nasıl piç oldum anlatıyorum

hoşlandığı kızla tanışması da film tadında olur, yanında, daha ilk muhabbetten kanının ısındığı kankası okanla, yağmurlu bir öğlenden sonrası rastlarlar birbirlerine,

tanışılır, konuşulur, hemen etraftaki diğer insanlara karşı da kılıçlar çekilir tabi.. zira sanki herkes, kendisine, onu bu rüyadan uyandıracakmış gibi gelir tsigalkoya..

eeeaaa.. gibtir lan.. sokarım tiyatral havaya ha..

beyler bu şekilde yazamıyorum lan, kendimi 3. şahıs olarak dışardan anlatmak zor geliyor..en iyisi gene ben first person modunda anlatayım, demi? (:

... neyse aq..ayşenle tanıştık bir şekilde, onu ellerimin arasından kaçıracakmış gibi duran kanca burunlu, yağlı saçlı, soluk benizli kankasına (severus snape değil) da anında dişlerimi gösterdim, hırladım kendi çapımda..

günler geçer, aradaki muhabbet de ilerlerken, ilişkimi ilerlettiğim tek insan elbette ayşen olmayacaktı,

denkleme kısa bir süre sonra dahil olan ebru, nilay gibi isimler,
yoldaşım olacağına adım gibi emin olduğum delikanlının hası okan,
ufaktan ufaktan ekşimelere başlayan serhat..

@5508 prof mrof değilim panpa, 3 yıl sonra buluşuyoruz ilk defa, ufak çaplı bir şeyler yapıcaz, nerede olacağını da siz zaten biliyorsunuz ama farkında değilsiniz.. neyse spoiler olmasın ;)

biz burdayız reyiz burda. ne duruyoruz

http://fizy.org/#s/20jska

sevdiğiniz insanla sevgili olmak..

bakın, öylesine ilişkilerden filan bahsetmiyorum,

one night standlardan hiç bahsetmiyorum..

aşıksınız,

ve aşık olduğunuz kişiyle berabersiniz..evet, onunla sevgilisiniz, flörtsünüz..çıkıyorsunuz..ya da her ne taksa..

18 yaşındaydım ve daha önce aşık olmamıştım..

elbette yüzü gözü tatlı gelen, tereyağlı ballı ekmeği yemeyi sevdiğim gibi sevdiğim kızlar oldu *..ama bu, bu bambaşka bir şeydi..

çok başka..

yaşayan bilir..

... gece yarılarında başlayıp, sabahlara kadar süren mesajlaşmalar... karşılıklı iltifatlar, ışıklı sokaklarda yan yana yürünen kaldırımlar..yüzünde,sadece siz yanındayken oluştuğuna inandığınız, paha biçilemez gülümsemesi..

işte böyle geçti bir kaç hafta,

öte yandan birileriyle yakınlaşırken, yakın gibi durduğumuz birileriyle de açılıyordu aralar..

özet geçmeyi bırak panpa kaç gündür seni bekliyoruz

http://fizy.org/#s/16q4qh

yalnız olay şu ki,

her rüyanın bir sonu vardı dostlar, mutlu saniyelerimiz sınırlıydı..hani şu har vurup harman savurduğumuz..elimizdeyken hoyratça harcadığımız mutlu saniyelerimiz..

ben, o toz pembe rüyalardan, aydınlık ve umut dolu sabahlara uyanacağımı sanarken,

aslında başından beri, tıpkı bir kukla gibi oynatıldığımı nereden bilebilirdim?
yarış atı misali koşturulduğumu?
kıyaslara, muhakemelere maruz kaldığımı??

ve sonunda kaybedeceğimi...

nereden bilebilirdim söylesenize? kör gözlerim, göremezdi... sağır kulaklarımız duyamaz, başka hislere körelmiş duyularım hissedemezdi,

çünkü benim tek bir hissim vardı, tek bir düşüncem..duyduğum, gördüğüm tek şey..

kalbimin atışının sesi..ayşenin gülen yüzü, gözleri..parfümünün kokusu, ellerinin sıcaklığı, yumuşaklığı...

bütün bunları, elimde çikolatalar, kalbimde onu kanatlandırmış şefkat çırpınışlarıyla adeta uçarak okula geldiğim bir sabah çoktan kaybetmiştim aslında..

kanatlarım kırıldı..kalbim yerinden söküldü, ruhum çürüdü..

bir anda, bambaşka bir dünyada bulmuştu kendini aciz varlığım, ihanetin, riyakarlığın ve menfaatlerin dünyasında...

reserved tekrar bitince okurum.

(bkz: amk yerinde sansür var beyler)

220 sayfanın
-40 i hikaye
-140 i sen hala yaziyon mü lan ?
-40 i bekletme bizi tsı yeter la aq.

..sevdiğim, sevdiğime inandığım kadını bir başkasına kaptırmış, etrafımdaki kuru kalabalıktan, adam sandığım bazılarını da yitirmiş, acımla ve yoldaşımla baş başa kalmıştım..

okanın o zorlu dönemindeki desteğini asla unutamam, bir anda anam, babam, kardeşim oluvermişti, dostluğunun da yanında..

öte yandan, sevdiğim insan beni yüz üstü bırakıp kaçarken, bir türlü sevmeye başaramayacaklarım da beni kovalıyordu adeta..

ebruyla ilkokul seviyesinde tripleşmeler yaşıyordum, belli ki aramızdakiler ya onun istediği yönde ilerleyecek, ya da son bulacaktı..

ben, o zaman için son bulmasını seçtim..

bekar ve genç bir adamın enteresan geceleri olabilir..

o enteresan gecelerden birinde, hayatımın ilk gerçek sevişmesini sınıfımızın umumi kaltağı cerenle, bir yılbaşı gecesi yaşadım.. hakkını vermek lazım, gayet keyifliydi. ama manevi açıdan içi boş bir ay çekideğinden farkı yoktu..bir umutla ısırıp açtım, orada ruhumu besleyecek bir şey yoktu...

günler geçti.. aşk acısı ve incinen gururun yerini, nefret ve kendini kanıtlama çabası aldı,

bu aşamada ise, nilayla ilerleyen arkadaşlığım ve beklenmedik bir buluşmada, beklenmedik şekilde ortaya çıkan mine devreye girecekti,

benim, düşerken tutunduğum biricik dalım..

@5517 hakkaten de öyle amk

kanka ayseni gibtin mi gibmedin mi kivirma simdi

ben, aşk kızıl, kızgın denizlerinde boğuladurayım, o sırada bambaşka bir acı daha tattım düzeltmeye çalıştığım hayatımda..

okanı,

yoldaşım dediğim adamı, çok erken, daha yolun ve hikayenin başında kaybetmiştim..bir anda, bu kez farklı bir frekansta ve en az diğerinin ağırlığında bir taş daha oturmuştu göğsümün orta yerine.. tutunmakta olduğum dala, bu kez iki elle yapıştım ama nafile..

kendi kendimi ne kadar ikna etmeye çalıştıysam da olmadı beyler..

yapamadım...

inanın zorladım kendimi, mineyi sevebilmek için, geçmişteki acı hatıraların üzerine sünger çekebilmek için..

ama kuyruk acısı denen meret öyle kolay geçmiyordu, kırılan kalbimi, minenin şefkati bile onaramadı..ona bu saatten sonra ilaç değil, zehir lazımdı.. kana kan, dişe diş olmalıydı.. yanan canımın acısın, başkalarının canını yakarak dindirebilirim sandım..

mine ile 2 küsür aylık, dışardan mutlu görülen ve gıpta edilen, ama içinde, en azından benim, bireysel olarak kendimle savaş verdiğim ilişkimiz sona erdi..

bilmediğim şey ise, onunla beraber aslında etrafımda süre geldiğine inandığım pek çok şeyin sona erdiğiydi..

http://fizy.org/#s/1dlfkj

yapayalnız kaldım...

okan çoktan gitmiş, etrafımdaki yüzeysel arkadaşlarım da beni bir şekilde terk etmişti..

nilayla araya soğukluk girdi..e haklıydı da kız..

serhat ve tayfası desen..tam yavşağın önde gideni çıkmışlardı, içlerinden göbek atıyorlardı her halde durumuma..

ayşen ve ozana gelirsek..eh... bir ortam düşünün ki, hayatınızın dıbına koyan, yaşadığınız, yaşamakta olduğunuz ve yaşayacağınız bütün karanlık günlerin mümessili olan insanlarla sürekli ve mecburen aynı havayı soluyorsunuz..her gün, yeniden ve yeniden onların iğrenç sevgi oyunlarını izlemek, öpüşüp koklaşmalarına katlatmak, etraftaki belden aşağı söylemlere kulaklarınızı tıkamak zorunda kalıyorsunuz..

kendimi spora verdim..o da bana biraz olsun huzur verdi..kick-taks ve basketbol yeniden gözlerimi aralamamı sağladı..ama beni asıl ayağa kaldıran kişi, bir zamanlar umursamadığım ebrudan başkası olmayacaktı..

o ara, bir de başarısız bir gibiş deneyimim oldu ki uzun yıllar "keşke" sinden kurtulamadım, bir tanrıça vücuduna lakin bir köylü kezbanı aklına sahi olan ayşen2 ile bir halt yedik (aslında tam da yiyemedik ya)... bu ise, beni düştüğüm yerden kaldırmaya çalışan ebruya, bir de utanmadan elini itiyor, yüzüne tükürüyor havası yaratmaktan başka bir şey kazandırmadı..

yine de, her şeye rağmen yılın sonunu getirmeyi başardım..

o sırada, bir başka sıkı dost da kazandım..tolga..

okulda ilk yılım, ağzıma sıçan bir çift, ağzına sıçtığım bir zavallı kızcağız, kaybedilen bir dost, kazanılan düşmanlar, sürtüşülen 2 hatun, kazanılan yeni dostlar, getirilen satışlar, yalnızlıklar ve nihayetinde yeni bir sevgiliyle noktalanmıştı..

güzel bir yaz geçirdim.. büyük ölçüde yenilenmemi sağladı..

2. yıl...

http://fizy.org/#s/1dewc6

ortalığın karıştığı, ateşkes yaptığımı sandığım savaşın, içten içe daha da kızıştığı yıl..

artık öyle meydanlarda, topla, tüfekle savaşmıyordu ruhumun iki yüzü..birbirlerine masa başa oyunları düzenliyorlar, hem kendilerini, hem de arada beni alt ediyorlardı..

her zamanki gibi, olan, arada kalana oldu..yani bana..benim etrafımdakilere..

kişisel olarak değerlendirecek olursak, nilaydan beklemediğim bir geri dönüş ve itiraf aldım,

bu itirafın neticesi, serhatın gözüne inen bir yumruk oldu..bu huur çocuğu, artık benim için tamamen bitmişti..

ebruyla bir süre daha devam ettirmeye çalıştım içi boş ilişkimizi..

ve yeni insanlar tanıdım..daha doğrusu, aslında daha önceden tanıdığımı sandığım insanlarla tanıştım..

alperden bahsediyorum elbette..

daha sonradan, alper, nurettin, neco, tolga ve bendeniz tsigalko dan oluşan efsanevi beşlinin de temelli atılmış olurdu böylece..çünkü yeni insanlar, yeni insanları getirirdi her zaman..

ve bu yeni insanlar, her zaman sizi arkadaş ya da dost olarak görmezdi..

ebru ile aramızdaki zayıf bağın ilmeklerini, bir eskişehir gecesinde ceydayla beraber çözdük..

o arada irtibatta olduğum diğer hatunları hiç karıştırmayın zaten..ayşegül mayşegül...

uzun süre sonra ilk kez kendime uygun birini bulduğumu hissediyordum..aynı benim gibi intikamcı..aynı benim gibi azılı..tam bir suç ortağı..

bu arada, ebruyla ayrılmadan önce yaptığımız tek dişe dokunur hareket olan tolga-nilay birleşmesini de es geçemeyeceğim, dünyaya güzel bir ilişki daha armağan etmiş, sevenleri kavuşturmuş, biz mutlu olamasak da, en azından birilerinin mutluluğuna ön ayak olmuştuk..

bi bitmediniz amk

http://fizy.org/#s/1ad1xy

çılgınlıklarla dolu ve kendi adıma ahlak sınırlarını zorladığım haftalar ve ayları geride bıraktık ceyda ile..

gerçek bir birleşmenin kıyısından döndük, birbirimizin en mahrem hislerini gördük..

bu mahremiyete sızmaya çalışan bazı işgüzarlar ise bunun bedelini incinen belleri ve ıslanan gecelikleriyle ödedi..meltem adında sağlam bir huur tanımış oldum bende..adını bir kenara yazdım..

ha, bu arada ilk senede minenin tayfasından bahsetmedim sanırım az önce..orada elifle geçirdiğim tuhaf gece ve diğer elemanlarla olan elektriğimi de ayrı bir yere almak lazım..elifi unutmayın..lazım bize..

sonra, yine bir vakit geldi, benim ve siz değerli okuyucuların aşina olduğu üzere, bir başka ayrılık vakti..

ceyda da, bir hiç uğruna melankolik ve karanlıklar içindeki ruhumun kurbanı olmuştu..

ama yok olurken etrafa muazzam enerjiler saçan yıldızlar gibi, o da hayatımdan yok olmadan önce öyle bir patladı, öyle bir aldı ki intikdıbını..hem beni, hem de kendini yaktı..

o aydınlanma, alevler..biraz olsun etrafımı görmemi sağladı..
nasıl bir adamdım ben yahu?

ne biçim bir insandım?

nefret ettiğim, karşısında savaştığım düşmanlarımdan bir farkım kalmamıştı..

ama şeytanla yüzleşebilmek için de, önce cehennemlik olmak lazımdı..

yardır reyiz

rezerve