nasıl piç oldum anlatıyorum

... çalıyor...

... uyumamıştır ya bence...

... niye açmadı hala?...

hemen sonra,

"alo?..tsigalko?"

"alo.."

güldü, "hayırdır bu saatte? iade-i ziyaret mi yapıyorsun? (:"

oldukça canlı ve neşeli geliyordu ses tonu.. evde mi acaba, nerde,

"nerdesin şu anda?"

"evdeyim nerde olayım gecenin birinde?"

sana belli olmaz huur..

"hı.. seninle konuşmam gereken bir şey var.."

"peki?..dinliyorum?" sesi heyecanlı ve sabırsız gelmişti.. hayra yoruyor galiba ama yanılıyor..

"seninle güzel ayrılmıştık demi biz? oturup konuştuk, anlaştık.. hatta son son sarıldık bile.. bitmişti yani tamamen, sorunsuz olarak aramızdakiler? ha?"

"ee..evet?..bir şey mi oldu?"

"bir şey oldu evet.. onca konuşmaya rağmen, sen hala benim hayatımdan tam olarak çıkmamakta ısrar ediyorsun.. olan bu?"

"anlamadım?" dedi, sesi ciddi, gergin bir hal almıştı..

"anlamıycak bir şey yok burçin?! benim hayatımdan çıkmak demek, arkadaşlarımla da görüşüp konuşmamak demektir, nilayla niye görüştün, masalarına filan oturmuşsun?"

bir iki saniye sessizlik oldu..

"ne alaka ya?..herkesin kendi arkadaşları var? sen arkadaşlarının arkadaşlarını da mı belirlemeye çalışıyorsun bi de?"

"hayır ben sadece benle alakalı her şeyden irtibatını, alakanı kesmeni istiyorum!"

"ya senle ne alakası var benim nilayla oturup konuşmamın? hem öyle planlı bir şey de değildi ki, 2-3 kere denk geldik konuştuk işte? hatta çoğu zaman o laf attı.."

2-3 kere derken..

nasıl yani?..

"ne zaman görüştünüz en son??"

"off... tsigalko bunaltıyorsun beni bak.. paranoyak mısın nesin sen ya? hasta mısın cidden?.."

"ya soruma cevap verir misin sen?!..ne zaman..en son?"

"bilmiyorum.. hafta sonu olabilir, 2-3 gün önce.."

2-3 gün önce mi?

nasıl yani?

lan.. nilay bana bu muhabbeti açalı en az 1 hafta oldu...

ben konuşup onu uyardıktan sonra da, yine görüşmeye devam mı ettiler bunlar?

sebep?

"bak.. burçin..iyi dinlemeni istiyorum şimdi, tamam mı?"

"hee he..söyle!"

"bir daha nilayla da görüşmeyeceksiniz.. benim hiç bir arkadaşımla görüşmeyeceksin.. tamamen soyutluyorsun kendini.. tamam? kafeye de gelmeni istemiyorum.. zaten gelmiyorsun ben varken aferin.. anladın mı? yeterince açık mıyım?"

bir iki saniye daha geçti..bu derin bir nefes çekti hattın öbür ucunda..hah.. karşı saldırı geliyor şimdi, gene ana bacı gitmese bari.. kanındaki alkol oranı ne acaba..

http://fizy.com/#s/3wmv7l

konuşmadan önce, bir de sinirli, umursamaz bir gülüş ilave etti o iç çekişe,

"hıhıh..hı..ya..sen gerçekten kafayı yemişsin tsigalko..hakikaten bak... ya ben sana göre düzenlemek zorunda mıyım hayatımı? sana mı sorucam kiminle görüşüp görüşmeyeceğimi?..ne yaptığını sanıyorsun ki böyle imalı imalı, tehdit eder gibi konuşarak? sen iyi dinle şimdi, istediğimle konuşur, görüşürüm bu bir... sen de artık umurumda bile değilsin, zaten şu konuşmalarından sonra kalan sempatim de bitti bu da iki..anlaşıldı mı yeterince açık mı?..bir daha da arayayım deme sakın beni böyle saçma salak şeyler yüzünden..hasta herif ya..git tedavini ol sen millete karışmadan önce.."

lan! giberim senin karabiberini haaa dıbına kodumun tavşanı!

sinirlenip bağırmaya, ağzıma geleni söylemeye başlayınca,

"kapatıyorum ben... bağırma... kapatıyorum..haddiii..iyi geceler sana... evet..evett... sensin hasta!..sus gerizekalı... sus..bir kere alkollüydüm ben o gece, senin ayık halin daha beter..tamam kapattım..boşuna konuşuyorsun.."

kapattığını bile bir kaç saniye sonra idrak edebildim saydırmaktan..

amk çocuğu..lan sen kız olmasan var ya..elli kere seni asfalta sürtüp kıvılcım çıkarmıştım ben ama..dua et işte seni doğuran anaya..

bir kaç saniye sonra kapım tıklatıldı..

"gel?"

tolga yüzünde gülümsemeye çalışan ama temkinli bir ifadeyle kafasını soktu içeri,

"hacı? nabıon (:"

"iyi yea... "

"kimle kavga ediyodun la? kızla değil inşallah :s"

"yok beaa... huurlarla uğraşıyoruz işte.."

"kim? hangisi? x)"

bin beni de güldürdü..biraz sinirim geçmişti..

"burçin... "

"ee? napıyo gene rahatsız mı ediyo? olm o kızı söylerim valla bizim abazalara, dağa kaldırırlar bak, öyle söyle bir daha ararsa, inşaatçılar seni inşaata kaçıracak de x)"

"o aramadı ya..ben aradım.."

"he? niye lan?"

"ya... bu bizim nilayla tanışmış tamam mı..işte..muhabbet filan etmişler..bir de iki üç kere haaaa..öyle bir kere tesadüfen de değil..

"ee? nolmuş?"

"ne demek nolmuş ya?..olm istemiyorum ben bu kaşarı ne benim ne de bizimkilerin etrafında..görmüyor musun, hala bir şekilde bana yakın kalmaya çalışıyor!"

tolga durdu biraz..yüz ifadelerinden anladığım kadarıyla meseleyi tarttı kafasında,sonra,

"yoook be oolummm... abartıyorsun bence sen.."

"niye abi, her şey ortada işte?"

"ya,ne var olm iki muhabbet ettilerse? belki de nilaya dert yanmıştır işte, kızsal muhabbetler, sarılıp ağlaşmışlardır filan x)..niye kendi üzerine alınıyon ki her taku?..sen bu kıza hem sertçe hem de kibarca gibtiri çekmedin mi?"

evet, der gibi kafa salladım,

"eee o zaman?..daha ne aq..o kadar da yüzsüz değildir herhalde..sizin mesele bitmiştir olm bence rahatla sen biraz..abartıyorsun..hadi o erkek, sen kız olsan, yüzüne gözüne pıçak atçak diye korkuyon diyecem ama (: karı lan bu? karı aq? ne yapabilir?"

..biraz daha konuştuk..beni teskin edip sonunda odasına çekildi..

kendi kendime de düşündüm biraz..

acaba çok mu abartıyordum cidden?..

ama nasıl abartmayayım ki?..sanki her şey bize karşı gibi..her şey aleyhimize dönecekmiş gibi..korkuyorum beyler..bana, buseye, bize, fiziksel ya da duygusal zararlar vermek isteyecekler diye korkuyorum..bir annenin yavrusu için endişelendiğim kadar endişeleniyorum ben de aşkımız için..neticede o da bizim yavrumuz sayılır..

her şeyi tehdit gibi algılıyor, belki de gereksiz agresiflik ediyorum..

off..

keşke geçmişimde, korkacağım, bu kadar kirli bir hayatım olmasaydı..o zaman ne güzel, kafam rahat yaşardım aşkımı..

oysa şimdi..sanki her an maziden öcüler gelip ikimizi de yiyecekmiş gibi..

http://fizy.com/#s/3woyhn

..bir zamanlar gıptayla baktığım çiftlerden biri de artık biziz..hani zaman zaman özenip, size de anlattığım, "hayatta başka düşünmesi gereken hiç bir şey yokmuşçasına birbirleriyle gülüp eğlenen, birbirlerini düşünen, örnek çiftler"..

iki hafta içinde, şehrin altını üstüne getirdik buseyle..kafama silah dayasalar gitmeyeceğim yerlere (tarihi marihi cart curt) onun hatrı için gittim, hiç öğrenmediysem 8-10 tane yeni kafe-mekan öğrendim..

birbirimize o kadar hasretmişiz ki... ve aslında o kadar geç kalmışız ki..şimdi o aradaki zamanı kapatmak için adeta koşturuyoruz..

peki itirazım var mı?..hiç sanmıyorum (:

..çocukken..daha doğrusu, hadi biraz daha net olayım rezil olmak pahasına :p , lisenin başlarındayken..lise hazırlıkta..lise birde, insanların "çıkma" "sevgili olma" muhabbetlerine gerek dinleyici, gerek kulak misafiri olarak pek çok defa şahit olurdum..

"aga kızı aldım işte..taktım koluma, pastaneye gittik" diye gevrek gevrek anlatırdı karizma abiler, ya da kardeşlerimiz ;)

"çıkmak" vardı..yani... sevgili oluyorsun..eyvallah..iyi güzel de, peki sevgili olanlar ne yapardı ki?..bir kere, ne konuşurdu yani?..

hep kafamı kurcalayan soruydu bu.."sevgiliyle ne konuşulur?"..mesela o, kızı taktım koluma, pastaneye gittik diyen çocuk, ne konuşuyordu o arada? masaya oturduğunda, bankta yan yanalarken, yolda ele yürürlerken?..

ne konuşurdu ki sevgililer?

nasıl konuşulurdu ki sevgili ile?..

millet, her ne kadar çocukça bir şekilde de olsa, orta 2 den, hatta orta 1. sınıftan bile başlardı bu "çıkma" işlerine..vardı mesela ilk okulda, hele 8. sınıfta filan, çok, çıkanlar, ayrılanlar, sevgililer..

bendeniz, düşük libidolu, saftirik kardeşiniz, aradaki bir kaç komik, çocuksu şeyi saymazsanız, taa ebesinin nikahında, anca lise 2 nin ortalarında başlamıştı bu işlere..

işte o zaman da, aradığım sorulara, kısmen de cevap bulmuş oldum..

sevgililer ne mi konuşurdu?

esasen, normal iki arkadaşın konuştuğundan, daha doğrusu, normal iki insanın konuştuğundan farklı şeyler değil sevgililerin de konuştukları..

aynı alfabe ile, aynı kelimeler ile, benzer, sadece belki biraz daha sevgi dolu cümleler kuruyorlardı birbirlerine, o kadar..

yani, benim yıllardır kafamda kurduğum gibi, ekstra, ilahi, yüce bir durum söz konusu değildi..

hatta, bazen öyle kızlara denk gelirdiniz ki, konuşmaktan çok öpüşmek, oynaşmakla geçerdi yan yana olduğunuz zamanlar..e tabi, insanlar çeşit çeşit..

lafı nereye mi bağlayacağım?
elbette buse ile konuşmalarımıza (:
biz, henüz üzerimizdeki aşk sarhoşluğundan ve böylesi manevi duygularla bezeli bir aşka yabancı olduğumuz ötürü (tıpkı geri kalan neslimizin tamamı gibi), biraz da yaşımızı, başımızı, aklımızı almış olduğumuzdan ötürü, öyle mal bulmuş mağribi gibi saldırmıyorduk birbirimize..gerçi, ben, onun dudaklarıyla bir kez olsun dudaklarımı kavuşturabilmek için ömrümden bir kaç seneyi bile feda edebilirdim ama,
bu tutkumuzu, yetişkin ve henüz sevgili olmuş insanlara yakışır bir şekilde dizginliyoruz..

"e tsigalko hıyarı? senin ilk geceden tanışıp üzerine atladığın hatunlar ne oldu peki? neredeydi o dizginler o zaman?" diye sorabilirsiniz belki..

o zaman kulvarlar farklıydı..sadece benim değil, karşımdaki kişinin de bana bakış açısı bambaşkaydı..o nasıl benim bir kaç gecelik zevkimse, ben de onun dolgun memeleri, kavisli kalçalarıyla kolayca elde etmeyi başardığı, zavallı, vasıfsız bir erkekten fazlası değildim..

ama şimdi öyle mi?

belki de, gelecekteki karımın gözlerinin içine bakıyorum masaya oturmuş, yüzünü seyrederken..

belki de, şimdi tuttuğum o eller, bir gün benim çocuğumun, ilk adımlarını atması için kollarından kavrayan eller olacak?..

nereden bilebiliriz ki?..
kim bilebilir..

ama, birbirimize olan yaklaşımımız ve saygımızdan, bunu en azından biz tahmin edebiliriz..

bakış açısı..beyler, hanımlar!... bakış açısı..önemli..

ne verirseniz onu alırsınız karşınızdakinden..

çıplak bacaklarınız, dekolteniz ile tavlarsanız, karşılığı ona göre olur..ya da ilk buluşmada masaya bıraktığınız son model telefonuza göre..

bakışlarınızla tavlarsanız ona göre..

düşüncelerinizle, tarzınızla, konuşmalarınızla tavlarsanız ona göre...

sadece varlığınız bile size aşık olmasına yettiyse ona göre tavlarsınız..

her birine göre, farklı farklı elde edersiniz insanları, isteyerek, ya da farkında olmadan..

kendi tercihinizi kendiniz yapar, kaderinizi, aşk hayatınızın kaderini kendiniz yazarsınız..

size, bundan iki hafta öncesine kadar yazdığım aşk hayatını ve kaderi,

bir de, şimdi yazmaya çalıştığımla kıyaslamanızı öneririm..neler değişti?..neler değişmedi ki?

bizi biz yapan, seçimlerimizdir..

ne olacağımıza karar vermek gerek..

siz, ne olacağınıza..ne olmak istediğinize karar verdiniz mi?

ben verdim..