-
1.
+589 -88artık şöyle gönülden bir şeyler paylaşmanın-yazmanın vakti geldi,
bir zamanlar sıradan, hatta saf olan bir genç adamın hikayesidir..
• sadece benim yazdığım kısımlar,
http://ccc.incisozluk.cc/...rum/@tsigalko%20okoronkwo
ama arada çok güzel şeyler var, geçmeyin derim (:
• hikayemizin de oylandığı bir sözlük anketi:
(bkz: inci sözlük en iyi hikaye oylaması)
• Son gecemizin (2 mart cumartesiyi 3 mart pazara bağlayan gece) temsili resmi, jackdanielswhiskey in katkılarıyla ;)
http://imgim.com/the-last-supper.jpg
• Hikayenin final bölümüne kadar olan tüm partları:
http://www.dosya.tc/serve...sigalkookoronkwo.rar.html
• partları derleyen pompapanter panpamıza teşekkürler (:
• hikayenin html şeklinde toparlanmış hali, ne sandin yapragam panpamıza teşekkürler ;)
https://hotfile.com/dl/19...22d56/nasil_pic_oldum.rar
• Hikayeyi e-kitap haline getirme uğraşında olan 1000s2megez50m panpamızın twitteri ve görseller:
https://twitter.com/U2Ryayinlari
hikayenin paylaşılmasında ve yayılmasında emeği geçen diğer herkese ayrıca teşekkürler.
son olarak, bu tip girişimlerden hiç bir maddi kazancımın olmadığını ve başka herhangi bir sanal platformda yazarlık yapmadığımı (en azından bu nick ile) belirtip * , sevgilerimi sunuyorum ;)
• **toptan edit:
4 yıllık üniversite hayatımda yaşadıklarımı, kese kese, atlaya atlaya anlatmam 1.5 yıla yakın sürdü. acı tatlı, yaşadığım pek çok şeyi paylaşma imkanı buldum bu başlık altında. değer verip dinleyen, kederlere ve hüzünlere ortak olan, yorum yapan, görüş bildiren panpalarıma sonsuz teşekkürler.
"yaşananlar gerçek mi?" "ne kadarı gerçek?" şeklinde sorular geliyor zaman zaman, bunun hakkında bir yorum yapmayacağım, çünkü tarafsız olabilmem mümkün değil, bunun yorumunu sizler yapacak, kararını sizler vereceksiniz.başlık altına 100 sayfaya yakın yazı yazmışım (2500 civarı entry eder), eğer bunları üşenmeden okuyabildiyseniz bile farklısınız demektir, bilmiyorum, ben olsam, kendimi bu kadar okur muydum? şüpheli (:
tekrar teşekkür ediyorum herkese, sizler için dönemlerin içeriğine göre özellikle beğenilen parçalardan oluşan soundtracks belirledim, henüz hikayenin başında olan panpalar için ciddi spoiler içerebilir bu şarkılar :p
keyifli dinletiler, sevgiler.
1/1
http://fizy.com/#s/1agyo2
http://fizy.com/#s/1aiv6s
1/2
http://fizy.com/#s/1qukrm
http://fizy.com/#s/20jrkb
2/1
http://fizy.com/#s/2jxi15
http://fizy.com/#s/3wa5xq
2/2
http://fizy.com/#s/1704dl
http://fizy.com/#s/1ago1f
3/1
http://fizy.com/#s/1ai68v
http://fizy.com/#s/2b7hq5
3/2
http://fizy.com/#s/3rlmdb
http://fizy.com/#s/1ahgas
4/1
http://fizy.com/#s/1agvwe
http://fizy.com/#s/1d40ki
4/2
http://fizy.com/#s/1242tt
http://fizy.com/#s/16l26n
-
2.
+111 -23çocukluğuma hiç inmeyeceğim,
güzel bir lise hayatı geçirdim, mutluydum, arkadaş çevrem genişti ve geyiğin de ciddi muhabbetin de her türlüsünün yapıldığı harika bir grubum vardı.
kızlarla aram her zaman iyi olmuştur, sınıfın sevilen çocuğuydum diyebilirim. iyi niyetliydim, sınıfımdan hiç bir kıza yan gözle bakmadım, sevgililerim oldu,
reddettiklerim oldu, reddedilmelerim oldu,
her şeyi yaşadım lise sıralarında.. yaşadığımı sanmışım oysa, oysa hayat daha yeni başlıyormuş da haberim yokmuş benim.. -
3.
+85 -10dediğim gibi, iyi bir lise, iyi bir ortam, mutlu bir ergenlik dönemi,
netice itibariyle bu da iyi bir öss başarısı getirdi, kalburüstü bir üniversitenin iyi bir bölümüne girdim,
işte benim, bugünkü ben olma hikayem de o zaman başladı -
4.
+87 -11ilk günümü hiç unutamam,
herhalde kendini kasmaktan 1-2 cm genişlemiştir vücudum,
düşünsenize, o sıcak arkadaş ortamından çıkmışsınız, leb demeden leblebiyi ağzınızdan alan kankalarınız, karı kız ortdıbınız, gittiğiniz kafeler, oturduğunuz pastaneler, ananız babanız, hepsi ardınızda kalmış.
ve sizinle benzer duyguları yaşayan, farklı kültürlerden, yurdun farklı köşelerinden, farklı yaşantılardan, farklı ortamlardan 60 küsür insanla aynı sınıfa konmuşsunuz. o atmosferin elektriğini hayal edebiliyor musunuz?
üniformalar gitmiş, herkes deyim yerindeyse cicilerini giymiş, o gün üniversitenin ilk günü.. -
5.
+106 -11önceki iki geceden yurtta tanıştığım elemanlarla sınıfa girdik,
eşyaları koydum, daha pek kimse yoktu, erken gelmişiz.
sonra bu çocuklardan birinin tanıdığı kızlar ve onların da arkadaşları var, neyse biz 4 e 4 grupça takıldık biraz dışarda,
ben de bir yandan diyorum ki "iyi lan gene ilk günlerden insan tanımaya başladık" ama inanın içimde öyle dalgalı bir deniz var ki anlatamam, yeni bir ortamın ve yeni insaların verdiği o tuhaf "aman gibko bir hareket yapmayayım" telaşı bir yandan, bütün bunların güzelliğinin verdiği heyecan bir yandan.
neyse ki herkes sıcakkanlıydı da * benim de gerginliğim azalıyordu böylece.
dersin başlamasına yakın sınıfa bir gittik, tribün gibi dolmuş, söyle bir göz gezdirdim ki daha ilk anda gözüme çarpan olay şu "sınıfın en az 3 te 2 si kız"
gözlerim yaşardı aq..böyle olacağından haberim yoktu, cennete düşmüş olmalıydım.
geçtik sıraya oturduk, muhabbettir gidiyor, ön sırakiyle laflaşıyoruz, arka sıradakiler bir şey soruyor derken her şey harika.. sınıfta o yeni tanışan insan kalabalığının iç gıcıklayıcı uğultusu filan..
tüm bunlar akıp giderken onu gördüm, hani bizim klagib deyimimizle hayatımı giben kızı.. -
6.
+155 -13ha ben de diyodum ne zaman başlayacak arabesk muhabbet
-
7.
+72 -7gerçi artık hayatımın gibildiğini düşünmüyorum şimdiki aklımla,
sadece değişmiş işte, bu değişimden memnun muyum? eski ben, bozulmadan, yaralanmadan, kirlenmeden bu yaşıma gelseydi nasıl olurdu? bilemiyorum,
ama bundan şikayet edecekte değilim..
işte, onu gördüm, cam kenarında, benim sırama göre ön çaprazımda oturuyordu.
bense duvar kenarında, huyum olduğu üzere duvara yaslanmış, son derece rahat, kahvede gibi takılıyorum. aramızda orta sıralar ve en azından 3-4 metre var,
ama o büyülü an da, öyle bir kitlenmiş ki gözlerim, sanki hemen yanıbaşımdaymışcasına, sanki sınıfta sadece o ve ben varmışcasına..
etrafımdaki uğultu iyice anlaşılmaz olmuştu, yanımdaki adamların konuştuğunu duymaz, anlamaz olmuştum.. sadece o ve heyecanlı heyecanlı etrafa gülümseyip birileriyle laflaşan o sevimli surat vardı gözlerimin önünde.. kitlenmiştim, dalıp gitmiştim adeta.. -
8.
+75 -5size yalan söylemeyeceğim,
ben lisede çok fazla kızla çıkmadım beyler, hele aşık olmak? sevmek? teğet bile geçmedi emin olun..
yo aslında sevdim tabi sevgililerimi, ama tadı hoşuma giden bir çikolatayı sevdiğim gibi, üzerime yakışan bir gömleği sevdiğim gibi, beğendiğim bir televizyon dizisini sevdiğim gibi..
ya şimdi olanlar neydi peki böyle? daha önce hiç böyle bakmamıştı gözlerim, çok yabancıydım bu duyguya binler, bilemezsiniz.. yaşım 18 e dayanmış, ben daha ilk defa aşık oluyorum.. -
9.
+66 -7şimdi bile arkadaşlarla ne zaman bu muhabbeti döndürsek, "ulan harbi film gibiydi sizin olayınız" diyorlar,
harbiden de film gibi başlamıştı,
her şey senaryoya uygundu,
sevmeyi yeni öğrenen toy delikanlı, sevimli ve ışıltılı esas kız, ilk görüşte aşk ve onu peşpeşe izleyen hoş tesadüfler (!)..
ilk gün konuşmayı beceremedim,
ama göz göze geldik bir kaç kere, e tabi günün neredeyse tamamı boyunca benim gözlerim ona dönük olunca ister istemez göz göze geliniyor aq..hatta bir seferinde gülümsedi sandım, içim gitti resmen.
o gün ufaktan da olsa ders bile işlendi, etrafımdaki insanlar birbirlerini daha iyi tanıdı, ama ben bunların hiç birinin farkında bile değildim. toz pembe bir denizin içinde yüzüyordum.
tahmin edeceğiniz gibi, o gece uyuyamadım.. -
10.
+75 -7bu kız, henüz adını bile bilmediğim sınıf arkadaşım..
beyaz tenli, düz siyah saçları beline kadar uzanan, güzel yüzlü, irice ela-yeşil gözleri olan, yüzünden gün boyu gülücük düşmeyen, tatlı heyecanı ile daha da çekicileşen bu kız..
benim hayatımın kadını olmalıydı,
o yaşta ne hayatı, ne kadını demeyin.. bazen insan hisseder ya, hah dersin, işte bu olmalı, böyle olmalı..bu olacak, olmak zorunda..
sabahları okula gitmek zor gelir sanarsınız, ama üniversitenin o ilk günlerinin heyecanına bir de bu ilk görüşte tutulma eklenince neredeyse alarma bile ihtiyaç duymamaya başlamıştı beynim ve bedenim.
1-3-5 gün derken, ilk haftanın son günü ciddi anlamda ilk tanışmamız ve muhabbetimiz oldu.. -
11.
+5 -8reserve
-
12.
+83 -6şarkı paylaşayım bir tane:
http://fizy.com/tr#s/1ahl6d
adı ayşen'miş,
tam da o sevimliliğine yakışır bir isim..
o gün kimya dersi vardı, laboratuvardayız,
tabi ben bir haftadır kızı devamlı kesiyorum,
bir yandan da diyorum "ulan hayvan gibi bakmasam ya, ayıp oluyor, ilk günden sapık gibi damgalanacağız" ama bir yandan da gözlerimi alamıyorum, resmen mücadele ediyorum savaşıyorum kendimle ama olmuyor be panpalar, yaşayan bilir.. zaten baktığın her yerde de onu görüyorsun ya..kafanı başka yere çevirsen ne fayda..
neyse,
laboratuvarda böyle bankolar var, her grup için setler hazırlanmış, altı grup muyuz neyiz,
kütüphane gibi düşünün o bankoların arasını, arada iki tane raf gibi bölmeler var, karşı tarafı görebildiğiniz,
amk öyle de bir yerde ki o bölmeleri ayıran sunta, benim karşıyı görmek için ya biraz eğilmem, ya da biraz parmak ucuma yükselmem lazım..
deneye başladık, tam karşı grupta bu,
anladım tabi başıma geleceği, hemen alet edevatın başında kaçtım aq, elim kolum titreyecek rezil olacağım.
deftere not alıyor bahanesiyle eğildim bankonun üzerine, alttaki aradan buna bakıyorum bir yandan da,
gördü baktığımı, hemen kaçırdım gözlerimi, ulan zaten bir an için göz göze gelebilmek için bakıyorum ama geldik mi de hemen otomatik refleks olarak kaçırıyorum gözlerimi..
neyse böyle bir oldu iki oldu..
derken ben artık utandım kız rahatsız olacak diye, ama bakmadan da duramıyorum,
dedim bu sefer de yukardan bakayım bari çaktırmadan biraz, parmak ucuma yükselip bir göz uzattım ki o da bana bakıyor olmasın mı o ara?
bu sefer gözlerimi de kaçıramadım, bir gülümsedi bu bana muzurca, o an öldüm işte beyler..o an ben öldüm, artık başka biri vardı beynimin bedenimin içinde, bambaşka biri, yabancı biri, aşık biri..
mavi göz farı sürmüştü o gün, inanılmaz, bu kadar mı yakışırdı bir insana o şey? hala unutmamışım.. -
13.
+78 -5tabi dersde o bakışmalar, gülümsemeler filan,
hafifden gazı aldım ya ben,
ders bitti, toparlandık çıkıyoruz, koca sınıf kapıya hücum etti,
baktım bu ağırdan alıyor, dedim "oğlum fırsat bu fırsat, yarat bir bahane"
ben de acele etmedim, aq o yaşta bebenin yaratacağı bahane ne olacak, çıkışımızı ayna ana denk getirip kapının önünde yol vereceğim de o da teşekkür edecek filan öyle oradan muhabbet olacak..
sonra baktım bu hafiften ilerliyor kapıya doğru, bir tane de samimi bir kız arkadaşı var, sıra arkadaşı, yani samimi dediğime bakmayın işte 1 hafta içinde en yakınlaştığı diyelim.
bunlar ilerliyorlar kapıya doğru, ben de adımlarımı hızlandırdım, önce önlerine geçtim bunların, sonra da yol verecem aq,
neyse, harbiden de kafamda kurduğum gibi oldu lan,
yol verdim, gülümsemeye çalıştım, teşekkür etti, gülümsedi, gözlerini ayırmadı..
"-selam" dedim, jest ve mimiklerimle de desteklemeye çalışarak,
"-merhaba" dedi gülerek, harika bir ses tonu.. hayal etsem o kadar güzelini, o tipe yakışanını bulamazdım.
"- ismin ne? tsigalko ben"
"- ayşen ben de, memnun oldum, nerden?"
"-bursa, sen? (gene gülümsemeye çalışıyorum, o ara elde kitap defter yürüyoruz bir yandan)
"-istanbul benimde"
bursa ya gelmiş bir kaç kere, kapalı çarşıyı, zafer plazayı filan konuştuk, eh tabi ben de istanbul gezilerimden bahsettim biraz.
neyse biz böyle konuşa konuşa servislere kadar geldik nerdeyse, o ara yanındaki tipsiz arkadaşı demesin mi;
"ya ayşen ben senden fotokopi alacaktım, onu halledelim mi?"
diye, vay aq..ne güzel yan yana gidecektik, yol da merkeze kadar en az 25-30 dakika, iyice tanırdım, tam da ideal bir başlangıç olurdu işte..
ama illa birileri hayatınıza limon sıkmak zorundadır ya beyler, bu her zaman böyledir işte, sen plan yaparsın, birileri gelir içine sıçar -
14.
+74 -5dedim ben de bekleyeyim sizi,
öbür kaltak hemen atıldı, "yok yaa gerek yok valla" diye, ulan sana mı sorduk? yolda muhabbet sırasında bunla da tanıştım ama pek giblemedim tabi, benim gözüm dünyayı görmüyor zaten..bu da aklı sıra gıcıklık mı yapıyordu ne tak yiyordu anlamadım.
bu öyle diyip kız da nezaketen "cidden gerek yok beklemene" filan deyince, ne yapayım bende, yavşak değilim ya..zaten züt soruyla gelmişim bin bir bahaneyle tanışmışım, ben de üsteleyecek yürek nerde?
içimden söve söve bindim minibüse, o gece gene tavanı seyrettim sabaha kadar.. -
15.
+73 -5hafta sonu bizim tayfadaki çocuklardan en yakın olduğuma bahsettim konudan,
abi ben anlamıştım zaten, paso o tarafa bakıyordum dedi, güldü.
dedim la ne yapayım, biraz taktik ver, bir şeyler paylaş, ben harbiden kaptırdım galiba kendimi,
kız sınıf arkadaşın, muhabbeti de bir şekilde kurmuşsun, artık işin zor kısmı geride kaldı, her şekilde bahane bulursun, dışarı filan da çıkardan mı 1-2 kere, zaten olacağı varsa olur kanka, dedi.
doğru, ama ben şehirde yabancıyım bir tak bildiğim yok ki?..
neyse hafta sonu bunla çıktık dışarı, adam şehrin yerlisi.. öğretti bana 2-3 mekan, aklıma yazdım.
ne var yani ayıp mı aq, bir arkadaş olarak onu dışarı davet edeceğim, bu kadar basit.. bunda ne ayıp var ne de günah, seviyorum beyler, duyguların en saf ı, en asili.. -
16.
+71 -5bu ara bizim tayfadaki binlerden biri de msn den bizim sınıfta olan ama ilk hafta gelmeyen bir hatunla tanışmış, diyor onu da alırız gruba filan, o ara tabi facebook macebook yok, yonja diye gibik bir şey var, bilirsiniz..
her neyse, tabi ben ayşenden hoşlanıyorum filan ama o ara da mecbur gruba uyacaz diye yine o 4 e 4 grupla takılıyorum, gruba alırız dediği de o grup işte..
hafta sonu geçmek bilmedi, yahu insan okul başlasın, sabah erken kalkayım, okula gideyim ister mi? istermiş.. yemin ediyorum sabahın altısında kalkıyordum saçımı başımı düzelteceğim diye..
günler geçti, pazartesi geldi, o sabah gene içim içime sığmıyor, bir şekilde kontağı sağlamışım, artık işi ilerletmeye bakacağım, ortak noktalar bulacağım falan filan..
geldik okula, o ara bizim bin, serhat, bu bahsettiği kızla beraber binanın önünde, bir önceki minibüsle gelmiş heralde,
ben sınıfa gideyim, ayşen i göreyim diye kuduruyorum, ama bir yandan da adamlar, hatunlar kapının önünde, zütümü dönüp nasıl gideyim..
yeni kızla tanıştık biz de, ebruymuş adı, hoş kız, izmirli, tiki desen dersin ama iyi bir kız gibi duruyor, sanki yaramızlık yapabilme çabasında olan muhallebi çocuğu gibi, beceremeyecek yani belli, tiki olmayı, cool olmayı beceremiyor..
biraz kapı önün muhabbetinden sonra girdim sınıfa,
direkt girişte pencere kenarını görüyorsun zaten, ayşen, ay gibi parıldıyor tam karşıda, selam vereyim diye sıralardan birine oturana kadar ona doğru baktım, az daha sivri yer gibime giriyordu, görmedi, yine gülümseye gülümseye, heyecanlı ifadesiyle birşeyler konuşuyor etrafındakilerle..
kös kös oturdum aq sıraya.. -
17.
+61 -5bir şarkı daha vereyim,
http://fizy.com/tr#s/2b7hc1
oturduğum yerden paso buna bakıyorum gene tabi,
o ara bizim çocuklar-kızlar da geldiler,
gruptaki kızlardan 4 ü bizim sınıfta, biri aynı bina ama başka bölüm, bizim sınıftan bir tanesinin liseden arkadaşıymış.
neyse yerleşiyor millet, ebru geldi yanıma oturdu, "oturdum ama böyle, gelecek yoktu demi?"
"yo yo önemli değil, hoş geldin (malca gülümsedim)"
önemli aq..önemli, sana kalk diyecek halim yok herhalde oturduktan sonra..
ders başladı, ben gene duvar kenarındayım, ama gözler paso pencere tarafına bakıyor..
tabi ben o ara hiç farkında ya da hesabında bile değilim ama şimdi düşününce anlıyorum ki, ebru bütün ders yan gözle onu izlediğimi düşünmediyse adımı değiştiririm.. -
18.
+8 -1rezerved güzel gidiyosun bin hızlı yaz
-
19.
+54 -6ders bitti,
grupla dışarı çıkıcaz gene, ayşenden tarafa baktım, gördü bu sefer, gülümsedim, gülümsedi..
dedim "ben geliyorum şimdi siz çıkın" bunlar gitti, ben de o ara ayşen in sıraya kadar gittim, ulan ne cesaretli adammışım ha şimdi düşünüyorum da, toy-salak cesareti varmış demek ki,
tipsiz arkadaşıyla oturuyorlar, "naber?" dedim.
o da iyi falan filan derken biz gene kaynaştık orda, yanına filan oturdum, simitinden ikram etti. bu sefer arada arkadaşına da laf atıyorum ki gene arıza çıkarmasın.
biz konuşurken ders arası çoktan geçmiş bile, zaman nasıl aktı anlamadım..
bizimkiler döndüler, ben de o ara sırama gitmiştim durumu çakmasınlar diye, olayı sadece yakın olduğum arkadaşım yani okan biliyor, o çaktı tabi durumu da, serhat bini hemen, "abi niye gelmedin ya dışarı" bilmem ne diye laf yaptı iki dakikada,
bir şeyler uydurdum, aq sanki hesap vermek zorundayım, ama kafa işte..o zamanlar kim böyle düşünebiliyor.
o ders ebru paso espiri yapmaya çalıştı yanımda, ben de gülmeye.. hoca az daha dersten atacaktı konuşuyoruz diye, ayşen kim bilir neler düşündü.. belki de gibinde bile olmadı..ama sonuçta istemediğim dallar budaklanıyor gibi bir his oluşmaya başlamıştı içimde.. -
20.
+58 -7günler geçti..
3. haftanın ortalarına geldik diye hatırlıyorum,
ben o ara ayşen e her geçen gün daha fazla tutuluyorum, ama grupla da aynı oranla daha samimi oluyorum, beyler, henüz gitmeyenlere ya da yeni başlayanlara tavsiyem olsun,
üniversite de grup her şeydir..sen, etrafındaki adamlar kadar sensin..ya bir gruba dahil olacak, ya da kendi çevreni kendin yaratacaksın.. yoksa 4-5 sene boyunca yarak gibi elde defter gider gelirsiniz okula loserlar gibi.. öyle yalnız, ıssız adam havaları işe yaramıyor bilesiniz.
bizim grubun bir kötü özelliği vardı.. inanılmaz sigara içiyorlardı. o zaman da tabi kapalı alanda yasak filan yok, bunlar da baca gibi çekiyorlar anasını satayım, ben nefret ederim, ağzıma filtresini sürmemişimdir hala daha, çok rahatsız oluyorum.
öyle ki arada bir 5 dakika yanlarından ayrılıp nefesleniyorum filan..
ebruyla aramız fazla iyi oldu, artık her ders bana yer tutuyor, her masada yanıma oturuyor, serhat bini, kızı gruba getiren eleman olarak bu durumdan hoşnut değil tabi, ben biraz seziyorum bu durumu ama inanın o an umrumda bile değil, çünkü benim o tayfadan 3-5 muhabbet ve mekanlarda öylesine takılmacadan başka bir beklentim yok, ince bir hesabım yok, olanlar düşünsün aq bana ne?
benim hesabım ayşen le, tabi birde grubun içindeki en delikanlı adam olan kankam okan la.. gerisi gölge etmese yeter..
neyse o gün, gene paso bunlarla takılıp ayşen in yanına gidemedim.. ders bitti okuldan çıktık okan la atladık geldik merkeze,
o ara da yağmur yağıyor ince ince, ama çok kıl bir yağış stili anlatamam yani.. benim üstümde kapşonlu var ama yağmurluk kumaşı değil, bariz ıslanıyoruz yani,
saçak altlarından filan yürüyoruz, kafenin birine oturup dertleşeceğiz,
o ara okan beni dürttü, "oğlum, bu senin kız değil mi ya baksana?"..