemeye çalıştığın yolda, yapabileceğin en ters manevraydı…üstesinden gelmesi imkasızdı…öyle kuvvetliydi ki sevgin, aklına giremedi en ufak bir kırıntısı bile hıyanetin…”

“uh…yani, artık şeytan yok…tamamen gitti diyorsun?”

“tamamen (:”

“peki ya sen? sen nasıl hala buradasın? Yaptığım onca şeye rağmen hemde?”

Güldü,

“itiraf etmeliyim ki, ondan biraz daha eski..ve daha güçlüyüm sanırım (: ..ben hep buradaydım tsigalko.. senin ruhunun dalgalandığı ve kalbinin attığı yerler meskenimdi..onu, buraya sonradan “sen” getirdin.. beni kovduğun bu yerlere sen yerleştirdin..ve sonunda yine, kendi ellerinle gönderdin, geldiği yerlerden de ötede bir yerlere…ben hep buradaydım…sen iyi doğdun tsigalko…uzun vadede.. uzunca bir süreyle istesen de kötü olamazdın..”

“hatalarım oldu evet..ama karşılığını fazlasıyla aldığımı düşünüyorum.. şimdi terazi, yeniden dengede bence..”

“öyle mi dersin?..bence daha hiçbir şey görmedin..”

“beni korkutarak sana sığınmamı sağlamaya çalışmıyorsun ya?”

“sadece öngörüde bulunuyorum..ve öneri sunuyorum.. seni bir şeylere zorlayamayacağımı çok önceden öğrendim..”

“neyin önerisi.. neyin öngörüsü…daha ne kadar batabilirim ki? Daha da aşağısı mı var bulunduğum bu yerin?”

“elbette..ne sandın ki?..her aşk acısı, ayrılık acısı çeken kendisini dünyanın en talihsiz insanı addeder..en büyük dert kendinde sanır insan, felaketin biraz büyüğüyle yüzleşince..”

“hıh.. evet evet.. çok şükür sağlığım yerinde ya..demi? ne hastalar, ne sakatlar var? Ne fakirler var? Evsizler var?..hadi söyle söyle.. bunlarla avut beni..ben kendi kendime de yapıyorum zaten bir benzerini.. pollyannacılıkta üzerime yok”

“seni avutmak düşüncesinde değilim aslına bakarsan…zaten sen de söylediğin gibi, bulmuşsun tedavi etmenin yolunu, kendi kendini…benim amacım.. sana aşağılarını göstermek…daha aşağısını.. dipleri…”

“a..anlamadım?”

“sana bir yolculuk teklif ediyorum tsigalko.. fazla uzun sürmeyecek…ve seni uzun vadede kötü etkilemeyecek…ama yapacakların, yaşayacakların karşısında dehşete düşebilir, kendiden nefret edebilirsin kısa bir süreliğine…bu riski alıp, benimle biraz gezintiye var mısın?”

Gülmeye başlamıştım…kör istedi bir göz, Allah verdi iki göz…

Ben, şeytanı ve onun numaralarını beklerken, melek gelmiş bana şeytanlık yapıyor…harika bir bileşim desenize…ikisi bir arada…

“yani, bana şeytanlık yapacaksın öyle mi? (:”

“sadece kısa bir süreliğine evet (: …insanların ne kadar yozlaşabileceklerinin sınırlarını görebilesin diye..”

“peki.. kabul ediyorum.. sonunda, bu gördüklerim beni dönüştürecek ve, kötülüklerden iğrenip, sonsuza kadar iyi mi kalmaya karar vereceğim?”

“(: söz konusu sen olunca, hiçbir zaman emin olamasam da: evet…daha bu gezintiden memnun ayrılan ve aynı doğrultuda yolculuğuna devam etmeyi isteyen biri olmadı.. diyorum ya, sana en aşağılık yerleri göstereceğim.. kendi yaptığın kağıttan kulelerini yıkmanı, kendi yetiştirdiğin çiçekleri kökünden sökmeni, kendi büyüttüğün köpek yavrularını boğmanı isteyeceğim senden…ve sen yapabildiğin kadar ilerleyeceksin benimle…hatta bir yerden sonra, sırf inat için, pes etmiş olmamak için.. zayıfmış gibi gözükmemek için ilerleyeceksin…
Ve duracaksın sonunda.. geldiğinin on misli hızıyla geri koşmaya başlayacak, “hayır ben bu olamam” diye haykıracak, ağlayacaksın..”

Sözleri bittiğinde, derin bir sessizlik oldu…gırgır yapacak, ya da sululuk edecek bir halim kalmamıştı…çok ama çok etkileyiciydi anlattıkları…aynı zamanda merak uyandırıcı…son bir soru sordum,

“peki o zaman neden tüm insanlar iyi değiller?..hepsinin dayanma süreleri farklı olduğu için, hepsi farklı farklı zamanlarda mı iyi insanlara dönüşecekler?”

“hayır elbette..ben, sadece özünde iyi olanlardan bahsediyorum.. konuşmamın başında da söylediğim gibi.. sana, kötü olamayacağını, buna, “gerçek kötülüğe” dayanamayacağını kanıtlayacağım.. sonrasında zaten bir daha o yola girmek şöyle dursun, başını bile döndüremeyeceksin o yöne…
Tabi bir de, kötü doğanlar, sırf kötü olmak için doğanlar var…onların kulvarı farklı bu dünyada…tartılan, kilosu önemli olanlar sizlersiniz…onlar, sadece denge unsuru…birer basit ağırlıktan ibaretler..ve tahmin edeceğin gibi, eskin dostun şeytan tarafından yönetilmekteler.. senin onu parçaladığın gibi, onlar da beni öldürüp gömdüler…
insanlar, milyarlarca farklı şekilde görünür tsigalko..ama aslında sadece iki çeşittir…sana hangisi olduğunu öğreteceğim.. (:”

…derin bir nefes aldım..

“o zaman yürümeye başlayalım.. peşindeyim (:”

…ve işte böylece başladı, yeni yolculuğum…korkuyla.. merakla..sabırsızlıkla…çekinceyle…

Gerçekten ne olduğumu, kim olduğumu..ne yapmam gerektiğini bulabilecek miyim?

Hayattaki rolümü, yönümü öğrenebilecek miyim?..

Artık, umarsızca, karşılık beklemeksizin mutlu olabilecek, mutlu edebilecek miyim?..

Mutlu..

Olabilecek miyim?...