nasıl piç oldum anlatıyorum

@10079 bi bitmediniz amk.

beyler kimse oranları yazmamış gazeteden aldım ben bugün direk aktarıyorum.

ccc ebru ccc = 1.65 (reyizi en eskiden tanıyanlardan birisiydi. ayrıca harbici sevmişti. bizim kalbimizi kazanmış bi insandı. reyiz ceyda kevaşesiyle çıkarken "rise of the ebru" ya tanıklık etmiştik. tsi ye olan kininden yada buse ye olan sempatisinden dolayı ortalıgı karıştırmış olabilir eğer o yaptıysa hakkını verir. giber atar. affetmez.)

ceyda kevaşesi = 1.35 (reyizin kendi ayakları üstünde durabilmesini sağlıyan karı. onu en çok anlayanlardan birisiydi. ebru reyizin elinden çekip almıştı tsiyi. sonra sapıtmasa mutlu olabilirlerdi. ortamdan gibtirip giderek herkesi şok eden bi final sergilemişti. eğer oysa "return of the kevaşe" ye tanıklık edicez panpalar.)

yılbaşında uyurken sürttüğü kız = 1.90 (abazalıgın doruklarında yapılmış bi harekete karşılık, ceren kaşarının gazıyla içinde bitmek bilmiyen bi öfke beslemişse eger, o karının öfkesinden korkmak gerekir gerçek ruh hastası bütün hikaye boyunca gizlenmiş olabilir.)

nilay reyiz = 1.80 (tsinin hayatında çok büyük yeri var. herkes biliyor zaten. bu ara biraz yanlızlık triplerine girmiş olabilr. zira tsi nin alttan dersleri olsun, neconun tavrı, tolganın manitası, bide izmirin o saçma kış ayları eşliginde kafa dengi insan bulmakta zorlanıyordur. ruhunda bu tarz bi huurluk olmamasına karşın xx kromozomlarının beyindeki etkisine hepimiz tanıklık etmişizdir. eğer nilaysa tsi dünyayı giber taş üstünde taş bırakmaz.)

ceren kaşarı = 1.45 (3 posta içten boşalmalı bir yılbaşına tanıklık ettikten sonra tsi nin hayatında bidaha bu kadar önemli bi rolü olmamıştı. tsinin hayatındaki olumlu gelişmelere hep kurmuş hatta bikaç kere kıbrıs şehitlerinde de karşılaşmış olan ceren karısı gösterip vermemenin pişmanlığıyla, boyundan büyük işlere kalkışmış olabilir.)

ceydanın balık etli arkadaşı meltem = 3.30 (tsi bu hatunu sadece et yığını olarak görmüştü. buna kurmuş olabilir. ama bi gib yapamaz. tsi gibe gibe öldürür onu.)

mine reyiz = 2.20 (kelimeler anlatmaya yetmez. ayparçası nın beden bulmuş hali. yurttan arkadaşları kafasını gibmeseydi yada biraz daha olgun olsaydı gelin olcak kızdı. bu tarz intikam işleri onun tarzı degil. süpriz oynamak istiyenlerden için ideal)

ayşen huursu = 1.95 (ozan biniyle gibişe doyup tsi nin ilgisini özlemiş olaiblir. çok saçma bi teori ama beyni garip çalışıyo o karının.)

ayşentwo = 3.40 (bunu domaltıp domaltıp gibmişlerdir şimdiye. tsi ye vermemenin acısını içinde taşıyo olabilir. 1 gibiş için bu kadar kurmaz ama. sırf fiziği için kuponda bulundurabilirsiniz.)

serhat bini = 3.85 (tsi den yediği yumruk hala sızlar. bi gibim yapamaz o)

son sınıf ayça = 2.70 (tsi nin hayatına gibişi katan kişi. ilik gibi karı. ortam görmüş geçirmiş bi insan. tsi ile araları iyi bi şekilde ayrıldılar. o taraftan zarar gelmez.)

catwoman elif = 2.95 (tsi nin hayatında yeri büyüktür. tsi 1 posta gibtiyse biz 3 posta attırdık. bu tarz işlere pek bulaşmaz. tsi den çekinir bence.

tuğçe seda ikilisi = 3.65 (tsinin hayatında arkadaşsız kaldığı bi döneme denk gelen ikili tsi yi iyi insan olarak biliyorlar. zaten tsi nin toparlandıktan sonraki hızlı hayatına ayak uyduramadan doğal seleksyon yöntemiyle çıkıp gittiler)

alt dönemden alperlerin sınıftan ceydayla eş zamanlı yazılan karı olan ayşegül= 2.15 (iki eliyle bi gibi doğrultamaz bu. anca trip atsın dursun)

besyocu gri eşofman altı giyen ciksi sıkı atletik karı grubu olan begüm ve tayfası = 4.35 `(bunlarla yaşamış oldugu şeyler kin duyulmasını gerektirmicek şeyler. ayrıca o tayfadan birisini tolga reyiz gibiyor. arkası sağlam tsi nin orda)

ergen burçin = 2.05 (tsi bunun ağzına ossura ossura sıçtı. bu daha da hareket edemez. eğer bi işe kalkıştıysa yatağa bağlanıp tecavüze uğrar. reyiz e ettiği hakaret gerçek olur.)

ev tayfası amerikadaki okan panpa müzisyen tayfası = 500 (eğer bunlardan birisiyse zütümü kesicem.)

poor un zencileri = 1.05 (hikayedeki yerleri hep gibiş ve sokuş la anıldı. son zamanlarda piyasada yoklardı. haklarını alamadıklarını düşünüp ayaklanmış olabilirler.)

unuttuklarım olabilir panpalar. sizde ekleyin bişeyler.

..şimdi ne olacak..

Alperin tesadüfi muhabbeti sayesinde öğrendiklerimle, artık yapmam gerekeni, izleyeceğim yolu biliyorum..ve o yolun beni zütüreceği yeri de..

Soru şu,

“gerçekten o yolu yürümeli miyim?”

Elbette yürümeliyim.. başlangıçta insan bu şekilde düşünüyor, haklı da..ona kötülük yapanı önce tespit edip sonra da cezalandırmak, bunu arzulamak en doğal hakkı.

Ama bu şeyin, beni ciddi ciddi “katil” etme olasılığı da var.. düşünsenize..o kişiyi bulacağım, onun o kişi olduğundan emin olacağım…sonra ne olacak peki? Gözüm dönüp, etrafımdaki her şey flulaştığında, şeytan içime girip, kollarıma, bacaklarıma, yumruklarıma, tırnaklarıma hakim olduğunda ne olacak?

Eğer, bu kişi, zaten sevmediğim ve husumetim olan birisi çıkarsa, ben de o karşılaşmadan, o sahneden hayatı kaymış,eli kanlı bir genç adam olarak çıkabilirim…
Odama geçip kendi kendime düşünmeye başladım, seçeneklerimi, olasılıkları ve muhtemel sonları tarttım..

Busenin içini, gizli gizli çürüten, bizi ve ilişkimizi, akrep gibi sinsi sinsi zehirleyerek, geri dönüşümsüz hasarlar vermeye başlayan bu kişi durdurulmaydı.

Bu nasıl olurdu peki?

Öncelikle busenin telefonuna, oradan mesajlara –şayet silinmediler ise- ve mesajların geldiği telefon numarasına ve son olarak, telefon numarası üzerinden de, bir şekilde bu gizemli kişiye ulaşabilirdim.

Bunu yaparken, ilk adımda, yani busenin telefonundan numarayı alma aşamasında, daha fazla zorlanacağıma inanıyordum çünkü kızı buna zorlayamazdım; hem daha fazla incinmesini istemediğimden, hem de şu “defter arasındaki mektuplar” yalanını yüzüne vurmamak için..

Çünkü o yalanın da masum bir amaçla söylendiğini biliyorum.. kız, korkuyor.. beni ve bizi, bu işe daha fazla bulaştırmamak adına, çarpışmanın tüm şiddetini kendisi göğüslemeye kalkıyor.. bununsa, onu getirdiği hal ortada..

Bu iki nedenden ötürü, benim busenin telefonuna ve içindekilere, gizlice ulaşmam lazım. iyi bir zamanlama, planlama ve çeviklik gerektiriyor bu..

Sonrasında ise ne yapacağımı daha şu an da bile kafamda kurdum sayılır.. hattın karşısındaki “yabancı”yı bir şekilde katakülliye getirecek ve onunla, kendi seçtiğim bir mekanda, kendi istediğim zamanda ve kendi istediğim şekilde bir buluşma ayarlayacak, sonrasında da icabına bakacaktım.. karşıma çıkan kişi, kim olursa olsun ve beni ne denli sinirlendirmiş olursa olsun, öldürmemeye çalışacağım.. büyük ihtimalle kollarım yorulana kadar döverim, eğer yeterince dayanıklıysa hayatta kalacaktır, böylece hem o yaşamış hem de ben mahpusu boylamamış olurum..

Lütfen dayanıklı ol…hayatta kalma konusundaki kararlılığın, içindeki kötülük kadar kuvvetli olsun.. bana bu kıyağı borçlusun..

Saat pek geç sayılmazdı, buseyi aradım,

“bitanem.. nasılsın, keyfin yerinde mi? (:”

Her iki cümlede bir bunu sorunca, iyi olduğunu pek çok kez tekrarlamak zorunda kaldı telefonun öbür ucundan sevimli sevimli gelen mayışık sesiyle..

Canım sevgilim benim.. hassas, ince düşünceli, naif sevgilim.. fedakar sevgilim.. bunlardan bizi kurtaracağım ve sen fark etmeyeceksin bile olanları.. sonrası, huzur..

“yarın gece bende kalır mısın?”

“olabilir, böyle yeni bir keşifmiş gibi niye heyecanlı heyecanlı söyledin (:”

“(: senin içinde olduğun her an benim için heyecanlı? Hep keşfedilmeye değer güzel şeyler var :p ”

“şımarık (: “

“(: ..sen, gerçekten iyisin demi bebeğim.. bütün bunlar bizi yoruyor evet ama bir çaresini bulacağım, söz veriyorum sana..”

“iyiyim..iyi olacağım.. hattımı değiştirmeyi düşünüyorum, tek korkum, bunu yapanların bize fiziksel olarak da saldırma ihtimali.. aslında zaten sadece ondan korkuyorum.. yoksa gerisi laf zaten, umurumda değil..ben seni tanır, sana güvenirim..”

Hattını değiştirmek?

Ağzından kaçırdı..

“hattını değiştirmekle bu durumların ne alakası var ki?” diye sordum hemen, oha, şansa bak ulan, ben de gizli gizli öğrenmek zorunda kalacağım diye hayıflanıyordum.. artık ağzından kaçırdığına göre, bana mesajları da, numarayı da gösterecek..

Hattın karşısından bir soluk kesilme efekti geldi.. sonrasında da uzun bir sessizlik..

“buse?!..hattını değiştirmekle ne alakası var?..mesaj geliyor sana değil mi? mesaj atıyor o şerefsiz huur çocuğu sana değil mi?”

“tsigalko nolur sakin ol”

“olamam.. olamam sakin makin.. neden söylemiyorsun daha önce?!”

“ben.. kendim hallederim diye düşündüm.. seni dışarıda tutmak istedim.. başını belaya sokarsın tsigalko.. korktum..”

“iyi.. artık dışarıda değilim, o mesajların geldiği numaraya, birazdan mesaj olarak istiyorum.. hemen!”

“aşkım yalvarırım.. daha kötü yapar bu her şeyi..”

“buse!..yollayacaksın o numarayı bana birazdan, duydun mu? hayır.. yollayacaksın..evet.. şimdi..yo yo..belaya filan bulaşmayacağız sen merak etme, bu şekilde zaten gidemez.. duydun demi bak, hemen istiyorum, yurdunun önüne dikme beni gecenin göründe, senin yüzüden nezarette uyumayayım ona göre..”

Ağlaya ağlaya ikna oldu..

Çok özür dilerim sevgilim.. çok, çok özür dilerim.. hepsi geçtiğinde, bütün bunlar geride kalınca, dizlerine kapanıp af dilemek için ömür boyu zamanım olacak zaten..ve sana en büyük armağanım da bize bunu yapanların kellesini sunmak olacak önüne.. çok özür dilerim.. ağlama..yine, yeniden, milyonuncu kez, milyon parçaya bölündü yüreğim..ne olur ağlama..

Birkaç dakika sonra 536 lı bir Türksel numarası mesaj kutumda yerini almış vaziyette duruyordu..

Hiç umut görmediğim halde, numarayı tüm rehberimle karşılaştırdım, elbette ki eşleşen kişi olmadı..

Bu, özel bir amaç uğruna alınan, son derece özel bir hat olmalıydı.. tanıdığım birine ait, tanımadığım bir numaraydı..

“seni seviyorum bebeğim, seni üzecek, bize zarar verecek bir şeyi asla yapmam, her şeyi en az iki kere düşüneceğim yapmadan önce ve nihayetinde bizi bu kötülükten kurtaracağım. Yalvarırım bana güven, teşekkür ederim yardım ettiğin için.” Yazıp yolladım buseye..

Malum numarayı, rehberime “huur evladı” şeklinde kaydettikten sonra ilk hamlemi düşünmeye başladım..

Demin de söylediğim gibi, planın ana hatları kafamda belli, ama ilk giriş önemli..onu biraz düşünmeliyim..

Aslında, yine iki seçeceğim var, fazlası değil..

Ya, malum numaranın sahibiyle, uzuuun uzun yazışıp, sonunda bir şekilde güvenini sağlayarak önüme getireceğim,

Ya da direkt olarak, sert bir şekilde saldıracağım, tehditlerle, şantajla..

“ne yaptığını biliyorum ve bana tsigalkoya her şeyi anlatmaktan alıkoyan hiçbir şey yok şu anda!”

Gibi cümleler, gayet iyi seçimler olabilir, hızlı sonuçlar aldırır..
Tabi karşımdaki, blöfümü yerse..

Yine de, ne olursa olsun, çok şaşıracağı kesin.. aklına hemen, busenin numarayı bir başkasına, hatta tsigalkonun kendisine vermiş olabileceği gelecektir, ama ya öyle değilse? Bu riski de göze alamayabilir..

Sonuç olarak, her türlü büyük sıkıntıya düşeceği kesin..eh, birkaç gece de o uykusuz kalsın bakalım, nasıl oluyormuş..
içimi oyan sabırsızlığa rağmen, ertesi geceye kadar sabretmeye karar verdim, hem yarın da buse ile durumu yüz yüze konuşup beyin fırtınası yapma şansımız olurdu..

Sabır.. yarın gece, büyük gece..

Sabah buseyle bir araya geldik.. sandığım gibi bir “stratejik savaş toplantısı”ndan ziyade, bir teselli seansı şeklinde geçti gün.. sarılıp ağlaştık…ah ulan ah..ödeticem bütün bunları..her yumruğumda bu anların ve anıların izleri olacak..o izleri suratına-suratlarına kazıyacağım hepsinin…bitiricem ulan sizi…mahvedicem….dağ gibi yürekli hatunu kedi yavrusu gibi ağlattınız kucağımda be…hepsini ödeticem…

Buse, beni defalarca uyarma gereği hissetti,

“buluşursanız yalnız gitme”

“mesajlarda çok tehdit etme”

“gidince kendine hakim ol, kendine dikkat et, dikkatli ol”

Zar zor ayrıldık birbirimizden.. normalde, bu gece sözde bana gelecek, ben de gizlice telefonuna ve oradan da numaraya ulaşacaktım filan..ama gerek kalmadı.. gelmesini istemedim (lan böyle bir şeyi istemeyeceğim de aklımın ucundan bile geçmezdi be) çünkü bu müzakereyi yürütürken, tek başıma, tamamen konsantre ve sadece kendi kendim ile olmalıydım..

Mesajlaşmanın iyi yanı, aralarda düşünmeye ve eğer konuşmanın yolu-şekli-üslubu-yönü değişirse, duruma göre ayar bulmaya vaktiniz oluyor olmasıydı..ben, normalde gerizekalı ergenler gibi günde 300-500 mesaj çekmekten nefret etsem de, mesajın bu yönünü ve bunun sağladığı büyüyü göz ardı edemeyiz..

Ev ahalisiyle selamlaştım..

Yemeğimi yedim..

Duşumu aldım..

internette kısa bir surf yaptım..

Dışarıdan, gayet sıradan bir gece gibi görünüyor olmalıydı..

Ama asıl gece, elimde telefon ile, gece yarısından sonra yatağıma girip, siperime yattıktan sonra başladı..

http://fizy.com/#s/1bmn42

Benim de, sırf bu iş için özel olarak aldığım “özel hattımdan”, “huur evladı” na atacağım ilk mesajın, herhangi birine atılan, sıradan bir mesajdan farkı yok gibiydi aslında,

“iyi geceler, rahatsız etmiyorum ya? Konuşmamız gereken bir şeyler var”

Biraz malca bir başlangıç olduğunu kabul etmeliyim, ama sonrasında söyleyeceklerim zaten girişi de, gelişmeyi de unutturacaktır..sonuç, harika olacak..

Mesajıma 5 dakika boyunca yanıt gelmeyince, bu kez çaldırdım..

Etkili oldu bu..

Biraz sonra,

“kimsin?” şeklinde, kısa ama içinde pek çok duyguyu ihtiva eden gergin bir cevap aldım..

Kim miyim?..ecelin?..hak ettiğin son?..

Muhtemelen, buseden başkasıyla kontak kurmadığı, bu özel hattına ulaşmayı başaran, bilinmez numara da neydi böyle..sadece sıradan bir sapık mı? yoksa…!

“seni ve çevirdiğin dolapları bilen birisiyim desem (:”

..sudden strike..

..beş dakika yine mesaj yok..

Tam yeni bir tehdit içeriği daha yolluyordum ki, yanıt geldi,

“anlamıyorum ne dediğini, numaranı şikayet etmemi istemiyorsan burada bitirelim.”

Ooo..

Yavuz hırsız, ev sahibini bastırır derler ya hani..bak sen, beni şikayet etmekle tehdit edene bak…ananı gibicem senin ananı ananııı..dur hele sen..

Artık kozları oynamanın zamanı gelmişti, bu kadar geyik faslı yeter..mevzuya girelim mümkünse..

“hımm..peki ben de seni tsigalkoya şikayet edersem ne olucak ;)”

Birkaç dakika sonra tekrar cevap geldi,

“kimsin sen ya? Ne istiyorsun?”

Güzel..

“hah şöyle şekerim (: , ne istediğimi hiç sormayacaksın sandım bir an. Buse ile tsigalkoyu ayırma çalışmaların nasıl gidiyor?
Eğleniyor musun?”

Bu sefer cevap için 10 dakika beklemem gerekti..karşıdaki, her kim ise, şu anda zütünden alevler çıka çıka evinin içinde dolanıyor olmalıydı..benim, çatır çatır gelen hoyrat mesajlarıma, ancak dakikalarca düşündükten sonra kısa cevaplar atabiliyordu..

“buse, bu yaptığın komik değil, senin için hiç de iyi değil ayrıca, ben sana yardım etmeye çalışıyorum, sen başka hat alıp beni taklit mi ediyorsun?”

Evet..nihayet incileri dökmeye başladı..beni blöf yapan buse sanıyor…iyi bu…baya iyi..tsigalkonun kendisi olabileceğime dair şüphelenmemesi harika olacaktır..

Eh, artık konuya da girdik sayılır..yeniden yazmaya başladım,
“yani sence ben buseyim öyle mi? bak bunun öyle olmadığını sana kanıtlayabilirim, ama sonrasında olanları nasıl karşılarsın bilemiyorum tabi”

Biraz sonra cevap geldi..ilk şoku atlatıp, konuya da girince, artık onun da elleri ve zihni açılmış olmalıydı..gerçek bir kedi fare oyunu olacak..hadi tsigalko, göreyim seni..