nasıl neyi anlatıyorum hep beraber görelim

bunlar o akşam mehmetle ikisi eliflere gidecekler. beyler bende o üniversite gitarcılarındanım yeri geldi kykda 60-70 kişilik gruplara 1 ay boyunca ücretsiz konser verdik. mehmet çok iyi gitar çalar. 2 gitar çıkardık ortamımızı kurardık.

o akşam dediler ki sende gel.

yorgunum çalışıyorum gece 1 de işten çıkıyorum nasıl olur falan derken sedat yarın okula gitmeyiz amk bi fedakarlık yap deyince iyi madem dedim.

iş çıkışı direk bunların yanına geçtim. biralar içildi şarkılar söylendi.

evde 6 kişiyiz beyler 3 kız 3 erkek var. o akşam ulan yazılsam mı birine diye aklımdan geçirdim fakat gittikçe hatunların beyinsizlik katsayısının artması beni tüm ortamdan soğuttu. bu arada çok güzel şiir okurum beyler. bunu bilen elif bi kaç şiir okumamı istedi.

o akşam edip canseverden ruhi bey ve limonluktaki yangın okudum baktım ortama pek gitmedi hemen bi attila ilhan emperyal oteli ile toparladım ortamı sedatla elifin arasındaki samimiyette git gide artıyor bu arada.

Sedat yardım çığlıklarını mehmetin tavsiyelerine göre metronomlar yüklüyor o zamanlar. Yani bi nevi akıl hocası edinmiş kendine. Bir Sabri sarıoğlu vakasıda burada beyler

Her ne kadar ne zaman oldu ne ara oldu olm ciddimisin deme fırsatım olduysada altından girdi üstünden çıktı muhabbetin ve konuyu o

noktada sabitleyerek kendi yaşadıklarından bahsetmeye başladı.

Bende sevindim tabi. Bu tarz insanları bilirsiniz beyler samimiyetin takunu çıkartıp herkesle arkadaş olurlar herkesi kendisi gibi

sanırlar. Fakat hayat Sedat içinde okkalı bi Osmanlı tokadını hazırda bekletiyormuş o günlerde.

Tabi benim yoğun iş ve okul temposunun arda kalan zamanlarında görüşebiliyoruz sedatla. Bu yüzden Sedat genelde benim yeni ev

arkadaşım mehmetle gayet samimi sohbet aşamasına erişmiş. içinde yaşadığı bu buhranı ona anlatma ihtiyacı doğmuş doğal olarak. Bunlar

1 haftada can kan olmuşlar beraber takılıyorlar.

Beyler bu denli sevinmemin nedeni de 1 ay kadar bir film izlemişim orada tesadüf köprülerinden bahsediliyor kaderin ağlarını nasıl

ördüğünden insanların insanlarla karşılaşırken aslında ne gibi tesadüflerin bunlara yol açtığı. insan ister istemez duygu patlamaları

yaşıyor haliyle…

Diyorum ki tesadüf köprüleri bizim için birleşiyor?

Ben bunları düşüne durayım vakit su gibi akıyor. Dediği saati bi saat geçmişiz bile.

Haber yok. Meraktayım.

“k3rt3n k3l3 napyosun.

iyidir nesli sen?

iyiyim bende. işte benim computer buzldu.

Evet

Yapabilr misin?

Yapmam mı? Hemen getir dedim. Ben okuldan şu saatte çıkıcam ama çıkınca seni arasam mı?

neden olmasın

Olmaz mı?

olur yani olur olur”

Beyler o gün telefondan sonra aptal aptal sırıtıyorum herkese kanka herkese yardım edesim var dünyayı kurtarasım ulubatlı gibi istanbulda kalenin surlarına bayrağı dikesim var.

Bi yandan da diyorum lan olm kontrolü kaybetme kaybetme içimdeki ses dior sus amk şuan bunu bozamazsın.

uyku tutmadı kaldığım yerden devam ediyorum...

Telefonu çıkardım nesli arıyor.

Beyler vucudunuzdaki tüm kanın yüzüne yaptığı o keskin hamleyi düşünün. Gözeneklerinizden kan filizleri çıkacakmış gibi olan. heyecan panik üst üste duygu karmaşası.

Yüzyüze bu muhabbetlerde çok iyi olduğum söylenemez.
garanticilik dediğimiz o kavram var ya onun Allah belasını versin. Ben garanti işi severim beyler. Kişiyi ağıma düşürmeyi tuzaklar kurmayı falan ama bunları mesajlarla telefon konuşmalarıyla rahat yaparım. Bu ağa düşme işlemi başarılı olduktan sonra istediğim şekli verebilirim taze hamura.

Lakin olay yüzyüze ye geldiğinde tabiî ki ilk aşamalarda eğer karşımdaki kişinin rahat olmadığını hissedersem elim ayağıma dolaşır ne yapacağımı şaşırırm. Bu da otokontrol kaybı ne yapman gerektiğini bilipte yapamama durumu.

sonra bana dediki hadi sende bizimle gelsene çok eğleniriz bu gece.

beyler bugün bile baktığımda hayatımda yaptığım en büyük mallık olarak ön plana çıkar. yok dedim siz takılın benim başkalarına sözüm var bu akşam. halbuki kattiyyen öyle birşey yok. tamamen yelkenleri suya indirmemek ve o gece içkinin dozajını kaçırıp muhabbetin farklı yönlere kaymasını engellemek adına gitmedim. ulan aşk senin neyine eve gitte annen sana muhallebi yapsın dimi panpalar.

ama vaziyet böyle gelişmiyor. ufaktan hissayatımın arttığını artık bişeyler hissetmeye başladığımı net olarak görüyorum. o gece o öpücükle birlikte resmini aklımın duvarına mıh gibi çakıyor baktığım her yerde onu görüyorum.

ben böyle iç çatışmalara maruz kalayım nesli bana nerde olduğumu sordu tarif ettim.

oraya 30 metre mesafedeymişler beni yanlarına çağırdı.

"yanındaysa telefonu alayım" diyor.

bende bulunduğum yerden telle konuşa konuşa bunların yanına kadar gittim.

o akşam erasmus tayfası toplanmış beyler üniversiteli panpalarım bilir. bunlar koloni halinde dolaşırlar. yaklaşık 20 kişilik bi grup bara gidiyorlar eğlenicekler.

ayaküstü muhabbet ben mahçup vaziyette tabi nasıl olamıyacağını anlatıyorum.

bu beyler 20 kişilik grubun içinde hiç kimseye aldırış etmeden boynuma sarıldı. ben dondum kaldım "yaa üzülme o kadarda önemli değil" deyip yanağıma bi buse kondurdu beyler o an içimin ateşiyle bırak romayı yakmayı tüm dünyayı cehenneme çevirebilirdim. elimi tuttu falan " boşver olmuyorsa olmaz" dedi.

beyler inanın yüzüm gözüm kulaklarımın o soğuk havada cayır cayır yandığını hissediyorum. nasıl kızardım anlatamam göz ucuyla millete bakıyorum herkes muhabbet ediyor amk zaten gruplar halindeler hepsi kendi anadilinde kendi grubuyla iletişimde.

vel hasılı kelam telefon elimizde patladı.

nesliyi aradım "telefonu veriyim sana yok olmuyor yani beceremedik." bu üzüldü beyler ama öyle güzel ifade ediyor ki kendinises tonu mimikler herşey aşka dair. bi an ne konuştuğunu unutuyorsun. kızın konuşma stilini tarif edecek olursam. ilk defa gittiği bi kafede garsondan bişey istediğinde garson kızın ona karşı bi ilgisi olduğunu rahatlıkla düşünebilir. bunu fark ettiğim için kafamda bi yanda tilkiler dolaşıyor kendi iç çatışma alanım gittikçe genişliyor ve kıza yaklaşım tarzım tamamen arkadaşça. çünkü aksi halde ben herkese öyle davranıyorum deyip savunma kalkanlarını çıkarabilir.

ee amk anlat

Ve ertesi gün telefon geldi bu kısmı biraz hızlı geçicem bu telefon 1 ay bende kaldı beyler sormadığım yer kalmadı.
Amk bide alırken artistlendik yaparız sorun olmaz hallederiz diye. Ümidi kestim Telefondan ama kız aklımda sürekli bu arada onurla görüştük tabi alttan muhabbeti kurcalıyorum. iki zarf atıyorum onur ne varsa dökülüyor.

Böyle işlerde çok pimpirikliyimdir beyler. Ben kendimi reklam etmem. Çok yakın arkadaşım olmadığı sürece anlatmam muhabbetleri onuruda bu potansiyelde görmediğimden olsa gerek hep alttan işliyorum. Buda ne var ne yok anlatıyor. Kızın sevgilisi olmadığını annesinin türkiyede yaşayıp başka biriyle evlendiğini babasının almanyada başka biriyle evlendiğini 4 kardeşi olduğunu 2 sinin üvey olduğunu öğreniyorum onurdan. Bi gece onuru yemeğe çağırmışlar hatta kardeş gibi olduk kanka diyor. Bu arada onur neslinin yanındaki kıza yazılıyordu.

Kendimle barışık bir insandım hep. Halada öyleyim. Karşıdakinin beni sinir edecek sözler söylemesine izin vermem aksine ondan önce ben söylerim kendi kaleme atarım golü en sevdiğim özelliğimdir bu. Sinir stres sıfır noktasına düşer.

“oha nasıl bi etkin varsa hayattan kopmuşum seni dinlerken” dedim

Bu “ha” dedi hep beraber bi daha gülüşmeler.

Telefon numaraları alındı o akşam yarın için telefonunu getirecek konuştuğumuz gibi. Ardından ufak ufak gittiler. Yaklaşık 1,5 saat oturduk ve çok keyifli bi muhabbet oldu beyler. Geçmiş zaman tabi çoğu hafızamda yok fakat hayatı tiye alan insanları bilirsiniz işte bende onlardan biriyim sağ beklerken sol vururum. Size bu kısmda biraz kendimden bahsetmek istiyorum.

Ben tek çocuğum. HEPiNiZ GiBi BENDE aileme çok değer veririm FAKAT Benim gibi tek çocuk olanlar varsa iyi bilir biz biraz şımarık yetiştiriliriz beyler gak deyince ekmek guk deyince suyumuz hazırdır.

“yok” yarın getirin öyleyse ben bi sordurayım.

Tabi yemekler geldi yenildi. O arada ben diğer işlerimi hallettim. Patronda kasa hesabına başladı.

“filtre kahve içer misiniz?” erasmuslar şekersiz içiyor beyler.

Kahve ısmarladım bunlara muhabbet felsefeye indi. O ara inseption yeni çıkmıştı onun muhabbeti oldu. Bu düşünce tohumu yerleştirmeler falan.

Ben nesliyle konuşuyorum sürekli. Beyler hani kız konuşur arka fonda müzik çalar sen kızın dediklerini anlamazsın ama çok değişik bi hal içine bürünü verirsin dünya bir yanda kalır. Kızla konuştukça benim yelkenler suya inmeye başladı yaptığı her harekette bi zerafet konuştuğu her kelimede bi güzellik buluyorum.

Kendime diyorumki laaaan aç kendini napıyon beyler kahveyi elimde tutarken dinliyorum kahve masaya dökülüyor zütüm zütüm farkında değilim masada kahkahalar yükseliyor.

Benim dükkan pc onarım ve reklam ve telefon onarım üzerineydi beyler. sadece telefonları dışarıya yaptırıyorduk.

Onur “kanka neslinin telefonu pasaporta kaydettirilmediği için kapanmış bi çözüm yolu var mıdır?” dedi.

Muhabbet burada başladı beyler.

Tabi dedim bi yarın soruşturayım falan.

Bu arada nesli muhabbete dahil oldu yarım yamalak Türkçesiyle zamanla gelişecek olan diyelim yada bazı şeyleri tam oturtamıyordu ilk başlarda.

“yaa evet ben telefon olmadan kaldım. Lütfen bunu yap.”

x dahil oldu muhabbete onun Türkçesi gayet akıcı. “biz gelirken kayır yaptıramadık yoğunluktan gibi bahaneler.”

Ben: telefon yanınızda mı?

tutmaz bu hikaye

Onur: kanka bizim karnımız acıktı bende uzun zaman oldu görüşmeyeli sana geleyim dedim ama topluyorsunuz galiba.

Ben: aynen kanka ama iyi etmişsin ben bi masa bırakayım size oturun.

O: yok olm geçe kalmayın.

Ben: olur mu kanka buyurun yahu

O: tamam bak sen ısrar ediyosun.

Ben: ayıp ediyorsun kanka.

Onur: bak bunlar erasmusa gelen iki türk arkadaş. Bu Neslihan bu da (kızın ismini hatırlamıyorum şimdi beyler o yüzden ondan x diye bahsedicem zaten bi daha 2-3 muhabbette yer alır en fazla)

Memnun olmalar falan. Siparişlerini aldım içeri söyledim. E haliyle arkadaşım gelmiş çöktüm masalarına. Bu arada gelen iki üç müşteri daha oldu ama onları geri çevirdim bişey kalmadı diye.

simdilerde düşündüğüme kendime çok kızıyorum beyler. git değil mi?

git ki kızın aklına o gece başkasının girme ihtimalini ortadan kaldır.

git ki kendine ve ona bi şans ver değil mi?

insan tecrübe kazanıyor beyler.

hayattan yola çıkarak denklemini kurduğunuz halde aşkın hayata sağlaması yapılamıyor.

diyalektik olarak açıklanmaya çalışılması 17. yy da terk edilmiş bi teoriyi 21. yy da hangi akla hizmet hayata döndürmeye çalışırsın a cahil. aşk dediğin şeyi tanıyor musun ki üzerine kurgular yapıyorsun kendine

insan zaman zaman kendiyle çelişir beyler hele hatun meselelerinde başkasına oldumu morinho kendine geldimi sabri sarıoğlu amk

beyler tabi şimdi rahattayım. o zamanlar dükkandan kalan 10.000 tl civarı bi bocum var gece gündüz çalışıyorum 2 gün okula gidebiliyorum o günler tatilim oluyor.

ailemin durumu iyidir mali açıdan. istesem peder bey trank diye çıkartıp verir o parayı. fakat ben kendi yaptığım hataların borcunu onlara ödetmeyecek kadarda gururluyum. kendin ettin kendin buldun çek cezasını diyorum. birazda onun burukluğu var üstümde. bara gidip para harcamak falan boş geliyor. bir an önce borcumu kapatmam gerek. belkide bu sepep bilinçaltısal olarak gitmeme engel olan ufak kurgumun yanında en büyük destekçim o zamanlar.

bir hafta sonra yılbaşı beyler içkiler içilmiş arkadaş ortamındayız kafalar ekstra kıyak, saat gece 12 civarı yılbaşı mesajları geliyor telefona ben zihnimdeki fotoğrafına bakıp bakıp bakıp içmişim tüm gece.

kendimle gürültülü bi tartışma halindeyiz. mantığım diyorki - olm kız 3 ay sonra gidecek memleketine ne yarak yiyecen sonrasında

içimdeki diyorki -k3rt3n k3l3 bu sefer sonu düşünme üzerine git içinden yazma yaşa ne olacaksa olsun

derken bi mesaj daha geliyor telefona açıyorum.

"yeni yılın kutlu olsun. sevdiklerinle nice güzel yıllara. tüm güzellikler seninle olsun k3rt3n k3l3'ciğim."

toplu msg değil beyler zaten toplu mesajlara ayar olurum cevapta vermem atmamda bence insanlar özeldir kutlamak istediğini ararsın yada adına mesaj atarsın bizde böyle.

up up up

sen yaz bi ara okuruz