nasıl piç oldum anlatıyorum

nilayın heyecanlı halleri karşısında ben de sevindirik oldum..ne de olsa iki arkadaşımın arasını yapmaya çalışıyorum,

tekrar sordu neredeyse haykırarak, "ya nolur söyle bak bir şey mi dedi benim hakkımdaa * "

"bilmem, belki de demiştir * ..benim sana diyeceğim ise, eğer içinde bir şeyler varsa işin peşini bırakmaman.. gurur yapma kızım, insan şu hayatta kaç kere seviyor?"

"üff.. çok kafamı karıştırdın ya sen şimdi * " bir yandan gülüyor, bir yandan yalvaran bakışlarla, daha fazlasını söylememi istiyor, zira daha fazlasını bildiğimi anlamış durumda..

bu da kollarını benim kollarımın üzerine atıp beni sarsalayarak " sen daha fazlasını biliyorsun ya neden söylemiyorsun, ben öyle mi yaptım sana mineyle tanıştırırken?" bunu söyledikten sonra bir anlığına ikimizin de yüzleri asıldı.. evet pek hoş bir örnek olmamıştı..ama konuyla alakası var mıydı, vardı.

ben tekrar soğukkanlılıkla gülümseyerek, "nilaycım.. bence sizin iş olacak..hem de çok güzel olacak yeter ki sen biraz çaba göster.. ;)"

heyecandan gebermek üzere olduğunu hissedebiliyorum.. midesinde kelebekler uçuşuyor olmalı.. elleri üşürken, yüzüne boynuna ise ateş basmıştır şimdi..

kendim hissedemediğim ve bana oldukça uzak gelen duyguları, başkasının hissetmesini izleyerek tatmin olabiliyorum artık..ne acı..

biz böyle lego gibi birbirimize geçmiş bir vaziyetteyken ebrunun karşıdan geldiğini gördüm, nilay da görünce o hemen kollarını çekti üzerimden, ama ben çekmedim, beklenmedik bir durum değil, basıldığımı düşünmüyorum.. kızarsa mantıklı açıklamamı yaparım..

soğuk bir yüz ifadesiyle sınıfa geçti.

"off bu bizi böyle gördü trip yapmasın şimdi?"

""bu" dediğin benim kız arkadaşım oluyor yalnız hatırlatırım" dedim gülerek

"aman tamam her neyse" deyip ukala bir surat ifadesi takındı..

bu iki kızdan hangisinin yanında olsam bana karşı diğerini kötülüyorlar ve benden de destek vermemi bekliyorlar.. manyak mısınız kuzum siz? *

"bu arada geçen gün yaptığını da unutmadım ""kız arkadaşının!"" " deyip ters ters gülümsedi..

"kötü gününe denk gelmişsindir, olabilir, ben sahibi olan bir erkeğim sonuçta, bir dahakine ondan izin alırsın benle görüşmeden önce ahahaha"

"pislik * "

"bak, sen benim dediğimi unutma tamam mı? bu akşam mesaj atıyorsun tolgaya, konuşuyorsun biraz, yani tabi, bir şeyler hissediyorsan. yoksa zorla değil" diye feykimi de attım.

utana sıkıla, "iyi tamam.." deyip yüzüne yayılmak için dudaklarını zorlayan gülümsemeyle mücadele etti..

sınıfa geçtik, görevin ilk aşaması tamamdı, şimdi bu ikisi biraz arayı sıcaklaştırdıktan sonra, eğer kendileri akıl etmezlerse, bir şekilde bir araya getirmek, buluşturmak lazımdı, onu da hallederim ben sorun değil.

sınıfa geçip ebrunun yanına oturunca kendimi biraz sonra gelmesi muhtemel triplere karşı hazırladım, dediğim gibi,ona karşı her zaman mantıklı bir cevabım ve tüm tartışmaları lehime çevirmek için yeterli cephanem vardır..

onun laf atmasını beklemeden ben girdim mevzuya, böylece onu daha az üzmüş olurdum,

"nilaya bomba bir haber verdim * " dedim neşeyle,

"hıı belli, ne güzel sevişiyordunuz öyle" dedi yarı alay yarı kızgınlıkla..

"valla nilay uzun vadede biriyle sevişecekse bile o ben değilim canım * " dedim,

yüzüme tip tip bakıp, "bir tak anlamadım tsigalko kusura bakma" dedi ve ukala bir gülüş koyuverdi.. ebru, bu hallerin beni o kadar tahrik ediyor ki bilemezsin.. böyle trip atmaya çalışıp da beceremediğin, kızgın görünmeye çalışırken bile muzurluğundan vazgeçemeyişin..o yanaklarını ısırmak, mıncıklamak istiyorum.. sevimli şey.

"nilayla tolganın arasını yapıyorum" deyip göz kırptım yine neşemden bir şey eksiltmeden.. zaten ebru da tripkar başlamasına rağmen bugün pek tartışacak modda değil gibiydi, ben öyle deyince gözleri şaşkınla büyüdü, şaşkın şekilde gülümseyerek,

"ciddi misin?"

"evvvet, hayrına sevenleri kavuşturuyorum, bizim ilişkimizin de nazarlığı olur hem :p"

"vay be..iyimiş * tolga-nilay ha..fena çift olmazlar.. becerebilecek misin?"

"beceririm beceririm.. ikisi de hoşlanıyor birbirinden de, işte, malum sizin cinsin klagib gururlu halleri, oğlan tarafının çekingenlikleri filan.." böyle diyerek dalga geçmeye çalışmıştım ama daha laflar ağzımdan çıkarken yanlış ata oynadığımı farkettim, ebrunun ceza üçlüğü gecikmedi,

"doğru tabi, ben de epey gurur yaptım ya sana karşı haklısın" dedi imalı bir şekilde gülümseyerek,

utanır gibi yapıp başımı öne eğdim, bu kaşları havada gülümseyerek beni süzdü, ben gülümsedim, tüm bu jest ve mimiklerin finalini bir kaç saniyeliğine de olsa birbirini bulan dudaklarımız yaptı..

sınıf içinde pek coşmuyoruz, en azından böyle kalabalıkken..

ayşen ve ozan ın ilk zamanlarını düşünüyorum da..amk görmemişleri...

iyi, ebru durumu olumlu karşılamıştı, hatta en az benim kadar sevindi bile denebilir, keza bu durum nilaydan dolaylı olarak kurtulmasına yarayacaktı,

tuhaf ama nilayı dahi söz konusu ben olduğumda kendine tehdit olarak görüyordu, bunu ilerleyen zamanlarda bana kendisi de itiraf etti..

ebrunun sevgisi aşktan ziyade saplantıya daha yakın bir yerlerdeydi ve ben olmaz ama, olur ya bir gün bir şekilde aramızdaki şeyler son bulacak gibi olursa, neler olabileceğini düşünemiyorum bile (çok fazla "olmak" fiili kullandım farkındayım)..

o gün, hem bir gönül işini bağlama açısından faydalı bir davranışta bulunduğum için, hem de ebru havasında olduğu için çok güzel vakit geçirdim, bu kızla gerçekten çok mutluydu..ya da ona benzer bir şey..

peki ya diğerleriyle ne işim vardı o zaman?

ceydanın neden o kadar yaklaşmasına izin vermiştim?

ayşegül e niye yaklaşmaya çalışıyordum?

pff..

dengesiz herifin tekiyim..

umarım gene bir şeyleri devirmem.

bu tarz akıl karışıklıkları yaşadığım dönemlerde, bir numaralı kaçış noktan olan spor, yine imdadıma yetişiyordu.. elim iyileştikten sonra kick taks antrenmanlarıma başlamıştım,

elimde bandajlar, kum torbasına tekme tokat girişirken, havayı ve partnerimin elindeki korumalıkları yumruklarken kendimden geçiyor, hem stres atıyor hem de vücudumun dinamikliğini koruyordum..

basketbolu taparcasına severim, ama bu da en az onun kadar keyifli bir uğraş.. hiyaaaa çattt çuttt *

alper ve tayfasından kaçış yoktu.. gerçi ben de pek kaçmak istediğimi söyleyemem ya, çocuk ekmeğin üzerine yayılan küf popülasyonu gibi, her geçen gün daha fazla yayılıyordu etrafa, ve her yayılışıyla beraber, beni de daha çok istiyordu yanında.. artık haftanın 2-3 akşamı gerek ikimiz gerekse her seferinde yeni insan kalabalıklarıyla, farklı farklı mekanlarda eğlenmeye gider olmuştuk, bu eğlencelerin bir kısmında tolga da bana iştirak ediyor ve ebru, bu yan dal misali gelişen sosyal ağım hakkında hala tam olarak bir şeyler bilmiyordu..

ceyda ile samimiyetimiz, son gittiğimiz barda 10-15 dakika kadar dizlerime oturmasına kadar varmış, sanki tamamen benzine bulanmış bir ortamda, sadece çakmağın yakılması kalmıştı,

o çakmağı ise benim yakmam gerekiyordu, gürültülü müziğe rağmen bana sesini duyurmaya çalışırken, dudaklarına kulağım yerine kazayla (!) dudaklarımı zütürmem, hoplaya zıplaya dans ederken omzuna değil de beline, kalçasına sarılıvermem ya da onun sürekli kovaladığı, göz göze gelme anlarımızı bir kaç saniyeliğine daha uzatmam, bu çakmağı yakmanın pek çok yolundan sadece bir kaçıydı..

önceleri haytalık ettiğimi düşünüp, biraz da ego tatmini meselesiyle bu yakınlaşmadan keyif almıyor değildim, ama iş gittikçe ciddileşmeye ve kontrolümden çıkmaya başlamıştı,

şunu net olarak söyleyeyim, ebruya karşı olan ve benim hala şüpheli kategorisine sokabildiğim hislerimin, 100 de 1 ini bile beslemiyordum ceydaya karşı.. öyleyse bu samimiyet niye?