nasıl piç oldum anlatıyorum

sabah uyandığımda üzerimden kamyon geçmiş gibiydi yine.. uzunca bir aradan sonra halı saha maçı yapınca bütün kaslarınız hamlaşır, bütün eklemleriniz tutulur ya..öyle tatlı bir ağrı, ağırlık var üzerimde.. işte böyle uzun süre antrenmansız kalmanın zararları.. kick taksu bırak, basketi bırak, ciksi bırak..eee..ya ne olacaktı?..

yatakta çırılçıplak ve yalnızım..lan saat kaç oldu?..hemen kalktım, komidinin üzerinden bana gülümseyen kapasitesi zorlanmış prezervatife göz kırptım... hemen takseri, atleti geçirdim üzerime, tam çıkıyordum ki odadan, sonradan evde başka kızların da olduğunu hatırlayıp koray beyin donunu da geçirdim altıma.. kusura bakma kardaş..sen kızdan sebepsiz yere ayrılmışın, o da hıncını benden çıkardı yani.. aslına bakarsan burada hunharca kullanılan ve muhtemelen bu günün sonunda atılacak olan benim yani hehehe..

odadan çıktım, sağa sola bakınıp banyoyu buldum, şöyle bir elimi yüzümü yıkadım, ama kirli hissediyorum tabi.. duş almadan hayatta rahatlamam ben.. şimdi eve kadar gidicez böyle cünup cünup anasına satayım... şu hijyen takıntımı da gibesim var ama neyse..

banyodan çıkınca koridorun diğer ucunda elifi benim tarafa doğru gelirken gördüm, o da beni görünce duraksadı,

"uyandın mı? (:"

"aynen, şimdi kalktım.. öğlen olmuş saat.. okul yalan oldu (:"

"benimde, aman boş ver..gel kahvaltı hazırlıyorum"

"hımm gene o meşhur kahvaltıdan mı?"

güldü..

daha önceki, çok daha masumane geçen gecemiz ve ertesi sabahı aklına gelmiş olmalıydı..

işin tuhafı, o gece, aramızda hiç bir şey yaşanmadığı halde, kızın suratı ertesi sabah beş karıştı.. şimdiyse, sanki önceki gece afedersin çatur çutur gibilen kendisi değilmiş gibi gülümsüyor... bir tak anlamadım bu işten ben..

gittim mutfağa, ufaktan yardımcı olayım diye ama zaten bitirmiş neredeyse masayı hazırlamayı,

"diğer arkadaşların yok galiba?" dedim..

"hı hı.. merve zaten arkadaşındaydı dün gece.. damlanın da dersi vardı sabah, ona gitmiştir.."

masaya geçtik,

bir yandan atıştırıyoruz, bir yandan da tuhaf bakışmalar var..ama ortam pozitif yani.. sanki ikimiz de her an gülecekmiş gibiyiz böyle.. ancak, ikimiz de diğerinden bekliyoruz mevzu açmayı..o yüzden konuşma olmuyor..

en sonunda ben konuştum,

"nabersin?" dedim sırıtarak.. çok salakça bir soru tabi ki ama, zaten amaç o, zaten gevşek olan ortamı iyice yumuşatmak.. işe yaradı, güldü bu,

"iyi.. nasıl olayım? (:"

"iyi ol tabi.. kahvaltı çok güzel, eline sağlık"

"hım sağ ol (: ... senden naber?" deyip gülmeye başladı..ben de gülüyorum.. sinirlerimiz bozulmuş anasını satayım..

"iyi..iyi bende (:... dün gece... "

"aramızda" diye lafımı tamamladı hemen göz kırpıp..

"aramızda tsigalko... güzel geceydi..ama aramızda.."

"bence de..harikaydı.. aramızda tabi canım, bilboardlara reklam verecek değilim (:"

bir süre daha tuhaf gülümsemeler eşliğinde devam etti bakışmalarımız.. kahvaltımızı bitirdik.. hayır, benim hem hoşuma, hem de komiğime giden ne biliyor musunuz, lan daha bir kaç saat önce sevişmişiz sabaha kadar..ama şimdi sanki böyle, yeni tanışan-tanıştırılan utangaç aşıklar gibiyiz.. öyle bir elektrik var ortada..

kahvaltı bitince toplamasına yardım ettim, "bırak bırak valla.. şimdi yıkamıcam zaten (:"

"peki (:..senin, işin filan var mı? gideyim mi ben?"

güldü, "tabi hemen kaç"

"yok cidden.. planın varsa engellemeyeyim dedim"

"saçmalama (: ne planım olacak.. salona ya da benim odama geçebilirsin.. geliyorum ben de şimdi, çay doldurayım birer bardak daha.."

kendi kendime salak salak gülümseyerek salonun yolunu tuttum..iyi kız lan aslında bu elif..ne bileyim, böyle tavırları, sahiplenmesi.. enerjisi..o her zaman üzerinde olan vahşi havası.. baksana kahvaltı filan bile hazırladı bana benden önce kalkıp.. başka karı olsa daha hala üst üste yayılmış yatıyor olurduk manda taku gibi..

gittim salona, geçen sefer uyuyakaldığımız geniş koltuğa oturdum, elinde çay tepsisiyle geldi bu bir iki dakika sonra.. hemen yanıma geçti..

"oturmuşsun malum yere hemen (:"

güldüm.. onun da aklındakiler, benimkiyle aynı demek ki..

"elif.. şey sorucam ben sana... geçen sefer, yani burada beraber sabahlsdığımızda.. sonradan bana, herhangi bir ee..hani, atraksiyon içine girmediğim için teşekkür etmiş ve işte, delikanlıymışsın filan demiştin.. acaba, dün geceden sonra, yine böyle mi düşünüyorsun yoksa artık farklı, kötü bir karakter mi oldum?"

"hımm öyle demiştim değil mi? hatırlıyorsun haa (:"

"elbette hatırlıyorum (:"

bir iki saniye sessizlik-gülümseme-bakışma...

"o zamanki şartlar farklıydı ama..sen, daha mineden yeni ayrılmıştın..ben de senin ruhsal durumunu check etmek için buluşmuştum senle.. yani eğer bir pişmanlık ya da yeniden bir araya gelme isteği görseydim sende, sizi yeniden birleştirmeye çalışacaktım.. gerçi ben yine içtim, sapıttım biraz ama sen çok harbi davrandın..o durum farklı, bu durum farklı yani, düşüncelerimde bir değişme yok.. hala çok iyisin benim için, çok tatlısın.."

deyip yanağıma dokundu.. elini yakalayıp öptüm..

"belki de bu sefer benim seni teselli etmem gerekirdi?" deyip biraz daha zorladım..

"ya tsigalko, ben pişman değilim..sen de değilsen, önemli olan da bu..hatta, keşke diyorum.. başka bir zamanda, başka bir yerde tanışsaydık.. başka şartlar altında.."

yine sessizlik oldu..

"kısmet" dedim sonunda gülümseyerek..

"o zaman da belki seni üzen ben olacaktım? ya da sen beni üzecektin?" diye devam ettim,

"eh..tabi bilemeyiz.. şimdiyse, kimse üzülmedi bence.. üzüldün mü? :p"

"eee, omzum tutulduğu için üzülüyorum biraz evet :}"

"haha.. öpeyim, geçsin.."

yeniden birbirimize sokulduk.. kısa bir öpüşmenin ardından ellerimiz birbirimizin yanaklarında, göz göze kaldık biraz daha..

...

akşama doğru ayrıldım elifin evinden..

kendi evime doğru, şöyle sıcak bir duş alıp, geceye kadar şekerleme yapmak için yürümeye başladım.. yolum uzun, ama canım yürümek istiyor.. tıpkı zamanında yurda yürürken olduğu gibi, bu kez de eve yürürken düşünceler, muhakemelere daldım.. zaten galiba adam akıllı düşündüğüm tek zaman dilimi, bu "icraat sonrası yürüyüş"lerden ibaret (:

güzel bir geceydi.. nerden baksan 1.5-2 aydır sevişmemiştim..iyi geldi.. alışmış kudurmuştan beterdir derler ya, hani o ilk mührü kırıp, bir kere sevişince, bir daha rahat edeceğim sanarsın, ama tam tersi, daha da fazlasını ister canın..bir nevi uyuşturucu gibi ciks de..bir çeşit bağımlılık..

ertesi sabah da en az gecesi kadar güzeldi.. güzel uyandık, güzel ayrıldık... ama asıl soru şu, "bundan sonra ne olacağız?"...

sevgili olabilir miyiz? olamayız... çünkü bu kız hala minenin en yakın arkadaşı.. arkadaş kalabilir miyiz? o da zor, öküz olmamız lazım yani öyle bir şey için...

e bakıyorum, fak badi de olmaz bizden, çünkü birbirimize saygı duyuyoruz.. hatta hoşlanıyor, beğeniyoruz birbirimizi.. öyle kullan at süngerler gibi birbirimizi ovalayıp ovalayıp sonrasında umursamazlıktan gelemeyiz..

valla ne olacağız, ne tak yiyeceğiz ben de bilmiyorum ama,

bildiği tek şey, dün gece hayatımın en güzel ve zevkli gecelerinden birini yaşadığım..

"o zaman fazla kurcalama, bozarsın" dedi beynimin içinden gelen tanıdık ses..

"eyvallah, öyle olsun (:"

"oo sende gelişme var tsigalko? ilk defa bir önerimi sorgulamadan kabul ettin, nihayet bazı şeyleri aşabiliyoruz ha?"

"öyle (: ... hatta sana bir teşekkür bile borçluyum"

"kendine de bir aferin borçlusun (:"

"ben bir şey yaptım sayılmaz aslında, kız beni eve attı resmen.."

"yapmaz olur musun?..üzerinde konuştuğumuz bütün küçük detayların üst üste konması sayesinde yaşayabildin dün geceyi.. eski sen olsaydın, en az 10 farklı yerde işi berbat eder ve yine avcun boş dönerdin evine.."

"öyle mi dersin?"

"öyle öyle... ve yine diyeceğim o ki tsigalko, filmin henüz saaadece yazıları yazıyor... daha beraberce yapacak çok işimiz var.. cevizler..kestaneler.. şeftaliler..senin uzmanlık alanın, daha iyi bilirsin ;)"

güldüm kendi kendime..

tabi.. uzmanlık alanım...

kendi kendimi gibmekte, bambaşka birine, bir zamanlar nefret ettiğim birine dönüştürmekte üstüme yok...

ama ne demişler.."aşta ve savaşta her yol mübahtır"... bense, "aştan bir savaş" içinde olmam dolasıyla, sanırım ne tak yersem yiyeyim, biraz da mefistomun yardımıyla, hep bir kılıf, bahane bulmayı başaracağım...