nasıl piç oldum anlatıyorum

http://fizy.com/tr#s/1aj6jl

son iki part olsun bu gece,

öğlen arası saatlerinde okula vardım,

geçtim sınıfa oturdum, kimse yok..keşke hep öyle olsa..

10-15 dk oturdum öyle sıranın birinde..

arada bir kaç kişi gelip gitti, tanıyanlar selam verdi..henüz tanışmadıklarım yüzüme bile bakmadı,

üniversiteler böyledir beyler,

kızı, erkeği, herkes kendini kral sanar,

ilk selamı senden bekler, fazla samimi değilse yüzüne bakma..gözler daima ufuk çizgisindedir..

dıbına koduğumun ciğersizleri..ne adamlarla kafa yormuşum o ilk sene... hele sonlara doğru..düşündükçe şimdi bile sinirleniyorum..

neyse..

ufaktan insanlar gelmeye başlamıştı,

ben öyle ruhsuz ruhsuz, dalmış etrafa bakınırken ebru geldi sınıfa, biraz sonra da beni gördü..göz göze gelmemek için başka yöne baktım ama göz ucuyla da hareketlendiği farkettim..umarım yanıma gelmez diye düşünüyorum..bir daha göz attım, yüzünde sanki ifadesini üzgün göstermek ister gibi bir çaba var..

geldi aq..

usulca oturdu yarım kıçlık boşluğa..kaymaya zahmet etmedim.

o kadar umursamaz haldeyim ki dünyayı, yüzüne bile bakmadım..

bu bir kaç saniye durdu, sordu sonra,

"okan okulu bırakmış galiba?" dedi..

"öyle oldu" dedim..robot gibi gene..

"çok üzüldüm" dedi..sesine matem havası katarak.

"eminim üzülmüşsündür" deyip "ya bir git işine" dercesine yan yan gülümsedim..

bu gene duraksadı..gözlerini yüzümde hissettim, kafamı çevirirsem konuşacak biliyorum..çevirmemek için çabaladım ama dönmek zorunda kaldım,

irileşmiş ve bulutlaşmış kahverengi gözleriyle karşı karşıya geldim..

"tsigalko..neden böyle davranıyorsun?" dedi..

"nasıl davranıyorum ya" dedim ukalaca ve başımdan savmak istercesine..amk kızı ne güzel konuşmuyorduk ya biz hani? ne diye yanaştın gene..

"düşman gibi davranıyorsun" dedi..son kelimeyi hecelerken sesinin çatladığını farkettim..gözleri iyice dolmuştu..

hay aq..şu an en az ihtiyacım olan şey yanımda bir kızın ağlamasıydı... o yüzden biraz alttan almaya karar verdim bütün sinirime rağmen..ulan kendi derdim bana yetiyor zaten..bir de hala evcilik oynuyorum amk yerinde..nerden geldim şu derse..

"bak, ebru..düşman gibi filan davrandığım yok..yani, sen konuşmuyorsun zaten benimle, öyle değil mi?" dedim ses tonumu tatlılaştırmaya çalışarak..

derin nefes aldı bu..gözlerim göğüslerini daha da toplu gösteren krem rengi kazağına kaydı bir an için..öyle, gayri ihtiyari..

"nasıl konuşayım?" dedi..sesi hala titriyor... aq kesin ağlayacak..artık öyle de desem, böyle de desem kar etmez muhtemelen, alttan alsam, duygusala bağlayıp ağlar, daha beter kızsam, ağırına gider ağlar..

her türlü taka bastık yani..

"devamlı beni gibtir eden biriyle nasıl konuşayım?" dedi..bu sefer biraz hırçın çıkmıştı sesi,

"ebrucum..kimseyi gibtir ettiğim filan yok..neler diyorsun allahını seversen? ya bak ben şu an zaten kötü durumdayım, neden üzerime geliyorsun?" dedim ben de acılı bir tona bürünerek,

gene derin bir nefes çekti bu, "tamam özür dilerim o zaman..ben öyle, o acını paylaşayım diye gelmiştim zaten ama, gene kabahatli oldum" dedi, hafiften acılı bir gülümseme ile, gözlerinde biriken damlaları düşmesine izin vermeden silip hafifçe burnunu çekti,

"tamam" dedim.."teşekkür ederim..ben özür dilerim eğer daha önce ve az önce bilmeden yaptığım kaba davranışlar varsa.."

gülümsedi yine, hala gözleriyle ovuşturur halde.."tamam önemli değil..yanın boş mu?"

bir derin nefes de ben alıp "boş boş" dedim, anlayışlı görünmeye çalışarak..

"oturabilir miyim peki?"

"ebru bunu sorman gerekmiyor"

"ne bileyim... belli olmaz sana da..gene kalkar gidersin.."

o hareketime çok içerlemiş beyler,

siz siz olun, eğer gerçekten kanlı bıçaklı değilseniz, ya da külliyen nefret etmiyorsanız, asla bir kıza bu tarz bir davranışta bulunmayın..gerçi kanlı bıçaklı adamla da yan yana ne işiniz olur zaten..yani hem o zaman düşündüm, hem de şimdi düşünüyorum da, harbi büyük hayvanlık etmişim kıza..ayıp denen bir şey var aq..

bu sözünün üzerine, "olmaz öyle bir şey yaa" dercesine manalı manalı gülümseyip koluna dokundum, kafamı iki yana sallayıp,

"özür dilerim onun için de" dedim.

gene burnunu çekip güldü..avuçlarını tekrar bastırdı gözlerine, çantasına dönüp kitapları masanın üzerine boşaltmaya başladı..

ben de biraz olsun vicdani rahatlama hissedip, nispeten huzur buldum..

ebruyla bu şekilde barışmış olduk..

http://fizy.com/tr#s/1aiv74

ders boyunca, bilmiyorum ya kasıtlı, ya da refleks olarak, ebruyla devamlı dirsek dirseğe geldik (onun çabasıyla tabi)..

pff..

lütfen bana hissettiklerin, her neyse, saplantı seviyesinde olmasın..çünkü ne daha fazla kırmaya ne de kırılmaya takatim var..artistlik yapmaksa en son düşündüğüm şey zaten..

o yüzden..biz arkadaşız ebru..sadece arkadaşız tamam mı?..sence de öyle? ha?

ders bitiminde, ebruyla beraber çıktık sınıftan, muhtemelen servislerin oraya kadar beraber yürümek zorunda kalacağız..sevgilisi olan bir adam için pek hoş bir durum sayılmaz zira yanımdaki kız da yanlış anlaşılmalara mahal verebilecek seviyede..

sınıftan çıktık, koridoru geçtik konuşmadan, ben tam "servislere bırakayım seni istersen" diye, zaten olacak olan (ve en fazla o kadarı olmasını temenni ettiğim) şeyi teklif edecektim ki tam bina çıkışı merdivenlerinde mine yi gördüm,

derse gelmiş olmalı..

nedensiz bir tereddüt yaşadım,

sonra mine de alt basamaklardan kafasını yukarı doğru çevirip beni gördü, hemen tatlı tatlı gülümseyip, buruk biçimde el salladı..

ben ebruyu filan unutup direkt yanına gittim benimkinin, merdivenlerin başında sarıldık..öyle sıcak, özlemle..sadece ebruyu değil, okulun orta yerinde, onca insanın arasında olduğumuzu da unutmuştum, unutmuştuk..

aman..sanki çok da umrumuzdaydı..benimdi o..ben de onun..utanılacak ne varsa sanki..

sonra ayrıldık hafifçe, yanağıma bir öpücük kondurdu,

"nasılsın hayatım?"

"bildiğin gibi işte"

yüzümü okşadı, "ben derse girmeyeceğim canım..çıkışta seni almak için geldim, bir yerlere gideriz, konuşuruz biraz..demi? yani istiyorsan.."

evet..buna tam da şu an ihtiyacım vardı.."iyi yapmışsın, düşünceli sevgilim benim..ama dersini de kaçıracaksın?"

"sorun olmaz kızlardan notları alırım ben" deyip gene gülümsedi..öyle sıcak..huzur veren bir gülümseme..zaten o andan sonra derse gideceğim dese de bırakamazdım onu..

"tamam gidelim o zaman" deyip gülümsedim,

elimi omzuna attım, o da yine belime dolandı, minibüslere doğru yöneldik.

bir an ebru buralarda mı diye baktım ama etrafta ebru mebru gözükmüyordu..

eh..şikayet ediyor da değilim..bizi görmesi iyi bile oldu..ee ne demişler, bir musibet, bin nasihattan yeğdir..

benim onca, kendimi ondan uzaklaştırma çabamdan çok daha etkili olmuştur, bizim mine'yle olan aşk-sevgi dolu sahnemiz..

nihayet biraz olsun kendime gelmiş,içime huzur akmaya başlamış bir halde, mine ile dertleşmeye gidiyordum,

kim bilir, belki de içerdi benimle *
...