nasıl piç oldum anlatıyorum

öyle hoyratça değil ama..son bir dokunuş gibi..

eli, parmaklarımın arasında, kala kaldık yan yana..

hafifçe çektim, kendim de döndüm ona doğru.. diğer elimi de yanağına koydum..ilk kez dokunuyorum porselen yanaklara.. soğuk,beyaz renklerine rağmen, sıcak yanaklar bunlar.. gözleri şok halinde yüzüme kitlenmişken iyice yaklaştım yüzüne, dudaklarımı dudaklarına değdirirken karşı koymadı, itiraz etmedi..

vücudumuzun üst kısmından başlayıp, ayak tırnağımızın ucuna değin bizi titreten bir şok dalgası gibi sarmaladı şehvet ikimizi de..ayakta, öylece, resim çektirir gibi öpüştük bir kaç saniye.. içimdeki bütün duygu patlamasına rağmen sakin, kibar ve yumuşak olmaya çalışmıştım..

dudaklarımın arasına alıp tadına baktığım alt dudağını centilmence serbest bıraktım..ben, üzerime düşen, başlatıcı, vurucu hamleyi yapmıştım, bundan sonrasını ona bırakmamak hanzoluk olurdu.. fakat ondan bir hamle gelmedi..

boşlukta geçen ve büyünün bozulması için yeterli olan bir iki saniyenin ardından elini elimden kurtardı, beni kendinden uzaklaştırdı.. aramızdaki mesafe açılıp da yüzünü, gözlerini yeniden görüş alanıma alınca beklediğimden farklı ama en az beklediğim kadar yoğun duygular silsilesiyle karşılaştım..

kız kaygı-şaşkınlık karışımı bir ifadeyle yüzüme bakıyordu..lan, hiç mi hoşuna gitmedi be?

gözlerini üzerimden ayırmadan, yavaş yavaş kapıya yaklaştı, kolu tutup çevirdi, açtı..

"sen..?..ne..ne yapıyorsun?" dedi nefes nefese..az önceki kaygı-şaşkınlık ifadesi, şimdi de korkuya dönüşmüştü..

çaresizce ellerimi iki yana açtım, göreceği sarı kartı bekleyen futbolcu gibi şaşkın ve mazlum bir biçimde, ne kabahat işlediğimi anlamaya çalıştım..

ne yaptım lan? ne yaptım ki?..

açık kapıdan ağır ağır çıktı.. sonrasında hızlı adımlarının sesi geldi..

kendimi, hayvanat bahçesinde, bakıcısının beslediği aslan gibi hissediyordum.. adam bana sanki yemimi vermiş de, hareketlerimi kollaya kollaya geri çekiliyor sanki..

oha be..ben o kadar tehlikeli miyim?..

odadan çıktım bende arkasından.. evin kapısını açarken gördüm.. resmen kaçıyor lan kız? telaşla..

"burçin? napıy... "

"gelme tsigalko" dedi miyavlar gibi..

laaaan! noluyo be?

"ama.."

"lütfen.." dedi yine aynı sesle.. ağlayacak gibi olmuştu yüzü.. kapıyı açtı, aceleyle botlarını giydi..ben de o sırada endişeyle izliyorum..oha ya..ne oldu abi..

tam kapıyı üzerinden çekip kapatacakken gene hamle yaptım,

"bu..burçin, ben bırakayım durağa?"

çot!

cevap hızlıca çekilen kapının çıkardığı gümbürtü oldu..

kafeden de böyle atarlı, hızlı adımlarla çıkarken, peşinden gidebilmiştim..

ama bu kez kovalayacak derman yoktu ayaklarımda..

ne biçim bir hareketti bu böyle be...

..o gece uyku tutmadı.. sinir harbi şeklinde geçen saatler içerisinde bir sağa, bir sola dönüp durdum sabaha kadar..

çok kötü hissediyorum kendimi beyler..o ilk sinir ve şaşkınlığım geçince, eziklik duygusu daha da belirginleşti.. resmen ezildim lan bu gece.. yaftalandım..sapık yerine konuldum.. damgalandım resmen.. kızın biri, neredeyse koşarak, korku içinde, ağladı ağlayacak bir şekilde kaçıp gitti evimden..oha..

acaba ben mi bir hata yapmıştım? yoksa karşımda komple bir hata mı vardı, durumumu ve tutumumu sorgulamamın gerekmediği..

"çetin ceviz (:" dedi paslı bir ses..

hah... kamber de geldi.. düğüne başlayabiliriz..

"ama arkadaşın haklı..bu da bir tecrübe (:"

"ya allahını seviyorsan gibtir git.. hiç çekemeyeceğim bu gece ironik, alaylı cümlelerini"

"allahımı sevmediğime göre.. sanırım kalıyorum x)"

şeytanın esprilisi de hiç çekilmiyor be arkadaş..

"amacım seni sıkıştırma ya da alaya almak değil tsigalko.. yine kızgınlık halinde yaptığın hatalardan birini yapıyorsun.. aynı tarafta olduğumuzu unutuveriyorsun.."

"aa! sahi, çok faydan dokundu bu gece sağ ol.."

"dokunmadı mı?"

"hı..bak kesin o son saniye öpücüğü senin sayendedir.. demi? sen dürttün beni.. aferin, bravo sana.. helal.."

"(: anlaşıldı..bu gece konuşmak için pek uygun değil.. sapık yerine konmak hoş bir şey değil doğrudur..ama sorunun sende değil, karşı tarafta, farklılığın da yine sen de değil, karşındaki insanda olduğunu kabul etmen gerek.."

"ah, hemen akladım kendimi yani? bu şekilde mi çözeceğiz bu durumu? yani tüm suç kızda? bende hiç kabahat yok?"

"mesele suçluluk-suçsuzluk meselesi değil ki? sorun, tamamen karşındaki insan tipinin, şimdilik sana farklı gelen tavırları..ilk defa karşılaştığın bir tür..ilk kez gözlemlediğin davranışlar bütünü.."

"iyi.. neyim ben, araştırmacı biyolog, doğa bilimci filan mı?"

"tsigalko.. tsigalkooo... kızgınlığını, hayal kırıklığını anlıyorum..ama bütün bunları bir kenara bırakıp sakin kafayla düşündüğün zaman bunun gerçekten önemli bir tecrübe olduğunu fark edeceksin.. seni daha büyük hatalardan koruyabilecek, yolunu, doğrultunu sabit tutmana yardımcı olacak bir tecrübe.."

cevap vermedim..

"o zamana kadar kendine kızmaktan özgürsün tabi.. ayrıca, eğer biraz bu işlerden anlıyorsam, ki anlıyorum, bu randevunun bir 2. raundu, rövanşı da olacaktır, belki o zaman içindeki öfkeyi atıp fiziksel olarak da rahatlayabilirsin"

"ne demek bu?"

"bu, şu demek.. tohumu toprağa ektin.. herhangi bir zamanda filiz verebilir? çünkü tohum kaliteli, toprak verimli.."

"yani, demek istediğin... ?"

yeniden yalnız başıma kalmıştım..

kafamda dönüp duran karmaşa yetmiyormuş gibi, bir de sevgili küçük şeytanım aklımı bulandırmış, çorbaya bir kaşık su da o eklemişti..

tecrübe midir, nedir bilmem, ama şu an sinir olduğum kesin..tek bildiğim o..kendimi berbat hissettiğim..

...

o geceki felaketten sonra, bir süreliğine gönül (gibiş) işlerine ara vermeye karar verdim.. isabet de oldu, zira finaller, ucu sivri, gizemli bir cisim gibi yaklaştıkça yaklaşıyordu..

son bir kaç programa burçin gelmedi tahmin edeceğiniz üzere..

nilayla bu konuyu biraz konuşur gibi olduk..ama tabi detaylara inmedim.. inebilir miyim lan? kendi kendime bile anlatamam ben bu olayı bir kez daha..o kadar utanıyorum aq..

sadece, kızla aramızdaki işin olmadığını söyledim.. neşeyle karşıladı durumu, çünkü artık edaya yoğunlaşabileceğime inanıyordu..

tabi ki böyle bir niyetim yok.. hatta yılbaşı gecesinden sonra, programlara geldiği zaman, aralardaki kısa sohbetlerimiz haricinde bir diyaloğumuz da olmadı..

aramadım.. mesaj atmadım, ekstra ilgi göstermedim, üzerine gitmedim..

böylece, sözde benden hoşlanan, ama ciciliğinden de taviz vermeye niyeti olmayan eda hanımdan hiç çaba harcamadan, kolayca kurtulmuştum.. çünkü bu tip kızlar, asla ileri atım atmazlar.. aşklarından ölseler bile, her zaman adımı karşıdan beklerler, erkek adımı attıkça ilişki sürer ve aslında ülkemizde "ilişki" dediğimiz şeyin de genel anlamda tanımı budur..

o beklenen adımlar benden gelmeyince, bizim edayla başlaması muhtemel, müstakbel ilişkimiz de çöpe gidivermişti.ne güzel ya..ooh.. seviyorum aslında böyle kızları bak.. hiç zorlamıyorlar ne güzel.. ayşegül de böyleydi mesela..o da fazla üzerime gelmemişti.. aferin..

finallerden 1-2 gün önce, tolgayla cansunun işi resmiyet kazandı.. hayırlı olsun bin kankama..sen de az yavşak değilsin ha..

nilayın da kulağına gitti tabi gelişmeler..pek renk vermedi.. artık ne düşündüğünü, bir planı olup olmadığını, varsa şayet, ne olduğunu ilerleyen günlerde göreceğiz..

dönem biterken, 5+1 şeklinde düşünebileceğimiz mütevazi grubumuzun yarısı sevgiliye sahipken (tolga, alper,nuriş) yarısı da sap idi.. yine yarısının zütüne sınavların girmesi büyük ihtimalken (tsigalko, nuriş,neco) diğer yarısı nispeten daha soft atlatacaktı bu dönemi..

elifle, ilk final haftasının ardından hafta arasında buluştuk..

sandığınız gibi gibiş dönmedi bu sefer, kafe ortamında geçen kuru kuruya bir konuşma.. aslında bir çeşit veda konuşması da denebilir.. çünkü ben kızı fak badi misali kullanma hakkımı, yılbaşı gecesi yaptığım manevra ile kaybetmiştim zaten..

çok riskli olduğuna, ortak arkadaşlarımızın ve çevremizin daha fazla şansımızı zorlamamıza müsaade etmeyeceğine dair olan ve elif in, "seni kullanmış gibi olduysam çok özür dilerim" şeklindeki boş hezeyanlarının da yer aldığı konuşmamızın ardından, aramızda fiziksel-duygusal-ruhani birlikteliklerin tamdıbına bir çırpıdan noktayı koymuştuk..

hem bu ara yeni birisiyle takılıyormuş.. işin henüz başlarındalarmış ama potansiyeli, olabilitesi varmış ilişkilerinin..

kısaca "yeni bir tokmakçı buldum, senden daha iyi çalıyor davulumu" desene işte aq..

neyse ne..

finallerin, beklediğim üzere anüsüm civarında patlamasının ardından zütün zütün döndüm bursaya.. yıl başından bu yana olanlara şöyle bir baktığımda, etrafımda olan ve flört halinde olduğum-ya da flört potansiyeli olan-seviştiğim-konuştuğum-öpüştüğüm, 3 tane hatunu bir solukta kaybetmiştim.. evet, artık ne burçin, ne eda ne de elif var..

kim var lan?..sahi..kim var? kimse kalmamış valla..bir anda boşalıverdi çevrem.. telefonum sustu, mesaj gelmez oldu.. nasıl ki, bir kadınla bir şeyler yaşamak üzereyken, inadına inadına diğer kadınların da resmen gökten yağması gibi bir durum varsa, söz konusu yalnızlık olunca da hepsi birden gidiyor, hiç biri kalmıyordu..

nilay hariç tabi.. neyse ki o hala yanımda..

sömestrinin ilk haftası zihnimi ve vücudumu tamamen dinlenmeye adadığım, tibet rahiplerine taş çıkartırcasına bir uyuma-miskinlik silsilesi şeklinde geçişip gitti.. sonrasında rahatımı, kaldığım 3 sınav için bozup bütünlemelere gelmek zorunda kaldım..1 ini verdim 2 sini de inşallah seneye vericez artık.. neyse ki ders almamı engellemiyor da, okulum uzamayacak, en azından ilk dönemler için zütü kurtardım dene bilir..o kadar yatmaya, savsaklamaya gene iyi lan.. bereket versin.. seneye her türlü geçerim ben onları..

2. dönem başlamadan önce, son bir kaç günüm kalmıştı geriye, ailem tekrar dönmemi istedi, ben de kırmadım..bir kez daha döndüm bursaya bütünlemelerin ardından..

işte o ara önemli denebilecek bir gelişme yaşandı.. sanırım yarın gece başlayıp, yeni dönemin başlangıcıyla devam edeceğimiz yer de tam burası olmalı ;)