nasıl piç oldum anlatıyorum

http://fizy.com/#s/1ainud

..sonra, zaten gerek de olmadığını gördüm zira bir kaç saniyelik kontrolsüz halinden sonra ebru toparlandı,
gözlerini sildi, burnunu çekti, ellerini yana indirdi, kıpkırmızı bir suratla bana bakmaya başladı..

şimdi mine gibi kalkıp gidecek diye düşündüm..ama yapmadı, minenin telefondan söylediklerini, o yüzüme mi haykıracaktı?
konuşmaya başladı,

"niye yaptın böyle bir şey?" dedi titreyen bir sesle..

verecek bir cevabım yoktu..yüzüne bakmaya devam ettim..

"neden yani? bahanen filan yok mu? açıklamaya çalışmayacak mısın?"

yeniden gözyaşları süzülmeye başlamıştı..titreyen sesi biraz daha yükseldi, benim suskunluğum onu iyice kendinden geçiriyordu..hıyar gibi, odun gibi, öküz gibi bekliyordum sadece..ya da infazını bekleyen bir mahkum gibi demeliyim ha?..

"ya ben..anlayamıyorum tsigalko... anlayamıyorum..hiç mi sevmedin beni? ya..her sözün mü yalandı? yani..hiç mi değer vermedin? daha dün gece omuz omuza oturduğum adam sen değil misin? sarıldığım adam sen değil misin? bana sarılan, beni öpen sen değil misin?..nasıl bu kadar soğuk kanlı olabiliyorsun?..ben anlayamıyorum artık..artık..bir şey diyemiyorum.." burada büsbütün kontrolünü yitirip ağlamaya başlayınca yanına geçtim, biraz olsun acısını dindirmek maksadıyla kolundan tuttum,

"dokunma bana!" diye haykırdı.."dokunma..nasıl bir adamsın sen ya..nasıl bir düşünce yapın var, kafan nasıl çalışıyor..ne düşünüyorsun bunları yaparken?... daha çıkmaya başladığımızın akşamı yedin aynı haltı... sonra nasıl bir daha... ne... ne bir de, ne diyorsun? olmaması gereken şeyler oldu ha... allah kahretsin... allah kahretsin.."

donakalmış bir şekilde, karşımda ağlaya ağlaya, kah fısıldayarak kah bağırarak, sesi dalgalana dalgalana beni yerin dibine sokan kızı izliyordum..

"ne düşündün bunları yaparken... hiç mi düşünmedin... nerden gördüm seni?? nerden sevdim..nerden bileyim ruh hastası olduğunu! hastasın sen..hastasın, normal insan yapmaz bunu..yapmaz, yapamaz!... bu aldatmaktan filan da öte, sen, sen resmen bana acı çektirip o şekilde mutlu oluyorsun... ben..kendi elimle kurban oldum sana resmen... onca adam varken seni buldum... "

tıkanmıştı artık..dolan burnu yüzünden hem konuşup hem nefes alışını ağzından yapıyordu, daha fazla konuşamadı..kesildi..bir kez daha elimi uzatır gibi oldum, zorlukla "dokunma" dedi yine.."allah belanı versin senin..hayatımı, bütün hayallerimi mahvettin.."

sendeleyerek kalktı..ayağına taş bağlıymış gibi ağır adımlarla ilerledi,

arkasından kalktım, yanına yetiştim, "ebru"

"gibtir git.." diye fısıldadı..çok nadir küfrederdi, "tamam işte, artık ondan hoşlanıyormuşsun..git..git ona?!..nasıl hoşlantıysa..ne verdi de hoşlandın o kadar? ne yaptı? ha? gibiştiniz mi?gibtin mi? ne verdi sana beni veremediğim..git.."

tehditkar fısıltıları beni şoke etmişti, "ben, hoşlandığımı söylemedim"
"söyleyecektin" diye bağırdı.."gerizekalı mıyım ben? ama doğru... gerizekalıyım..gerizekalıyım..daha geçen sene anlamıştım ne mal olduğunu ama..kaçamadım işte..sen de kaçama..benden beter ol..gerçi, kimseyi de sevemezsin ki sen? gene birilerinin ağzına sıçar durursun işte..yalnız ölürsün sen.."

peşinden yürümeyi bıraktım,

gider ayak kallavisinden bir beddua da okumuştu, hadi hayırlısı..

sarsak adımlarla köşeyi dönüp gözden kaybolurken, çok değil 10 dakika önce benim kadınım olan, şimdiyse yağmalanmış bir şehri andıran kıza baktım..bunu hak etmemişti..kesinlikle..bunun on da birini bile hak etmemişti..saçının teline bile kıyılmaması gereken bir kızı kurban etmiştim göz göre göre..kendimi ateşim çıkmış, hastalanmışım gibi hissediyordum..bitkinlik hakimde üzerimde..duyduklarım, gerçekler, acı gelmişti, ağır gelmişti..
daha önce, kendi kendime bile zorlukla itiraf edebildiğim şeyler, bir başkası yüzüme boca edivermişti..

düşünceler havuzunda yüzer şekilde arkamı döndüm, ebrunun tam aksi istikamette yürümeye başlamadan önce, bana bakan bazı gözlerin üzerimden kaçtığını fark ettim..birileri rezilliğimize şahit olmuştu anlaşılan..
ne kadar rezil olduğum umrumda bile değildi,

telefonumu çıkarıp ceydaya mesaj attım,

"ebruyla ayrıldık..turuncu kantinde buluşalım."
(tsigalko okoronkwo ?, 26.01.2012 00:08

buda ikinci kısmı

http://fizy.com/#s/1ahybj

film çıkışı, ikimizde mayışmıştık, biraz da içimiz şişti doğrusu, sonu her zamanki gibi duygu seliydi aq..insan ne kadar klişelere alışsa da etkileniyor işte naparsın..

avm den ayrılmaya karar verdik, şubat havası biraz kendimize getirsin bizi..sonra da zaten gece sona erecek malum..

saat 00.00 a doğru yeniden kordondaydık,

"acıktın mı?" dedim..

"evet ama çok da değil, yemesem de olur..başka planın yoksa tabi (: hani şurdan ellerinde kokoreçlerle birisi fırlamayacaksa :p"

güldüm..

"tamam kokoreç yiyoruz o halde (:"

"ya..ciddi değildim (: sonra bir ara yurda gidince yerim valla.."

"sen kokoreç seviyor musun sevmiyor musun? (:"

bir "illallah" ünlemi koyverdi,

"seviyorum (:"

"bende " dedim.."kokoreçi" diye ilave ettim sonra aceleyle..benim bu sempatikliğim ikimizinde boşluğuna geldi..gülmeye başladık yolun orasında..zaten film nedeniyle de sinirlerimiz biraz allak bullak..kopuverdik..

..hala kabalık ve çiftlere ev sahipliği yapmakta olan kordon boyunda, ellerimizde kokoreçlerle yürüyordum 15 dakika sonra.. deniz tarafına yaklaştık yeniden..

yarım ekmek ayranlarımız bitti, çöplerini çöp kutusuna salladık, aheste aheste ilerlemeye başladık hafif esintide... adımlarımız ahenkli..ağır..keyifli..

sonra, ne olduğunu anlayamadan ben, koluma girdi ürkekçe... bir anda kalp atışlarımı iki misline çıkarmaya yetti bu hareketi..allaah be..koluma girdi? olm..kol kola geziyoruz len?..kordonda, gece vakti, kol kola geziyoruz? sevgililer gününde, kordonda, gece vakti, kol kola geziyoruz..

şimdi bayılajaaım..

"uyum sağlıyalım demi?" dedi muzip bir gülümsemeyle..

"aynen" dedim sakin bir şekilde karşılık vererek bende..aynen..ses tonum, yürüyüşüm, tavırlarım belki sakin, ama içeride midem, kalbim, ciğerlerim, dalağım filan poga yapıyorlar..

"bu gece hep senin planlarına uyduk?" dedi canlı bir sesle..

"hıı..olmamış mı?" dedim tedirgin bir gülümsemeyle.. "planlar"

"harika olmuş" dedi içten bir şekilde.."çok güzel bir akşam geçirdim..teşekkür ederim (:"

gülümseyerek karşılık verdim... rica ederim bebeğim... bir şey değil bitanem... sağ ol hayatım...

"ama şimdi de benim dediğim yere gidicez?" diye konuştu yine aynı canlı sesle,

herhalde yurdunun önünden bahsediyor..hay hay..benim için bir zevktir buse hanım (:

"tabi?" dedim sıcak bir şekilde..

"kızlarla gittiğimiz bir yer var, benim hoşuma gitmişti..oraya zütürmek istiyorum seni, gerçi zaten biliyorsundur belki de"

aa..daha bir yerlere mi gidicez? geç olmadı mı bebeğim? yurda geç kalma?

bu düşüncemi ona da söyledim,

"izin aldım bugün komple..ne zaman gitsem sorun olmaz..yarın gece on iki buçuğa kadar serbestim (:"

"aa.iyi yapmışsın ya (: insanın aklı saatte olunca tam eğlenemiyor.."

"aynen (: ..ne diyorsun? gidiyor muyuz?"

"gidiyoruz (:"

dediği yeri biliyorum... ama hiç oturmamıştım daha önce, parkın içindeki şu "bistro tarzı" (: mekanlardan biri..canlı müziği de var, ortam da pek bi hoş, böyle eski tip kandil gibi süslerin içinde mumlar yanıyor masalarda filan..

"nasıl? (:"

"valla güzelmiş (:"

"gelmiş miydin daha önce?"

"cık, ilk defa senle geliyorum (: ... önünden çok geçmişliğim var ama oturmak hiç kısmet olmamıştı"

"bu geceyeymiş artık (:"

"öyle (:"

mutlu mesut oturuyorum..arkadan müzik sesi..her yandan yayılan pozitif, aşk dolu bir aura..çok güzel be..insanın içi kaynıyor..sebepsiz yere gülümseyesi geliyor..aldığın nefesin bile tadı şekerli oluyor..

çalışan çocuk masaya gelip ne istediğimizi sorunca buse 50 lik söyledi, oo..şaşırdım..eşlik ettim kendisine..bir de ortaya fıstık...

içen yönünün de olduğunu görmek güzel oldu tanımak açısından... eyvallah..her türlü muhabbete, ortama varım diyorsun yani..her hareketinde, ve hakkında öğrendiğim her yeni şeyde de, beni kendine daha da aşık ediyorsun (tabi artık bu ne kadar mümkünse)..

saat 03.00 gibi, hafif yalpalar vaziyette onu yurduna zütürüp, ayrılırken kocaman bir sarılış aldığım o gece, tek bir olay haricinde mükemmel, mükemmelden de öte, rüya gibi geçmişti benim için..

ama, her zaman olduğu gibi, sinirimi yerinden oynatacak, bana gerçek-acımasız-anlamsız dünyada olduğunu kanıtlayacak bir kanıtla da yüzleşmekten geri bırakmamıştı beni melankolik kaderim..

ha, peki ne mi bu sinir bozucu olay?

pek de ciddi bir şey değil canım?..

alt tarafı, 14 şubat gecesi, saat gecenin bilmem kaçında, ve tesadüfün böylesi ki, nilay hanımla necati beyi aynı masada baş başa eğlenirken görüverdim o kadar..

bunda moral bozacak ne var yani allasen?..

aah..ah.. gidi ah..

sorucam ikinize de..hele bir yarın olsun..