nasıl piç oldum anlatıyorum

ışık açılınca uyandım,
ne kadar zaman geçmiş bilmiyorum ama öyle yarım saat filan olmamıştır, en fazla bir 10-15 dakika daha işte.. ondan öncesini de düşünürsek, yarım saattir odada yalnızdım sanırım..

ceyda yatağa yaklaştı, ben biraz sersem haldeyim öyle dalıp hemen uyandığım için..lan şimdi düşünüyorum da, nasıl uyuyabilmişim aq o ahval ve şerait içindeyken, hayret..ya çok yorulmuşum * ya da harbi gamsız anıma denk gelmiş.. evde olay var, ben osura osura uyuyorum (:

"tsigalko?" dedi ceyda temkinli bir şekilde..

"hea..ne oldu canım.. konuştunuz mu?" deyip esnememe engel olmaya çalıştım bir yandan da..

ceyda biraz daha gerilerek,
"şey.. konuştuk..özür diledi.. şey için gelmiş aslında.. korkuyor ya bu..bana beraber yatamaz mıyız diye rica edecekmiş gene işte.. kafa da iyi.. daha demin yatırmıştım ama uyuyamamış.. neyse..o ara gıcırtıları filan duyunca.. (burda bir gülebildi) öyle, anlık şey etmiş..ya aşkım kusura bakma ya..seni de rezil etmiş gibi oldum..:/"

ceydanın kegib kegib, tedirgin şekilde anlattığı hikayeyi kafamda oturtmaya çalıştım..o ara ceydayı da özür dilenecek bir durum olmadığı konusunda rahatlattım,

"sorun değil canım, senin ne suçun var zaten?"

"ya ne bileyim.."

daha sonra meltemin hikayesine yöneldim tekrar.. demek anlık bir olaydı.. hımm..o zaman o elin orda ne işi vardı? he? bahse girerim ki en az 10 dakikadır oradaydı, biz orkazımm olurken o da bir an heyecan yapıp kapıyla akraba oldu herhalde..

ceydaya sormaya karar verdim,

"anlık mı ordaymış..e..o zaman..o şey neydi öyle..?"

"ne neydi?"

"görmedin mi sen?"

omuz silkti tatlı tatlı,

"bebeğim, anlamadım valla neden bahsettiğini, ne gördün ki sen?"

harbi ne gördüm lan ben.. acaba ışığın ya da bilinç altımın bir oyunu muydu o sahne?
öyle ya, meltem odaya ilk daldığın andan itibaren bir şekilde ister istemez tuhaf imgeler yerleşmişti beynimin karanlık köşelerine.. cidden o anı hayal etmiş olabilir miydim?

yok lan.. daha neler aq..resmen eli şeyindeydi işte.. ceyda görmemiş.. direkt yüz yüze olduğu için..ya da gördü ama görmezden geliyor ki arkadaşı (ve dolayısıyla kendisi) hakkında daha da fazla olumsuz hislere kapılmayayım..

ceydaya şöyle bir baktım..rol mü yapıyordu?..

pek sayılmaz.. harbiden tamamen saf ve neden bahsettiğimden haberi yok gibi bir hali vardı..

konunun üzerine gitmedim, konuyu değiştirdim,

"aman neyse ya..önemli bir şey değil..ben takmam zaten.. şeyi sorucam ama..siz epeydir yoktunuz, nerdeyse yarım saat filan oldu, demi?..ne konuştunuz o kadar?..benim yüzümden aranız bozulsun istemem"

beyler, buraya dikkatinizi çekerim ki, soruyu tamamen iyi niyetle sordum..

kızın gözleri irileşti, yüzü gerildi,

"ko..konuştuk işte ya..biraz tartışmış da olabiliriz ama.. sorun kalmadı.. senin açından da kalmadı demi tatlım?"

bitanem, hayatım, tatlım, aşkım..

bu kızın bana hitap şekillerini seviyorum,
klişenin babası olmuş bu banal sevgi sözcüklerini bile öyle bir tonlama ve zamanlamayla söylüyor ki, sanki dünyada ilk söyleyen o, ilk duyan da ben mişim gibi özel hissediyorum.. evet evet.. karı kılıklı herifin tekiyim tamam.. ccc romantiq serseri ccc (:

ben de sevecenlikle karşılık verdim,

"kalmadı tatlım.. böcük (:"

yanağından makas aldım..az önceki sorumun üzerine bu kadar gerilmesi beni şaşırtsa da sorgulamamaya karar verdim.. ceyda sorgulanmaz zira.. çünkü size yeterince güveniyor ve seviyorsa, buna gerek kalmadan duymak istediğiniz her şeyi, hatta fazlasını kendisi anlatır zaten..

rahatlatıcı öpücüklerimi emrine sunmak için boynuna dolanıp üzerime doğru çektim.. biraz kasıldı, öyle anlık direnmesi beni yeniden şaşırttı.. allah allah..ne oluyor lan?

soran gözlerle baktım,

kızın hala bir sıkıntısı var belli,

"ceydacım? beni beğenmiyor musun artık ;)"

sıkıntıyla gülümsedi..

"o mümkün değil de... benim sana bir şey söylemem lazım.. deminden beri, nasıl girsem bilemedim"

hah, işte bahsettiğim açık sözlü ceyda (:

"söyle bitanem?..benden çekinecek değilsin ya?"

"biraz çekiniyorum açıkçası bu konuda.."

"söyle söyle (:"

"ya..ben gecenin geri kalanını meltemle geçirsem? yatamıyor işte kız.. şimdi onu orda öyle bırakırsam.. arkadaşım sonuçta..her ne kadar bu geceden sonra bazı şeyler değişecek olsa da.."

şimdi anlaşıldı benimkinin derdi, beni yalnız bırakmak zorunda gibi, nasıl tepki vereceğimi bilemedi.. anlıyorum seni canım...

sıkıntılı yüzüne sevecen bir öpücük kondurdum,

"bu muydu bir saattir kıvrandığın şey? (:"

mahzun mahzun gülümsedi.."fırsatımız varken seninle olamamak.. bunu telafi edicez bir şekilde.. emin olabilirsin hayatım.."

"telafilik bir durum filan yok bebeğim.. demek ki bir sonraki görüşmemizde saniyelerimizin kıymetini daha iyi bileceğiz.. o kadar ;)"

kızı gevşeten ve sıkıntısını yok eden sihirli kelimelerin ödülünü uzun bir öpüşmeyle aldım..
sonra yataktan ayrıldı, kapıya doğru ilerledi, geriye doğru aktrisvari bir bakış atıp,

"iyi geceler hayatım" dedi..

ben de tam karşılık vermek için ağzımı açıyordum ki zamanın donduğunu hissettim..
beynimin bir yanından girip aniden en derinlerine saplanan ok gibi bir düşünce, ağzımdan çıkması gereken kelimelerin formasyonunu değiştirdi aniden..
birilerini, içerden, yakından, tanıdık ama pek sevilmeyen birilerinin kontrolü eline alması saniyenin on da biri kadar bile sürmemişti,

"ceyda" dedim..

"aslında meltem de burda bizle yatsa ya? yalnız kalmamış olur işte..sen de benden ayrılmak zorunda kalmazsın?"

ağzımdan çıkan kelimeler, ses tonum, bana bile yabancı geldi, acaba ceyda tanıyabilmiş miydi?

bir eli kapının kolunda, salak bir gülümsemeyle kalmıştı benimki,

sessiz geçen bir kaç saniyenin ardından,

"e..emin misin? bu söylediğinde?"

omuz silktim.."ne var.. olmaz mı?"

şaşkın gülümsemesi iyice büyüdü,

"ya sadece bir öneri canım.. tamam bir şey demedim" dedim kıvırmaya çalışarak..

"oohoh.. tsigalko..ciddisin, harbi harbi ciddisin (:"

öyle salak salak biraz daha bakıştık, sonra ben durumdan iyice rahatsız olup,

"tamam hadi git artık" dedim bozuk bozuk..

duymamış gibiydi sözlerimi.. ağzı açık, elleri birbirine kenetli bir kaç saniye daha kaldıktan sonra konuştu nihayet,

"ben.. söyleyeyim melteme.."

"nı..ne..dur.."

fırlayıp gitmişti bile..

hay aq gibeyim çenemi.. dilimi..

kız zaten arıza olduğumu biliyor.. şimdi iyiden iyiye sapık olucaz gözünde..
sıkıntıyla yatağa devrildim.. nerden geldim amk evine be..gerçi değerdi aslında ama..ah dıbına koyim ah..kendi evim olsa işte.. hiç böyle sorunlar olmaz..el gibiyle gerdeğe girersen bu kadar olur..o gece ev mevzusunu tamamen kafama koydum beyler.. yanlış anlamayın, sırf gibiş kakış için değil..ev iyidir yani.. üniversiteye gidip de evde kalmadan dönen insan, bence yarım öğrencilik yaşamış demektir..

ben kendime lanet ede dururken odanın kapısı bir kere daha açıldı, ceyda ve meltem girişte göründüler.. benimki hafiften dürterek meltemi odaya soktu.. yazık lan.. düşündüm de, kız kendi evinde mülteci gibi oldu aq bu gece.. kendi odasına utana sıkıla giriyor..

bir şeyler demek için ağzını açmıştı ki atladım,

"tamam sorun değil (:..cidden.. burası senin evin meltemcim..ve gayet konuk seversin (fazlasıyla) bir sorun-sıkıntı yok benim açımdan" deyip olabildiğince içten ve rahatlatıcı şekilde gülümsemeye çalıştım..

kız bunun üzerine diyeceklerini yutup gülümsemekle yetindi, yatağa doğru ilerleyip bir dizini attı, kısa geceliğinin sıyrıldığı yerlerde süt gibi, dolgunca bacaklar meydana çıktı..ou yes.. balık etli fantezisi.. bunu sevenler ağzının tadını biliyor.. muallakler sizi..

ceyda ışığı söndürdü, bir süreliğine yeniden karanlığa gömülmemizden faydalanarak "karanlık tsigalko" nun imalı esprilerinden birini yapmasına izin verdim, zira ışık açıkken yaptığım takdirde kızarma ihtimalim var,

"ee kızlar beni ortanıza alırsınız artık? he he"

samimiyetinden ve herhangi bir güldürücü etkisi olup olmadığından emin olamadığım gibko esprimi fake bir gülüşle de desteklemiştim.. şimdi iki kızdan biri bana "sen ne diyon amk?" dese, züt gibi kalırım yani.. diyecek lafım olmaz..

"aa ben yatıcam ortada..bir yanımda sevgilim bir yanımda arkadaşım ;)" diyerek şakayla karışık (olduğunu sandığım) önerimi baltaladı..
halbuki önerim şakayla karışık filan değil.. bunun gayet farkındayım.. benim niyetim başka..

sakın yanlış anlamayın... bu sefer de ceyda dan meltem e geçiş filan söz konusu değil.. tarzan mıyım ben aq..sarmaşıktan sarmaşığa atlayacağım..
ceyda ile olan ilişkimde en ufak bir problem ya da tereddüt yok..ama o süt mısırı bacaklar.. offfss... keşfedilmeye açık yeni bir vücut... dolgun kalçalar... acaba meltemi üzerimde zıplatıyor olsam, o kalçalar benim kasıklarıma her çarpışımda nasıl titreşir, nasıl yankılanırdı..

bu sapık düşünceler anaforunun içinde döner dururken, sağ omzumda ceydanın başını hissettim.. söylediği gibi, ortamıza o yatmıştı..

ve karanlıkta olduğumuza bir kere daha şükrettim.. acaba yüzüm ne hallere girmişti..

bir süre, kızların kıkırdaşması, benim bel altı imaları içeren esprilerim ve yatakta durmak bilmeyen bir kıpraşma eşliğinde geçti..

neden sonra meltem e,

"meltem, ya mahsuru yoksa banyonuzu kullanabilir miyim? çok az.." diye sordum,

normalde çok zorda kalmadıkça yapmayacağım bir davranıştır bu, hatta sorarken bile utanırım..ama bu gece öyle şeyler yaşandı ve bu üçlü artık öyle bir yüz göz oldu ki..harbi suratlarımız eşşek derisine döndü..ne utanma kaldı ne arlanma...

meltem,

"aa tabi, tabi, ne mahsuru aşk olsun" diye candan bir karşılık verdi..

eşofmanımı da alıp odadan ayrıldım, iki çatlağı yatakta yalnız bırakmıştım..

banyoyu niye kullanıyon, sıçıcan mı? diyeceksiniz.. hayır, bildiğiniz gibi huylu, pimpirikli gibiğin tekiyim, o yüzden kıçımdan şu harabe halindeki boxeri çıkarıp bir bel altı duş alıcam izninizle..

neyse buraları geçelim.. benim bu temizlik takıntım en umulmadık anlarda hem başıma dert olmuş hem de dertten kurtarmış bir huydur.. annemden miras..ne diyim.. duş alırken geldiğim bu düşünce beni bu abuk subuk zaman diliminde ailemi düşünmeye itti.. olaya bak, içerdeki bir odada, yarı çıplak iki kızla aynı yataktayım.. hiç bilmediğim bir evin, soğuk banyosunda taşaklarımı yıkıyorum.. aklıma ailem geliyor..her şeyim ayarsız abi..bir şeyim, iki şeyim değil ki..

şu sıralarda, benden yüzlerce kilometre uzakta mışıl mışıl uyuyan, sevgili, biricik oğulcuklarını da yurdunun sıcak yatağında, ilim irfan aşkıyla bir sonraki okul gününü bekler halde düşleyen ailem.. benden, sizin yetiştirdiğiniz bu bebeden böyle bir yaratık gelişeceğini bilemezdiniz elbet..ama hala sizlerin öğretilerine ve değerlerine uyuyorum.. elimden geldiğince.. anne, bak gayet hijyeniğim..

anneanne, kendimi üşütmüyorum.. kızlar sağolsun.. sıcak tutuyorlar..

babacım?..kimsenin namusuna ırzına zarar vermedim (henüz) merak etme.. kimsenin tamponuna çarpmadım.. biraz patinaj yapıp lastik yaktım sadece..

oğlunuzun keyfi yerinde.. beni düşünmeyin..

banyoyu bulduğum gibi bırakmaya özen göstererek çıktım, boxeri mutfaktan bulduğum bir migros poşedine tıktım.. sabah çöpe sallarım herhalde..
devrim yolunda bir şehit daha (:

altımda eşofmanla yeniden odaya doğru ilerlerken, kot pantolon giymediğim için kendime aferin çektim,
donsuz kot giymeyi deneyin, ne demek istediğimi anlayacaksınız..o gibiniz varsa gibiniz, zımparalanmış keresteye döner yeminlen.. taşaklarınız rendelenir, salataya katmalık olur..

amk..

odaya girdiğimde ışığı yakmadım kızlar uyumuş olabilir diye, (düşünceli bir insanım gördüğünüz gibi)..
ama uyumamışlar, birbirlerine iyice sokulmuş vaziyette bir şeyler fısıldaşırlarken yakaladım.. yakaladım demeyelim de, gelmiş bulundum işte.. kimseden kaçtıkları yok yani..

ben gelince bir iki espri yaptılar üzerime, ben de üzerilerinden yuvarlanarak kendi tarafıma ulaştım..

sırtı bana dönük olan ceydaya sarılıp arkadan kucakladım, kalçasının kavisini kasıklarımda hissedince biraz daha yapıştım, güldü..

oh ulan.. böyle bir keyif yok.. zevk yok.. yastık gibi sarıldım kıza, yumuşacık, sıcacık yatıyorum..ama bir kere daha boşalmazsam iyi olur zira donu hallettik, eşofmanı da batırırsam walter white gibi dal taşak dolanırım ondan sonra..

uyumamak için neredeyse bile bile direnen yatak ahalisi sonunda biraz yorgun düşmüş olacak ki sesler kesildi.. ceyda meltem ve benim aramda pasta misali, ben ceydanın boynundayım, nabzının atışlarını, hatta damarlarından geçen kanın sıcaklığını bile hissedebiliyorum... harika bir kadınsın sen.. benim kadınım..

öte yandan meltemin sadece yarım metre kadar uzağımdaki yüzünü de belli belirsiz seçebiliyorum.. gözleri açık gibi görünüyor.. uyumaya niyeti yok.. karanlığa rağmen birbirimize baktığımızı hissediyoruz.. daha doğrusu onun bakışlarının beni delmeye çalıştığını ben fark ediyorum..ne yazık ki meltemin yüzünde ve bakışlarında, beni çekebilecek herhangi bir şey yok.. üzgünüm sütlaç..ama bir tur verirsen binerim tabi orası ayrı..

az daha zaman geçinde ceyda uyudu.. herhalde üzerinde oluşturduğumuz sıcaklığın filan da etkisiyle iyice mayışıp bayılıp gitti.. beni ise sanki gizli bir güç ayık tutmakta..lan daha demin dalıp gitmiştim ya hani? gene dalsam ya öyle.. uyusam..yarına uyansam..şu geceyi anlatsam artık.. hani, kötü bir gece olduğundan değil de..ne bileyim.. tamam..bitsin artık.. çünkü taka saracak daha fazla uzarsa biliyorum, zira meltemin göz akları dakikalardır karanlığın içinden bana doğru parlamakta.. bense, gözlerimi kapatıp yüzümü tamamen ceydanın ensesine gömmek varken, inadına, o parıltılara meydan okuyorum.. içimden,

"kaçırmıyorum lan gözlerimi, hadi bakalım.. bana baktığının da farkındayım.. evet sen de benim sana baktığımın farkında ol..okey!" diye geçirirken, çoktan uykuya dalıp giden ceydaya ait olması imkansız olan bir kaç parmak bacaklarımın üzerinde dolanıyor.. piyano çalıyorlar..

uzun gecenin, uzun senfonisinin giriş kısmının notaları bu işittikleriniz.. zira o parmaklar, daha sonra belime, göğüs kafesime ilerliyor, güya benim rahatsız olmasın diye biraz uzaklaştığım ceyda, daha da dar bir alanın içine sıkışıyor.. deminden beri üzerimde solo atan parmakları, eli, ceydanın belinden çektiğim elimle yakalıyor, sıkıyorum.. biraz sertçe olmalı ki sesli bir soluk duyuluyor..eli bırakmıyorum.. biraz gevşetiyorum sadece..o gevşekliğin arasında yine hareket ediyor parmaklar.. sanki bana bir şeyler söylemeye çalışıyorlar..

elim, ceydanın üzerinden uzanıp karşı kıyıya gidiyor, orada, sahilleri, kayalıkları yokluyor, dolaşıyor.. deminden beri zaptetmek için uğraşıp, nihayet rölantiye alabildiğin ufaklık, "mızrak çuvala sığmaz" misali yeniden şahlanıyor.. şahlanınca, önündeki kalçanın kavisine dayanıyor... daha da kendinden geçiyor.. tuhaf işler oluyor bu yatakta.. belden aşağım başka birinin kalçasına yaslanmış, ellerim ise bir başkasının belden yukarısıyla ilgileniyor.. tabi benimle de ilgilenen eller var..